ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ
ΧΑΙΡΕ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΝ(Κάνετε κλίκ στήν εἰκόνα γιά νά ὁδηγηθεῖτε στό ἱστολόγιο: ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 3

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

«Ἡ καθολικότητα τῆς Φιλοκαλίας – Ἡ πράξη καί ἡ θεωρία», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Σήμερα, συνεχίζοντας τήν εἰσαγωγή σ’ αὐτό τό κορυφαῖο πνευματικό ἔργο τῆς Φιλοκαλίας, θά ποῦμε γιά τήν καθολικότητα τῆς Φιλοκαλίας. Θά ἐξηγήσουμε τί σημαίνει καθολικότητα. Ἡ λέξη καθολικότητα πηγάζει ἀπό τό «καθ’ ὅλου», πού σημαίνει τό ὅλον, τό κατά καί ὅλον. Ὅταν λέμε στήν πίστη μας «Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν», σημαίνει ὅτι ἡ πίστη μας στήν Ἐκκλησία ἀναφέρεται στό θεανθρώπινο αὐτό σῶμα πού λέγεται Ἐκκλησία, τό ὁποῖο ἔχει τήν καθ’ ὅλου ἀλήθεια, τήν σύνολη ἀλήθεια, τήν μόνη ἀλήθεια ἀλλά καί τό πλήρωμα τῆς ἀλήθειας, τήν ὅλη ἀλήθεια. Δέν ὑπάρχουν δηλαδή ἄλλες ἀλήθειες πού, ὅπως λένε κάποιοι, δέν ὑπάρχουν στήν ὀρθοδοξία, στόν χριστιανισμό καί θά τίς βροῦμε λ.χ. στίς ἀνατολικές θρησκεῖες. Ἤ ὅπως λένε οἱ οἰκουμενιστές, ὅτι πρέπει νά πάρουμε ἀπό ὅλους γιά νά ἐμπλουτιστοῦμε. Αὐτό δέν εἶναι σωστό. Ἡ ὅλη ἀλήθεια εἶναι ὁ Χριστός. Ὁ Χριστός, ὁ ὅλος Χριστός, ὑπάρχει μέσα στήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὁπότε καί ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι καθολική, ἔχει τό πλήρωμα, τό σύνολο τῆς ἀλήθειας. Αὐτή εἶναι ἡ ἔννοια τῆς καθολικότητας.
Βεβαίως μιά ἄλλη ἔννοια εἶναι ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔχει ὡς προορισμό νά ζυμώσει καί νά ἁπλωθεῖ καί νά κυριαρχήσει σ’ ὅλο τόν κόσμο, σ’ ὅλη τήν οἰκουμένη. Καί μ’ αὐτή τήν ἔννοια εἶναι καθολική.
– Γιατί, ὅμως, ὑπάρχει καθολικότητα καί στή Φιλοκαλία;

Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

Ἁγίου Νεκταρίου Διδαχές μέρος β΄ «Τό Ἅγιο βάπτισμα»


«Ὅσοι βαπτιστήκατε στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ντυθήκατε τό Χριστό»2.
Πόσο μεγάλη ἀλήθεια μᾶς ἐπισημαίνει μ᾿ αὐτά τά λόγια ὁ Ἀπόστολος Παῦλος!
Οἱ βαπτισμένοι δέν φοροῦν τόν παλαιό ἄνθρωπο μέ τά πάθη καί τίς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες του, ἀλλά εἶναι ντυμένοι τόν καινούργιο ἄνθρωπο. Ντύθηκαν τόν ἴδιο τό Χριστό, πού ζεῖ τώρα μέσα στίς καρδιές τους. Καί ἡ λέξη “ντύθηκαν” δέν ἀναφέρεται σέ κάποια ἁπλή καί ἐξωτερική στολή, ἀλλά σέ κάτι βαθύτερο, σέ κάτι οὐσιαστικό καί ἀναφαίρετο.
Μέ τήν πίστη μας στό Χριστό καί μέ τή βάπτισή μας ντυνόμαστε τόν ἴδιο τό Χριστό καί γινόμαστε παιδιά τοῦ Θεοῦ, ἅγιοι καί τέλειοι, Θεοί κατά χάριν.
Ὥστε λοιπόν ρίξαμε ἀπό πάνω μας τή φθορά καί ντυθήκαμε τήν ἀφθαρσία. Ξεντυθήκαμε τόν ἄνθρωπο τῆς ἁμαρτίας καί ντυθήκαμε τόν ἄνθρωπο τῆς δικαιοσύνης καί τῆς χάριτος. Διώξαμε τό θάνατο καί ντυθήκαμε τήν ἀθανασία….

Δευτέρα 21 Αυγούστου 2017

«Αἱ βασιλεῖαι τῆς γῆς, ᾄσατε τῷ Θεῷ, ψάλατε τῷ Κυρίῳ. ψάλατε τῷ Θεῷ τῷ ἐπιβεβηκότι ἐπὶ τὸν οὐρανὸν τοῦ οὐρανοῦ κατὰ ἀνατολάς· ἰδοὺ δώσει τῇ φωνῇ αὐτοῦ φωνὴν δυνάμεως», Ψαλμός 67, στ.33-34. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

«Αἱ βασιλεῖαι τῆς γῆς, ᾄσατε τῷ Θεῷ, ψάλατε τῷ Κυρίῳ. ψάλατε τῷ Θεῷ τῷ ἐπιβεβηκότι ἐπὶ τὸν οὐρανὸν τοῦ οὐρανοῦ κατὰ ἀνατολάς· ἰδοὺ δώσει τῇ φωνῇ αὐτοῦ φωνὴν δυνάμεως», Ψαλμός 67, στ.33-34. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 10-7-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Νά ἀγωνίζεσαι ἁπαλά καί χωρίς βία νά μεταμορφώσεις τά ἁμαρτωλά πάθη σέ καλά»

 

 Ὁ Γέροντας Πορφύρος ἀπέφευγε τὴν ὀξύτητα στὶς ἐκφράσεις. Συνιστοῦσε πάντα ὅλα νὰ γίνονται ἁπαλὰ καὶ χωρὶς βία. 
 — Οἱ τρομακτικὲς μορφὲς ποὺ παίρνει ὁ πονηρὸς καὶ παρουσιάζεται στὸν χριστιανό, ὀφείλον­ται πολὺ συχνὰ στὸν βίαιο τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖον ὁ πιστὸς πολεμᾶ τὰ πάθη του, ἔλεγε. Τὸ πνεῦμα τοῦ κακοῦ δὲν ἔχει μορφή.
Οἱ ἄνθρωποι τοῦ δίνουν μορφὴ ἀνάλογα μὲ τὰ βιώματά τους, τὰ γονίδιά τους καὶ τὴν κληρονομικότητά τους.
— Καὶ ὁ Μέγας Ἀντώνιος ποὺ ἔβλεπε τέτοιες μορφές;
—  Ἔ, δὲν ἦταν μέγας καὶ ἅγιος ἀπὸ τὴν ἀρχή, ἔλεγε μὲ χαμόγελο.
Νὰ ἀγωνίζεσαι ἁπαλὰ καὶ χωρὶς βία νὰ μεταμορφώσεις τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη σὲ καλά. Οἱ τρεῖς  Ἱεράρχες δὲν ἔβλεπαν τὸ κακό καὶ δὲν περιγράφουν τὸν διάβολο. Δὲν ἀσκοῦσαν βία πάνω τους, ὥστε νὰ καταπιεσθεῖ τὸ νευρικὸ σύστημα.Μὲ ἁπαλὸ καὶ ἐρωτικὸ τρόπο ἔστρεφαν ἀβίαστα τὸν νοῦ τους πρὸς τὸν Χριστό, καὶ τὰ ἄλλα ὑποχωροῦσαν, κι ἔτσι δὲν ὑπῆρχε καμία καταπίεση. 

Σάββατο 12 Αυγούστου 2017

«Ἡ καύχηση τῶν χριστιανῶν, ἡ βία καί ἡ μελέτη τῶν Ἁγίων Γραφῶν», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

«Οἱ χριστιανοί πρέπει νά καυχιοῦνται πού δουλεύουν στόν Χριστό». Αὐτό θά εἶναι τό πρῶτο θέμα μέ τό ὁποῖο θά ἀσχοληθοῦμε σήμερα καί ἐντάσσεται μέσα στό γενικότερο θέμα τῆς τηρήσεως τῶν ἐντολῶν. Λέγαμε καί τό ξαναλέμε πολλές φορές ὅτι οἱ χριστιανοί πρέπει νά τηροῦν ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ. Κάποιοι ἔχουν τήν ἀπορία:
– Ποιές εἶναι ἄραγε αὐτές οἱ ἐντολές; Ὑπάρχει κάποιο σημεῖο στήν Ἁγία Γραφή πού μποροῦμε νά τίς ἔχουμε ἔτσι εὔκολα, συνοπτικά; Ξέρουμε γιά τίς ἐντολές τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀλλά αὐτές ἦταν βεβαίως δοσμένες ἀπό τόν Θεό πρό Χριστοῦ. Ὁ Χριστός μας ξέρουμε ὅτι ἦρθε, ὄχι γιά νά τίς καταργήσει αὐτές τίς δέκα ἐντολές, ἀλλά γιά νά τίς συμπληρώσει. Ποῦ εἶναι λοιπόν αὐτό τό συμπλήρωμα;
Βεβαίως, εἶναι σέ ὅλη τήν Ἁγία Γραφή, σέ ὅλη τήν Καινή Διαθήκη, ἀλλά κατεξοχήν ὑπάρχουν συνοπτικά συγκεντρωμένες στήν ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου, στό 5ο, 6οκαί 7ο κεφάλαιο τοῦ κατά Ματθαῖον Εὐαγγελίου. Ὅσοι λοιπόν ἔχουν αὐτή τήν ἀπορία, μποροῦν νά ἀνατρέξουν ἐκεῖ, σ’ αὐτά τά τρία κεφάλαια, ὅπου θά βροῦνε τίς βασικότερες ἐντολές, ἔτσι, ὅπως τίς κήρυξε ὁ Χριστός μας συμπληρώνοντας τίς ἐντολές τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ξαναλέω ὅμως ὅτι ὅλη τήν Ἁγία Γραφή καί μάλιστα τήν Καινή Διαθήκη οἱ χριστιανοί πρέπει νά τήν μελετοῦν διά βίου, σ’ ὅλη τους τή ζωή, γιατί εἶναι φῶς στίς τρίβους τῆς ζωῆς, ὅπως λέει ὁ Δαβίδ «ὁ νόμος σου εἶναι λύχνος καί φῶς ταῖς τρίβοις μου» (Ψαλμ. 118,105).
Οἱ χριστιανοί, τώρα λέει ὁ Ἅγιος Νικόδημος, θά πρέπει νά καυχιόμαστε νά τό ’χουμε καύχημα, ὅτι δουλεύουμε στόν Κύριο, ὅτι εἴμαστε δοῦλοι Κυρίου καί ὑπακούουμε στά προστάγματά Του, στίς ἐντολές Του «ἀφοῦ ὑπακούσαμε στό κάλεσμά Του νά μποῦμε μέσα στόν ἀμπελώνα Του, μέσα στήν Ἐκκλησία καί κάναμε αὐτή τήν συμφωνία μέ τόν οἰκοδεσπότη καί Κύριο τοῦ ἀμπελῶνος, ὅταν βαπτιστήκαμε.

Τετάρτη 9 Αυγούστου 2017

«Ἡ κακία εὔκολη καί ἡ ἀρετή δύσκολη, τό θάρρος» Γεροντικό, Κεφάλαιο 46, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Συνεχίζουμε μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ νά μελετᾶμε τό Γεροντικό, τά ἀποσπάσματα τοῦ Γεροντικοῦ πού ὑπάρχουν στόν Εὐεργετινό. Εἴμαστε μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ στήν 46η Σύναξη καί τό σημερινό κεφάλαιο ἔχει τίτλο: «Ἡ κακία εὔκολη, ἡ ἀρετή δύσκολη». Ὅλοι τό καταλαβαίνουμε αὐτό, ἀλλά πόσο βαθιά τό ἔχουμε καταλάβει ὅτι ὄντως ἡ κακία εἶναι εὔκολη καί ἡ ἀρετή δύσκολη… Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς λέει ὅτι «πλατεῖα καί εὐρύχωρος ἡ ὁδός ἡ ἀπάγουσα εἰς τήν ἀπώλεια» (Ματθ. 7,13). Αὐτή ἡ ὁδός πού πάει στήν ἀπώλεια εἶναι πλατειά καί εὐρύχωρη, εὔκολη. Ἐνῶ «ἡ ὁδός πού πάει στήν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι στενή καί τεθλιμμένη» καί ἡ ὁδός καί ἡ πύλη. Γι’ αὐτό, ὅταν κάποτε ρώτησαν τόν Κύριο «εἰ ὀλίγοι οἱ σῳζόμενοι;» (Λουκ. 13,23), δέν ἀπάντησε. Εἶπε «ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διά τῆς στενῆς πύλης». Εἶναι στενή ἡ πύλη, εἶναι δύσκολη καί χρειάζεται νά ἀγωνιστεῖτε γιά νά περάσετε, νά μπεῖτε μέσα ἀπό τήν στενή πύλη. Ἀλλά σέ ἄλλη συνάφεια τό λέει, ὅτι εἶναι στενή ἡ πύλη καί τεθλιμμένη ἡ ὁδός καί «ὀλίγοι εἰσίν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν» (Ματθ. 7,14), εἶναι λίγοι αὐτοί πού τήν βρίσκουν. Δηλαδή πρέπει νά ψάξει κανείς γιά νά βρεῖ τήν ὁδό καί τήν πύλη ἡ ὁποία ὁδηγεῖ στήν ζωή. Δέν εἶναι ἁπλό πράγμα δηλαδή νά σωθοῦμε, οὔτε εὔκολο. Γι’ αὐτό καί βλέπει κανείς ὅτι τό κακό κυριαρχεῖ στόν κόσμο καί «ὁ κόσμος», ὅπως λέει ἡ Γραφή, «ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται». (Α’ Ἰω. 5,19). Ἐν τῷ πονηρῷ, στόν πονηρό. Καί πονηρός εἶναι βεβαίως ὁ διάβολος, ἀλλά γενικότερα μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι τό πονηρό εἶναι τό κακό καί ὁ κόσμος ὅλος εἶναι ἑδρασμένος, ἑδραιωμένος στό κακό.

Κυριακή 6 Αυγούστου 2017

Γονεῖς καί ἐλεύθερες σχέσεις-Ἁγνότητα: τί εἶναι καί πῶς θά τήν κατορθώσουμε (Νέο Βιβλίο)


Συν Θεῶ κυκλοφορεῖ: ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ-ΑΓΝΟΤΗΤΑ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΟΥΜΕ (Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου)


Παραγγελίες καθημερινά στό 6979338328 11.00-15.00 ἐκτός Σαββάτου Κυριακῆς καί μεγάλων ἑορτῶν
ἤ στο ἠλ. ταχυδρομεῖο: hristospanagia@yahoo.gr
Τιμή 7 εὐρώ.

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ: Κρατᾶτε τήν Εὐχή!

 

 Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης
Όταν ήμουν αρχάριος, άρχισαν να δουλεύουν μέσα μου οι λογισμοί φυγής. Ένας λογισμός μού θύμιζε το σπίτι μου, άλλος τον πνευματικό στον κόσμο που ήθελε να κάνουμε μοναστήρι, άλλος λογισμός μού έλεγε να γυρίσω πίσω.
Πω! Πω! Πω! Ασταμάτητη ροή! Εγώ αγωνιζόμουν και αντιστεκόμουν εναντίον των λογισμών.
Μου έλεγε ο πολύπειρος Γέροντάς μου, ο Ιωσήφ ο Ησυχαστής και Σπηλαιώτης (1897–1959):
–Εντάξει, όλα καλά. Μην αφήνεις τα καθήκοντά σου, την αγρυπνία σου, τον κανόνα σου, την προσευχή σου και τότε δεν θα επικρατήσει ποτέ ο διάβολος της φυγής.
Κράτησα τα καθήκοντά μου επιμελώς και, πράγματι, όπως το είπε ο Γέροντας, ήλθε μια στιγμή που όλοι οι λογισμοί έφυγαν και, ξαφνικά, έγινε τόσο όμορφη και αγαπητή η έρημος, αυτή που πρώτα μου φαινόταν μαύρη και σκοτεινή, γιατί πήγαινε το μυαλό μου προς τα έξω. Με τις ευχές του πατρός μου, με βοήθησε η Χάρις του Θεού και απαλλάχτηκα από τον πόλεμο των δαιμόνων και άλλαξαν τα πάντα μέσα μου.
Επίσης, όταν οι λογισμοί της υπερηφάνειας και της αμέλειας μάς πολεμούσαν, ο Γέροντας μάς δίδασκε να τους αντιμετωπίζουμε με τέλεια περιφρόνηση και αδιαφορία:

Τετάρτη 2 Αυγούστου 2017

«Νά ζητᾶτε τήν ἕνωσή σας μέ τόν Χριστό ἀνιδιοτελῶς» (Ἅγιος Γέρων Πορφύριος)

Να μην εκβιάζομε με τις προσευχές μας τον Θεό. Να μη ζητάμε απ’ τον Θεό να μας απαλλάξει από κάτι, ασθένεια κ.λπ. ή να μας λύσει τα προβλήματά μας, αλλά να ζητάμε δύναμη και ενίσχυση από Εκείνον, για να τα υπομένομε.
Όπως Εκείνος κρούει με ευγένεια την πόρτα της ψυχής μας, έτσι κι εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό που επιθυμούμε κι αν ο Κύριος δεν απαντάει, να σταματάμε να το ζητάμε. Όταν ο Θεός δεν μας δίδει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τα «μυστικά» Του.
Εφόσον πιστεύομε στην αγαθή Του πρόνοια, εφόσον πιστεύομε ότι Εκείνος γνωρίζει τα πάντα απ’ τη ζωή μας κι ότι πάντα θέλει το αγαθόν, γιατί να μη δείχνομε εμπιστοσύνη; Να προσευχόμαστε απλά και απαλά, χωρίς πάθος και εκβιασμό. Ξέρομε ότι παρελθόν, παρόν και μέλλον, όλα είναι γνωστά, γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιον του Θεού. … Εμείς να μην επιμένομε· η προσπάθεια κάνει κακό αντί για καλό. Μην κυνηγάμε ν’ αποκτήσομε αυτό που θέλομε, αλλά να τ’ αφήνομε στο θέλημα του Θεού. Γιατί όσο το κυνηγάμε τόσο αυτό απομακρύνεται.