Ὁ Γέροντας ζοῦσε τὴν ἀγάπη τῆς 
Καινῆς Διαθήκης καὶ μὲ τὸ κριτήριο τῆς ἀγάπης αὐτὴς τὰ ἀξιολογοῦσε ὅλα. 
Κάποτε τοῦ μιλοῦσα γιὰ τὴν ἠθικὴ κρίση τῆς ἐποχῆς μας, ἡ ὁποία, μὲ τὰ 
ἐκπληκτικὰ ὀπτικοακουστικὰ μέσα τηλεπικοινωνίας, ἔχει πάρει τὴ μορφὴ 
παγκόσμιας ἐπιδημίας δαιμονικῆς ἀποστασίας, ποὺ δὲν ἔχει προηγούμενο 
στὴν ἱστορία, ἀπὸ πλευρᾶς ἐκτάσεως καὶ βάθους της.
  Ὁ Γέροντας δὲν μιλοῦσε.Μόλις ὅμως τοῦ εἶπα ὅτι φοβοῦμαι πὼς ὁ Θεὸς θὰ ἐπιτρέψει σκληρότατες τιμωρίες γιὰ νὰ συνετισθοῦμε, ἀντέδρασε μὲ τὰ λόγια: 
 “Ὄχι, ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ! Ὁ 
ἄνθρωπος αὐτοτιμωρεῖται, ἀπομακρυνόμενος ἀπὸ τὸν Θεό. Εἶναι, ἂς ποῦμε: 
Ἐδῶ νερό, ἐκεῖ φωτιά. Εἶμαι ἐλεύθερος νὰ διαλέξω. Βάζω τὸ χέρι μου στὸ 
νερό, δροσίζομαι. Τὸ βάζω στὴ φωτιά, καίγομαι”. 
Ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου
 Άγιος Πορφύριος http://www.porphyrios.net/?p=1670


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου