ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ
ΧΑΙΡΕ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΝ(Κάνετε κλίκ στήν εἰκόνα γιά νά ὁδηγηθεῖτε στό ἱστολόγιο: ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 3

Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Ἡ φανέρωση καί ἡ διανομή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος _2ο Μέρος _Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ_mp3

Ἡ φανέρωση καί ἡ διανομή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος _1ο Μέρος _Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ_mp3

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Ὁ πλούσιος ἀπό τό Ντητρόιτ κι ἕνα ὅραμα τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ (π. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος )

   
O π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος διηγείται…
Όταν τον Φεβρουάριο, πήγα στην Αμερική στην Αριζόνα, και είδα το γέροντά μου, μου έκανε μια ερώτηση, μου είπε «προσφέρεις πενήντα χρόνια τον λόγο του Θεού, και από ότι ξέρω από την πρώτη μέρα που έγινες διάκονος, άρχισες να κάνεις κηρύγματα εις την Νέα Μηχανιώνα. Και τα συνεχίζεις μέχρι σήμερα, πενήντα ολόκληρα χρόνια. Έγραψες και βιβλία πολύ ωφέλιμα. Μπορεί να έσωσες και εκατό χιλιάδες ψυχές και διακόσιες. Συ όμως, θα σωθείς ή θα κολασθείς;» Θέλετε να το επαναλάβω; Τον κοίταξα με βουβό το στόμα και το επαναλαμβάνει «παπά μου, συ θα σωθείς ή θα κολασθείς;»

 Πριν από χρόνια, μου είπε, πήγα στο Ντητρόιτ, και κει με κάλεσαν σ’ ένα σπίτι να εξομολογήσω έναν ογδοντάχρονο, ο οποίος δεν ήθελε εξομολόγηση στην ουσία, αλλά ήθελε να του κάνω ερμηνεία ενός ονείρου που είδε. Εγώ άρπαξα όμως την ευκαιρία, και από το όνειρο έβγαλα την εξομολόγηση. Και είπε, και είπε, και είπε αυτός ο ογδοντάχρονος άνθρωπος, πολλές και φοβερές αμαρτίες, ακατανόμαστες, που δεν μπορούμε ούτε καν να τις ονομάσουμε, στις εξωτερικές μας συζητήσεις, λέει, όχι μέσ’ την εκκλησία, ούτε έξω καν. Τόσο φοβερές ήταν αυτές οι αμαρτίες.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Πότε γίνονται καί πότε δέν γίνονται μνημόσυνα

  

Πρωτοπρεσβ. Παχυγιαννάκης Ευάγγελος

 Στο ερώτημα, που δυστυχώς απασχολεί πολλούς χριστιανούς αλλά και πολλούς ιερείς, ως μη όφειλε, θα απαντήσομε με μεγάλη συντομία.
Μνημόσυνα κατ’ αρχήν Κυριακή δεν γίνονται.  Αλλά και όταν γίνονται, κατ’  οικονομίαν (που κακώς γίνονται), δεν ψάλλονται Ευλογητάρια, αλλ’ ούτε και τα νεκρώσιμα: Μνήσθητι, Κύριε και Μετά τῶν Ἁγίων. Η Κυριακή είναι ἡ πρώτη αλλά και ογδόη ημέρα της εβδομάδος και είναι αφιερωμένη στον Κύριό μας και στην Ανάστασή Του και συμβολίζει, την επέκεινα του αιώνος τούτου ατελεύτητη ζωή. Επίσης, ολόκληρη η Διακαινήσιμος Εβδομάδα λογίζεται ως μία ημέρα και εικονίζει την ογδόη ημέρα, την αιώνια και ατελεύτητη. Ως εκ τούτου, επειδή η Κυριακή είναι αφιερωμένη στην Ανάσταση του Κυρίου, απαγορεύεται να νηστεύομε, να γονατίζομε και να κάνομε οτιδήποτε άλλο, που  είναι θρηνώδες και πένθιμο. Την Κυριακή καλείται ο πιστός να ζήσει την Ανάσταση του Κυρίου, ως δικό του προσωπικό γεγονός μετοχής στην Ανάσταση του Κυρίου. Αυτός είναι και ο σημαντικότερος λόγος που απαγορεύεται ρητά από τους Πατέρες να γίνονται Μνημόσυνα την Κυριακή και γι’  αυτό έχουν θεσπίσει να γίνονται τα Μνημόσυνα το Σάββατο. Αυτό άλλωστε σημαίνει και η εβραϊκή λέξη Σάββατον:

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Τά αἴτια τῆς πτώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως

  

 Τα αίτια της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως,

κατά τον Ιωσήφ τον Βρυέννιον

 Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου 

     Η πτώση της Κωνσταντινουπόλεως την 29η Μαΐου του 1453 ήταν το αποκορύφωμα της φθίνουσας δόξας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, του λεγομένου Βυζαντίου. Γύρω από τα αίτια της πτώσης αυτής εγράφησαν πολλά, τα οποία παρουσιάζουν την κατάσταση στην οποία βρισκόταν τότε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία-Βυζάντιο, αφού είχε χαθή όλη η Μικρά Ασία, η Ανατολική Θράκη και είχε μείνει μόνον η Κωνσταντινούπολη και τα περίχωρά της. Οι κατά καιρούς εχθροί είχαν προξενήσει μεγάλη ζημία, με αποκορύφωμα και τελειωτικό κτύπημα την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους, κατά την Δ Σταυροφορία την 13η Απριλίου του έτους 1204. Η μετά από λίγα χρόνια (1261) ανακατάληψή της και ελευθέρωσή της δεν προσέφερε ουσιαστικά πράγματα, διότι ήδη η Πόλη είχε καταστραφή και λεηλατηθή ολοσχερώς.

Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Ἀπ᾿ ὅ,τι κάνει κανείς γιά τόν Θεό, τίποτε δέν πάει χαμένο

  
 Δεν γνωρίζω αν άλλη χριστιανική χώρα, όπως η Ελλάδα μας, έχη τόσα εξωκλήσια. Εξωκλήσια είναι τα εκκλησάκια που βρίσκονται έξω από πόλεις και χωριά.
Αυτά τα εκκλησάκια ήταν σημεία ευλαβικής αναφοράς και παρηγοριάς για τον ανθρώπου της υπαίθρου. Είχαν αγιάσματα με ιαματικά ύδατα. Είχαν άγιες εικόνες, που δάκρυζαν, χτυπούσαν, μιλούσαν, θαύματα ενεργούσαν.  Ήταν αποκούμπια του πονεμένου και κουρασμένου ανθρώπου. Αυτά ήταν γι’ αυτούς τα νοσοκομεία, τα καταφύγια στον πόνο και τις στενοχώριες της πικρής ζωής. Ήταν κτισμένα έπειτα από κάποιο όνειρο, κάποια οπτασία ή κάποιο τάμα. Οικοδομήθηκαν από φτωχούς χειρώνακτες, τις περισσότερες φορές με τους δικούς τους κόπους. Αρχιτέκτων ήταν η βαθιά τους ευλάβεια, γι’ αυτό και ήσαν όμορφα, γουστόζικα. Η κάθε γωνιά και η κάθε πέτρα έχει τοποθετηθεί με μεράκι. Και οι άνθρωποι που τα συντηρούν και ανάβουν τα κανδηλάκια και τα ευτρεπίζουνε στο διάβα του χρόνου είναι όμορφοι, ευλαβείς, προσηνείς.

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

«Εἶναι πολύ σπουδαία ἡ ἐργασία τοῦ πένθους. Πόσα εἶναι τά εἴδη τοῦ πένθους καί ποιά ἡ διαφορά τῶν δακρύων»,μέρος α΄

 
  ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΒ΄(32)
Τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου
Πέτρος: Ζητῶ, ἅγιε δέσποτα, νά μοῦ πεῖς πόσα εἶναι τά εἴδη τῆς κατάνυξης.
Γρηγόριος: Ἡ κατάνυξη, Πέτρε, ἐμφανιζεται μέ πολλές ὡραῖες μορφές. Γι᾿ αὐτό καί ὁ Ἰερεμίας λέει: «Δύο χείμαρροι νεροῦ βγῆκαν ἀπό τά μάτια μου»1. Δύο ἑπομένως εἶναι τά κυριότερα εἴδη τῆς κατάνυξης: ὅταν ἡ ψυχή διψάσει τόν Θεό, πρωτα αἰσθάνεται κατάνυξη ἀπό τόν φόβο καί ἔπειτα ἀπό τόν πόθο. Στήν ἀρχή δηλαδή λιώνει ἀπό τά δάκρυα καθώς θυμᾶται τίς ἁμαρτίες της καί φοβᾶται μήν πέσει στήν αἰώνια κόλαση ἐξαιτίας τους. Ὅταν ὅμως στενοχωρηθεῖ καί λυπηθεῖ πολύ, τότε παύει ἡ δειλία καί γεννιέται μέσα της κάποια ξενοιασιά γιά τό ὅτι θά συγχωρηθεῖ καί κάποιο θάρρος, ὁπότε ἡ ψυχή φλογίζεται ἀπό τόν πόθο τῆς οὐράνιας χαρᾶς.Καί αὐτή πού προηγουμένως ἔκλαιγε ἀπό φόβο μήν ὁδηγηθεῖ στήν κρίση, ἔπειτα ἀρχίζει πάλι νά κλαίει πικρά, ἐπειδή εἶναι μακριά ἀπό τήν οὐράνια βασιλεία. Γιατί ὅταν ὁ νοῦς καθαριστεῖ, βλέπει πῶς εἶναι οἱ χορεῖες τῶν ἀγγέλων, ποιά εἶναι ἡ κοινωνία τῶν μακαρίων πνευμάτων2 καί ποιό εἶναι τό μεγαλεῖο τοῦ νά βλέπεις αἰώνια τόν Θεό3.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Τά Ἅγια Λείψανα

 
( Τά Ἅγια Λείψανα ). Ποιός εἶναι ὁ σκοπός ὕπαρξης τῶν Ἁγίων Λειψάνων στήν Ὀρθοδοξία μας καί πῶς μποροῦμε νά σταθοῦμε καί νά ἀξιοποιήσουμε τήν ἰαματική τους Χάρη καί εὐλογία. Συνέντευξη μέ τόν μακαριστό γέροντα π.Ἰάκωβο Τσαλίκη, προηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Δαυίδ Εὐβοίας.
Τό ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα εἶναι ἀπό τήν ἐκπομπή Ράδιο-Παράγκα τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Τήν ἐκπομπή παρουσίαζε ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος.
π. Ἰάκωβος: Μιά μέρα θ᾽ ἀναστηθοῦν π. Κωνσταντῖνε μου, κατά τή βουλή καί τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ πού μᾶς εἶπε καί ὁ Χριστός μας «καί πάντες ἀναστήσονται». Καί ὅτι ὀστέα γυμνά ἐκβλύζουν ἰάματα, ἀλλά μέσα σ᾽ αὐτά τά λείψανα, τά ἱερά, κατοικοῦσε ἤ κατοικεῖ ψυχή ἀθάνατος κι ὅσο καί νά φθαροῦν μέσα στό χῶμα καί μέσα στή γῆ κάποτε μιά μέρα θά λάβουν ζωή αὐτά τά λείψανα καί τά ὀστά αὐτά, πάτερ Κωνσταντῖνε, καί θά ἀναστηθοῦν καί θά παρουσιαστοῦν πάλι στόν Δεσπότη Χριστό ὅπως, μέ συγχωρεῖτε, ἤμασταν καί πρῶτα ἀλλά καί μέ τό σῶμα, κι ὅτι θά λάβουν ζωή τά λείψανα αὐτά.

Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Οἱ Ὅσιοι 318 Θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἃ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος_2ο Μέρος_mp3

 
Π. Σάββας 2012-05-27_Οἱ Ὅσιοι 318 Θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἃ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος_2ο Μέρος_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-05-2012 (Σύναξη στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ).

http://www.hristospanagia.gr/?p=42090

Οἱ Ὅσιοι 318 Θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἃ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος_1ο Μέρος_mp3

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Ἐπιδράσεις τοῦ περιβάλλοντος στήν ψυχή – Κορίτσια καί παντελόνια

Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

Ἐπιδράσεις τοῦ περιβάλλοντος στήν ψυχή – Κορίτσια καί παντελόνια

Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος ἔδινε τεράστια σημασία στό θέμα τῆς ἐνδυμασίας, διότι ἀκολουθοῦσε τήν Ἁγία Γραφή καί τήν Ἱερά Ὀρθόδοξη Παράδοσή μας. Τόνιζε ὅτι ἡ ψυχή ἐπηρεάζεται πάρα πολύ ἀπό τήν ἐνδυμασία. Ἄν ἡ γυναίκα φοράει ἀνδρικά ἐνδύματα ἐπηρεάζεται ἡ ὅλη της ψυχολογία καί ἔχει μία συμπεριφορά ἀφύσικη, πού ταιριάζει σέ ἄνδρα· συμβαίνει μία ἀνδροποίηση τῆς γυναίκας. Ἀντίστοιχα συμβαίνει μία ἐκθήλυνση τοῦ ἄνδρα, ὅταν χρησιμοποιεῖ γυναικεῖα ἐνδύματα. Ἡ ἀλλοίωση στήν ψυχολογία ἔχει καί σωματικές συνέπειες ὀδυνηρότατες, ὅπως καταδεικνύεται ἀπό τά παρακάτω.
Τό περιστατικό εἶναι εὔγλωττο.
Διηγεῖται πνευματικό παιδί τοῦ Ὁσίου:«Ἦταν λίγο μετά τήν συνταξιοδότησή του ὡς ἱερέως… Ὑπηρέτησε τριάντα χρόνια περίπου ὡς ἐφημέριος στό ναΰδριο τοῦ Ἁγίου Γερασίμου τῆς Πολυκλινικῆς τῶν Ἀθηνῶν, δίπλα στήν Ὁμόνοια, ἐπί τῆς ὁδοῦ Πειραιῶς. Τότε, λοιπόν, μία μέρα βρέθηκε ἐκεῖ στήν περιοχή καί, περνώντας μπροστά ἀπό τόν Ἱ. Ναό τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου Ὁμονοίας, ἀνέβηκε νά προσκυνήσει. Τήν ὥρα, πού ἔβγαινε ἀπό τήν ἐκκλησία, τόν πλησίασε ἕνα ζευγάρι μαζί μ’ ἕνα κοριτσάκι καί τόν ρώτησαν ἄν μποροῦσαν νά τόν ἀπασχολήσουν γιά λίγο.

Οἱ θεραπευτικές ἀρχές τῆς ψυχῆς κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Οἱ θεραπευτικές ἀρχές τῆς ψυχῆς κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ,ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ.
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-11-2010 


http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Ὁ Ἅγιος Ἡλίας Διαμαντίδης, ὁ μυροβλύτης (1880-1946)- Τί εἶπε γιά τήν Πόλη.

sumela_4
 ΒΙΟΣ:
Ο άγιος γεννήθηκε το 1880 στο χωριό Χουρμικιάντο των Σουρμένων του Πόντου και πέρασε μαρτυρικά παιδικά χρόνια στα χέρια της μητριάς του, η οποία τον βασάνιζε στην κυριολεξία με σαδισμό. Εκείνος όμως όχι μόνο δεν αποκάλυπτε στον πατέρα του τη φρικτή συμπεριφορά της, αλλά και αργότερα, στα γηρατειά της, τη φρόντισε με ανεξικακία σαν μητέρα του. Αυτός ήταν και ο λόγος –κατά την εκτίμηση του αγίου γέροντα Παϊσίου του Αγιορείτη– που ο Θεός του έδωσε τόσο πλούσια τη θαυματουργική χάρη Του.
Μετά από πολλές ταλαιπωρίες και περιπέτειες, παντρεύτηκε και απέκτησε έξι κόρες, αλλά υιοθέτησε και δύο ορφανά κορίτσια και τα μεγάλωσε σαν παιδιά του. Εργαζόταν κι αυτός ως αρτοποιός, αρχικά ως βοηθός και στη συνέχεια με δικό του φούρνο.

Ἡ ἀνάληψη τοῦ Κυρίου_mp3

 
Π. Σάββας 2010-05-15_ΠΟΙΑ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ 

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-05-2010 (Συνάξεις ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://www.hristospanagia.gr/

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

«Πᾶσα πνοή αἰνεσάτω τόν Κύριον»

 http://diakonima.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2010/12/efraim.png
 ΟΜΙΛΙΑ ΚΔ΄
Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου
 Εὐλογημένα μου παιδιά,
 Ὅταν εἴμεθα μέ τόν Γέροντά μου στήν Νέα Σκήτη, ἡ παραίνεσίς του, ἡ προτροπή, ἡ τακτική καί ὁ σκοπός του ἦταν νά μᾶς συμβουλεύη συνέχεια, ἐπισταμένως, μέ ἄγρυπνη παρακολούθησι νά λέμε τήν προσευχή τοῦ Χριστοῦ μας καί νά ἀγρυπνοῦμε γενναῖα. Μᾶς εἶχε ἐμφυτεύσει πολύ βαθειά τήν ἔννοια τῆς προσευχῆς καί τῆς νήψεως διά τῆς ἀγρυπνίας. Μᾶς ἔλεγε ὅτι μοναχόν πού ἀγρυπνεῖ καί προσεύχεται μετά νήψεως, μή τόν ἰδῆτε ὡς γήϊνον ἄνθρωπον, ἀλλά ὡς ἄγγελον Θεοῦ. Ὅπως οἱ ἄγγελοι εἰς τόν οὐρανόν ὑμνολογοῦν ἀκατάπαυστα, ἀενάως τόν Τρισάγιον Θεόν μέ ἀπέραντη εὐφροσύνη καί ἀγαλλίασι καί θεωρία Θεοῦ, οὕτω πως καί οἱ μοναχοί πρέπει νά ἀγρυπνοῦν, νά ὑμνολογοῦν, νά νήφουν, νά πενθοῦν καί νά κλαῖνε τίς νύκτες καί τίς ἡμέρες.
Βέβαια ἡ νύκτα εἶναι πιό ἀποδοτική διά τό ἥσυχον τῆς φύσεως, καί ἰδιαίτερα κατά τίς ὧρες πού ξεκουράζεται ὁ ἄνθρωπος ἀπό τήν μέριμνα τῆς ἡμέρας. Ξεκουράζεται ὁ νοῦς ἀπό τήν ἀδολεσχία καί τόν κόπο τῆς ἡμέρας, ὁπότε ἀγρυπνώντας ξεκούραστος καί νηφάλιος ἔχει ἀπόδοσιν περισσοτέραν.

Ὅσιος Παΐσιος: «Ἄν τά ὑλικά πράγματα δέ μοιράζονται μέ τό Εὐαγγέλιο, θά μοιραστοῦν μέ τό μαχαίρι»

  Μία φορά σκανδαλισμένος με έναν πνευματικό που ήθελε να επιβάλει τις πολιτικές του πεποιθήσεις σ’ ένα πνευματικοπαίδι του, πήγα να ρωτήσω σχετικά το γέροντα. 

Για μένα χέρι που δεν κάνει το σταυρό, είτε «δεξιό» είτε  «αριστερό»… το ΙΔΙΟ είναι. Δεν έχουν καμία διαφορά.

Να κοιτάτε να μαθαίνετε ποιοι είναι τίμιοι άνθρωποι, δίκαιοι και αυτούς να ψηφίζετε. Σήμερα έχουμε ανάγκη όχι από έξυπνους αλλά από τίμιους ανθρώπους.

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

«Ποιά εἶναι ἡ τιμή τῆς ἁγνότητας καί ποιά ἡ ἀτιμία τῆς πορνείας καί ποιά ἡ πληρωμή καί ἡ ἀνταμοιβή τῆς καθεμίας, καί τώρα καί στό μέλλον»

  Εἰς τὴν Παρουσίαν τοῦ Κυρίου, καὶ περὶ συντελείας, καὶ εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Ἀντιχρίστου.
 ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΖ΄(27)
Τοῦ ἁγίου Ἐφραίμ
 Ὅπως τό θυμίαμα εὐφραίνει τήν αἴσθηση, ἔτσι καί μέ τήν ἁγνότητα εὐφραίνεται τό ἅγιο Πνεῦμα καί κατοικεῖ μέσα στόν ἄνθρωπο. Καί ὅπως τό γουρούνι εὐχαριστιέται νά κυλιέται στόν βοῦρκο1, ἔτσι καί οἱ δαίμονες εὐχαριστιοῦνται μέ τή δυσωδία τῆς πορνείας. Μέσα στήν ἁγνότητα κατοικεῖ ἄπλετο φῶς καί χαρά καί εἰρήνη καί ὑπομονή· ἡ πορνεία, ἀντίθετα, εἶναι δεμένη μέ λύπη καί ἀκηδία καί ἀχόρταγο ὕπνο καί πηχτό σκοτάδι. Ἀγάπα, μοναχέ, τήν ἁγνότητα μέ τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ· γιατί εἶναι τόσο ταιριαστή στόν τρόπο τῆς ζωῆς σου, ὅπως τό σκεπάρνι στόν ξυλουργό. Ἀδελφέ, μήν περιποιεῖσαι ἔτσι καί καλλωπίζεις χωρίς φόβο τό σῶμα σου, ἀλλά ἄκουσε τόν Ἀπόστολο πού λέει:
«Ἀπόφευγε τίς νεανικές ἐπιθυμίες»2.
Δέν γνωρίζεις μέ ποιόν ἐχθρό παλεύεις;

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Ἕνα θαῦμα τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου

   

 Τρία χρόνια υπέφερε όλη η ορεινή Τριχωνίδα από το κακό που τους βρήκε. Όλα τα ωραία δάση της είχαν γυμνωθεί. Οι πλαγιές που άλλοτε χαιρόσουν να τις βλέπεις και έδιναν οξυγόνο στον τόπο, τώρα ήταν κατάξερες, λες και τις κατάκαψε μεγάλη πυρκαγιά. Οι χωρικοί ζούσαν σε απόγνωση. Το κακό μέρα με τη μέρα χειροτέρευε. Σαν άλλη πληγή του Φαραώ ένα βρώμικο μαλλιαρό σκουλήκι, χιλιάδες και μυριάδες κάμπιες, εμφανίστηκαν στην περιοχή και κατέτρωγαν τα πάντα. Έμπαιναν μάλιστα και στα σπίτια και τα μόλυναν όλα. Μόνο τα λιόδεντρα και τις κληματαριές δεν πείραξαν.
Μπρός στην τρομερή καταστροφή το Δασαρχείο έκανε αναφορά στο Υπουργείο Γεωργίας, και εκείνο απάντησε ότι πρέπει να γίνει αεροψεκασμός για να σκοτωθούν οι κάμπιες.Θα έπρεπε όμως όλοι οι κάτοικοι και τα ζωντανά τους επί 15 μέρες να απομακρυνθούν από τις εστίες τους, για να μη μολυνθούν από το ισχυρό φάρμακο που θα έριχνε το αεροπλάνο.
Το σκέφτηκαν, το ξανασκέφτηκαν και το συζήτησαν ώρες πολλές στις συνελεύσεις τους οι χωρικοί και τελικά συμφώνησαν όλοι τους να ζητήσουν με πίστη τη βοήθεια του Θεού και του αγίου Χριστοφόρου.

«Ἡ ἁγνεία», μέρος β΄

 
 Ἁγίου Μπριαντσανίνωφ
 «οὐκ οἴδατε ὅτι τά σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν;
ἄρας οὖν τά μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; μή γένοιτο.
«Τό σῶμα δέν ἔγινε διά τήν πορνείαν, ἀλλά διά τόν Κύριον.
Δέν ἠξεύρετε, ὅτι τά σώματά σας εἶναι μέλη τοῦ Χριστοῦ;
Νά ἀποσπάσω λοιπόν τά μέλη τοῦ Χριστοῦ καί νά τά κάμω πόρνης μέλη;
Μή γένοιτο ποτέ νά τό κάμω.
 Στούς μοναχούς, πού γιά ὁποιονδήποτε λόγο δέν μποροῦν νά ἔχουν συνεχή ἐπικοινωνία μέ τόν γέροντά τους, οἱ Πατέρες συστήνουν τήν ἄμεση ἀπόρριψη κάθε ἁμαρτωλοῦ λογισμοῦ καί τήν προσήλωση τοῦ νοῦ στήν προσευχή. Μ᾿ αὐτόν τόν τρόπο πολεμοῦσε τούς λογισμούς, καί μάλιστα πολύ ἀποτελεσματικά, ἡ ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, ὅπως φαίνεται ἀπό τόν βίο της1. Ἡ παραμικρή συνομιλία μέ τόν λογισμό, ἀκόμα καί ἡ ἀντιρρητική, ἔχει συνήθως ὡς συνέπεια τή συγκατάθεση τῆς ψυχῆς στόν λογισμό, καί τήν πτώση στήν ἁμαρτία. «Γιά κάθε πειρασμό, πού πέφτει πάνω μας», λέει ὁ ὄσιος Νεῖλος Σόρσκι, «καί γιά κάθε ἐχθρικό λογισμό πρέπει νά κλάψουμε μπροστά στήν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ, γιά νά μᾶς βοηθήσει. Καί θά μᾶς ἀναπαύσει, ἄν προσευχηθοῦμε γνωστικά»2.
«Ὅπως ἡ φωτιά καίει καί ἐξαφανίζει τήν καλαμιά, ἔτσι καί τό ἁγνό δάκρυ ἐξαφανίζει κάθε ἐξωτερική καί ἐσωτερική ἀκαθαρσία», προσθέτει ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης3.

Σάββατο 16 Μαΐου 2015

Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ: Ὁμιλία περί προσκαίρου τῶν ἁμαρτωλῶν τιμωρίας (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 
– Μπορούν οι άνθρωποι να γνωρίζουν με ποιον τρόπο και για ποιο σκοπό ο Θεός παιδεύει αμαρτωλούς και δικαίους;
- Γιατί υπάρχουν αμαρτωλοί που ευτυχούν και δίκαιοι που παιδεύονται;
- Ποιους από τους αμαρτωλούς ο Θεός παιδεύει;

Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

«Ἡ ἁγνεία» μέρος α΄

 Παναγία η Οδηγήτρια ,Σκήτη του Αγίου Βασιλείου -Άγιο Όρος Φωτό:diakonima.gr
 Παναγία η Οδηγήτρια ,Σκήτη του Αγίου Βασιλείου -Άγιο Όρος
 Ἁγίου Μπριαντσανίνωφ
  «τό δέ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλά τῷ Κυρίῳ,
 καί ὁ Κύριος τῷ σώματι·
 «τό σῶμα δέν ἔχει γίνει διά τήν πορνείαν,
ἀλλά διά τόν Κύριον διά νά τοῦ ἀνήκῃ ὡς μέλος του.
 Καί ὁ Κύριος εἶναι διά τό σῶμα, διά νά κατοικῇ εἰς αὐτό».
  Στήν Παλαιά Διαθήκη ἡ μοιχεία ἦταν ἁμαρτία ὡς ἀτίμωση τῆς φύσεως, ὡς κακή χρήση μιᾶς σημαντικῆς ἰδιότητας τῆς φύσεως, ὡς παράβαση τῶν νόμων τῆς φύσεως. Ἡ παράβαση αὐτή ἀναγνωριζόταν ὡς τόσο σοβαρή, πού γιά τόν ἔνοχο προβλεπόταν ἡ θανατική ποινή.
Στήν Καινή Διαθήκη αὐτή ἡ ἀμαρτία ἀπέκτησε ἄλλη βαρύτητα, ἐπειδή καί τό ἀνθρώπινο σῶμα ἀπέκτησε ἄλλη ἀξία. Τά σώματα τῶν χριστιανῶν ἀποτελοῦν τώρα μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι, ὅποιος παραβαίνει τήν ἐντολή τῆς ἁγνείας, ἀτιμάζει τόν ἴδιο τόν Χριστό καί χωρίζεται ἀπ᾿ Αὐτόν, καθώς τό μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ τό κάνει, ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος, μέλος τοῦ σώματος μιᾶς πόρνης1. Συνέπεια τῆς πορνείας εἶναι ὁ ψυχικός θάνατος, ἐπειδή ἀπό τόν πόρνο ἀναχωρεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα. Πρόκειται, λοιπόν, γιά ἁμάρτημα θανάσιμο, ἁμάρτημα ἀπόλυτα στερητικό τῆς σωτηρίας, ἁμάρτημα ἐχέγγυο τῆς ἀναπόφευκτης ἀπώλειας καί τοῦ αἰώνιου κολασμοῦ στόν ἅδη, ἐφόσον δέν θεραπευθεῖ ἐγκαίρως μέ τή μετάνοια.

Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Τρόποι ἐπανενεργοποίησης τῆς Θείας Χάρης: 1)Μετάνοια, 2)Ἀδιάλειπτη προσευχή_mp3+ Κείμενο

Π. Σάββας 2011-10-20_ΤΡΟΠΟΙ ΕΠΑΝΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ 1)Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, 2)Η ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ (2η Σύναξη Κυκλαρχισσῶν)_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 20-10-11 (Συνάξεις Κυκλαρχισσῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης-2η Συναξη γιά τό 2011-12).

http://www.hristospanagia.gr/?p=41632 

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας.α΄μέρος

Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ
 Ἀπό τόν μέγα ἁγιοπνευματικό πλοῦτο τῶν λόγων τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου ὅσο καί ἀπό τήν θεόπνευστη ποιμαντική του πράξη-ἐμπειρία ἐπιλέγουμε κάποια μαργαριτάρια-ἰαματικά φάρμακα. Αὐτά εἶναι πολυτιμότατα, τόσο γιά τούς Πνευματικούς Πατέρες-Ἐξομολόγους, ὅσο καί γιά ὅλους τούς πιστούς πού ἀγωνίζονται στό σκάμμα τοῦ κόσμου καί ζητοῦν ξεκάθαρες ἀπαντήσεις γιά τά καίρια σύγχρονα ἤ καί παλαιότερα πνευματικά προβλήματα.

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας.

Ἡ διδασκαλία τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου εἶναι ἴδια μέ αὐτήν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Σύμφωνα μέ τήν Ἁγιοπατερική Παράδοση, ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου γίνεται διά τῆς συνέργειας τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν Θεία Χάρη. Ἡ συνέργεια τοῦ ἀνθρώπου συνίσταται στήν ἄσκηση. Μέ τόν ὅρο ἄσκηση ὑπονοοῦνται κυρίως τρία πράγματα: ΝΗΣΤΕΙΑ-ΑΓΡΥΠΝΙΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Αὐτά, μαζί μέ τήν Θεία Χάρη, πού ἔρχεται διά τῶν μυστηρίων, καθαρίζουν τήν ὕπαρξή μας, τήν φωτίζουν καί τήν θεώνουν.

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

« Ὁ χριστιανός πρέπει ὄχι μόνο νά μήν ἐκδικεῖται ἐκείνους πού τόν ἀδικοῦν, ἀλλά νά ὑπομένει τήν ἀδικία μέ μακροθυμία καί νά τούς μεταβάλλει μέ τήν ἀνεξικακία του» * μέρος β΄

 
ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΗ΄ (38)
  Ἀπό τό βίο τοῦ ἁγίου Εὐθυμίου τοῦ Νέου,
 ἐπισκόπου Μαδύτου
  Κάποια νύχτα μερικοί ἱερόσυλοι ἄνοιξαν τόν τοῖχο τοῦ ναοῦ ὅπου ἱερουργοῦσε ὁ ὅσιο αὐτός Εὐθύμιος καί ἔκλεψαν τά ἱερά κειμήλια πού ἦταν ἐκεῖ. Τό πρωί, ὅταν διαπιστώθηκε τό γεγονός, ξεσηκώθηκε ὅλη ἡ κωμόπολη νά βρεῖ τούς δράστες. Πράγματι, καθώς τό νέο διαδόθηκε παντοῦ, πιάστηκαν οἱ κακοῦργοι καί βρέθηκαν στά χέρια τῶν κατοίκων, οἱ ὁποῖοι μέ ἀμείλικτη ὀργή ἤθελαν νά ἐπιβάλουν στούς ἄθλιους πρωτοφανεῖς τιμωρίες.
Ὅταν ὁ μέγας Εὐθύμιος ἄκουσε ὅτι σκέφτονται τέτοια, πῆγε, στάθηκε στή μέση καί εἶπε:
«Παιδιά μου, δέν εἶναι σωστό νά τιμωρηθοῦν αὐτοί οἱ βέβηλοι ἀπό ἄλλον, ἐφόσον ὑπάρχω ἐγώ πού ἔχω περισσότερο δίκιο ἀπό ὅλους νά εἶμαι ἀγανακτισμένος, ἀφοῦ ἀπό ἐμένα ἔκλεψαν. Θά τούς τιμωρήσω λοιπόν ἀνελέητα, κάνοντάς τους νά ἀργοπεθάνουν μέ βασανιστήρια καί ἀσιτία καί δίψα».

Ἡ βίωση τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου κατά τήν Μ. Ἑβδομάδα_mp3 + κείμενο

 
Π. Σάββας 2011-03-31_Η ΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΊΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-03-2011 (Συνάξεις Κυκλαρχισσῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://www.hristospanagia.gr/?p=41612

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Ὄχι ἐνθύμηση ἐξομολογημένων ἁμαρτημάτων – Ὄχι ὑπερβολική λύπη γιά τίς ἁμαρτίες καί ἀπελπισία

 

 Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

  Ὄχι ἐνθύμηση ἐξομολογημένων ἁμαρτημάτων – Ὄχι ὑπερβολική λύπη γιά τίς ἁμαρτίες καί ἀπελπισία
Νά εἴμαστε δοῦλοι ταπεινοί μπροστά στόν Θεό. Νά αἰσθανόμαστε χαρά καί εὐγνωμοσύνη γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Δέν εἶναι ὑγιές νά λυπᾶται κανείς ὑπερβολικά γιά τίς ἀμαρτίες του καί νά ἐπαναστατεῖ ἐναντίον τοῦ κακοῦ ἑαυτοῦ του φτάνοντας μέχρι τήν ἀπελπισία. Ἡ ἀπελπισία καί ἡ ἀπογοήτευση εἶναι τό χειρότερο πράγμα. Εἶναι παγίδα τοῦ σατανᾶ, γιά νά κάνει τόν ἄνθρωπο νά χάσει τήν προθυμία του στά πνευματικά καί νά τόν φέρει σέ ἀπελπισία, σέ ἀδράνεια καί ἀκηδία»[126].

Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Τό μεγάλο θαύμα τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονα πού ἐξομολογεῖται ἕνας γιατρός!


 Παρακάτω θα διαβάσετε άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα της ζωντανής πίστης μας και της έντονης παρουσίας των Αγίων στη ζωή μας.
Ο καρδιολόγος κ. Βασίλειος Καρογιάννης μας εξομολογείται μια συγκλονιστική εμπειρία και ένα μεγάλο θαύμα του μεγάλου Ιατρού Αγίου μας Αγίου Παντελεήμονα.
Σας αναφέρω με ακρίβεια ένα από τα πολλά ιατρικά θαύματα που πολλοί συνάδελφοι έχουν βιώσει στην ιατρική τους καριέρα χωρίς πάντα να τα ανακοινώνουν δημοσία.
Ήταν καλοκαίρι του 2000 ή 2001 δεν θυμάμαι ακριβώς το έτος και εφημέρευα ως ειδικευόμενος καρδιολόγος στο Νοσοκομείο Σωτηρία. Πάντα έπαιρνα το γερμανικό επονομαζόμενο ωράριο 3-6πμ .

Όπως όλες οι εφημερίες ήταν παρότι καλοκαίρι αρκετά εξαντλητική. Μετά τις 5 όμως το πρωί ουδείς ασθενής προσήλθε στα επείγοντα. Είχε ξημερώσει 27 Ιουλίου και στις 6 άρχιζε η θερινή μου άδεια. Στις 5.55 πμ άρχιζα κατάκοπος άλλα και χαρούμενος που θα άρχιζα διακοπές να ετοιμάζω τα πράγματα μου και να κλείσω το βιβλίο της εφημερίας για να φύγω.
Τότε ήρθε περιστατικό με φορείο του ΕΚΑΒ.

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Ἔτσι ὁ σατανάς φέρνει σύγχυση στήν Προσευχή

 DSC01067
Στη Σκήτη των Καυσοκαλυβίων, στην Καλύβα «Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» ασκήτευε ό Γέροντας Αγάπιος Μοναχός με τη συνοδεία του, το Μοναχό Πηγάσιο, πού περνούσαν πολύ φτωχικά και στερημένα.
Κατά το έτος 1935 – 6, ό υποτακτικός Πηγάσιος, θύμισε στον Γέροντα του Αγάπιο, πώς καλά θα ήταν, άμα τελειώσει την άλλη μέρα το πρωί ή προσευχή της Ακολουθίας, να γυρίσει με ένα γράμμα, της Κυριάρχου Μονής Μεγίστης Λαύρας, πού το λένε «Απανταχούσα» στα άλλα Καλύβια της Σκήτης για να μαζέψει ελεημοσύνες και οικονομική ενίσχυση να μπορέσουν να διορθώσουν το Καλύβι τους πού ήταν ερειπωμένο.
Ό Γέρο – Αγάπιος βρήκε καλή τη γνώμη του υποτακτικού του, κι ετοιμάστηκε να φύγει, αφού τελείωσε ή Ακολουθία του Όρθρου. Ό αδελφός Πηγάσιος θα συνέχιζε την προσευχή, με την ανάγνωση των Ωρών, των Τυπικών, της Παρακλήσεως και λοιπής Ακολουθίας αφού τελείωσε την πρώτη, τρίτη και έκτη Ώρα, ό αδελφός Πηγάσιος του φάνηκε πώς κινιόταν μια σκιά μέσα στο ιερό, ή οποία πολλές φορές κοιτούσε προς το αναλόγιο. Πρόσεξε λίγο και του φάνηκε πώς ήταν ό Γέροντας του, προς τον όποιο είπε ό Πηγάσιος:

Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

Γιά χάρη σου θά σωθοῦν ὅλοι οἱ ἄλλοι

proseuxi-2 edited
 Φθινόπωρο ήταν. Το καράβι ταξίδευε αμέριμνα στο πέλαγος. Διακόσιοι εβδομήντα έξι οι επιβάτες. Ρωμαίοι στρατιώτες, ναυτικοί και φυλακισμένοι κατάδικοι.
Χειμώνας πλησίαζε, μα το καράβι έπρεπε να φθάσει στον προορισμό του. Ξάφνου κάπου κοντά στην Κρήτη ξέσπασε άνεμος μανιασμένος και άγριος, ο λεγόμενος «Ευροκλύδων». Το πλοίο άρχισε να παρασύρεται μέσα στην κοσμοχαλασιά.
Και καθώς δεν μπορούσε ν” αντισταθεί στη βία του ανέμου, ο καπετάνιος αμήχανος το εγκατέλειψε στη μανία των κυμάτων. Για πολλές μέρες δεν φαίνονταν ούτε ήλιος ούτε άστρα, και η κακοκαιρία πλάκωνε όλο και πιο βαριά. Έτσι χανόταν κάθε ελπίδα σωτηρίας. Οι ταξιδιώτες εξαντλημένοι περίμεναν τον θάνατο μέσα στα ζοφερά βάθη της θάλασσας. Σ” αυτή τη μαύρη απελπισία βρίσκονταν, όταν κάποια στιγμή ακούστηκε βροντερή η φωνή κάποιου φυλακισμένου, του αποστόλου Παύλου:

Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Ἅγιος Παΐσιος, Διάλογος μέ ἕναν Προτεστάντη

  
+(Η κατωτέρω συνομιλία του π. Παϊσίου μ’ έναν ευλαβή νέο, πού είχε πλανηθεί από τις κακοδοξίες προτεσταντικής αιρέσεως, δημοσιεύτηκε στην ετησία έκδοση «Ο Όσιος Γρηγόριος» της Ιεράς Κοινοβιακής Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους του έτους 1995. Ο μακαριστός γέροντας με τις φαινομενικά απλοϊκές απαντήσεις του στις υπαρξιακές ανησυχίες ενός νέου, έσωσε κι αυτή την ψυχή από την απώλεια και τον επανέφερε στην αγκαλιά της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος μας έδωσε την ευλογία του για την αναδημοσίευση του κειμένου της συνομιλίας αυτής).
Κάποια στιγμή λοιπόν αποφάσισα να πάω στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Εξομολογήθηκα και άρχισα να μεταλαβαίνω τακτικά. Είχα όμως πολλά και σοβαρά ερωτηματικά και δεν εύρισκα απάντηση. Επεδίωξα και είχα συναντήσεις με Θεολόγους κληρικούς, και πάλι όμως χωρίς αποτέλεσμα.

Τρίτη 5 Μαΐου 2015

Ἐξομολόγηση μέ θάρρος, ἀπομακρύνοντας τήν δαιμονική ντροπή

 
Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Ἐξομολόγηση μέ θάρρος, ἀπομακρύνοντας τήν δαιμονική ντροπή

Ἡ ἁμαρτία, ἔλεγε ὁ ἀγαπών τόν Θεό Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, δέν πρέπει νά μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό. Ἀντίθετα, θά πρέπει νά προστρέχουμε μέ παρρησία, μέ οἰκειότητα, μέ ἐμπιστοσύνη. Δέν πρέπει νά «αἰσθανόμαστε ξένοι καί χωρισμένοι ἀπ’ Αὐτόν οὔτε ὅταν ἁμαρτάνομε»[112].
Ὁ Θεός δέν ἀλλάζει ποτέ διαθέσεις ἀπέναντί μας. Ἐμεῖς ἀλλάζουμε. Ἐκεῖνος δέν παύει ποτέ νά μᾶς ἀγαπάει ὅ,τι καί ἄν Τοῦ κάνουμε. «Ἔχομε ἐξασφαλίσει τήν ἀγάπη Του καί, ὅπως καί νά φερθοῦμε, ξέρομε ὅτι μᾶς ἀγαπάει»[113].
Ὅταν ἁμαρτάνουμε νά μήν διστάζουμε, ἀλλά νά προσερχόμαστε λέγοντας: «Κύριε, τό ἔκανα, ἔπεσα, συγχώρεσέ με»[114].
Ὁ Χριστός μᾶς ἀγαπάει πάντα καί «εἶναι τό πᾶν»[115], διεκήρυττε ὁ Ὅσιος.

Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

«Γιά ποιόν σκοπό πρέπει νά ἐργάζεται ὁ μοναχός καί μέ ποιές ἐργασίες νά ἀσχολεῖται»

 
  ΥΠΟΘΕΣΗ Δ΄ (4)
  Ἀπό τό Γεροντικό
Πῆγαν κάποτε μερικοί ἀδελφοί σέ ἕναν μεγάλο γέροντα.
Αὐτός ρώτησε τόν πρῶτο: «Τί ἐργόχειρο κάνεις ἀδελφέ;» Ἐκεῖνος ἀποκρίθηκε: «Σχοινί πλέκω, ἀββά». «Ὁ Θεός νά σοῦ πλέξει στεφάνι, παιδί μου», τοῦ εἶπε ὁ γέροντας.
Ρώτησε ἔπειτα τόν δεύτερο: «Καί ἐσύ τί δουλειά κάνεις;» «Ψάθες φτιάχνω», ἀπάντησε, καί ὁ γέροντας εἶπε: «Ὁ Θεός νά σοῦ δώσει δύναμη, παιδί μου». Ρώτησε τόν τρίτο: «Καί ἐσύ τί ἐργόχειρο κάνεις;» καί ἐκεῖνος εἶπε: «Κόσκινα». «Ὁ Θεός νά σέ φυλάξει, παιδί μου», ἀπάντησε ὁ γέροντας, καί ρώτησε τόν τέταρτο: «Καί ἐσύ μέ τί ἀσχολεῖσαι;» «Εἶμαι καλλιγράφος», ἀποκρίθηκε. Ὁ γέροντας τοῦ εἶπε: «Ἐσύ ξέρεις».

Oἱ τρεῖς τάξεις τῆς Χάριτος (Γέρoντος Ἰωσήφ τοῦ Ἡσυχαστή)

Elder Joseph Hesychast 1

Σε τρεις τάξεις διαιρείται η χάρις: Καθαρτική, φωτιστική, τελειωτική. Σε τρεις και η ζωή μας: Κατά φύσιν, υπέρ φύσιν, παρά φύσιν. Σε αυτές τις τρεις τάξεις ανέρχεται και κατέρχεται. Τρία είναι και τα μεγάλα χαρίσματα, που λαμβάνει: Θεωρία, αγάπη, απάθεια.
Λοιπόν στην «πράξιν» συνεργεί χάρις καθαρτική, η οποία βοηθά στην κάθαρση. Και κάθε ένας, που μετανόησε, η χάρις είναι που τον προτρέπει στη μετάνοια.
Και όσα κάνει της χάριτος είναι, αν και δεν το γνωρίζει αυτός που την έχει, όμως αυτή τον τροφοδοτεί και τον οδηγεί. Και ανάλογα με την προκοπή του, ανέρχεται ή κατέρχεται ή μένει στην ιδία κατάσταση.
Εάν έχει ζήλο και αυταπάρνηση ανεβαίνει σε θεωρία, την οποία διαδέχεται φωτισμός θείας γνώσεως και λίγη απάθεια. Εάν ψυχρανθεί ο ζήλος, η προθυμία, τότε συστέλλεται και η ενέργεια της χάριτος.

Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

Σωστή ἐπιλογή Πνευματικοῦ ὁδηγοῦ- Λάθη Πνευματικῶν

 

Β. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΣ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος συμβούλευε νά προσέχουν πολύ οἱ πιστοί στήν ἐκλογή τοῦ Πνευματικοῦ.
Διηγεῖται πνευματικό του παιδί: «Ἕνας ἀδελφὸς μοῦ εἶπε: Πῆγε μιὰ φορὰ ἡ σύζυγός μου, ὅταν ἐργαζόμουν στὴν ἐπαρχία, σὲ ἕναν πάρα πολὺ αὐστηρὸ πνευματικὸ καὶ ὅταν τοῦ εἶπε τὴν ἀδυναμία της ποὺ θὰ τὴν ἐπαναλάμβανε, τὴν ἀποπῆρε, τὴ φοβέρισε καὶ ἀπὸ τότε ἔκανε πολὺ καιρὸ νὰ ξαναπάει νὰ ἐξομολογηθεῖ. “Εἶδες, τοῦ εἶπε ὁ Παππούλης, τί κάνει ἡ πολλὴ αὐστηρότητα; Γι’ αὐτὸ σᾶς λέω νὰ προσέχετε σὲ τί πνευματικοὺς πηγαίνετε γιὰ νὰ ἐξομολογεῖσθε, καὶ σὺ καὶ ἡ γυναίκα σου καὶ τὰ παιδιά σου, καὶ πρὸ πάντων νὰ εἶστε τότε εἰλικρινεῖς σ’ αὐτὰ ποὺ λέτε, γιατὶ ἔτσι ὁ Θεὸς τὰ συγχωρεῖ ὅλα καὶ ἀνεβαίνετε πνευματικά”»[104].