«H ΟΣΙΑ ΜΑΚΡΙΝΑ»
ἀπό τό βιβλίο «ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ»
ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος, ἐπίσκοπος Νύσσης, ἐπισκέφθηκε στό μοναστήρι της
τήν ἄρρωστη ἀδελφή του ὁσία Μακρίνα (+ 379). Στό ἐγκώμιο πού ἔγραψε
ἀργότερα γιά τήν θαυμαστή ἡγουμένη περιγράφει τήν μακαρία κοίμησί της:
«Ἡ Μακρίνα βασανιζόταν ἀπό τήν ἀρρώστια. Ἦταν ξαπλωμένη, ὅμως ὄχι σέ
κρεββάτι ἤ σέ στρῶμα, ἀλλά καταγῆς, πάνω σέ μιά σανίδα! Μιά ἄλλη σανίδα,
λοξά τοποθετημένη, στήριζε τό κεφάλι της ἀντί γιά προσκέφαλο,
ὑποβαστάζοντας ἀνακουφιστικά τόν αὐχένα.
Μόλις μέ ἀντίκρυσε νά πλησιάζω στήν πόρτα, ἀνασηκώθηκε στηριζόμενη
στόν ἀγκώνα της. Νά ἔρθῃ ὅμως κοντά μου δέν μποροῦσε βεβαίως, γιατί ὁ
πυρετός εἶχε ἐξαντλήσει τίς δυνάμεις της.
Στήλωσε τά χέρια στό ἔδαφος κι ἔβγαλε τό σῶμα της ἔξω ἀπ᾿ τά
στρωσίδια, ὅσο μποροῦσε, ἀποδίδοντας μέ τόν τρόπο αὐτό τήν τιμή τῆς
ὑποδοχῆς. Κι ἐγώ σπεύδοντας κοντά της, κράτησα στά χέρια μου τό πρόσωπό
της, πού ἦταν σκυμμένο κάτω, τήν ἀνασήκωσα καί τήν ἔβαλα πάλι νά ξαπλώσῃ
στή συνηθισμένη της θέσι. Ἐκείνη τότε ὕψωσε τά χέρια της πρός τόν Θεό
καί εἶπε:
Θεέ μου, κι αὐτή τή χάρι μοῦ ἐκπλήρωσες καί δέν παράβλεψες τήν ἐπιθυμία μου, νά φέρῃς ἐδῶ τόν ὑπηρέτη σου!