ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ
ΧΑΙΡΕ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΝ(Κάνετε κλίκ στήν εἰκόνα γιά νά ὁδηγηθεῖτε στό ἱστολόγιο: ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 3

Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Προσευχή στή Μητέρα τοῦ Θεοῦ

Ο Στάρετς έτρεφε ιδιαίτερη, μπορεί να πει κανείς ,τρυφερή αγάπη και αφοσίωση στη Μητέρα του Θεού και δεν έβρισκε λόγια για να εκφράσει και τη δική Της αγάπη στους ανθρώπους και τη δική του προς Αυτήν.
Κάποιος χριστιανός είδε ένα θαυμαστό όραμα των μονών του παραδείσου που είχαν μια ασυνήθιστη ομορφιά .Ιδιαιτέρως διακρινόταν για την ομορφιά του ένα ανάκτορο. Ρώτησε:
- Ποιός κατοικεί εκεί;
- Η Μητέρα του Θεού, του απάντησαν.
- Και που είναι τώρα; Γιατί δεν είναι εδώ;
- Βρίσκεται στη γη… βοηθάει τους ανθρώπους.
Ο Πατήρ Σάββας συχνά προσέφευγε κατά την προσευχή στη Μητέρα του Θεού και την ονόμαζε «Βροντή κατά των δαιμόνων», γιατί δεν υπάρχει τίποτε φοβερώτερο για τους δαίμονες από την παρουσία της Παναγίας. Αυτοί δεν μπορούν να βλάψουν τον άνθρωπο, αν εκείνος δεν εγκαταλείψει την Υπεραγία Θεοτόκο.

Δέν τό πιστεύω..! Νηστεύεις;

     Σε κάποια δεξίωση της Ρωσικής Ιντελιγκέντσιας του πρώτου μισού του 19ου αιώνα, κάποια Μεγάλη Τεσσαρακοστή, παρευρισκόταν και ο  θεολόγος και διανοητής Αντώνιος Χομιακώφ (1804-1860). Παρ᾿ ότι Μεγάλη Τεσσαρακοστή, τα παρατιθέμενα στην δεξίωση ήταν αρτύσιμα! Ο Χομιακώφ περιοριζόταν να παίρνει λίγο ψωμί ή ένα δυο τουρσιά. Κάποιοι που «παραφύλαγαν» να δουν τι θα κάνει, τον πλησίασαν και, ούτε λίγο ούτε πολύ, του «επετέθησαν» λέγοντας:
- Τι παριστάνεις τώρα εσύ; Εδώ είναι όλη η Ρωσική διανόηση και αφρόκρεμα! Αυτοί όλοι είναι αμαρτωλοί κι εσύ ο άγιος; [Ίσως να ‘ταν μεταξύ τους και κάποιοι κληρικοί που (από τότε), επικαλούμενοι ποιμαντική διάκριση (!!;;) και για να μη... σκανδαλίσουν (ως καλεσμένοι!!), δεν νήστευαν, χωρίς να σκέφτονται ότι σκανδαλισμός υπάρχει απ’ την παράβαση του νόμου του Θεού, όχι από την τήρησή του!!!]. Τι θες να μας παραστήσεις; Δεν είναι το σπουδαιότερο η νηστεία!Οὐχί τά εἰσερχόμενα, ἀλλά τα ἐξερχόμενα…!

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Ἐρώτηση: Πάτερ Ραφαήλ Νόικα ἀναφέρατε πολλές φορές τήν ἀληθινή ἀγάπη, στήν ὁποία ἐμπεριέχονται ἡ συγχώρηση, νηστεία, ἡ θυσία. Πῶς ἐξηγεῖτε τό ὅτι αὐτή ἡ ἀγάπη κατάντησε νά γίνει ἐμπαθής;

 
   Ερώτηση: Πάτερ Ραφαήλ, αναφέρατε πολλές φορές την αληθινή αγάπη, στην οποία εμπεριέχονται η συγχώρηση, νηστεία, η θυσία. Πώς εξηγείτε το ότι αυτή η αγάπη κατάντησε να γίνει εμπαθής;
Απάντηση: Κάθε άνθρωπος ζητάει την αλήθεια, αναζητά τη ζωή. Ψάχνει να βρει από πού έρχεται και πού πηγαίνει. Θυμάμαι που είχε πει κάποτε ο γέροντας Σωφρόνιος: «Κανένας άνθρωπος δεν θέλει να αμαρτήσει». Και ακούγοντάς το έμεινα έκπληκτος, διότι ήξερα ότι όλοι θέλουμε να αμαρτήσουμε, μόνο που απαγορεύεται. Όμως, πράγματι, δεν είναι αλήθεια! Αυτό που ζητάει ο άνθρωπος δεν είναι η αμαρτία. Η αμαρτία ουσιαστικά είναι μια παραμόρφωση. Η αμαρτία είναι το μη ον, δεν υπάρχει. Δεν τη δημιούργησε ο Θεός και ό,τι δεν δημιούργησε ο Θεός, δεν υπάρχει.

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Ἡ πράξη τοῦ κακοῦ τυφλώνει τόν ἄνθρωπο, ὥστε δέν βλέπει τόν Θεό καί συχνά ἰσχυρίζεται πῶς δέν ὑπάρχει Θεός.

 

Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς
 Πίσω από κάθε καλό στέκει ο Αγαθός, ο Πανάγαθος. Αυτός δίνει τις δυνάμεις, Αυτός ωθεί τον άνθρωπο να πράττει το καλό. Εάν κάνει ο άνθρωπος το καλό, είναι σημάδι ότι πνευματικά ενώθηκε με τον Μόνο Αγαθό, με τον Θεό, τόσο ενώθηκε, ώστε μέσα του όλες οι πνευματικές δυνάμεις γεννιούνται από τον Θεό, εκπορεύονται από τον Θεό.
Δεν υπάρχει καλό στον άνθρωπο που να μην είναι από τον Θεό. Αλλά το αυτό δεν υπάρχει κακό στον άνθρωπο που να μην είναι από τον διάβολο. Από την πράξη του κακού στην ψυχή σηκώνεται κάποια μαύρη ομίχλη, που επισκιάζει τον Θεό από την πνευματική όραση, ώστε ο άνθρωπος δεν βλέπει τον Θεό, ούτε στον εαυτό του ούτε επάνω απ’ τον εαυτό του, ούτε στον κόσμο ούτε επάνω από τον κόσμο.

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Συνομιλίες-μνῆμες προσκυνητῶν μέ τόν Ἅγιο Παΐσιο, τόν π. Γ. Καψάνη κ. ἄ. (Ἅγιο Ὄρος 1986)

  Σύν Θεῷ, γιά πρώτη φορά στό διαδίκτυο, δημοσιεύουμε τό γεμάτο Χάρη ἡμερολόγιο προσκυνητῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, στό ὁποῖο περιέχονται συνομιλίες-μνῆμες αὐτῶν μέ τόν Ἅγιο Παΐσιο, μέ τόν π. Γ. Καψάνη κ. ἄ.. Ἡ δημοσίευση γίνεται μέ τήν ἄδεια τοῦ συντάκτου τοῦ ἡμερολογίου κ. Μαρίνου Βενιέρη.

Μνῆμες ἀπό τήν ἐπίσκεψή μας στό Ἅγιον Ὄρος τῆς Παναγίας ἀπό 19/8 ἕως 25/8/86 
Συνοδεύαμε τούς πατέρες Βαρνάβα καί Σάββα
Συμπροσκυνητές : Γεώργιος καί Ἰωάννης Β. , Βασίλειος Ζ.,
                               Κωνσταντῖνος , Γεώργιος καί Μαρίνος Β.
Τρίτη 19/8/86 ὥρα 11.45 ἀπό Οὐρανούπολη στό Πλοιάριο γιά Δάφνη,
                            ‘’       1.40 στόν Λιμένα τῆς Δάφνης,
                            ‘’       1.45 ἀπό Δάφνη μέ αὐτοκίνητο γιά Καρυές,
                            ‘’       3 μ.μ. εἰς Καρυές – Διαμονητήριο.
                            Ἡ πορεία διαμονῆς μας, κατά σειρά ἡμερῶν :
1η ἡμέρα , Τρίτη , 19/8/86 :  Εἰς Ἱ.Ν. Καρυῶν ὅπου προσκυνήσαμε τήν μοναδική καί θαυματουργό  Ἱερά Εἰκόνα τῆς Παναγίας  « Ἄξιoν  Ἐστί »
 Εἰς Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου : Σπουδαία γνώση καί ἐντύπωση ἀπό τό ρητό πού διαβάσαμε ἐκεῖ  «Πρέπει νά πεθάνεις πρίν πεθάνης, γιά νά μή πεθάνης  ὅταν θά πεθάνης».
Ἑσπερινός 4-7 μ.μ. , φαγητό σέ κοινή Τράπεζα καί μετά ὕπνος.
2η ἡμέρα, Τετάρτη , 20/8/86 :  Πρωινό ἐγερτήριο καί Θεία Λειτουργία 6-8 π.μ.
Εἰς  π. Παΐσιον 9.40 – 10.45  π.μ.( Μετά ἀπό ἐπιμονή τῶν Πατέρων Βαρνάβα-Σάββα καί ὅλων μας, ἱκανοποιήσαμε τήν σφοδρά μας ἐπιθυμία νά γνωρίσουμε τήν σεμνή καί φωτισμένη αὐτή μορφή τοῦ μοναχισμοῦ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀπό τήν Διδασκαλία τοῦ ὁποίου πάρα πολύ καί συνεχῶς ὠφελούμεθα ὅλοι.)
Πῶς βλέπετε τά πράγματα Πάτερ;

Κατάθλιψη, ψυχικές ἀρρώστειες, λύπη: Ψαλμοί καί εἰδικές Προσευχές

1)Ψαλμοί γιά τήν κατάθλιψη, σύμφωνα μέ τήν χρήση τοῦ Ψαλτηρίου, ἀπό τόν ἅγιο Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη
Ψαλμός 4ος: Γιά νά θεραπεύσει ὁ Θεός τούς εὐαίσθητους ἀνθρώπους, πού ἀρρώστησαν ἀπό μελαγχολία ἀπό τή συμπεριφορά τῶν σκληρόκαρδων ἀνθρώπων.
 

Δ 4.Εἰς τὸ τέλος, ἐν ψαλμοῖς· ᾠδὴ τῷ Δαυΐδ.
2 ΕΝ τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου, ὁ Θεὸς τῆς δικαιοσύνης μου· ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με. οἰκτείρησόν με καὶ εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου. 3 υἱοὶ ἀνθρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι; ἱνατί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος; (διάψαλμα). 4 καὶ γνῶτε ὅτι ἐθαυμάστωσε Κύριος τὸν ὅσιον αὐτοῦ· Κύριος εἰσακούσεταί μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτόν. 5 ὀργίζεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε·
ἃ λέγετε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἐπὶ ταῖς κοίταις ὑμῶν κατανύγητε. (διάψαλμα). 6 θύσατε θυσίαν δικαιοσύνης καὶ ἐλπίσατε ἐπὶ Κύριον. 7 πολλοὶ λέγουσι· τίς δείξει ἡμῖν τὰ ἀγαθά; Ἐσημειώθη ἐφ’ ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε. 8 ἔδωκας εὐφροσύνην εἰς τὴν καρδίαν μου· ἀπὸ καρποῦ σίτου, οἴνου καὶ ἐλαίου αὐτῶν ἐπληθύνθησαν. 9 ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ τὸ αὐτὸ κοιμηθήσομαι καὶ ὑπνώσω, ὅτι σύ, Κύριε, κατὰ μόνας ἐπ’ ἐλπίδι κατῴκισάς με.

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Ἔκανα ἁμαρτία μεγάλη…..(Γεροντικό)

gr52

 Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Ποιμένα:
Έκανα αμαρτία μεγάλη, και θέλω να μείνω σε μετάνοια τρία χρόνια.
Πολύ είναι, τού λέει ο γέροντας.
Ρώτησαν τότε κάποιοι, που βρίσκονταν εκεί:

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

«Γέροντα, δέν μπορῶ, εἶναι γκρινιάρης!»

«Γέροντα, δεν μπορώ, είναι γκρινιάρης!»
Του είπα κάποτε:
- «Γέροντα, δεν μπορώ να συνεργασθώ μ’ αυτόν τον αδελφό… είναι γκρινιάρης».
- «Μωρέ εσύ έχεις εγωισμό. Το ξέρεις; Απ’ αυτόν τα παθαίνεις όλα».
- «Το ξέρω, Γέροντα, τον έχω από μικρός. Εύχεσθε να μου δώσει ο Θεός ταπείνωση στην καρδιά μου».
- «Όταν η καρδιά έχει την αγία ταπείνωση, όλα τα βλέπει καλά και ζει στην επίγεια Άκτιστη Εκκλησία του Θεού από τώρα».
Ταπείνωση όχι αυτή που τη λέμε με λόγια, ούτε αυτή που νομίζουμε ότι αποκτήσαμε. Η ταπείνωση η αγία, είναι δώρο Θεού στην ψυχή.
Το δίνει ο Θεός όταν εύρει καθαρή προετοιμασία. Τότε επιβλέπει με ευχαρίστηση και έλκει την ψυχή αυτή προς Εαυτόν.
Λοιπόν κι εσύ μη λες «αυτός είναι γκρινιάρης, αυτός ζηλιάρης, αυτό θυμώνει» κ.λ.π.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Ἐρώτηση: Πάτερ Ραφαήλ Νόικα τί εἶναι πνευματική ζωή;

 
    Ερώτηση: Πάτερ Ραφαήλ, τι είναι πνευματική ζωή;
  Απάντηση: Πολύ καλή ερώτηση, αλλά από μόνη της αποτελεί θέμα για μία άλλη ομιλία. Θα προσπαθήσω με λίγα λόγια να πω τα πιο ουσιώδη. Είναι όντως μία καλή ερώτηση, επειδή σήμερα η πνευματική ζωή εκλαμβάνεται ως ένας άνοστος ηθικισμός χωρίς έμπνευση. Όχι, δεν είναι αυτό! Η ηθική είναι μόνο το πρώτο σκαλοπάτι, είναι το πρώτο βήμα στο ξεκίνημα της πνευματικής ζωής.
Κοιτάξτε πόσες φορές στην Καινή Διαθήκη οι απόστολοι μιλάνε για τη νέα εν Χριστώ ζωή, για την «καινήν κτίσιν».  Είναι μια ζωή, πραγματικά, εν Πνεύματι. Η πνευματική ζωή είναι η υπέρβαση της βιολογικής μας ζωής, αυτής της πρωτόγονης ζωής, την οποία δεν κατηγορώ σε τίποτα, αλλά είναι απλώς πρωτόγονη και τελειώνει στον τάφο. Ζωή εν Πνεύματι σημαίνει να εισαχθείς στους νόμους της θεϊκής ζωής (αν μπορούν να ονομαστούν νόμοι), η οποία ζωή δεν γνωρίζει φθορά, ελάττωση και πόνο.
Γιατί πονάει ο άνθρωπος;

Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά Σοῦ_mp3

 Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-03-2014 (Κήρυγμα στὴν ἀγρυπνία τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).

http://www.hristospanagia.gr/?p=39311 

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος γιά τούς κεκοιμημένους

  Ο Μέγας Αθανάσιος στον ωραιότατο λό­γο του για τους κοιμηθέντας γράφει:
«Μην αρνεί­σαι να προσφέρης λάδι και να ανάβης κεριά στον τάφο του, επικαλούμενος Χριστόν τον Θεόν, και αν ακόμα ο κοιμηθείς τελείωσε ευσεβώς τη ζωή του και τοποθετήθηκε στον ουρανό.
 Γιατί αυτά είναι ευπρόσδεκτα από το Θεό και προσκομίζουν μεγάλη την ανταπόδοσή του, γιατί το λάδι και το κερί είναι θυσία και η θεία λειτουργία εί­ναι εξιλέωση. Η δε αγαθοεργία φέρνει τελικά προσαύξηση σε κάθε αγαθή ανταπόδοση. Ο σκο­πός του προσφέροντος για την ψυχή κοιμηθέντος είναι ίδιος με τα όσα κάνει όποιος έχει μικρό παιδί άρρωστο και αδύναμο, για το οποίο προ­σφέρει στον ιερό ναό κεριά, θυμίαμα και λάδι με πίστη και τα χαρίζει όλα για το παιδί του.
Τα κρατάει και τα προσφέρει με τα χέρια του σαν να τα κρατάει και να τα προσφέρη το ίδιο το παιδί, ακριβώς δηλ. όπως γίνεται όταν στο βάπτισμα αποκηρύσσεται ο σατανάς από τον ανάδοχο για λογαριασμό του νηπίου.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

Προετοιμασία γιά τήν Ἐξομολόγηση Β΄- Αὐτοεξέταση

 

1)      Αὐτοεπίσκεψη καί αὐτοεξέταση

Ἀφοῦ προσευχηθεῖς ἔτσι, κάθησε καί μέ ἡρεμία ἐξέτασε τόν ἑαυτό σου. Ἄκουσε τί ἔχει νά σοῦ πεῖ ἡ συνείδησή σου…
Μπορεῖς, ἄν θέλεις, νά καταγράψεις αὐτά πού θά σοῦ μαρτυρήσει ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ μέσα σου. Σημείωνε ὅ,τι βρίσκεις μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, εἴτε ἁμαρτία, εἴτε πάθος, ὥστε νά μπορέσεις νά τά θυμηθεῖς ἀργότερα κατά τήν νοερά σου ἐξομολόγηση καθώς καί κατά τήν ἐξομολόγησή σου ἐνώπιον τοῦ Πνευματικοῦ σου.
Προσπάθησε νά νιώσεις μετάνοια καί συντριβή γιά ὅλα ὅσα θά σοῦ ἀποκαλυφθοῦν μέ τό Φῶς τοῦ Θεοῦ: γιά τά λάθη, τά πάθη, τίς παραλείψεις, τίς ὑπερβολές, τίς ἀστοχίες, τήν ἔλλειψη ἀγάπης στόν Θεό, τήν ἔλλειψη ἀγάπης στόν πλησίον, τήν ὑποκριτική συμπεριφορά, τά ἄτοπα συναισθήματα, τίς ἄπρεπες ἐνθυμήσεις καί ἐπιθυμίες, τήν ἀμέλεια στήν προσευχή, τίς ἄτοπες πράξεις κ.λπ.

“…Στόν δρόμο, μᾶς ἀντάμωσε ἄφταστος ἀσκητής, τῆς Παναγιᾶς παιδί ἁγνό, τυφλός ἐκ γενετῆς …» ΓΕΡΩΝ ΙΣΙΔΩΡΟΣ Ο ΤΥΦΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΙΖΟΝΑ.

    

Ο Πατήρ Ισίδωρος ο τυφλός είναι για το σημερινό Άγιο Όρος της Ελλάδας ένα σημείο φωτεινής αναφοράς. Ένας χαρούμενος, αεικίνητος Μοναχός που σε δυναμώνει  όταν ολιγόπιστα και με απογοήτευση τη ζωή σου παίρνεις λάθος, πολλές φορές και με ένα από τα πασίγνωστα σκαμπηλάκια του, που σαν χάδι τα’ νοιωσαν όσοι τα δέχτηκαν. Χαίρεται με το καθετί, μα κυρίως  με το σκοτάδι των ματιών του.
 Είναι αυτό που τον κρατά στερρό και εδραίο,  στον δικό του Γολγοθά ώσπου του Παραδείσου τ’ όνειρο να βγει αληθινό… Γι αυτό και όταν ήταν μικρό  παιδί στην Πάτρα, και δούλευε για να ζήσει, όταν μια μέρα  άρχισε να βλέπει θαμπά και να ξεχωρίζει μορφές και αντικείμενα, παρακάλεσε την  Παναγία να μην επιτρέψει να βρει το φως του, γιατί αλλιώς δεν θα τα κατάφερνε να γίνει Μοναχός!
Και αμέσως  ξανατυφλώθηκε για πάντα ….  Από μικρό παιδί ο Γέροντας κατάλαβε με την αγνή του καρδιά, αυτό που κάποτε ο ίδιος ο Χριστός μας είπε στον εκλεκτό του Απόστολο Παύλο: “Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται”.
“…Στον δρόμο, μας αντάμωσε  άφταστος   ασκητής,
της Παναγιάς παιδί αγνό, τυφλός εκ γενετής …

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Προετοιμασία γιά τήν Ἐξομολόγηση Α΄- Προσευχή

 Πρίν ἐξομολογηθεῖς προετοιμάσου μέ:
1) Προσευχή
2) Αὐτοεξέταση
3) Νοερή ἐξομολόγηση
 Μερικές ἡμέρες πρίν τήν ἐξομολόγησή του ὁ πιστός θά πρέπει νά προετοιμαστεῖ κατάλληλα γιά νά προσέλθει στό μεγάλο καί φιλανθρωπότατο αὐτό μυστήριο. Καλό εἶναι νά βρεῖ ἕναν ἥσυχο τόπο, εἴτε στό ὕπαιθρο (ἄν αὐτό εἶναι δυνατόν), εἴτε καί μέσα στό δωμάτιό του. Ἐκεῖ, μέ ἄνεση χρόνου, ἄς συγκεντρωθεῖ στόν ἑαυτό του καί ἄς τόν δεῖ μέ εἰλικρίνεια, κατάματα, χωρίς προσπάθεια δικαιολόγησής του.
Μέ λίγα λόγια:
Ἄς «ἐπισκεφθεῖ ἑαυτόν», πραγματοποιώντας μιά αὐτοεξέταση-αὐτοκριτική «ἐφ’ ὅλης τῆς ὕλης».
Ἀρχίζοντας τήν αὐτοεπίσκεψή του ὁ πιστός, τό πρῶτο πού θά πρέπει νά κάνει εἶναι νά ἡσυχάσει, ἀποθέτοντας κάθε ἄλλον λογισμό καί βιωτική μέριμνα. Ἄς διαβάσει ἕνα κομμάτι ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί μετά ἄς προσευχηθεῖ.

Παραμορφώσεις μετανοίας καί σημεῖα τῆς μορφῆς τῆς κατά τόν Ὅσιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος (Ἀρχ. Νικόδημος Κανσίζογλου, Ἱεροκήρυκας Ἱ.Μ. Ἐδέσσης, Πέλλης & Ἀλμωπίας)

 
Α. ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ
1. Δεν έχουμε όλοι οι χριστιανοί την ίδια αίσθηση και αντίληψη για τη φύση, το βάθος και τα αποτελέσματα της αμαρτίας επί της υπάρξεώς μας. Δεν αξιολογούμε πάντοτε με ακρίβεια το ηθικό και πολύ περισσότερο το οντολογικό βάθος της. Το να αναγνωρίζουμε την παρουσία του κακού και της αμαρτίας μέσα μας είναι αφενός άθλημα έμπονης πνευματικής ενδοσκόπησης και αφετέρου δώρημα του Θεού. Πρέπει και εμείς να προσπαθήσουμε και ο Θεός να μας δωρίσει. Υπάρχουν μερικοί που αμαρτάνουν βαρέως και δεν αισθάνονται τη νόσο τους. Και άλλοι που με δυσκολία υποφέρουν και τον παραμικρό νυγμό της συνειδήσεώς τους, όπως δεν υποφέρεται και το παραμικρό σκουπιδάκι στην επιφάνεια του οφθαλμού μας. Η επίγνωση των πνευματικών μας νόσων είναι η αρχή της μετανοίας, μιας πνευματικής πορείας που καταλήγει στην ελευθερία των τέκνων του Θεού. Γι’ αυτό και προσευχόμαστε εκ βαθέων: «Κύριε, βασιλεύ, δός μοι του οράν τα εμά πταίσματα».

Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

Ἡ Θεία Κοινωνία

 
ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ
 ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΑ
  9. Η θεία Κοινωνία
1.Ο σεβασμιότατος Στέφανος έκανε την θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Τιμίου Σταυρού, στην Λαύρα του αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι. Εγώ ήμουν ιεροδιάκονος. Βάσταζα το άγιο Ποτήριο. Ο Δεσπότης διάβασε την ευχή: «Πιστεύω, Κύριε και ομολογώ». Και μετά σήκωσε. το κάλυμμα του αγίου Ποτηριού. Και έμεινε σαν αποσβολωμένος.
Είδε μέσα κρέας και αίμα ανθρώπινα. Γύρισε σε μένα και μου είπε: «Βλέπεις, πάτερ»;
Τι να κάναμε; Εκείνος γύρισε προς τα αριστερά, εγώ προς τα δεξιά με το άγιο Ποτήριο και μπήκαμε στο Ιερό Βήμα. Τοποθέτησε το άγιο Ποτήριο στην αγία Τράπεζα. Και έπεσε στα γόνατα. Προσευχόταν να κάμη ο Κύριος έλεος! Πώς θα μεταδίδαμε σάρκα ανθρώπινη;Ποιος θα την έπαιρνε; Προσευχόταν περίπου ένα τέταρτο με υψωμένα τα χέρια. Μετά ξανακοίταξε το άγιο Ποτήριο. Είχε ξαναγίνει Ψωμί και Κρασί. Βγήκε και κοινώνησε τους πιστούς.

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Ὁ Πνευματικός Πατέρας καί ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ κακοῦ_mp3

Πῶς ἡ ἐξομολόγηση θεραπεύει τήν ψυχή_mp3

 Π. Σάββας 2011-08-27_ΠΩΣ Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-08-2011 (Συνάξεις νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://www.hristospanagia.gr/?p=39031

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Ὁ ρόλος τοῦ Πνευματικοῦ Πατρός_Γ΄_π. Σωφρονίου Σαχάρωφ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-08-2009 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης) .

http://www.hristospanagia.gr/?p=39015

Ὁ ρόλος τοῦ Πνευματικοῦ Πατρός_Β΄_π. Σωφρονίου Σαχάρωφ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 19-07-2009 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης) .

http://www.hristospanagia.gr/?p=39013

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Κατάθλιψη, ψυχικές ἀρρώστειες, λύπη: Προσευχές

 
Ψαλμοί γιά τήν κατάθλιψη, σύμφωνα μέ τήν χρήση τοῦ Ψαλτηρίου, ἀπό τόν ἅγιο Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη:
Ψαλμός 4ος: Γιά νά θεραπεύσει ὁ Θεός τούς εὐαίσθητους ἀνθρώπους, πού ἀρρώστησαν ἀπό μελαγχολία ἀπό τή συμπεριφορά τῶν σκληρόκαρδων ἀνθρώπων.
Δ 4.Εἰς τὸ τέλος, ἐν ψαλμοῖς· ᾠδὴ τῷ Δαυΐδ.
2 ΕΝ τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου, ὁ Θεὸς τῆς δικαιοσύνης μου· ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με. οἰκτείρησόν με καὶ εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου. 3 υἱοὶ ἀνθρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι; ἱνατί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος; (διάψαλμα). 4 καὶ γνῶτε ὅτι ἐθαυμάστωσε Κύριος τὸν ὅσιον αὐτοῦ· Κύριος εἰσακούσεταί μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτόν. 5 ὀργίζεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· ἃ λέγετε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἐπὶ ταῖς κοίταις ὑμῶν κατανύγητε. (διάψαλμα). 6 θύσατε θυσίαν δικαιοσύνης καὶ ἐλπίσατε ἐπὶ Κύριον.

Ὁ ρόλος τοῦ Πνευματικοῦ Πατρός_Α_π. Σωφρονίου Σαχάρωφ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 12-07-09 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης)

http://www.hristospanagia.gr/?p=39010 

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Μετανοοῦμε πραγματικά;

 
«Μετανοεῖτε», εἶπε ὁ Κύριος.
Μετανοεῖτε συνεχῶς, ἐξακολουθητικά… Ἄς ἀλλάζετε, ἄς διορθώνεστε, ἄς προοδεύετε στήν ὁμοίωσή σας μ΄ Ἐμένα· πορεύεσθε πρός τήν Βασιλεία Μου…
«Μετανοεῖτε»…
Δεν εἶπε μετανοεῖστε μία φορά μόνο, ἤ μόνο γιά μία ὥρα, ἤ γιά μία ἡμέρα, ἤ γιά ἕναν μῆνα, ἤ γιά ἕναν χρόνο, ἀλλά συνεχῶς! Τό ρῆμα εἶναι σέ χρόνο Ἐνεστῶτα.
«Μετανοεῖτε».
Ὄχι μόνο νά ἐξομολογηθεῖτε, ὄχι μόνο νά διηγηθεῖτε τά λάθη σας, ὄχι μόνο νά ἀπαριθμῆστε ψυχρά τίς πτώσεις σας, ὄχι μόνο νά καταθέσετε τήν ἁμαρτωλότητά σας, ἀλλά…
…Πονέσετε καρδιακά, κλάψετε, ἀλλάξετε νοῦ…
Μεταβληθεῖτε, μεταποιηθεῖτε, ἀποφασίστε καλλίτερα νά πεθάνετε παρά νά ξανααμαρτήσετε…«Πολλοί ἐξομολογοῦνται, ἀλλά λίγοι μετανοοῦν», ἔλεγε κάποιος.
Ἐξομολογούμαστε ἐνδεχομένως τακτικά, συχνά…
  Πόσο ὅμως μετανοοῦμε;

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Μεγάλο θαῦμα τοῦ Ταξιάρχη σέ ἀνάπηρη ἑτοιμοθάνατη γυναίκα

f7f9b0feecf9d1cf918c7a6514d0117c_M
Ήτανε μία Κυριακή του Ιουλίου. Το παλλεσβιακό προσκύνημα των Παμμεγίστων Ταξιαρχών δεχόταν από πολύ πρωί τους προσκυνητές του.
 Μία λαοθάλασσα τα προαύλια του. Από τους αριθμούς των αυτοκινήτων διαπίστωνες ότι οι περισσότεροι προσκυνητές ήταν από άλλα διαμερίσματα της χώρας μας.
 Η Κυριακάτικη λειτουργία προχωρούσε . Οι καλλίφωνοι ιεροψάλτες του Προσκυνήματος με τις μελώδικες τους ψαλμωδίες, ξεκούραζαν την άκρη του εκκλησιάσματος και το ενίσχυαν στην πνευματική του ανάταση. Ήταν όλοι συνεπαρμένοι από τη θεία λειτουργία και ο καθένας ξεχωριστά, αφοσιωμένος στις ενδόμυχες προσευχές του.
 Ξαφνικά, μία γυναίκα προσπαθούσε με κόπο να παραμερίσει τον κόσμο και να φτάσει μπροστά στην θαυματουργό εικόνα του Αρχαγγέλου, κρατώντας στην αγκαλιά της ένα αρνί. Όταν έφτασε μπροστά στην εικόνα αναλύθηκε σε δάκρυα.
 – “…Ταξιάρχη μου! Σωτήρα μου! Επιτέλους με αξίωσες να έρθω να σε προσκυνήσω και να σε ευχαριστήσω, χωρίς βοήθεια, μόνη μου!!…”
 Σε λίγο στα σκαλιά του γραφείου, διαστακτική φάνηκε η γυναίκα…..

Κυριακή 15 Μαρτίου 2015

Πραγματικές ἱστορίες πού ἀφηγεῖται ὁ Γέροντας Παΐσιος

 
Kάποτε, ένας Αγιοπαυλίτης Μοναχός είχε πάει στον Αγιο Γεράσιμο στην Κεφαλληνία.Την ώρα της Θείας Λειτουργίας έμεινε μέσα στο Ιερό και έκανε κομποσχοίνι-έλεγε νοερώς την ευχή Κύριε Ιησού Χριστέ,Υιέ του θεού ελέησον ημάς-ενώ έξω έψαλλαν.Είχαν δε φέρει στην εκκλησία και έναν δαιμονισμένο,για να θεραπευθεί από τον Αγιο Γεράσιμο. Ενώ λοιπόν έλεγε την ευχή ο Μοναχός μέσα από το ιερό,το δαιμόνιο έξω καιγόταν και φώναζε: -Μη τραβάς αυτό το σχοινί ,ρε καλόγηρε,γιατί με καίει. Το άκουσε αυτό και ο Ιερεύς και λέει στον μοναχό: -Κάνε αδελφέ μου κομποσχοίνι όσο μπορείς,για να ελευθερωθεί το πλάσμα του θεού από το δαίμονα. Τότε ο δαίμονας οργισμένος φώναξε : -Ρε παλιόπαπα,τί του λες να τραβάει το σχοινί;Με καίει! Τότε ο μοναχός με περισσοτερο πόνο έκανε κομποσχοίνι και ο βασανισμένος άνθρωπος απαλλάχτηκε από το δαιμόνιο.

Κήρυγμα στην Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως_mp3

 
Π. Σάββας 2014-03-23_Κήρυγμα στην Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 23-03-2014 (Κήρυγμα στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).

http://www.hristospanagia.gr/?p=38912 

Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Τά ἐκκλησιαστικά σκάνδαλα ὡς ἀπαιτούμενο σημεῖο πρίν τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου

 

  «…Να μη σκανδαλισθούμε και χάσουμε την ψυχή μας από την διαγωγή του Κλήρου αναλογιζόμενοι, ότι και μεταξύ των μαθητών του Χριστού βρέθηκε προδότης…»
 Άλλο χαρακτηριστικό σημάδι, που θα προμηνύει τον ερχομό του Αντιχρίστου, θα είναι η υποχώρηση της αγάπης και το φούντωμα του μίσους. «Τότε σκανδαλισθήσονται πολλοί και αλλήλους παραδώσουσι και μισήσουσιν αλλήλους» (Ματθ. ΚΔ.10), είπε ο Κύριος. Ο σκανδαλισμός αυτός, το μίσος αυτό αναφέρεται μεταξύ των Χριστιανών. Ο Κύριλλος Ιεροσολύμων μάλιστα τονίζει, ότι το σημείο αυτό είναι «εκκλησιαστικό», εννοεί δηλαδή το κλίμα μίσους μεταξύ των κληρικών.
Όχι μόνο οι λαϊκοί θα κυριευθούν από μίσος, αλλά και οι Κληρικοί. Οι ποιμένες θα παρουσιάζουν αμέλεια για τα πρόβατά τους και αντί για ποιμένες θ’ αποδεικνύονται λύκοι και «το ψεύδος ασπάσονται». Από την διαγωγή τους ο λαός θα έχει προς τους Ιερείς ανυπότακτη διάθεση.

Ἡ Ἑλένη

Τόν περασμένο Ιούλιο μιά μικρή ομάδα μαζί με τον Επίσκοπο, αφού ακούσαμε την διήγηση γιά την Ελένη, ψάλαμε ένα τρισάγιο γιά την ψυχή της,κοντά στην θάλασσα,κάτω από τα πεύκα, μέσα στα χαλάσματα ενός παλαιοχριστιανικού ναού με ωραία ψηφιδωτά πού μόλις τα σκουπίσαμε και τα θαυμάσαμε.

Ολα τα Μικρασιατικά παράλια μαρτυρούν ζωή αιώνων μέ τήν δική μας πίστη και γλώσσα. Εκεί η φίλη της Αννα μας διηγήθηκε τις τελευταίες ημέρες της. Αργότερα ο ιερέας πρόσθεσε καί αυτός την μαρτυρία του. Ας αποτελέσει η σύντομη διήγησή τους το Μνημόσυνο πού οφείλουμε αυτές τίς ημέρες στήν Ελένη.
Η Ελένη Μαχάνκοβα γεννήθηκε στην μεγαλούπολη Μπαρναούλ της Σιβηρίας στίς 18 Αυγούστου του 1977. Πήγε στην νότια Τουρκία να εργασθεί, όπως πολλοί συμπατριώτες της, στις τουριστικές εγκαταστάσεις πού εκατομμύρια ρώσοι επισκέπτονται κάθε χρόνο.

Πότε πιάνουν τα μάγια

 
Γέροντα, πάντοτε πιάνουν τά μάγια;
– Γιά νά πιάσουν τά μάγια, πρέπει νά δώση κανείς δικαιώματα στόν διάβολο. Νά δώση δηλαδή σοβαρή αφορμή καί νά μήν έχη τακτοποιηθή μέ τήν μετάνοια καί τήν εξομολόγηση. Σέ έναν πού εξομολογείται, καί μέ τό φτυάρι νά του ρίχνουν τά μάγια, δέν πιάνουν. Γιατί, όταν έξομολογήται καί έχη καθαρή καρδιά, δέν μπορούν οί μάγοι νά συνεργασθούν μέ τόν διάβολο, γιά νά τόν βλάψουν.
Μιά  φορά  ήρθε  ένας  μεσήλικας  στο  Καλύβι  μέ  έναν  αέρα…  Από  μακριά,  μόλις  τόν είδα,  κατάλαβα  ότι  έχει  δαιμονική  επήρεια.  Ήρθα  νά  μέ  βοηθήσης,  μού  είπε. Προσευχήσου γιά μένα, γιατί έναν χρόνο τώρα έχω φοβερούς πονοκεφάλους καί οί γιατροί δέν βρίσκουν τίποτε. Έχεις δαιμόνιο, του λέω, γιατί έδωσες δικαιώματα στόν διάβολο.

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Ὁ Ἅγιος Γέροντας τόν ὁποῖο συνάντησε ὁ Ἅγιος Βελιμίροβιτς στό Ἅγιο Ὄρος

 

 Υπάρχουν αληθινοί άγιοι σήμερα;
Απάντηση στο Μοναχό Βαραχία
Παρατηρείς τον κόσμο όπως είναι σήμερα και αναρωτιέσαι με κατάπληξη: Υπάρχουν αληθινοί άγιοι σήμερα; Εγώ θα σου γράψω για έναν απ’ αυτούς, πού είχα την καλή τύχη να συναντήσω τελευταία. Αυτός είναι ό γέροντας Μιχαήλ πού ζει στη σκήτη της Θεοτόκου στον Άγιο Όρος.
Τον επισκέφτηκα με μια ομάδα προσκυνητών κατά την επιστροφή μου από τούς Αγίους Τόπους.
Φτάσαμε στη σκήτη την ώρα του εσπερινού. Ό γέροντας Μιχαήλ μας υποδέχτηκε σαν πατέρας, πολύ καλόκαρδα, κι αυτό μας γοήτευσε όλους. Μας οδήγησε πρώτα στην παλιά εκκλησία, μια από τις τρεις πού υπάρχουν στη σκήτη. Μας πήγε να προσκυνήσουμε την πολύ γνωστή εικόνα της Παναγίας, την ονομαζόμενη Γλυκοφιλούσα, μια θαυματουργή εικόνα, πού έχει και μεγάλη καλλιτεχνική αξία.
Σε καμιά άλλη εικόνα δεν έχει Ιστορηθεί ή Παναγία τόσο χλωμή όσο σ’ αυτήν εδώ. Γλυκοφιλούσα ονομάζεται επειδή εικονίζει την Παναγία ν’ ασπάζεται το χέρι του Ουράνιου Νυμφίου, του Χριστού. Πλησιάσαμε όλοι κι ασπαστήκαμε ένας ένας την εικόνα.
-Θα σας ασπαστεί κι Εκείνη! Θα σάς ασπαστεί κι Εκείνη! είπε ήρεμα ό γέροντας Μιχαήλ, καθώς τα δάκρυα έτρεχαν ασταμάτητα στο πρόσωπο του. Αργότερα μας είπε:

«Ἐξομολόγηση» χωρίς ἐξομολόγηση: «Μία εὐχή γιά νά κοινωνήσω»

exomologisi1-
Παρουσιάζονται κατά διαστήματα στους Πνευ­ματικούς άνθρωποι μεγάλης συνήθως ηλικίας, σε σπάνιες περιπτώσεις στις πόλεις, αλλά πολύ συχνό­τερα στα χωριά και ζητούν να τους διαβάσουν (οι Εξομολόγοι) μια ευχή για να κοινωνήσουν.
Είναι προφανώς προκατειλημμένοι από μακροχρόνια επικρατούσα συνήθεια, η οποία εμφανίζεται μάλι­στα και ως «παράδοση»!
Από αμνημονεύτων χρόνων, και μάλλον από της τουρκοκρατίας, λόγω απαιδευσίας κλήρου και λα­ού, διέφυγε το στοιχείο της εξομολογήσεως από το μυστήριο της Μετανοίας και Εξομολογήσεως και ο λαός συνήθισε να «εξομολογείται» χωρίς να εξαγορεύει τα αμαρτήματά του, δηλ. στην ουσία χωρίς να εξομολογείται.
Προσέρχονταν στον Ιερέα και αυτός, χωρίς να τους συστήνει την εξομολόγηση, τους διάβαζε τη συγχωρητική ευχή, ή ατομικώς ή και ομαδικώς. Με­τά κοινωνούσαν έχοντας προφανώς και ήρεμη τη συνείδησή τους!

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Μετανοῶν σημαίνει κατάδικος ἀπηλλαγμένος ἀπό αἰσχύνη

 
 Κλίμαξ, Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου
ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
«Περί  μετανοίας»
Ἀπόσπασμα ἀπό ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία,
Ἀρχιμ.  Σάββα  Ἁγιορείτου
πού πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ
Ἰ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας στίς 2 Ἀπριλίου 2011.
 VII. Μετανοῶν σημαίνει κατάδικος ἀπηλλαγμένος ἀπό αἰσχύνη
 (Σημείωση: Καί μέ αὐτό νά τελειώσουμε, γιατί συμπληρώθηκε καί ἡ ὥρα).

 Ὅλοι εἴμαστε κατάδικοι. Ὅλοι ἔχουμε ἁμαρτήσει, μηδενός ἐξαιρουμένου. Ὅλοι εἴμαστε προορισμένοι γιά τήν κόλαση. Γιατί καί μιά ἁμαρτία να ἔχεις γιά τήν κόλαση εἶσαι. Ἐμεῖς μόνο μία ἔχουμε; Πάρα πολλές. Ὁ Ἀδάμ μία ἔκανε καί ἔχασε τόν Παράδεισο. Ὁ Διάβολος μία ἁμαρτία ἔκανε καί ἔχασε τή θέση του. Λοιπόν ἐμεῖς;
    Καί τί θά γίνει τώρα; Δόξα τῷ Θεῷ πού ὑπάρχει ἡ μετάνοια. Χίλιες δόξες στόν Θεό, πού ὑπάρχει αὐτή ἡ χρυσή εὐκαιρία, ὥστε μόλις μέ πέντε λεπτά ἐξομολόγησης νά κερδίζεις τήν αἰωνιότητα. Δέν εἶναι κρῖμα γιά πέντε λεπτά νά χάσεις τήν αἰωνιότητα; Καί ὅμως πόσοι ἄνθρωποι τό ἀφήνουν. Σοῦ λένε: «Ἀργότερα». Γιατί ἔτσι τούς λέει ὁ πονηρός. Δέν σοῦ λέει: «Μήν τό κάνεις». Σοῦ λέει: «Ἄστο λίγο πιό μετά. Τώρα ἔχεις κάτι πιό ἐπεῖγον. Κάντο αὐτό καί μετά κάνεις τήν ἐξομολόγηση. Ἔχεις καιρό». 

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

Γιά τήν ἀπόλαυση τῶν ἀνθρωπίνων ἡδονῶν

Προχθὲς ἦλθε ἐδῶ ἕνας καὶ μοῦ λέει: 
 — Ἐσὺ ὑποστηρίζεις τὶς θεωρίες τοῦ τάδε (δὲν συγκράτησα τὸ ὄνομά του) περὶ ἀπολαύσεως τῶν ἀνθρωπίνων ἡδονῶν καὶ τοῦ ἔρωτος; Τοῦ λέγω: 
 — Νά ἐγὼ τί ὑποστηρίζω καὶ τί πρεσβεύω: Ἄνοιξε τὸ Μηναῖο τοῦ Ἰουνίου στὶς 14 τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου. Ἐκεῖ στὸν κανόνα θὰ βρεῖς πῶς μετατρέπει ὁ Χριστὸς τὰ πάθη εἰς ἀπάθειαν. Τοῦ τὸ διάβασα, τοῦ τὸ ἐξήγησα καὶ εὐχαριστήθηκε πολύ. 
 — Βρές το καὶ σὺ καὶ πάρε με τηλέφωνο.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Οἱ θλίψεις (μέρος 2ο)

 
Β. Η θλίψη αναπόφευκτο στοιχείο της χριστιανικής ζωής
 Έτσι δέχτηκαν οι Άγιοι στη ζωή τους τις θλίψεις: σαν φάρμακο θεϊκό, πιστεύοντας ότι τίποτε δε γίνεται χωρίς την Πρόνοια του Θεού. Φάρμακο που γιατρεύει την αρρώστια της αμαρτίας.
Οι θλίψεις δηλ. πρέπει να θεωρούνται φυσική απόδειξη της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. Ο Απόστολος Παύλος το τονίζει με σαφήνεια: «δια πολλών θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την Βασιλείαν του Θεού» (Πραξ. Ιδ΄, 22). Οι θλίψεις του πιστού είναι συνάρτηση με τη διακαή επιθυμία του να ζήσει την εν Χριστώ ζωή. Συμμετοχή στη ζωή του Χριστού σημαίενι συμμετοχή στις θλίψεις Του («ει εμέ εδίωξαν, και υμάς διώξουσιν» Ιω. ιε΄, 20) και οι θλίψεις είναι όρος απαραίτητος για να γίνει δυνατή η είσοδός μας στη Βασιλεία του Θεού.

Οι θλίψεις (Μέρος 1ο)

 
Α. Αιτία των θλίψεων

Η ζωή σ’ αυτόν τον κόσμο είναι συνυφασμένη με τις παντός είδους θλίψεις, λόγω του προπατορικού αμαρτήματος, όπως μας βεβαιώνει και η Αγία Γραφή (Γεν. γ’, 16-17). Η αμαρτία και ο χωρισμός του ανθρώπου από τον Θεό έφερε την υπερβολική θλίψη, την αρρώστια και το θάνατο, που έχουν κυριεύσει τον κόσμο μετά την πτώση του Αδάμ. Εκτός όμως από τις «φυσιολογικές» αυτές θλίψεις, στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται ότι θλίψη θα έχουν:
* Οι εργαζόμενοι το κακόν (Ρωμ. β΄9).
* Οι πιστοί που ζουν ευσεβώς και τους πολεμά ο διάβολος (Αποκ. Β΄, 10).
* Οι πιστοί κατά τους εσχάτους χρόνους (Ματ. Κδ΄, 9).
* Όσοι υπερηφανεύονται για τις δωρεές και ευλογίες του Θεού ή, για να μην υπερηφανεύονται (Β’ Κορ. Ιβ΄, 7).

Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Θεογνωσία καί δικαίωση

 ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΑ

2. Θεογνωσία και δικαίωση

1.Η προσευχή φέρνει την θεογνωσία.
Την θεογνωσία δεν την βρίσκαμε στα βιβλία με το διάβασμα, αλλά με την προσευχή με τα δάκρυα με τους στεναγμούς με τις πολύ σύντομες και πολύ μικρές προσευχές.
Ο επίσκοπος Θεοφάνης ήταν ένας υπέροχος παιδαγωγός. Αυτός λοιπόν υποστηρίζει την έξης ορθή παιδαγωγική αρχή: πρέπει να μάθομε τους ανθρώπους να προσεύχονται όχι μόνο με τον νου τους, αλλά και με όλες τους τις φλέβες. Ναι, πρέπει να μάθομε να προσευχώμεθα με όλες μας τις φλέβες και με όλα μας τα κόκαλα! Ο άνθρωπος πηγαίνει στον Θεό κάνοντας μια «έξοδο» από τον εαυτό του. Μια ηρωική έξοδο.
Πάντως οι μακρές προσευχές δεν είναι ορθόδοξες. Οι ετερόδοξες ομολογίες προσεύχονται με προσευχές μακροσκελείς και διανοητικές χωρίς την συμμετοχή της καρδιάς.Επί τρία χρόνια ήμουν υποχρεωμένος να πηγαίνω σε λατρευτικές εκδηλώσεις προτεσταντικές και λουθηρανικές, πού εγίνοντο σε γαλλική και γερμανική γλώσσα. Προσεύχονται λέγοντας κάθε φορά ότι τους έρθει! Βιβλία δεν παρακολουθούν! Ό,τι του καπνίζει του καθενός, το κάνει προσευχή! Κάτι μακρόσυρτα πράγματα, πού ανεβαίνουν σε κάτι τέτοια ύψη, πού μετά διερωτάσαι:

Ὁ Γέρων Ἰάκωβος Βαλοδῆμος. Ὁ Ἅγιος τῆς Βίτσας Ζαγορίου καί τά προφητικά του λόγια.

 

         ΣΚΙΑΓΡΑΦΩΝΤΣ το Γέροντα Ιάκωβο Βλοδήμο, τον Άγιο της Βίτσας Ζαγορίου, προσεγγίζουμε την αρετή. Προβάλλουμε μπροστά μας την αγιότητα προσωποποιημένη, τον ίδιο τον Κύριό μας «παρατεινόμενον εις τούς αιώνας». Ό άγιος, καλοκάγαθος, άπειρόκακος Λειτουργός τού Θεού τού Υψίστου, ο π.  Ιάκωβος είναι μια σύγχρονη αγιασμένη μορφή, πού κατακόσμήσε τά τελευταία χρόνια την Ήπειρο μας και έφυγε μόλις το 1960 σέ βαθιά γεράματα, για να διακοσμήσει και τη χορεία της θριαμβεύουσα στον ουρανό Εκκλησίας.
Ό π. Ιάκωβος ήταν ένας βιαστής του πνεύματος, ένας σύγχρονος Πατροκοσμάς, ένα φιλέρημο στρουθίο της αρετής, από τά έρημοπούλια της πίστεως, πού χτίζουν τις φωλιές τους στις απάτητες κορυφές της αρετής, καλλικέλαδο ώς προς την αδιάκοπη δοξολογία τού Θεού μας. Υπήρξε ο Οσιος Ασκητής του Μοναστηριού του Προφήτη Ηλία, στα ψηλώματα τών Ζαγοροχωρίων, στου οποίου το πρόσωπο διαπιστώνουμε περίτρανα για μια ακόμη φορά, ότι έχει και η εποχή μας τούς Αγίους της, αφού η αγιότητα είναι διαχρονικό φαινόμενό προς βεβαίωση τών λόγων τού Αποστόλου τών εθνών: «Όπου επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις» (Ρωμ. ε’ 20).

Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Οἱ ψυχικές ἀσθένειες

 
— Οἱ ψυχικὲς ἀσθένειες εἶναι οἱ πιὸ εὔκολες νὰ θεραπευθοῦν. Ἂν ὅλα τὰ συναισθήματά σου τὰ στρέψεις πρὸς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἁγιάζονται. Μὲ τὴν ἴδια δύναμη ὁ ἅγιος θεραπεύει κι ὁ κακὸς σκοτώνει. Νά! (Ἁπλώνει τὰ χέρια ὁ Γέροντας καὶ σφίγγει τοὺς μῦς). Ὁ ἕνας γυμνάζει τὸ σῶμα του καὶ εἶναι δυνατός. Μπορεῖ νὰ βοηθήσει τὸν ἀδύνατο, ἂν εἶναι καλός. Κι ἂν εἶναι κακὸς μπορεῖ νὰ τὸν σκοτώσει. Κατάλαβες; Γι’ αὐτὰ μιλᾶνε κι αὐτοὶ οἱ γιόγκι. Λένε: «Ἅμα θέλεις, τὸ κάνεις. Δυνάμωσε τὴν θέλησή σου». Μιλᾶνε ἀνθρώπινα ὅμως. Στηρίζονται στὶς ἀνθρώπινες δυνάμεις. Δυναμώνουν τὴν θέληση, φορτσάρονται καὶ κάποια στιγμὴ σπάζουν καὶ ἀνισορροποῦν. Ἐνῶ ἐδῶ, ὁ τρόπος ποὺ διδάσκει ἡ πίστη μας νὰ ἐξαγιάζεσαι εἶναι ὁ φυσικός.  Ἔτσι ὅπως ταιριάζει στὸν ἄνθρωπο, κατὰ τὴν φύση του. Εἶναι ὅλα γραμμένα στὴν Ἁγία Γραφή, ἀλλὰ δὲν τὰ καταλαβαίνουμε. Πρέπει νὰ μάθουμε νὰ καταλαβαίνουμε τὴν Ἁγία Γραφή. Οἱ ψυχικὲς ἀσθένειες θεραπεύονται μὲ τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα.

«Πῶς νά πάω μέ ἄδεια χέρια νά Τήν παρακαλέσω;» (Ὁσίου Παΐσιου Ἁγιορείτου)

 Ο Όσιος Παΐσιος, όταν ήθελε να πάει να προσευχηθεί στην Παναγία, έκοβε λίγα αγριολούλουδα έξω από την καλύβη του και τα πήγαινε στην Εικόνα Της.
 «Πώς να πάω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;», έλεγε.Ήθελε, ο άγιος Γέροντας, να πηγαίνουμε αφιερώματα στην Παναγία, ό,τι έχει ο καθένας.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ ΡΑΦΑΗΛ ΝΟΙΚΑ. «Ἀναφερθήκατε στόν π. Σωφρόνιο, τόν γέροντα τῆς Μονῆς τοῦ Ἔσσεξ• πεῖτε μας κάποια ἐμπειρία πού ζήσατε κοντά σέ αὐτόν τόν μεγάλο πνευματικό πατέρα καί ὑποτακτικό τοῦ ἁγίου Σιλουανοῦ.» «Ὁ π. Σωφρόνιος ἔλεγε χαμογελώντας πώς ὁ καρκίνος εἶναι μιά ἀρρώστια πού φοβᾶται τήν προσευχή.»

    

Ερώτηση: Αναφερθήκατε στον π. Σωφρόνιο, τον γέροντα της Μονής του Έσσεξ• πείτε μας κάποια εμπειρία που ζήσατε κοντά σε αυτόν τον μεγάλο πνευματικό πατέρα και υποτακτικό του αγίου Σιλουανού.
      Απάντηση: Σε σχέση με αυτό που είπα και πρωτύτερη! ότι η αγιότητα δεν είναι κάτι που προαιώνια σχεδίασε ο Θεός για κάποιους και μετά τη γέννησή τους,  τους έβαλε σε ένα υψηλό βάθρο, ο π. Σωφρόνιος πρωτίστως εκτιμούσε τη φυσικότητα. Αλλά και ο ίδιος ήταν ένας άνθρωπος τόσο φυσικός! Στο Ευαγγέλιο λέγεται ότι, συνηθισμένοι οι απόστολοι από τα θαύματα που έβλεπαν να κάνει ο Κύριος, οι καρδιές τους πωρωθηκαν.  
    Βλέπετε τι φυσικότητα έχει η αγιότητα, και πώς οι αισθήσεις μπορούν να αμβλυνθούν! Να φτάσει το καλό να σου είναι απαρατήρητο, να σου γίνει βαρετό! Αυτό το ένιωσα όταν ζούσα κοντά στον π. Σωφρόνιο συνειδητοποίησα ότι τον συνήθισα! Το στοιχείο αυτό της φυσικότητας, που χαρακτήριζε τον γέροντα ανάμεσα σας πολλά άλλα, μου έρχεται πρώτο και θα μπορούσα να μιλάω γι’ αυτό ημέρες ολόκληρες.

Ἕνα λαμπρό παράδειγμα θέας τοῦ Ἀκτίστου Φωτός ἀπό τό Γέροντα Αὐξέντιο Κωνσταντώνη Γρηγοριάτη.

 
 Ένα λαμπρό παράδειγμα θέας του Ακτίστου Φωτός από το Γέροντα Αυξέντιο Κωνσταντώνη Γρηγοριάτη, καταγόμενο από τα Κούντουρα (Αρβανιτοχώρι της Αττικής), αντιγράφω από το βιβλίο που συνέγραψε η Συνοδεία του Γέρο-Ευθύμιου στην Καψάλα με τίτλο «Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση» (σελ.142-143):
Ο Γέρο-Αυξέντιος († 1892 – 1981)
ʺΟ ίδιος είχε κάνει πράξη στη ζωή του το «αδιαλείπτως προσεύχεσθε» και μάλιστα έφθασε σε προχωρημένη κατάσταση πνευματική, ώστε να λέγη την ευχή και στον ύπνο του, όπως με απλότητα απεκάλυψε στο γέροντα Παΐσιο. Άλλοτε είπε ο ίδιος, όντας τυφλός, ότι, «όταν λέω την ευχή βλέπω στο δεξιό μέρος φως. Αυτό το βλέπω, όταν κάνω τον κανόνα με το κομποσχοίνι. Το βλέπω συχνά. Αυτό φεύγει και ύστερα πάλι ξανάρχεται. Το κυριότερο όμως είναι η αγάπη που έρχεται στην καρδιά για τον Χριστό». Έβλεπε το Άκτιστο Φως και κάποια μέρα ανησύχησε γιατί δεν το είδε και ζητούσε να εξομολογηθεί στον Πνευματικό του. Κάποτε ο γέρο-Αυξέντιος πήγε να κοινωνήσει στο παρεκκλήσι του Οσίου Γρηγορίου, του Κτίτορος, όπου θα γινόταν Θεία Λειτουργία.

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Βιώνοντας τὴν λειτουργικὴ ἡμέρα τῆς Τεσσαρακοστῆς στὸ Ἅγιον Ὅρος

    Orthodox deacon<br />
Holy Mount Athos - Greece

Τοῦ Ἰωάννου Μ. Φουντούλη, Λογικὴ Λατρεία, Θεσσαλονίκη 1971, σελ.40-48
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
Ἂν θέλει νὰ ζήσει κανεὶς τὸ λειτουργικὸ πλοῦτο, τὸ θαυμαστὸ μυστικὸ μεγαλεῖο τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, πρέπει νὰ προσπαθήσει νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὴν ἐπιφάνειά της. Ἐπιφάνεια εἶναι αὐτὸ ποὺ βλέπομε καὶ ποὺ γνωρίζομε ὅλοι μας κατὰ τὶς Κυριακές τῆς Τεσσαρακοστῆς. Ἔχουν πράγματι κάτι ἰδιαίτερο οἱ Κυριακὲς αὐτὲς ἀπὸ τὶς ἄλλες Κυριακές τοῦ ὑπολοίπου ἔτους. Τὰ εἰδικὰ ἐορτολογικὰ θέματα, ἡ ὑμνογραφία των, ἡ λειτουργία τοῦ Μ. Βασιλείου, ποὺ τελεῖται ἀντὶ τῆς λειτουργίας τοῦ Χρυσοστόμου, δίνουν σ’ αὐτὲς ἕνα ξεχωριστὸ χρῶμα. Ἀλλὰ οἱ Κυριακές τῆς Τεσσαρακοστῆς εἶναι ὀάσεις μέσα σ’ αὐτήν. Κατ’ οὐσίαν βρίσκονται ἔξω ἀπὸ αὐτήν. Τὴ γοητεία τῆς ἀληθινῆς Τεσσαρακοστῆς θὰ τὴν αἰσθανθεῖ κανεὶς μέσα στὸ «πέλαγος» ἢ στὴν «αὐχμηρὰ ἔρημο», ὅπως τὴν ὀνομάζουν οἱ Πατέρες, αὐτῆς τῆς ἴδιας τῆς Τεσσαρακοστῆς, δηλαδὴ τῶν καθημερινῶν, ἀπὸ τὴ Δευτέρα ὡς τὴν Παρασκευὴ τῶν ἔξι ἑβδομάδων ποὺ τὴν ἀποτελοῦν.
Ἡ Ἐκκλησία μας στὶς μοναστηριακὲς ἀκολουθίες εἶδε πάντοτε ἕνα ἰδεώδη τρόπο λατρείας, γι΄αὐτὸ καὶ σὺν τῷ χρόνω ἀντικατέστησε τὶς παλαιὲς ἰδιαίτερες ἐνοριακὲς ἀκολουθίες μὲ τὶς μοναχικές. Ἰδιαιτέρως ὅμως κατὰ τὴν Τεσσαρακοστὴ προσπάθησε νὰ μεταφέρει…

Ἀχαριστία∙ ὅταν σᾶς πικραίνουν οἱ εὐεργετηθέντες

filotheos_zervakos (1) 
Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος
O Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός ευεργέτησε την ανθρωπότητα, και ιδιαιτέρως τους συμπατριώτες του Ιουδαίους, με ποικίλες και πολύτροπες ευεργεσίες.
Όμως έλαβε ως αμοιβή από τους ευεργετηθέντες ονειδισμούς, εμπτυσμούς, κολαφισμούς, μαστιγώσεις, καταφρονήσεις. Δέχτηκε στο κεφάλι του ένα στεφάνι πλεγμένο με αγκάθια, ποτίστηκε ξίδι και χολή και στο τέλος καταδικάστηκε με το σταυρικό θάνατο, το θάνατο της πιο μεγάλης ντροπής.
Αλλά και στους Μαθητές του λίγο πρίν από το σταυρικό του θάνατο είπε: Άν καταδίωξαν εμένα, και σας θα κυνηγήσουν. Άν ετήρησαν το λόγο μου, και το δικό σας λόγο θα σεβαστούν και θα τηρήσουν…
Επειδή δεν είστε ένα κομμάτι από τον αμαρτωλό κόσμο, θα σας μισήσει ο κόσμος ο αμαρτωλός.
Στον κόσμο μέσα θα δοκιμάσετε θλίψη, αλλά μην απελπίζεστε.

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Μετάνοια σημαίνει ἀνανέωση βαπτίσματος

 
 Κλίμαξ, Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου
ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
«Περί  μετανοίας»
Ἀπόσπασμα ἀπό ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία,
Ἀρχιμ.  Σάββα  Ἁγιορείτου
πού πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ
Ἰ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας στίς 2 Ἀπριλίου 2011.                       
Ι. Μετάνοια σημαίνει  ἀνανέωση  βαπτίσματος

Τί σημαίνει μετάνοια; Τί εἶναι ἡ μετάνοια; Νά δοῦμε τί λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης: Μετάνοια σημαίνει ἀνανέωση τοῦ βαπτίσματος. Ὅλοι εἴμαστε βαπτισμένοι. Ὅλοι ἔχουμε τήν ἄκτιστη, θεοποιό ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ μέσα μας, τήν ἄκτιστη, θεοποιό χάρη. Μέ ἁπλᾶ λόγια ἔχουμε τόν Θεό μέσα μας, τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ βεβαίως, ὄχι τήν οὐσία. Καί μέ αὐτή τήν ἐνέργεια μποροῦμε νά γίνουμε θεοί. Σέ αὐτό μᾶς ἔχει καλέσει ὁ Θεός. Στό ὕψος, ὅπου μπορεῖ νά φτάσει ὁ ἄνθρωπος. Ἀλλά δέν μπορεῖς νά τό κάνεις μόνος σου. Ἄν ἀξιοποιήσεις τή θεία χάρη, πού παίρνεις στό βάπτισμα, μπορεῖς νά γίνεις θεός, θεός κατά χάρη. Ὅμως τί ἔχει γίνει ἐν τῷ μεταξύ; Βαπτιστήκαμε ὅλοι στή νηπιακή μας ἡλικία καί ἀπό ἐκεῖ καί μετά αὐτή τή χάρη δέν τήν ἔχουμε χάσει ἀκριβῶς ἀλλά τί τήν ἔχουμε κάνει; Τήν ἔχουμε ἀπενεργοποιήσει.

Τὶ σημαίνει ἡ φράση, Αἰωνία ἡ μνήμη

 
Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Σὲ ταλαιπωρεῖ τὸ ὅτι δὲν ξέρεις τὴ σημασία αὐτῶν τῶν λέξεων, ποὺ ἄκουγες πολλὲς φορὲς καὶ ὁ ἴδιος ἔλεγες ἐπάνω ἀπὸ τοὺς νεκρούς. Καὶ καλὰ κάνεις ποὺ ρωτᾶς. Ὅσο καλύτερα γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος τὴν ἀρχαία καὶ καλὴ ὀρθόδοξη πίστη μας, τόσο καὶ περισσότερο τὴν ἀγαπᾶ.
«Αἰωνία ἡ μνήμη» σημαίνει: αἰώνια νὰ ὑπάρχει ἡ μνήμη γιὰ σένα. Ἄκουσα μιὰ φορὰ πὼς κάποιος στὸν ἐπικήδειο λόγο ἐπάνω ἀπὸ τὸν νεκρὸ φώναξε: «αἰωνία σου ἡ μνήμη στὴ γῆ!» Παραξενεύθηκα σὲ μιὰ τόσο λανθασμένη ἑρμηνεία τῆς πίστης μας. Μὰ μπορεῖ κάτι νὰ εἶναι αἰώνιο στὴ γῆ, ὅπου ὅλα περνοῦν βιαστικὰ σὰν προσκεκλημένοι σὲ γάμο;
Ὄντως, δὲν εὐχόμαστε στὸν νεκρὸ ἐντελῶς μηδαμινὸ πλοῦτο, ὅταν τοῦ εὐχόμαστε νὰ τὸν μνημονεύουν σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο, ὁ ὁποῖος καὶ ὁ ἴδιος πλησιάζει στὸ τέλος του; Ἀλλὰ ἂς ποῦμε πὼς τὸ ὄνομα κάποιου μνημονεύεται στὴ γῆ ἕως τὸ τέλος τοῦ χρόνου – τί κερδίζει αὐτὸς ἀπ’ αὐτό, ἐὰν ἡ μνήμη του στὰ οὐράνια ἔχει ξεχαστεῖ;

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Ἕνα ἀποκαλυπτικό καί θαυμαστό ὅραμα!

ef649a6f58b5bc148bd60761b72659be
«Είπε κάποιος από τους αγίους Γέροντας. ότι μίαν φοράν όπου ήμουν εις το κελλίον μου, μου ήλθε λύπη, ακηδία και κακή καρδία. και επήγα προς κάποιον Γέροντα, όπου ήτον άγιος άνθρωπος, και τον εχαιρέτησα παρακαλώντας τον να μου ειπή κανένα λόγον ωφελείας, δια να στραφή η ταλαίπωρος ψυχή μου από την αμέλειαν και την ακηδίαν εκείνην όπου είχα, προς τα καλά και σωτήρια της αρετής και της αγιότητος έργα.
Ο δε Γέρων εκείνος ο άγιος και θαυμαστός, επειδή ήτον θεοφόρος και ωδηγείτο υπό της θείας χάριτος εις το να πράττη το θέλημα του Θεού εις την ζωήν του, μου εδιηγήθηκε πολλά γλυκύτατα και σωτήρια λόγια όπου ήσαν ικανά και άξια να στηρίζουν και να οικοδομούν κάθε ψυχήν και να την προτρέπουν με φιλοτιμίαν να πορεύεται την οδόν της μετανοίας. Εστερεώθη η καρδία μου και ευχαρίστησα τον Θεόν. Κατόπιν ηρώτησα τον Γέροντα να μου ειπή περί καθαράς και ειρηνικής και αγίας προσευχής.

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Δύο συμβουλές, πού μοῦ ἔδωσε ὁ Ἅγιος Παΐσιος

 
 
του Πρωτοπρεσβυτέρου ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΡ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ
 
 Δύο συμβουλές, πού μοῦ ἔδωσε ὁ Γέροντας, ὅταν τόν ἐπεσκέφθηκα γιά τήν τελική ἐπιβεβαίωση τοῦ Θεοῦ, ὡς πρός τήν εἴσοδό μου στήν ἱερωσύνη.
Ἦταν ἡ 1η Νοεμβρίου 1986, ὁπού ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ὁσίου Δαβίδ τοῦ Γέροντος. Μέσα στό ὑγρό φθινοπωρινό ἀπόγευμα κατέβαινα μέ λαχτάρα ἀπό τίς Καρυές πρός τό κελλί τοῦ Γέροντος, τήν Παναγούδα. Λίγο πιό κάτω ἀπό τήν μονή Κουτλουμουσίου, δύο σκυλιά ἔγιναν «συνοδοιπόροι» μου. Προπορεύονταν στό μονοπάτι, τό ὁποῖο δέν ἐγνώριζα καλά. Ὅταν μέ ὡδήγησαν μπροστά στήν ἐξώπορτα τῆς αὐλῆς τοῦ κελλιοῦ καί βγῆκε ὁ Γέροντας γιά νά μέ ὑποδεχθῆ, τούς εἶπε μέ νόημα· «ἄντε, πηγαίνετε τώρα». Καί ἐκεῖνοι, σάν καλοί «ὑποτακτικοί», ἔφυγαν ἀμέσως, ἀφοῦ εἶχαν ἐκπληρώσει τήν ἀποστολή τους. Αὐτή τήν φορά μέ δέχθηκε ὁ Γέροντας μέσα στό κελλί, ὅπου ἡ ξυλόσομπα ἔκαιγε. Μετά τό «κλασσικό» κέρασμα, περάσαμε στό ἐκκλησάκι τοῦ κελλιοῦ.