ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ
ΧΑΙΡΕ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΝ(Κάνετε κλίκ στήν εἰκόνα γιά νά ὁδηγηθεῖτε στό ἱστολόγιο: ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 3

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Προορατικό χάρισμα,μέρος α΄

 
Κεφ. 12ο: μέρος α΄
Στήν συνείδησι τοῦ λαοῦ τά λόγια τοῦ στάρετς Ἀμβροσίου εἶχαν κῦρος προφητικό. Δέν ἦταν λόγια πού προέρχονταν ἀπό τήν σκέψι καί τήν κρίσι ἑνός κατά κόσμον σοφοῦ, ἀλλά ἑνός ἀνθρώπου φωτισμένου ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα. Στήν Παλαιά Διαθήκη εἶναι γραμμένο: «Ἔγνωσαν πᾶς Ἰσραήλ ἀπό Δάν καί ἕως Βηρσαβεέ ὅτι πιστός Σαμουήλ εἰς προφήτην τῷ Κυρίῳ» (Α΄ Βασ. γ΄: 20). Θά μπορούσαμε ἀντίστοιχα νά λέγαμε, ὅτι ὅλος ὁ εὐσεβής ρωσικός λαός ἀπό τήν μία ἄκρη τῆς χώρας ἕως τήν ἄλλη ἀντελήφθη ὅτι ὁ π. Ἀμβρόσιος ἐμφορεῖτο ἀπό γνήσιο προφητικό πνεῦμα. Οἱ λόγοι του δέν ἔμοιαζαν μέ ἄχυρα, ἀλλά ἦταν γνήσιο σιτάρι μέ τό ὁποῖο οἱ Χριστιανοί μποροῦσαν νά παρασκευάσουν ἐκλεκτόν ἄρτο. Ἡ συνέχεια τοῦ λόγου θά πιστοποιήση κατά τόν καλύτερο τρόπο τά λεγόμενά μας.
Ὑπῆρχαν Χριστιανοί πού πρίν ἀρχίσουν κάποιο σοβαρό ἔργο ζητοῦσαν ἀπαραιτήτως τήν εὐλογία τοῦ στάρετς.

Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

Μάθετε νά νικᾶτε τήν ὑπερηφάνεια (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)

ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΝΙΚΑΤΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

“Ἀρχή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ πρώτη προσβολή καί παρακίνηση πρός τό κακό, καί ὁπωσδήποτε εἶναι ἡ ρίζα καί τό ὑπόβαθρο τοῦ κακοῦ. Γιατί ἡ ἀρχή δηλώνει ἤ τήν πρώτη κίνηση πρός τό κακό ἤ τή σύσταση. Ὅπως θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, ἀρχή τῆς σωφροσύνης εἶναι ἡ ἀποχή ἀπό ἄτοπη θέα, δηλαδή ἡ πρώτη ὁρμή, ἄν ὅμως ποῦμε ὅτι ἀρχή τῆς σωφροσύνης εἶναι ἡ νηστεία, δηλαδή τό θεμέλιο καί ἡ συγκρότηση, ἔτσι καί ἡ ἀρχή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ ἀλαζονεία, γιατί ἀπό αὐτήν ἀρχίζει κάθε ἁμαρτία κι ἀπ’ αὐτήν συγκροτεῖται.
Τό ὅτι λοιπόν ὅσες καλές πράξεις κι ἄν κάνουμε, δέν τίς ἀφήνει ἡ κακία νά παραμείνουν καί νά μή διασαλευθοῦν, γίνεται φανερό ἀπό τό ἐξῆς· πρόσεχε πόσες καλές πράξεις ἔκαμε ὁ Φαρισαῖος, ἀλλά τίποτε δέν τόν ὠφέλησε, γιατί δέν ἔκοψε τή ρίζα τῆς ἀλαζονείας κι αὐτή κατέστρεψε τά πάντα.

«Τέτοιους ἀνθρώπους θέλει ὁ Θεός.!…»

Φωτο:Κώστα Μπαλάφα
 Ήταν κάποια γυναίκα πάμφτωχη σ’ ένα μικρό χωριό της Αιτωλοακαρνανίας και είχε τρία παιδιά. Κατάφερε να τα μεγαλώσει με απίστευτες στερήσεις και δυσκολίες, όμως, με μία μοναδική αξιοπρέπεια! Αυτή, ήταν η κυρα-Βασιλική.
Πέθανε παραμονή της Παναγίας του 1998. Την επόμενη μέρα, 15 Αυγούστου, το φτηνό φέρετρο με την σορό της,που ήταν πάνω στην καρότσα του μικρού αγροτικού ημιφορτηγού του ιερέα, κατευθυνόταν προς το κοιμητήριο.
… Στην πορεία της κηδείας, ακολουθούσαν μερικοί συγχωριανοί της και συζητούσαν για τα βάσανα που είχε περάσει όσο αυτή ζούσε, όταν, ξαφνικά, ευωδίασε όλος ο γύρω τόπος: χιλιάδες άνθη και λουλούδια να υπήρχαν, πραγματικά, δεν θα μύριζαν τόσο!

Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Λόγος εἰς τήν Δ’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν: Περί τῆς τῶν παίδων ἀνατροφῆς, ὅτι ἀπό τούς γονεῖς κρέμαται καί ἡ ἀπώλεια καί ἡ σωτηρία τῶν τέκνων τους (Ἀρχιεπ. Ἀστραχάν & Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

  (Ευαγγέλιο: Μαρκ. θ’ 17-32)
- Ο Ιησούς εθεράπευσε πολλούς ασθενείς αλλά ποτέ δεν ρώτησε πόσα χρόνια ήταν ο καθένας τους ασθενής. Γιατί σε αυτή την περίπτωση ρωτάει τον πατέρα του παιδιού; Μα ο Χριστός ως Θεός δεν γνώριζε;
- Αν η παιδική μας ηλικία είναι κρίσιμη για το ήθος που θα έχουμε ως ενήλικοι, δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό είναι άδικο; Η περίοδος όπου ο άνθρωπος δεν έχει διάκριση, γνώση και εμπειρία, να είναι τόσο κρίσιμη για την πορεία μας μετά; Ποιοί θα είναι υπεύθυνοι αν αυτή η πορεία δεν είναι καλή;

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ.»Ἡ ἀγάπη εἶναι τό πιό δυνατό ὅπλο πού ὑπάρχει στόν κόσμο. Δέν ὑπάρχει δύναμη καί ὅπλο πού νά μπορεῖ νά νικήσει τήν ἀγάπη. Ὅλες οἱ ἀρνητικές δυνάμεις φθίνουν μπροστά στήν ἀγάπη.»

Η αγάπη
Η αγάπη είναι το πιο δυνατό όπλο πού υπάρχει στον κόσμο. Δεν υπάρχει δύναμη και όπλο πού να μπορεί να νικήσει την αγάπη. Όλες οι αρνητικές δυνάμεις φθίνουν μπροστά στην αγάπη.
Οι άγγελοι δεν αιχμαλωτίζονται όπως εμείς πού βρισκόμαστε σέ πτωτική κατάσταση λόγω των υλικών αγαθών. Λόγω των υλικών αγαθών και λόγω των ανθρώπων εμείς και τα πνεύματα πού έπεσαν εγκλωβιζόμαστε, φυλακιζόμαστε. Οι άγγελοι όμως δεν φυλακίζονται.
Τίποτε εδώ στη γη δεν αιχμαλωτίζει τούς αγγέλους και εκείνους τούς ανθρώπους πού ενώθηκαν με όλη την καρδιά τους και με όλη την ύπαρξη τους με τον Κύριο. Τίποτε δεν μπορεί να τούς φυλακίσει, επειδή η καρδιά τους είναι ελεύθερη. Τέτοιοι άνθρωποι είναι γεμάτοι από την ευλογία του Θεού, είναι ένα με τον Κύριο και διά μέσου του Κυρίου αγαπάνε τούς πάντες και τα πάντα. Οι άνθρωποι πού βρίσκονται σέ τέτοια κατάσταση αισθάνονται πώς όλοι γύρω τους είναι συγγενείς τους, αγαπημένοι τους. 

Σῶστε…Κρῦψτε…ἀσφαλίστε σπόρους

ΣΩΣΤΕ ΚΡΥΨΤΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΕ ΣΠΟΡΟΥΣ

(«Μᾶς παίρνουν καὶ τὸν τελευταῖο ἔλεγχο στὴν ἴδια μας τὴν ζωὴ»)

.            Ἦταν ἁπλὰ θέμα χρόνου οἱ ἑλληνικὲς ντόπιες ποικιλίες σπόρων νὰ βρεθοῦν στὸ στόχαστρο τῆς ἐπίθεσης, ὅπως αὐτὴ ἐξαπολύεται μὲ τὴν μορφὴ τοῦ κλεισίματος τῆς Τράπεζας Διατήρησης Γενετικοῦ Ὑλικοῦ.
.            Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι γενικὰ ἡ συγκυρία δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι χειρότερη γιὰ τὶς φυσικές, ντόπιες ποικιλίες σπόρων σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο, οἱ ὁποῖες μὲ κάθε τρόπο ἐπιχειρεῖται νὰ ἐξαφανιστοῦν καὶ νὰ κυριαρχήσουν ὄχι ἁπλὰ τὰ ὑβρίδια ἀλλὰ οἱ γενετικὰ τροποποιημένοι σπόροι. Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ μέσα σὲ μόλις 3-4 δεκαετίες οἱ φυσικὲς τροφὲς ξεχάστηκαν σχεδὸν ἐντελῶς καὶ μπῆκαν στὸ περιθώριο καὶ οἱ ἄνθρωποι πλέον τρέφονται μὲ ἐπεξεργασμένες τροφὲς γεμάτες κάθε εἴδους δηλητήρια, μὲ ἀντίστοιχο τρόπο προχωράει ραγδαία καὶ ἡ ἐξαφάνιση τῶν φυσικῶν σπόρων.

Τά τέσσερα ὅπλα τοῦ Χριστιανοῦ-Ἀόρατος πόλεμος.Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Προσευχή γιά τούς ἄνεργους καί ἀπολυμένους γιά στήριξη καί εὔρεση ἐργασίας

 
Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος . Ἀμήν.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά
ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν.
Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά Σου. Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί, καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου, ὅτι Σωτήρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Στόν ἀντιγραφέα Νάρκισσο Π. γιά τήν ἐπαναφορά τῶν ἁμαρτωλῶν.

 

  Γράφεις πως πάντοτε  έλεγες στον καθένα την αλήθεια κατάματα και πως γι’ αυτό είχες πολλές δύσκολες καταστάσεις στη ζωή σου. Αυτό δεν με παραξενεύει. Σπανίζει ένας ασθενής να αγαπά τον γιατρό που με ιδιαίτερο τόνο του ανακοινώνει ανίατη και θανατηφόρο νόσο. Η αγάπη απέναντι στους αδελφούς μας βρίσκεται όχι στο να τους επιπλήττουμε πάντοτε αυστηρά, αλλά να τους λέμε εκείνους τους λόγους που θα τους χρησιμεύουν υπηρετώντας τη σωτηρία τους. Θυμήσου πως ο σωτήρας μας δεν κατακεραύνωσε την αμαρτωλή γυναίκα που οι Φαρισαίοι οδήγησαν στον λιθοβολισμό, αλλά στοργικά της είπε: «Πήγαινε κόρη, και μην αμαρτάνεις άλλο». Όταν ο απόστολος Ανανίας συνάντησε τον τυφλωμένο Σαύλο δεν τον αντιμετώπισε με απαξίωση και επίπληξη επειδή δίωκε τους χριστιανούς , αλλά τον χαιρέτησε ευαγγελικά : «Σαούλ αδελφέ»! ( Πράξ. 9,17 )  .

Περί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί περί Μετανοίας (mp3)

Περί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί περί Μετανοίας (mp3)


Π. Σάββας 2007-03-25_ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΊ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-03-07 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Μετάνοια=Ἀνάσταση πνευματική! Ἀπό τό Γεροντικόν

ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΕΥΛΑΒΗΣ κι ενάρετος μοναχός είχε μια αδελφή στην πόλι, που ζούσε βίο άσωτο και παρέσυρε πολλούς νέους στην αμαρτία. Οι αδελφοί στην έρημο συχνά παρώτρυναν το μοναχό να πάη ως την πόλι, να συνετήση την παραστρατημένη αδελφή του. Εκείνος στην αρχή εδίσταζε. Φοβόταν τους κινδύνους, που κρύβει ο κόσμος για τους νέους μοναχούς. Ύστερα όμως για την υπακοή αποφάσισε να κατέβη.
Μόλις πλησίασε στο πατρικό του σπίτι, οι γείτονες πρόλαβαν και ειδοποίησαν την αδελφή του. Η καρδιά της παραστρατημένης κόρης σκίρτησε στ’ αναπάντεχο άκουσμα. Χρόνια επιθυμούσε να ιδή τον αγαπημένο της αδελφό. Παράτησε τη συντροφιά της κι όπως βρισκόταν τη στιγμή εκείνη μέσα στο σπίτι της, με γυμνά πόδια και ξέσκεπη την κεφαλή, έτρεξε στο δρόμο να τον υποδεχτή.
Αντικρύζοντας με τα μάτια του εκείνος τον ξεπεσμό της, ταράχτηκε. Έκλαψε η ψυχή του.
— Δεν λυπάσαι τον εαυτό σου, αδελφή μου, της είπε με θλίψι, κι εκείνους που εξ’ αιτίας σου παραστρατούν; Συλλογίσου τι σε περιμένει ύστερα από το θάνατο.

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Ἀββᾶ Δωρόθεου, Ἐπιστολή πρός Κελλαρίτη-2 (Ἡ διαχείρηση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν)(mp3)

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-12-2008 (Σύναξη Μητέρων).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

http://www.hristospanagia.gr/?p=24691

Ὁσίας Σοφίας τῆς Ἀσκήτριας τῆς Κλεισούρας (1886-1974).Τρίτος πόλεμος θά γίνει…

ΟΣΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΚΗΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ (1886-1974). ΤΡΙΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ…..

*           Να είστουνε καλά. Χαράν να έσετε! -Να μετανοάτε, παιδία μου… Να ευτάτε προσευχήν… Νύχταν και ημέραν… οπού πορπατείτε, οπού ευρίουστουν, οπού στέκουστουν, πάντα να λέτε «Χριστέ μ’, να ελεήσ’ με! Με γλυκόν γλώσσαν να μιλάτε με τον Θεόν, να φτάτε προσευχήν».
*           Μου είπε η Παναγία πώς εκείνα πού είναι στα Ιερά Βιβλία των εκλεκτών του Υιού μου έρχονται όλα με τη σειρά να γίνουν. Τρίτος πόλεμος θα γίνη… Θα καταστραφούν τα τρία τέταρτα της ανθρωπότητας… Θα σωθή μόνο το ένα τέταρτο…
Συμβούλευε: Να έχουμε Αγάπη, ταπείνωση και υπομονή στους πειρασμούς.
-Υπερηφάνεια άσκεμον πράγμα… ρούζ την ψην σην κόλασιν….
*           Της είπε η Παναγία:

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφείμ, ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου

Πειραιεύς 12 Μαρτίου 2014
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέστειλε τήν κάτωθι Ποιμαντορική Ἐγκύκλιο πρός τόν εὐαγῆ κλῆρο καί τόν φιλόχριστο λαό τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς γιά νά ἀναγνωσθῆ κατά τήν ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
ΕΟΡΤΙΟ ΜΗΝΥΜΑ
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ & ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΕΝΤΗ
Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
ΕΠΙ ΤΗι ΕΟΡΤΗι ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 2014

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Συχνὰ ὁ Θεὸς ἐνεργεῖ μέσα στὴν ἱστορία μὲ τρόπο ξένο πρὸς τὴν ἀνθρώπινη λογικὴ, μὲ τρόπο ποὺ ὑπερβαίνει τὴν ἀνθρώπινη προσμονή. Τοῦτο συμβαίνει καὶ σήμερα, κατὰ τὴν μεγάλη Θεομητορικὴ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. Πολλὰ τὰ θεῖα παράδοξα ποὺ συνοδεύουν, καὶ κοσμοῦν, καὶ λαμπρύνουν τὴν παροῦσα πανήγυρη.
Τί νὰ ξεχωρίσει κανεὶς μεταξὺ τῶν πολλῶν; Τί νὰ ὑπογραμμίσει κανείς ἀπὸ τὰ τόσα καίρια καὶ σωτήρια;
Τὴν παρουσία τοῦ Ἀρχαγγέλου ἐνώπιον τῆς Παρθένου Κόρης;
Τὸ παράδοξο ἄγγελμα τῆς ἀσπόρου συλλήψεως;
Τὴν παρρησία τῆς Μαριὰμ, ποὺ μὲ σοφία καὶ διάκριση ἐρωτᾶ καὶ διαλέγεται γιὰ τὸ νόημα καὶ τὴ σημασία τοῦ ἀγγελικοῦ ἀσπασμοῦ;
Τὸ μέγα μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὸ ὁποῖο «δι’ ἡμᾶς τοῦς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν» συγκαταβαίνει τοῦ δικοῦ μας δράματος, συμπονώντας καὶ συμπάσχοντας μαζί μας ἕως θανάτου, λαμβάνοντας τὴν δικὴ μας φύση, δεχόμενος ὅλα τὰ ἀνθρώπινα ἐκτὸς τῆς ἁμαρτίας;

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν. (Μάρκ. η 34-θ 1) Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

 
«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34).
Αἴροντες τόν σταυρό, εὐαρεστοῦμε τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, Τόν ἀκολουθοῦμε. Ἄν ἀκολουθοῦμε τόν ἑαυτό μας, δέν μποροῦμε νά ἀκολουθοῦμε Ἐκεῖνον. Ὅποιος δέν ἀπαρνηθῇ τόν ἑαυτό του, δέν μπορεῖ νά Μέ ἀκολουθήσῃ (Ματθ. ι΄ 38).
Ἄν ἀκολουθήσῃς τόν δικό σου νοῦ καί ὄχι τόν νοῦ τοῦ Χριστοῦ, ἄν ἀκολουθήσῃς τό θέλημά σου καί ὄχι τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἀναφέρεται στό ἅγιο Εὐαγγέλιο, ἡ ψυχή σου δέν εἶναι καθαρή, δέν εἶναι ἁγιασμένη, εἶναι χαμένη στήν ζούγκλα τῶν ψυχοφθόρων καί φρικτῶν πλανῶν. Διότι ἡ ἁμαρτία, τό κακό, κατόρθωσε νά χτίσῃ μέσα μας, δίπλα σέ ἐκείνη τήν θεοειδῆ ψυχή πού ἐλάβαμε ἀπό τόν Θεό, τήν δική της ψυχή. Ἄν ἡ ἁμαρτία μᾶς γίνῃ ἕξις, δημιουργεῖ μέσα μας τήν δική της ψυχή. Ἄν πράττομε τήν ἁμαρτία, ἐκείνη σταδιακά μορφώνεται στήν ψυχή μας. Κοντά σέ ἐκείνη τήν θεοειδῆ ψυχή, τήν ὁποία ὁ Θεός σοῦ ἔδωσε, ἐσύ φέρνεις ἕναν ξένο, ὁ ὁποῖος σέ αἰχμαλωτίζει. Αὐτός διαφεντεύει, ἐνῶ ὅ,τι θεϊκό εἶναι μέσα σου εἶναι σάν κοιμισμένο, σάν μουδιασμένο. Τό ἀπέρριψες, καί ἐκεῖνο δέν ζῆ μέσα σου, πεθαίνει.

Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς Γ’ Νηστειῶν (Μάρκου Η’ 34-Θ’ 1)

 
 «Πάντ΄ ανοιχτά, πάντ΄ άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου…»
 Ευαγγελικό ανάγνωσμα
Κυριακής Γ’ Νηστειών
 (Μάρκου Η’ 34-Θ’ 1)
  Ήδη βρισκόμαστε στο μέσον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Στο Ι. Ευαγγελικό Ανάγνωσμα που θα ακούσουμε στους Ιερούς μας Ναούς, ο Κύριος μας ομιλεί περί του δρόμου του Σταυρού που είναι ανάγκη να ακολουθήσουμε εάν θέλουμε να είμαστε δικοί του και περί της ομολογίας που θα πρέπει να δίνουμε στο περιβάλλον μας και στον κόσμο γενικότερα, για να σώσουμε την ψυχή μας.
 Θέτει μάλιστα το ερώτημα: “Τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;” (Μαρκ. Η’ 37). Δηλ. εάν ένας άνθρωπος χάσει την ψυχή του τί θα δώσει ως αντάλλαγμα, με το οποίο θα εξαγοράσει αυτήν από την αιώνια απώλεια;
 Αυτή είναι μία ερώτηση, την οποία ο Κύριος απευθύνει στον καθένα μας. Και επειδή μας καλεί να σκεφθούμε το θέμα της ψυχής, γι’ αυτό στη συνέχεια θα δούμε τι είναι η ψυχή μας που έχει τόση αξία και για τη σωτηρία της οποίας ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Κύριος ανέβηκε στον Σταυρό.

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Ἕνα ποιήμα γιά τόν Γέροντα Παϊσιο. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος

ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΑΤΕΡΕΛΟΥ.ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΙΣΙΟ.

Γι’ αυτό κρίνω σκόπιμο, ευθύς αμέσως, να σας διαβάσω ένα ποιηματάκι, πού έχω γράψει τον Ιούλιο του 2008, και είναι ένα σύντομο αφιέρωμα, ένα προσωπικό αφιέρωμα στον Γέροντα Παΐσιο, το οποίο περιέχει μέσα δικά του λόγια, δικές του διδαχές, όπως μου τις είπε ο ίδιος ο Γέροντας.
Λοιπόν σας διαβάζω το ποίημα, πού έχει δικά του λόγια. Είναι βέβαια, προσωπική αφιέρωση:
Γέροντα, ορόσημο για με ήσουν στην ζωή μου, μικρό παιδί σέ γνώρισα και αγαλλίασε η ψυχή μου. Πόσα δεν μου δίδαξες και πόσα δεν μου είπες, πόσες φορές με μάλωσες και μόνο δίκιο είχες. Εμπρός στην άγια σου μορφή, στο ταπεινό καλύβι, ήλθα αμέτρητες φορές σαν το μικρό σπουργίτι. 
Με σπασμένα τα φτερά, με μάτια βουρκωμένα, με λογισμούς αμέτρητους ήλθα κοντά σέ σένα. Άγια λόγια μου έλεγες, διδαχές και πόσα άλλα, και με καινούργια τα φτερά γύριζα στην Καψάλα. Απογοήτευση, τυχόν, πίκρες κι απελπισία, όλα εσύ μου έπαιρνες και σκόρπιζες ευωδία.

Πῶς ἔρχεται ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια

ΠΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

(ἀπομαγνητοφωνημένη  ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτη στόν Ἱερό Ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου Γιαννιτσῶν στίς 2-3-2014)

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τονίζει ὅτι ὅταν ὑπάρχει εἰρηνική συμβίωση, τότε δέν ἐπιτρέπει, αὐτή ἡ εἰρηνική  συμβίωση, νά εἰσχωρήσει τίποτα δυσάρεστο στήν οἰκογενειακή ζωή. Ἀκόμη καί ὅταν ὑπάρχουν πολλές ἐξωτερικές δυσκολίες, αὐτές δέν εἰσχωροῦν μέσα στό σῶμα τῆς οἰκογένειας.
Ὅταν ἔχουν εἰρήνη ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναῖκα πρῶτα μέσα τους καί κατόπιν μεταξύ τους, αὐτό τούς προφυλάσσει ἀπό τήν ἁμαρτία. Ὁ ἕνας βοηθεῖ τόν ἄλλο, ὥστε νά μήν διαταραχθεῖ ἡ ἐσωτερική οἰκογενειακή εἰρήνη ἀκόμη καί ἄν μύρια κύματα ὑπάρχουν ἐξωτερικά.
Ἄν ὅμως μεταξύ τῶν συζύγων ὑπάρχει φιλονεικία, ὑπάρχει μιά ἀντιπαράθεση, μιά διαμάχη, τότε αὐτή ἡ ταραχή ἐξαπλώνεται καί στά ὑπόλοιπα μέλη τῆς οἰκογένειας. Ταράζονται τά  παιδιά καθώς καί ὅποιοι ἄλλοι συμβιώνουν μέ τό ταραγμένο ζεῦγος (παπποῦδες, γιαγιάδες κ.λ.π.).


Τό ἄγχος, οἱ βιοτικές μέριμνες καί ἡ οἰκογενειακή εἰρήνη

«Βασική αἰτία τῆς ἀκαταστασίας στήν οἰκογένεια», λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, εἶναι «ἡ ὑπερβολική καί ἀγωνιώδης μέριμνα γιά τίς βιοτικές ἀνάγκες».
Ἄς προσέξουμε τίς λέξεις: ὑπερβολική μέριμνα καί ἀγωνιώδης. Μέριμνα θά πεῖ φροντίδα, ὑπερβολική ἀγωνιώδης φροντίδα.

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΔΑΝΙΗΛ ΣΙΣΟΕΒ «Ἐρώτηση: Τί χρειάζεται, ἡ πνευματική ζωή, προκειμένου νά ἀντισταθεῖ κανείς στούς σύγχρονους πειρασμούς, ποιά ἀρετή εἶναι ἡ πιό σημαντική;»

Ερώτηση: Τι χρειάζεται, η πνευματική ζωή, προκειμένου να αντισταθεί κανείς στους σύγχρονους πειρασμούς, ποιά αρετή είναι η πιο σημαντική;
Πατήρ Δανιήλ: Η εμπιστοσύνη στον Θεό, είναι το μόνο και το πιο σημαντικό. Αν δεν εμπιστευόμαστε τον Θεό, τότε η προσευχή μας θα γίνει ένας οδυνηρός κανόνας. Ο πνευματικός έγινε ψυχαναλυτής. Όλες οι άλλες περιπτώσεις θα γίνουν μόνο κενές επεξεργασίες.
 Χρειάζεται προσωπική εμπιστοσύνη στον Θεό. Πρέπει να θυμόμαστε ότι βρισκόμαστε κάτω από τον Θεό και ο Θεός είναι μαζί μας. Ο Θεός πραγματικά μας κρατά στα Χέρια Του. Και κανείς δεν θα μας χωρίζει από αυτόν, όπως ο Απόστολος Παύλος λέει: Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού εν Χριστώ Ιησού; Πράγματι, αν ήμαστε με τον Θεό, όλες οι άλλες αρετές θα οικοδομηθούν. Η προσευχή θα είναι επικοινωνία με τον Θεό, πού είναι μαζί μας. Η υπακοή θα γίνει ικανότητα να ακούσουν τον ιερό λόγο Του, να τον διακρίνουν μέσα στο βουητό αυτού του κόσμου. 

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Ἡ ἐμφάνιση τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στήν μοναχή Χριστονύμφη

Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΧΗ ΧΡΙΣΤΟΝΥΜΦΗ. 
Την εποχή του ανταρτοπόλεμου, κατέβαιναν οι αντάρτες από το βουνό και κρυβόντουσαν έξω από το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, μέσα στους θάμνους για να προμηθευθούν τρόφιμα. Το κελί της μοναχής Χριστονύμφης ήταν ισόγειο. Εκεί γύρω ήσαν και άλλα 4-5 κελιά πού έμεναν οι αδελφές. Εκεί ήταν και η τράπεζα και ένα κελί μεγάλο γεμάτο εικόνες όλος ο τοίχος. Το είχανε σαν εκκλησία. Εκεί μαζευόντουσαν οι αδελφές, ακριβώς στις 12 τα μεσάνυχτα και διάβαζαν μόνο το μεσονυκτικό, σύμφωνα και με το τροπάριο «ιδού ό Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός». Μετά οι αδελφές κοιμόντουσαν λίγο και ξυπνούσαν πάλι όρθρου βαθέως κατά την τάξη, για την ακολουθία του όρθρου.
Η αδελφή Χριστονύμφη πριν το μεσονυκτικό καθημερινά πήγαινε στην εκκλησία πού ήταν σέ απόσταση από τα κελιά και άναβε πάντοτε τα καντήλια. Μία φορά όμως τους είχε λείψει το λάδι, διότι ελαιώνα δικό τους δεν είχαν. Στην αδελφή Χριστονύμφη φαινόταν πολύ άβολο να μένουν τα καντήλια σβηστά. Αποφασίζει και παίρνει ευλογία από το Δεσπότη και τρέχει στη Θάσο. Δεν άργησε να γυρίσει με του κόσμου τα δοχεία με φρέσκο λάδι.

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΔΑΝΙΗΛ ΣΙΣΟΕΒ +2009 «Νά πανδρευτεῖς ἕναν ἄπιστο;»

«Να πανδρευτείς έναν άπιστο;»
Μερικές ορθόδοξες γυναίκες, πού σκοπεύουν να παντρευτούν άπιστους, θεωρούν, ότι αυτό καθόλου δεν θα βλάψει την πίστη τους.
 Δυστυχώς, η πραγματικότητα, την οποία αντιμετωπίζει ο ιερέας, διαφέρει πολύ από αυτές τις προσδοκίες. Τις περισσότερες φορές, οι γυναίκες και οι άντρες, πού έχουν εισέλθει σέ μία τέτοια συμβίωση, πολύ γρήγορα αποκλίνουν από την αληθινή πίστη, ο ζήλος για την σωτηρία αντικαθίσταται από την προσαρμοστικότητα, και συχνά συμβαίνει και άμεση αποστασία. Αντί των Κυριακάτικων λειτουργιών, οι σύζυγοι αυτοί αρχίζουν να πηγαίνουν στα θέατρα και σέ μοντέρνες «συγκεντρώσεις», μόνο και μόνο για να ευχαριστήσουν το δεύτερο ήμισύ τους.
 Τα παιδιά σέ αυτούς τούς γονείς εξελίσσονται σέ κυνικούς πού δεν πιστεύουν σέ τίποτα. Αυτό όμως είναι κατανοητό, γιατί έχουν το ζωντανό παράδειγμα της υποκρισίας στα μάτια τους! 
Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα μόνον αυτής της διεφθαρμένης εποχής. 

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

Μοναχή Χριστονύμφη-Θαυμαστή ὁπτασία τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ. -Τό παράξενο κλάμα τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς

ΜΟΝΑΧΗ ΧΡΙΣΤΟΝΥΜΦΗ – ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΟΠΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΗΝΑ.- ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΚΛΑΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ.

Ενώ επιμένει ή μικρή Ζωούλα να παρακαλεί την Παναγία μας να την προσκαλέσει στο μοναχικό τάγμα, να και το μήνυμα έρχεται μέσω ουρανίου απεσταλμένου. Βλέπει λοιπόν ή κόρη, σαν προσευχόταν σέ όραμα έναν καβαλάρη με άσπρο άλογο. Πάει μπροστά της και της λέει «ανέβα επάνω» αμέσως ή μικρή κάθεται στο άλογο. Ξεκινάει ό καβαλάρης, ή Ζωή όπως είπαμε πίσω του. Προχωράει-προχωράει, για μία στιγμή ή μικρή ρωτά «έ, που πάμε;» και ό καβαλάρης «θα πάμε κάπου και θα σέ αφήσω εκεί». Τέλος φθάσανε και σταμάτησαν κάπου. Της λέει ό καβαλάρης «κατέβα κάτω». Κατεβαίνει ή μικρή, τόπος τελείως άγνωστος. Όμως από ότι είδε γύρω-γύρω κατάλαβε ότι είναι μοναστήρι. Της λέει εν συνεχεία ό άγνωστος «έδώ πού σέ έφερα, θα μείνεις 30 χρόνια και μετά θα ξανάρθω να σέ πάω άλλου». Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του άγνωστου καβαλάρη και χάθηκε.

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΔΑΝΙΗΛ ΣΙΣΟΕΒ » Ὁ δρόμος γιά τόν ἀντίχριστο βρίσκεται στήν ἰδεολογία καί ὄχι στήν τεχνική. «

Πατήρ Δανιήλ: Πολλοί άνθρωποι για κάποιο λόγο πιστεύουν oτι ο Αντίχριστος δεν θα είναι σε θέση χωρίς την σφραγίδα να αναγνωρίσει έναν άνθρωπο, αλλά μέσα στον Αντίχριστο θα ζει ο Σατανάς, oπως αναφέρεται στην Επιστολή προς τους Θεσσαλονικείς, oτι αυτός θα ενεργήσει σχετικά με τις ενέργειες του Σατανά, αλλά ο Σατανάς έχει εξουσία πάνω σέ όλα τα πονηρά πνεύματα. Τα πονηρά πνεύματα όλο μας ακολουθούν, έχουν ενοχοποιητικά στοιχεία για μάς έτσι και αλλιώς. Όπως περιγράφεται και στην δοκιμασία της μακάριας Θεοδώρας, αυτοί καταγράφουν κάθε κακή πράξη πού κάνουμε.
Στ’ αλήθεια στον Αντίχριστο θα είναι άραγε δύσκολο να καλέσει το πνεύμα και να ζητήσει, πού βρίσκεται κανείς; Ναι, θα είναι εύκολο για αυτόν να το ρωτήσει. Και για αυτό δεν του χρειάζεται να μας καταδιώξει. Στον Αντίχριστο θα είναι σημαντικό να γνωρίζει, όχι, το πού βρίσκεται ο άνθρωπος, με τί ασχολείται, τί εμπορεύεται. Για αυτόν θα είναι σημαντικό ο άνθρωπος να υπέγραψε συμβόλαιο μαζί του. Να κάνει συμμαχία μαζί του. Αλλά θα κάνει εκβιασμό χρησιμοποιώντας την πείνα. 

19 Μαρτίου Συναξαριστής Χρυσάνθου καὶ Δαρείας Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Κλαυδίου, Ἰλαρίας, Ἰάσονος, Μαύρου καὶ τῶν σὺν αὐτῶν, Παγχαρίου Μάρτυρος, Διοδώρου καὶ Μαριανοὺ Ἱερομαρτύρων, Μαρίας πριγκίπισσας, Ἰννοκεντίου Θαυματουργοῦ, Δημητρίου Νεομάρτυρα, Νικολάου Νεομάρτυρα, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Τρυφερῆς.

Οἱ Ἅγιοι Χρύσανθος καὶ Δαρεία οἱ Μάρτυρες (ἑορτὴ Χρύσανθος)
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Χρύσανθος καὶ Δαρεία ἔζησαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Νουμεριανοῦ (243-284 μ.Χ.). Ὁ Ἅγιος Χρύσανθος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἦταν υἱὸς ἐπιφανοῦς εἰδωλολάτρη. Ὅμως κατηχήθηκε στὴν Χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ κάποιον Χριστιανὸ καὶ βαπτίσθηκε. Ὅταν ὁ πατέρας του πληροφορήθηκε τὸ γεγονός, τὸν φυλάκισε καί, γιὰ νὰ τὸν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ πίστη, τοῦ ἔδωσε γυναῖκα τὴν ὡραία Δαρεία, ἡ ὁποία καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀθῆνα καὶ ἦταν εἰδωλολάτρισσα.
Ἀντὶ ὅμως νὰ προσελκύσει ἡ Δαρεία τὸν σύζυγό της Χρύσανθο στὴν εἰδωλολατρία, συνέβη τὸ ἀντίθετο. Πίστεψε καὶ αὐτὴ στὸν Χριστὸ καὶ βαπτίσθηκε. Τότε τοὺς κατήγγειλαν στὸν ἔπαρχο Κελερίνο, ὁ ὁποῖος τοὺς παρέδωσε στὸν τριβοῦνο Κλαύδιο. Τὸ μαρτύριο ἄρχισε. Ἀλλὰ ἡ καρτερία καὶ ἡ ὑπομονὴ τῶν Μαρτύρων ἐξέπληξε τὸν Κλαύδιο, ὁ ὁποῖος μαζὶ μὲ τὴν σύζυγό του Ἰλαρία, τοὺς υἱούς του Ἰάσονα καὶ Μαῦρο καὶ τοὺς στρατιῶτες του πίστεψε στὸν Χριστό.
Στὴν συνέχεια ἔριξαν τοὺς Ἁγίους Χρύσανθο καὶ Δαρεία μέσα σὲ λάκκο καὶ τοὺς ἐνταφίασαν ζωντανοὺς τὸ ἔτος 283 μ.Χ.

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

ΠΑΤΗΡ ΘΑΔΔΑΙΟΣ. «Ἡ ψυχή πού ἀφέθηκε στό θέλημα τοῦ Θεοῦ τίποτε δέν φοβᾶται. Δέν φοβᾶται οὔτε τίς ἀπειλές, οὔτε τούς ληστές καί γιά ὅλα ὅσα τοῦ συμβαίνουν λέει: Ἔτσι ἦταν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.»

Όποιος νικάει τα πάθη νικάει τη λύπη
Για να διαφυλάξει κανείς την ψυχική του γαλήνη πρέπει να απομακρύνει από τον εαυτό του τις σκοτεινές σκέψεις. Πρέπει να φροντίζουμε να έχουμε χαρούμενη διάθεση και όχι στενάχωρη. Μόνο, αν σταματήσουμε να κατηγορούμε τούς άλλους θα αποκτήσουμε ψυχική γαλήνη.
Ο λυπημένος μοναχός δεν μπορεί να ανυψώσει το νου του στον Θεό ούτε μπορεί ποτέ να κάνει καθαρή προσευχή.
Όποιος νικάει τα πάθη του αυτός νικάει και τη λύπη του, ενώ όποιος νικιέται από τα πάθη του δεν μπορεί να γλυτώσει τις χειροπέδες της λύπης. Όποιος αγαπάει τα υλικά αγαθά είναι αδύνατον να μην νιώσει τη λύπη. Αντίθετα όποιος περιφρονεί τα κοσμικά αγαθά είναι πάντα χαρούμενος. Όποιος συνεχώς προσπαθεί να γνωρίσει τον ίδιο τον εαυτό του δεν έχει χρόνο να κατηγορεί τούς άλλους.

Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ:Τήν προσευχή “Κύριε Ἰησού Χριστέ Υἱέ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με” νά τή λέτε ὁλόκληρη

Αφού τέλειωσε τη θερμή προσευχή του αυτή, τότε, όπως μου αφηγήθηκε ο αδελφός Δανιήλ, άρχισε να κάνει διδαχή με θείες θεωρίες, με υποθήκες αρετής και με θεια επιτεύγματα.
Δηλαδή μας είπε, πώς, και με ποιο τρόπο μπορούμε να αρχίσομε τη νοερά προσευχή, με ποιο τρόπο να αποφεύγομε τις πλάνες του διαβόλου, ο οποίος με τέχνη σπέρνει τα ζιζάνια του εγωισμού και της υπερηφάνειας στο μυαλό και στην καρδιά εκείνων, πού θέλουν να αγωνιστούν και να προκόψουν στη θεία αύτη αρετή και να μπουν στον πνευματικό αγώνα, και ότι αυτοί, θα πρέπει να παλέψουν στήθος με στήθος με το διάβολο, θα συναντήσουν, μας είπε, πολλές δυσκολίες, αλλά δεν πρέπει να δειλιάσουν, παρά με ταπείνωση να επιμείνουν και να λένε όσες περισσότερες ώρες το 24ωρο μπορούνε τη θεία προσευχή το «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με», αλλά παιδιά μου, προσέξτε αυτό πού θα σας ειπώ:

Μεταξύ γέροντα Παϊσίου καί γέροντα Ἐφραίμ Κατουνακιώτη (Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος)

ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΑΤΕΡΕΛΟΥ.ΜΕΤΑΞΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΙΣΙΟΣ ΚΑΙ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗ.

  Η δεύτερή μου επίσκεψις στον Γέροντα Παΐσιο ήταν μετά από ένα χρόνο, όταν τελείωσα το Λύκειο. Μου έκανε δέ, τότε, εντύπωση το ότι θυμόταν ο Γέροντας την πρώτη μας επίσκεψι, αν και ξέρετε πόσο κόσμο έβλεπε καθημερινά.
Μετά, ως φοιτητής, πήγαινα τακτικά στον Γέροντα, όπως και πολλοί άλλοι. Αλλά, πήγαινα και σέ άλλα μέρη του Αγίου Όρους, εννοείται.
Μία φορά, πέρασα από τον π. Εφραίμ τον Κατουνακιώτη. Αυτό, συνδέεται με τον Γέροντα Παΐσιο, γι’ αυτό το αναφέρω. Σπούδαζα τότε στην Θεσσαλονίκη και ήμουν στο β’ έτος του Πολυτεχνείου.
Ο π. Έφραίμ, αν και δεν εδέχετο τότε, όπως ίσως θα ξέρετε, τα έφερε έτσι ο Θεός και τον είδα. Με εδέχθη, και μου είπε από μόνος του, έτσι, με την βροντερή του φωνή, εν Αγίω Πνεύματι, μεταξύ των άλλων ωφελίμων, και αυτό το απροσδόκητο: «Εσύ, θα γίνεις μοναχός σύντομα, και όπου φύγει-φύγει!»
Εγώ βέβαια τότε, του ζήτησα εξηγήσεις -ήμουν αυθόρμητος, αλλά είχα και λίγο θράσος-θάρρος- και εκείνος μου είπε: «Θα σέ φωτίσει η Παναγία, παιδί μου, θα ανάψει το θείον πυρ σύντομα και θα γίνεις καλόγερος». Αυτό, μου το είπε από μόνος του.

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΔΑΝΙΗΛ ΣΙΣΟΕΒ ΚΑΙ Ο ΣΕΡΒΟΣ ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΒ «Καί ἄγγελοι μέ τά φτερά τους θά μᾶς πᾶνε στούς οὐρανούς»….«Ὁδηγίες γιά τούς ἀθάνατους, ἤ τί νά κάνετε ἐάν τελικά πεθάνατε;» Πές μας, πάτερ ποιές εἶναι αὐτές οἱ ὁδηγίες;

 
  Ο ιερέας Δανιηλ Σισοεβ και ο διάκονος Γεώργιος Μαξίμοβ
 «Και άγγελοι με τα φτερά τους θα μας πάνε στους ουρανούς»….
  Ερώτηση: Τί σημαίνει ιεραποστολικη δραστηριοτητα; Εδώ, στη Σερβία, οι μη Ορθοδοξοι λένε, οτι η Ορθοδοξη Εκκλησία είναι στατικη, δεν είναι αρκετά ιεραποστολικη, και ελάχιστα ασχολείται με τα κοινωνικά προβληματα των ανθρώπων.
 Πατηρ Δανιήλ: – οταν λέμε, οτι η Εκκλησία πρέπει να είναι ιεραποστολική, υπενθυμίζουμε, οτι ο Σωτηρας, ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς, διέταξε όλους τους Χριστιανούς να κηρύξουν το Ευαγγέλιο σέ όλους τους λαούς χωρίς εξαίρεση. Και γι’ αυτο η Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να φέρει το λογο του Θεού σέ όλους τους ανθρώπους. Θα πρέπει να είναι ενεργος και όχι στατική. 
   Και αυτο πού συμβαίνει στη Ρωσικη Εκκλησία, είναι το γεγονος ότι αυτή επιστρέφει στην αποστολικη της ρίζα. Εκατοντάδες ιερείς και λαϊκοί της Εκκλησίας μας κηρύσσουν στους δρομους και πηγαίνουν στις συγκεντρώσεις των σεκταριστών και στο τζαμί, και πολλοί στη συνέχεια έρχονται στον Χριστο.

Κύριε μάθε με να προσεύχομαι. Ἔλα ἐσύ ὁ ἴδιος μέσα μου νά προσεύχεσαι

1

ΚΥΡΙΕ ΜΑΘΕ ΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ. ΕΛΑ ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ.

Αγίου Φιλαρέτου Μόσχας
Κύριε, δεν ξέρω τι να ζητιανέψω από Εσένα.
Μόνον Εσύ γνωρίζεις τι μου χρειάζεται.

Συ με αγαπάς περισσότερο από όσο εγώ ξέρω να αγαπώ τον εαυτό μου.
Κύριέ μου, δώσε στο δούλο Σου εκείνο που ούτε να ζητήσω δεν μπορώ. Δεν τολμώ να σού ζητιανέψω ούτε απαλλαγή από πάθη, ούτε αρετές, ούτε απόλαυση χάριτος, παρά μόνο στέκομαι μπροστά Σου με την καρδιά μου ανοιχτή απέναντί Σου.

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Β´ Κυριακή τῶν Νηστειῶν: Ἐρμηνεία εἰς τό κατά Μᾶρκον Εὐαγγέλλιον καί ὁμιλία περί τοῦ ὅτι ὁ Θεός μᾶς βοηθᾶ, ὅταν ἐμεῖς κάνουμε ὅσα μποροῦμε (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ευαγγέλιο: Μαρκ. β’ 1-12)
- Γιατί ο Ιησούς Χριστός ενώ εγνώριζε τις προθέσεις όσων μετέφεραν τον παράλυτο, τους άφησε να μπουν σε τόσους κόπους, τον δε παράλυτο να υποστεί την ταλαιπωρία, πριν δείξει το έλεός Του;
- Γιατί ο Θεός διά την σωτηρία της ψυχής μας ζητεί τα έργα μας; Και τί αξία έχουν τα έργα μας μπροστά στα αμέτρητα χρέη μας προς τον Θεόν; Ποιά είναι τα χρέη μας;

- Μπορούν τα έργα των ανθρώπων να είναι τέλεια;

Ἐλεημοσύνη…αὐτή εἶναι φάρμακο γιά τά δικά μας ἁμαρτήματα…

 «Παρ’ όλο που η παρθενία, η νηστεία και το να κοιμάται κανείς στο χώμα
έχουν πιο δύσκολο κόπο από την ελεημοσύνη, όμως τίποτε δεν είναι τόσο
δυνατό στο να σβήνει τη φωτιά των αμαρτημάτων, όσο αυτή. Αυτή είναι
ανώτερη απ’ όλα, στήνει τους εραστές της κοντά στον ίδιο το βασιλιά.
Και πολύ σωστά. Γιατί η παρθενία, η νηστεία και το να κοιμάται κανείς
στο χώμα σταματάει μόνο γύρω απ’ αυτόν που την ασκεί και δεν σώνει
κανέναν άλλο, η ελεημοσύνη όμως απλώνεται σε όλους και αγκαλιάζει τα
μέλη του Χριστού. Άλλωστε τα κατορθώματα εκείνα που απλώνονται σε
πολλούς είναι πολύ μεγαλύτερα απ’ αυτά που σταματούν γύρω από έναν.
Η ελεημοσύνη είναι η μητέρα της αγάπης, της αγάπης που χαρακτηρίζει το
χριστιανισμό, που είναι μεγαλύτερη απ’ όλα τα θαύματα, με τα οποία
φαίνονται οι μαθηταί του Χριστού.

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

«Ὁ Ἅγιος Ἄγγελος ἄνοιξε διάπλατα τίς φτεροῦγες του …»

Ένα συγκινητικό περιστατικό, που αποδεικνύει αφ’ ενός τη δύναμη και τη θεϊκή Χάρη που έχει η Παναγία μας και αφ’ ετέρου το πόσο την αγαπούν και Την σέβονται οι άγιοι Άγγελοι, συνέβη προσφάτως σε έναν Έλληνα ξενιτεμένο. Μια συγγενής του πιστή και ευλαβής, όταν συναντηθήκαν, του έδωσε σαν ευλογία και φυλαχτό έναν Σταυρό, στο κέντρο του οποίου ήταν τοποθετημένη μια μικρή εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Βαρνάκοβας. Εκείνος με ευλάβεια την έβαλε στην τσέπη του για προστασία, γιατί είχε κάποια προβλήματα με την καρδιά του και οι γιατροί είχαν τοποθετήσει στο στήθος του βηματοδότη για την καλή λειτουργία της. Μια μέρα, αιφνίδια, ο βηματοδότης χάλασε τόσο πολύ, που σχεδόν διαλύθηκε! Η καρδιά του έμεινε αβοήθητη και η ζωή του έσβηνε! Εκείνη τη μεγάλη στιγμή που βρέθηκε μεταξύ ζωής και θανάτου, είδε τί πραγματικά συμβαίνει στον πνευματικό κόσμο!

14 Μαρτίου Συναξαριστής. Βενεδίκτου Ὁσίου, Βασιλείου καὶ Εὐφρασίου Μαρτύρων, Φλωρεντίου Μάρτυρα, Εὐτυχίου καὶ τῶν σὺν αὐτῶ Μαρτύρων, Εὐσχήμονος Ὁμολογητοῦ, Ἀλεξάνδρου Μάρτυρος, Βονιφατίου Ἐπισκόπου, Πέτρου καὶ Ἀφροδισίου Μαρτύρων, Ροστισλάβου Πρίγκιπα, Θεογνώστου τοῦ Ἕλληνα, Ἰωάννου διὰ Χριστὸν Σαλοῦ, Ἀνδρέου Ὁσίου, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Θεοδώρου

Ὁ Ὅσιος Βενέδικτος ὁ ἐκ Νουρσίας
Ὁ Ὅσιος Βενέδικτος γεννήθηκε τὸ ἔτος 480 μ.Χ. στὴν ἐπαρχία Νουρσίας τῆς Οὐμβρίας. Οἱ γονεῖς του τὸν ἔστειλαν νὰ σπουδάσει στὴ Ρώμη, ἀλλὰ ἡ χλιδὴ τῆς πρωτεύουσας εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ φουντώσει στὴν ψυχή του ἡ ἐπιθυμία τοῦ μοναχικοῦ βίου.
Ὅταν ἔχασε τοὺς γονεῖς του, ἡ τροφός του ἀνέλαβε τὴν κηδεμονία ἐκείνου καὶ τῆς ἀδελφῆς του Ἁγίας Σχολαστικῆς. Σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν ἐγκατέλειψε τὴν οἰκογένειά του καὶ ἀφιερώθηκε στὸν Θεό.
Ἀρχικὰ ἀσκήτεψε στὸ Ἀφίλε, βορειοανατολικὰ τῆς Ρώμης καὶ κατόπιν σὲ δυσπρόσιτο σπήλαιο τοῦ Σουμπιάκο.
Ἐκεῖ ἔζησε τρία χρόνια αὐστηρῆς ἀσκήσεως καὶ μελέτης. Στὴν συνέχεια κλήθηκε ἡγούμενος τῆς γειτονικῆς μονῆς τοῦ Βικοβάρο, ἀλλὰ οἱ μοναχοὶ γρήγορα ἀντέδρασαν λόγω τῆς αὐστηρῆς ἀσκήσεως, στὴν ὁποία ὑπέβαλε αὐτοὺς ὁ νέος ἡγούμενος καὶ ζήτησαν νὰ τὸν δηλητηριάσουν.
Ὁ Ὅσιος, ἀφοῦ γλύτωσε μὲ θαυματουργικὸ τρόπο, ἐπέστρεψε στὸ ἐρημητήριό του στὸ Σουμπιάκο, ὅπου ἵδρυσε ἐπάνω στοὺς βράχους δώδεκα κοινόβια, τὸ καθένα μὲ δώδεκα μοναχούς, ἐκ τῶν ὁποίων προΐστατο ἕνας ὡς ἡγούμενος. Οἱ μαθητὲς γύρω του ἄρχισαν νὰ πληθαίνουν καὶ μεταξὺ αὐτῶν συγκαταλέγονταν καὶ νέοι εὐγενῶν οἰκογενειῶν.

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

«Ἕνας καί μόνο Ἕνας μᾶς μίλησε καθαρά καί μέ σαφήνεια γιά ὅλα ὅσα θά γίνουν στό τέλος τοῦ χρόνου:Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός.»(Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ
(Ευαγγέλιο: Ματθ. χε’ 31-46)
Οι στατιστικολόγοι εκτιμούν ότι πάνω στη γη ζουν ενάμιση δισεκατομμύριο άνθρωποι ( ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ). 
Απ’ αυτό το ενάμιση δισεκατομμύριο ούτε ένας άνθρωπος δεν μπορεί να σας πει, με τις διανοητικές του δυνατότητες, τί θα γίνει όταν έρθει το τέλος του κόσμου και τί θα γίνουμε εμείς όταν πεθάνουμε. Κι όλες αυτές οι χιλιάδες εκατομμύρια άνθρωποι πού έζησαν πριν από μας στη γη, δέ θα μπορούσαν ούτε κι αυτοί με τη διαδικασία των νοητικών λειτουργιών τους να μας απαντήσουν με σιγουριά και σαφήνεια για το τέλος του κόσμου και τί μας περιμένει μετά το θάνατο μας, να μας πουν οτιδήποτε πού θα μπορούσαμε να το αποδεχτούμε σαν αληθινό με την καρδιά και το νου μας.
Ή ζωή μας είναι σύντομη, οι μέρες μας μετρημένες. Ο χρόνος όμως είναι μεγάλος, μετριέται σέ εκατοντάδες και χιλιάδες χρόνια. Ποιος από μας μπορεί να ξεπεράσει τα όριά του και να φτάσει στο τέλος του χρόνου, να δει τα έσχατα γεγονότα και να πληροφορήσει όλους εμάς λέγοντας:«Έτσι κι έτσι θα γίνουν τα πράγματα στο τέλος του χρόνου.

Διάλογος ἑνός ζητιάνου καί ἑνός διάσημου θεολόγου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς

ποδοχή μέ εχαριστία το θελήματος το Θεο.
ΕΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΗΜΩΝ ΧΡΙΣΤ Τ ΘΕ ΠΑΡΑΘΩΜΕΘΑ
 «Στο βιβλίο του αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς υπάρχει ένας διάλογος ενός ζητιάνου μέ ένα διάσημο θεολόγο. Ο θεολόγος επί οκτώ έτη ακατάπαυστα παρακαλούσε το Θεό να του φανερώσει κάποιον άνθρωπο, που θα μπορούσε να του δείξει τον πιό σίγουρο δρόμο για τη Βασιλεία των Ουρανών. Κάποια μέρα που έφθασε στο αποκορύφωμα της προσευχής άκουσε μιά φωνή «Πήγαινε και στην έξοδο της Εκκλησίας θα βρεις τον άνθρωπο που ζητάς». Πηγαίνει βιαστικά στην Εκκλησία, όπου βρίσκει ένα γέρο ζητιάνο μέ κουρελιασμένα ρούχα και πληγωμένα γόνατα και τον χαιρετά
 - «Καλό καί ευτυχισμένο πρωινό, γέροντα».
 - «Ποτέ δέν είχα κακό καί δυστυχισμένο πρωινό».
 (ο άλλος εν αμηχανία διορθώνει)

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Τό δηλητήριο

 Πριν από πολύ καιρό στην Κίνα, μια κοπέλα παντρεύτηκε και πήγε να ζήσει με τον σύζυγό της στο σπίτι της πεθεράς της.
Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα , η κοπέλα διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να συμβιώσει με την πεθερά της.
Ο χαρακτήρας τους ήταν πολύ διαφορετικός, και η κοπέλα εκνευριζόταν από πολλές από τις συνήθειες της πεθεράς της. Επιπλέον, η πεθερά επέκρινε διαρκώς την κοπέλα.
Ο καιρός περνούσε αλλά η κοπέλα και η πεθερά συνέχιζαν να τσακώνονται και να διαφωνούν. Όμως αυτό που έκανε την κατάσταση ακόμη χειρότερη ήταν ότι σύμφωνα με την αρχαία κινεζική παράδοση, η κοπέλα έπρεπε να υπακούει την πεθερά και να εκπληρώνει την κάθε επιθυμία της. Η ένταση και τα νεύρα στο σπίτι προκαλούσαν θλίψη στον άτυχο σύζυγο.
Η κοπέλα δεν μπορούσε να υπομένει άλλο την κακή διάθεση και την καταπίεση της πεθεράς της, και αποφάσισε να κάνει κάτι γι’ αυτό. 
Πήγε και συνάντησε ένα καλό φίλο του πατέρα της, τον Huang, ο οποίος πουλούσε βότανα. Του περιέγραψε την κατάσταση και του ζήτησε να της δώσει κάποιο δηλητήριο, έτσι ώστε να λύσει το πρόβλημα μια για πάντα.

Γονεῖς καί παιδιά.

Γονεῖς καί παιδιά.

Η ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ
 Γονεῖς καί παιδιά.

Καίρια, παρατηροῦσε ὁ Γέροντας, εἶναι ἡ ἐπίδραση τῆς ζωῆς τῶν γονέων στήν διαμόρφωση καί ἀγωγή τῶν παιδιῶν. Ἄν οἱ γονεῖς ζοῦν ἔχοντας ἕνα πνεῦμα, χωρίς μαλώματα, αὐτό ἀντανακλᾶ στά παιδιά καί τά κάνει νά ἔχουν πνευματική ὑγεία. Ἔλεγε: «Ἐκεῖνο πού σώζει καί φτιάχνει καλά παιδιά εἶναι ἡ ζωή τῶν γονέων μέσα στό σπίτι. Οἱ γονεῖς πρέπει νά δοθοῦνε στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νά γίνουνε ἅγιοι κοντά στά παιδιά μέ τήν πραότητά τους, τήν ὑπομονή τους, τήν ἀγάπη τους. Νά βάζουνε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ἐνθουσιασμό κι ἀγάπη στά παιδιά. Καί ἡ χαρά πού θά τούς ἔλθει, ἡ ἁγιοσύνη πού θά τούς ἔχει ἐπισκεφθεῖ, θά ἐξακοντίσει στά παιδιά τήν χάρι» 12.
Ἡ κακή ζωή τῶν γονέων, ἐπισήμαινε, κάνει τά παιδιά μέ τήν παρακίνηση τοῦ διαβόλου νά παρεκτρέπονται καί ἔτσι νά ταλαιπωροῦν τούς γονεῖς των.Ἡ λύση ὅλων τῶν προβλημάτων τῶν παιδιῶν εἶναι ὁ ἐξαγιασμός τῶν γονέων. Συνέχεια

Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

“Μερικές πρακτικές ὁδηγίες γιά τήν Προσευχή”.Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

Η συγκέντρωση του νου την ώρα της προσευχής.

Τι να κάνουμε, όταν ο νους μας τρέχει εδώ κι εκεί και δεν μπορούμε να τον συμμαζέψουμε στην προσευχή;
Όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι, μπορούμε ν’ αναβάλουμε την έναρξη της προσευχής ή, αν έχουμε ήδη αρχίσει, να τη διακόψουμε για λίγο. Αν και ύστερα απ’ αυτό το μικρό διάλειμμα ο νους μας δεν συνεργάζεται με την προαίρεση μας, τότε δεν έχουμε παρά να του επιβάλουμε με τη βία, θέλει δεν θέλει, να συγκεντρωθεί στην προσευχή, σ’ όποιο βαθμό βέβαια είναι δυνατόν. Μέσα στην εκκλησία, πάλι, μερικές φορές δεν ακούμε ή δεν καταλαβαίνουμε όσα ψάλλονται, διαβάζονται ή εκφωνούνται. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, σταθείτε νοερά ενώπιον του Κυρίου και αφοσιωθείτε στην ευχή του Ιησού. Πρέπει να ξέρετε, πάντως, ότι στο ναό, κατά την τέλεση οποιασδήποτε ακολουθίας, και κατεξοχήν της θείας Λειτουργίας, κάθε λατρευτική πράξη, κάθε κίνηση έχει τη σημασία της.Όποιος, λοιπόν, γνωρίζει και κατανοεί τη σημασία κάθε πτυχής της τελετουργίας, συμμετέχει με επίγνωση στη σύναξη των πιστών και τρέφει την ψυχή του με το ουράνιο μάννα, που προσφέρεται άφθονα στα πνευματικά συμπόσια της εκκλησιαστικής λατρείας.

Ὅταν ἐλέγχεις, νά βοηθᾶς σάν φίλος καί ἀδελφός.

Αλλά, λέγει, δεν έχω το χάρισμα του λόγου. Δεν χρειάζεται ικανότητα
λόγου, ούτε ευγλωτία. Εάν δης τον φίλο σου να πορνεύη, πες του· είναι
κακό πράγμα αυτό που κάνεις, δεν ντρέπεσαι, δεν κοκκινίζεις; είναι
κακό αυτό. Αυτός, λέγεις, δεν το ξέρει, ότι εί­ναι κακό; Ναι, το
ξέρει, αλλά έλκεται από την επιθυμία. Και οι ασθενείς γνωρίζουν ότι η
ψυχροποσία είναι κακό πράγμα, αλλ’ όμως χρειάζονται αυτούς που θα τους
εμποδίσουν να πιουν το κρύο νερό· διότι αυτός που κατέχεται από το
πάθος, δεν θα μπορέση γρήγορα να προφυλαχθή από την ασθένεια. Πρέπει
λοιπόν εσύ που είσαι υγιής να φροντίσης για τη θεραπεία του· κι’ άν
δεν σε ακούση, παρακολούθησε τις κινήσεις του και εμπόδισέ τον ίσως σε
ντραπή.
Και ποιό, λέγει, είναι το όφελος, όταν το κάνη αυτό εξ αιτίας μου και
επειδή κατακρατήθηκε από μένα; Μή λεπτολογής το πράγ­μα· κατά πρώτον
απομάκρυνέ τον με οποιονδήποτε τρόπο από την άθλια πράξι· ας συνηθίση
να μη πηγαίνη προς εκείνο το βάραθρο· είτε από σένα, είτε από
οποιαδήποτε άλλη αιτία εμποδισθή, θα ωφεληθή από αυτό.

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

11 Μαρτίου Συναξαριστής,Σωφρονίου Πατριάρχου, Πιονῖου καὶ Σαβίνας Μαρτύρων, Θαλοῦ καὶ Τροφίμου Μαρτύρων, Ἠρακλέους καὶ Ζωσιμὰ Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ἐν Συρίᾳ, Γεωργίου Σιναΐτου, Κωνσταντίνου βασιλέως, Εὐλογίου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ Λουκριτίας καὶ δυὸ Παρθένων ἀνωνύμων Μαρτύρων, Γεωργίου Νεοφανούς, ἀνακομιδὴ Λειψάνων Ἁγίου Ἐπιμάχου, Θεοδώρας βασιλίσσης Ἄρτᾳς, Εὐθυμίου Θαυματουργοῦ, Παύλου τσάρου, Σωφρονίου Ἐγκλείστου, Σωφρονίου Διδασκάλου, Ἀλεξίου Ὁσίου.

Ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

Ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος γεννήθηκε στὴν Δαμασκὸ τῆς Συρίας περὶ τὸ ἔτος 580 μ.Χ. καὶ ἦταν υἱὸς εὐσεβῶν καὶ ἐνάρετων γονέων, τοῦ Πλινθᾶ καὶ τῆς Μυρούς. Λόγω τῆς καταγωγῆς του ἀποκαλεῖται καὶ Δαμασκηνός.
Κατὰ τὴν νεαρή του ἡλικία ἐπισκέφθηκε τοὺς Ἁγίους Τόπους καὶ ἐκάρη μοναχὸς στὴ μονὴ τοῦ ἀββᾶ Θεοδοσίου, ὅπου συνδέθηκε πνευματικὰ μὲ τὸν ἐκεῖ ἀσκούμενο Ἰωάννη τὸν Μόσχο, ἀπὸ τὸν ὁποῖο διδάχθηκε πολλά.
Μὲ τὴν συνοδεία αὐτοῦ ἐπισκέφθηκε τὴν Αἴγυπτο, ὅπου συνδέθηκε μὲ τὸν κύκλο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Ἐλεήμονος καὶ τὴ Ρώμη. Τότε πέθανε καὶ ὁ Ἰωάννης ὁ Μόσχος (620 μ.Χ.).
Ὁ Σωφρόνιος μετακόμισε τὸ λείψανο αὐτοῦ στὰ Ἱεροσόλυμα καί, ἀφοῦ τὰ ἐνταφίασε στὴ μονὴ τοῦ Ὁσίου Θεοδοσίου, ἐπανέκαμψε στὴν Ἀλεξάνδρεια. Ἐκεῖ προσβλήθηκε τότε ἀπὸ ἀνίατη ἀσθένεια τῶν ὀφθαλμῶν. Ἐπισκέφθηκε τότε τὸ ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων Κύρου καὶ Ἰωάννου στὸ Ἀμπουκὶρ καὶ θεραπεύθηκε. Τὸ θαῦμα αὐτὸ περιέλαβε σὲ ἐγκώμιό του πρὸς τοὺς Ἁγίους αὐτούς.

Τό τυπικό τῆς προσευχῆς τοῦ Γέροντα Παϊσίου Ἁγιορείτου

 
Ο Γέροντας, αφού έκανε πολλές δοκιμές στον εαυτό του, προσπαθώντας να
εφαρμόσει ότι γράφουν τα ασκητικά βιβλία και συμβουλευόμενος έμπειρους
Γέροντες, κατέληξε σε ένα τυπικό. Ανάλογα με τις δυνάμεις, την ηλικία,
τον χρόνο πού είχε, τον τόπο που έκανε την άσκησή του, ρύθμιζε και το
τυπικό του. Έλεγε ότι «ο μοναχός πρέπει να μπει σ’ ένα μοναχικό
τυπικό. Κάθε δέκα χρόνια πρέπει να κάνη αναθεώρηση των δυνάμεών του
και να κανονίσει στον εαυτό του την κατάλληλη άσκηση. Όταν κανείς
είναι νέος, έχει περισσότερη ανάγκη από ύπνο και λιγότερη από
ξεκούραση. Όταν γεράσει, του χρειάζεται περισσότερη ξεκούραση και
λιγότερος ύπνος. Μεγάλη δύναμη έχει η συνήθεια. Κάτι πού το συνηθίζει
ο οργανισμός και χωρίς να το έχει ανάγκη, όταν έρθει ή ώρα θα το
ζητήσει».
Το τυπικό του ήταν περίπου το εξής: Στις 3 μ.μ. (9η βυζαντινή) έκανε
Ένατη και Εσπερινό και μετά έτρωγε κάτι.Ύστερα έκανε το Απόδειπνο και
μερικές ώρες κομποσχοίνι.

Δακρύζουν οἱ εἰκόνες τῆς Παναγίας καί τοῦ Χριστοῦ σέ Ἱερούς Ναούς Οὐκρανίας καί Ρωσίας




Ένα απίστευτο φαινόμενο συντελείται τις τελευταίες ημέρες σε Ορθόδοξους ναούς της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Δεκάδες εικόνες… δακρύζουν ταυτόχρονα. Όπως μεταδίδουν τοπικά Μέσα Ενημέρωσης, σε πολλούς Ναούς τόσο της Ρωσίας όσο και της Ουκρανίας, πολλές ιερές εικόνες, του Χριστού, της Παναγίας αλλά και άλλων Αγίων, έχουν αρχίσει να δακρύζουν, μετά την κρίση που έχει ξεσπάσει στην Ουκρανία.
Αρκετοί είναι αυτοί που κάνουν λόγο για «μήνυμα από τον ουρανό», το οποίο εκλαμβάνεται ως κακός οιωνός, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που σπεύδουν να προσκυνήσουν τις εικόνες ζητώντας το έλεος του Θεού απέναντι στη μεγάλη κρίση.

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Πατήρ Θαδδαῖος, Ἡ θεραπεία τοῦ ναρκομανή

ΠΑΤΗΡ ΘΑΔΔΑΙΟΣ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΚΟΜΑΝΗ.

Μία μέρα ήρθε στο μοναστήρι μία οικογένεια από το Βελιγράδι. Είχαν έναν μοναχογιό πού έπαιρνε ναρκωτικά για πολλά χρόνια. Οι γιατροί του είχαν πει πώς ο χρόνος ζωής πού του απέμενε, αν δεν κόψει τα ναρκωτικά, ήταν έξι μήνες.
Η επίσημη στατιστική τότε στην Σερβία έλεγε πώς ένας στους χίλιους ασθενείς μπορούσε να ξεφύγει από τα ναρκωτικά.
Όταν ξεκίνησαν να έρθουν από το Βελιγράδι, ο πατέρας, η μάνα και ο γιός, για πολύ ώρα μάλωναν μέσα στο αυτοκίνητο. Ευτυχώς πού η μάνα του νεαρού διατήρησε την ψυχραιμία της.
Εκείνον τον καιρό, ο γιός τους είκοσι τέσσερις ώρες κοιμόταν και είκοσι τέσσερις δεν μπορούσε να κοιμηθεί, επειδή το νευρικό του σύστημα είχε διαλυθεί εντελώς.

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΔΑΝΙΗΛ ΣΙΣΟΕΒ «Ἡ λειτουργία τῆς Κυριακῆς, εἶναι ἡ καλύτερη θεραπεία γιά τίς ἀμέτρητες καταθλίψεις καί τίς λύπες πού ζοῦν στήν «γκρίζα καθημερινότητα». Αὐτό εἶναι ἕνα λαμπερό οὐράνιο τόξο τῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ μέσα στήν ὁμίχλη τῆς γενικῆς ἀναστάτωσης.»

«Γιατί να πηγαίνουμε κάθε Κυριακή στην εκκλησία;»
Στον ιερέα συχνά, κάνουν αυτήν την ερώτηση, πού αναφέρεται στον τίτλο, και αρχίζουν να δικαιολογούνται.
-Πρέπει να χορτάσουμε ύπνο, να περάσουμε χρόνο με την οικογένεια, να κάνουμε δουλειές στο σπίτι, κι εδώ πρέπει να σηκωθώ και να πάω στην εκκλησία. Για ποιό λόγο; 
Η απαίτηση αυτή δεν έχει εφευρεθεί από τούς ανθρώπους, αλλά έχει δοθεί από τις Δέκα Εντολές: «εξ ημέρας εργάζου και κάμνε πάντα τα έργα σου’ η ήμερα όμως η εβδόμη είναι σάββατον Κυρίου του Θεού σου» (Εξ. 20, 8)… Στην Καινή Διαθήκη, μια μεγάλη γιορτή έγινε η Κυριακή, γιατί ο Χριστός, αναστήθηκε από τούς νεκρούς, άγιασε αυτή την ήμερα. Σύμφωνα με τούς κανόνες της Εκκλησίας ο παραβάτης της εντολής αυτής υπόκειται σέ αφορισμό (80ος κανόνας ΣΤ’ Οικουμενικής Συνόδου). Είναι απίθανο ο Δημιουργός να μας έδινε παράλογες εντολές, και οι κανόνες της Εκκλησίας δεν είναι γραμμένες για να παιδεύουν τούς ανθρώπους. Ποιό είναι τελικά το νόημα αυτής της εντολής;