ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ
ΧΑΙΡΕ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΝ(Κάνετε κλίκ στήν εἰκόνα γιά νά ὁδηγηθεῖτε στό ἱστολόγιο: ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 3

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Θλιβερές διαπιστώσεις ἀπό τό Πάσχα

 
Ὅπως πολλές φορές, ἔτσι καί ἐφέτος, πολλοί θά προσέλθουν στήν Θεία Κοινωνία χωρίς σωστή προετοιμασία. Χωρίς δηλαδή μετάνοια, χωρίς ἐξομολόγηση, χωρίς φόβο Θεοῦ.
Καί μᾶς γεννᾶται ἡ εὔλογος ἀπορία, γιατί τό κάμνουν αὐτό; Δέν λυποῦνται τήν ἀθάνατη ψυχή τους, ἤ δέν φοβοῦνται τήν Κόλαση;
Αὐτός πού ἐθέσπισε τήν Θεία Κοινωνία δέν ἐθέσπισε καί τό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως; 
Αὐτός πού ἐνομοθέτησε τό ἕνα δέν ἐνομοθέτησε καί τό ἄλλο; 
Πῶς λοιπόν δεχόμεθα τό ἕνα σκέλος καί ἀπορίπτομε τό ἄλλο;
Τί ἄραγε εἵναι ἡ Θεία Κοινωνία; Εἵναι μήπως κάποιο ἔθιμο; Εἶναι μήπως κάτι γιά τά «χρόνια πολλά;» ἤ «χρυσό δοντάκι» γιά τά παιδιά;
Δέν εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεός πού στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἤλθε νά μεταβάλῃ τήν φύση μας, ἀπό κοινή νά τήν κάμῃ καινή καί ἀπό θνητή ἀθάνατη;
Πῶς λοιπόν χωρίς καμμία προετοιμασία προσερχόμεθα καί λαμβάνομε Αὐτόν; Πῶς χωρίς μετάνοια, χωρίς ἀποκοπή καί ἀπομάκρυνση ἀπό τήν ἁμαρτία, εἵναι δυνατόν νά μᾶς ἁγιάση;
Πόσοι καί πόσες μέ πλῆθος ἁμαρτιῶν δέν προσέρχονται καί κοινωνοῦν;
Πόσοι βλάσφημοι, πόσοι ἄδικοι, πόσοι πού χρόνια ἔχουν νά ποῦν τήν καλημέρα μέ τούς συνανθρώπους τους, πόσοι πόρνοι, πόσοι μοιχοί, πόσοι πού ἀποφεύγουν τήν παιδοποιΐα, πόσοι πού συμβιοῦν παρανόμως δέν προσέρχονται καί κοινωνοῦν τοῦ Σώματος καί Αἵματος τοῦ Χριστοῦ; Αὐτοῦ πού ἧλθε γιά τίς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου, καί πού αὐτοί δέν θέλουν νά τίς ἐγκαταλείψουν καί εἰς πεῖσμα Αὐτοῦ τόν λαμβάνουν ἀκάθαρτοι;

Δυστυχῶς ἕνα 70% τῶν προσερχομένων (ἐποχιακῶς), Χριστούγεννα καί Πάσχα, στήν Θεία Κοινωνία, προσέρχονται χωρίς μετάνοια καί ἐξομολόγηση καί κατά συνέπεια ὄχι εἰς ζωή αἰώνιο λαμβάνουν Αὐτόν, ἀλλ᾿ εἰς Κόλαση αἰώνιον.
Μία μόνον εἰκόνα τοῦ ζωτικοῦ αὐτοῦ θέματος, πού δόθηκε ἀπό μέρους τοῦ Κυρίου, εἵναι ἱκανή νά καταστήσῃ ἀναπολόγητους ὅλους τούς ἐνόχους.
Ἡ εἰκόνα αὐτή βρίσκεται στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου.
Ἐκεῖ εἵναι τοῦ καθ᾿ ἑνός μας ἡ διαγωγή καί ἡ ὑπόδειξη.  Διότι, ποιός δέν ἔζησε ἤ δέν ζεῖ ἀκόμη μακρυά ἀπό τόν Θεό Πατέρα, μακρυά ἀπό τό πατριό, μέ τίς ὀρέξεις του ἤ τίς σαρκικές καί κοσμικές ἐπιθυμίες του; Δηλαδή ποιός δέν εἵναι ἄσωτος; Καί τί τοῦ ὑποδεικνύεται νά κάμῃ; Νά μετανοήσῃ. Νά ἔλθῃ στόν ἑαυτό του. Νά σκεφθῇ τήν κατάστασή του καί νά ἐπιστρέψῃ ὡς ὁ ἄσωτος, νά φωνάξῃ τό ἥμαρτον, νά ἐξομολογηθῇ δηλαδή.

Καί ἐφ᾿ ὅσον ὁ κάθε ἄσωτος παραδεχθῆ τίς ἁμαρτίες του, μετανοήσει, ἐπιστρέψει καί ἐξομολογηθεῖ, τότε θά γίνῃ ἐκεῖνο πού πρέπει νά γίνῃ. Δηλαδή; Θά γίνῃ ἀλλαγή τῆς «στολῆς». «Φέρτε τήν στολήν τήν πρώτην». Θά ἀφαιρεθῇ ἡ βρωμερή στολή τῆς χοιροκαλύβης, θά φορεθῇ ἄλλη, καθαρή, καί ἔτσι θά παρακαθήσῃ στήν Τράπεζα ἔνθα ὁ Μόσχος (ὁ σιτευτός) πολύς.

Αὐτό λοιπόν πού ὑπέδειξε ὁ Χριστός στήν παραβολή τοῦ ἀσώτου, γιά ἐμᾶς τούς ἀσώτους στό 70% τῶν προσερχομένων, δέν ἐφαρμόζεται. 
Παρουσιάζομε πίστη χωρίς πράξη. Παρ᾿ ὅτι ὁ Κύριος μαζί μέ τήν πίστη ἐζήτησε καί ἀκριβή τήρηση τῶν ἐντολῶν του διά τῶν ἑξῆς: «διδάσκοντες αὐτούς τηρεῖν πάντα, ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» (Ματθ. κη΄20).
Ἐάν λοιπόν εἵναι ἀληθῆ αὐτά πού γράφομε, ἐπιβάλετε μετάνοια καί ἐξομολόγησις, παλαιῶν καί νέων κατ᾿ ἐξοχήν τῆς ἐσχάτης αὐτῆς θανασίμου ἁμαρτίας, τῆς ἀκαθάρτου προσελεύσεώς μας εἰς τό Μυστήριο, ἁπλῶς μέ τήν δικαιολογία ὅτι ἥταν Πάσχα.
***

Μία ἄλλη θλιβερά διαπίστωση ἀπό τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα εἴναι καί ἡ ἀκόλουθος.
Ὡρισμένες κυρίες καί δεσποινίδες πού ἄλλαξαν ἐν ὀνόματι τῆς θεᾶς μόδας (μέ τήν ὑπόδειξη τοῦ πονηροῦ) τά γυναικεῖα τους ῥοῦχα καί ἐφόρεσαν ἀνδρικά, ἀδιαφοροῦντες γιά τήν ἀπαγόρευση τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος λέγει: «Οὐκ ἔσται σκεύη ἀνδρός ἐπί γυναικί, οὐδέ μή ἐνδύσηται ἀνήρ στολήν γυναικεῖαν, ὅτι βδέλυγμα (σίχαμα) Κυρίῳ τῷ Θεῷ σού ἐστι πᾶς ποιῶν ταῦτα» (Δευτερονόμιον κβ΄5)· ἀρκεῖ νά εἵναι μέ τήν μόδα ἀδιαφοροῦντες γιά κάθε ἱερό καί ὅσιο… Ἀκόμη μέ τήν ἀνδρική τους αὐτή ἀμφίεση προσῆλθαν καί στούς Ἱερούς Ναούς καί ἔκαμαν Ἀνάσταση. Μερικές ἀκόμη ἀπό αὐτές μέ τήν ἀνδρική αὐτή ἐνδυμασία προσῆλθαν καί στήν Θεία Κοινωνία.

Τίς δυστυχισμένες! Δέν ἀρκέσθησαν στήν ἀσθένειά τους, στήν πτώση τους ἀλλ᾿ ἐσκέφθησαν νά τήν μεταφέρουν καί ἀλλοῦ. Δέν εἶχαν τίποτε ἄλλο νά προσφέρουν. Αὐτά εἶχαν στό πανέρι τους, αὐτά προσέφεραν. Ἀλλ᾿ ὁ Χριστός ἔχει μιλήσει καθαρά· ἔχει δηλώσει· «ἀνένδεκτόν ἐστι τοῦ μή ἐλθεῖν τά σκάνδαλα· οὐαί δέ δι᾿ οὕ ἔρχεται. Λυσιτελεῖ αὐτῷ εἰ λίθος μυλικός περίκειται περί τόν τράχηλον αὐτοῦ καί ἔρριπται εἰς τήν θάλασσαν, ἤ ἵνα σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων» (Λουκ. ιζ΄1-2).

Ἄς τούς ἔλειπε αὐτό τό Πάσχα… Οὐαί εἰς αὐτάς!

Εἵναι ἀλήθεια ὅμως καί θά ἦταν ἄδικο ἐάν δέν τό γράφαμε ὅτι εἴδαμε καί συντροφιές, σοβαρῶν ἀνθρώπων, ἀξιωματούχων πού καί οἱ ἴδιοι καί αἱ γυναῖκες τους καί τά κορίτσια τους ἦσαν σεμνά, σοβαρά ἐνδεδυμένοι, πού προκαλοῦσαν τό δέος καί τόν θαυμασμό.
Παρακολούθησαν τήν Ἀνάσταση, παρέμειναν στήν Θεία Λειτουργία καί ἔπειτα παρεκάθησαν στήν τράπεζα τήν Πασχαλινή, ἐν ἀντιθέσι μέ ἄλλους οἱ ὁποῖοι κατά τήν στιγμή πού οἱ Ἐκκλησίες ἐσυνέχιζαν τήν ἀκολουθία τῆς Ἀναστάσεως αὐτοί ἐγκατέλειψαν τήν Ἐκκλησία καί ἀνεχώρησαν θορυβοῦντες καί χαρακτηρίζοντας τούς πιστούς ὀπισθοδρομικούς καί κουτούς, διότι παρέμειναν στήν Θείαν Λειτουργία.

***

Μία ἄλλη θλιβερή διαπίστωσ τῶν ἡμερῶν τοῦ Πάσχα ἦταν ἡ ἑξῆς: Ὅτι πολλοί ἐζήτησαν πνευματικό κατά τήν Μ. Ἑβδομάδα καί δέν εὑρῆκαν. Ὄχι μόνον σέ ἐπαρχιακές πόλεις ἀλλά καί στήν Πρωτεύουσα…

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ κούραση τῶν Ἱερέων καί κατ’ ἐξοχή τήν Μ. Ἑβδομάδα εἵναι μεγάλη, ἀλλά κάτι πρέπει νά γίνῃ γιά εἰδικές καί ἔκτακτες περιπτώσεις.
Ἡ Ἐκκλησία πρέπει μέ ἐπικεφαλῆς τούς κατά τόπον Ἐπισκόπους νά ὀργανώσῃ 
Α΄ Βοηθειῶν τῶν ψυχῶν, ὡς ἔχει ἡ Πολιτεία Α΄ Βοηθειῶν τῶν σωμάτων. 

Πρέπει οἱ πιστοί νά γνωρίζουν ἕνα ἀριθμό τηλεφώνου ὅπου θά μποροῦν ἀνά πᾶσα στιγμήν τοῦ 24/ὥρου τοῦ ἔτους νά ζητήσουν καί νά βροῦν Πνευματικό.
Διότι πολλοί καί εἰς Νοσοκομεῖα καί εἰς ἄλλες δύσκολες καί ἀπρόβλεπτες περιστάσεις ζητοῦν ἐνίοτε ἱερέα καί δέν βρίσκουν. Ἄλλωστε δέν γνωρίζομε πότε ὁ καθείς θά ἀφεθῇ… ἐλεύθερος ἀπό τόν Διάβολο.
Νομίζομε ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας, πού τόσα ἄλλα ἐπέτυχε, θά φροντίσῃ νά ῥυθμίσῃ καί τό ζωτικό αὐτό κενό πρός σωτηρία ψυχῶν καί δόξαν Κυρίου.

(Ἀπό τό περιοδικόν ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ Ἀθηνῶν πού ἐξέδιδε ὁ ἀείμνηστος ἐκλεκτός ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου Δημήτριος Παναγόπουλος. Αἰωνία αὐτοῦ ἡ ἀνάμνησις).

Ἐκδόσεις «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», τηλ. 2310212659.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου