ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ
ΧΑΙΡΕ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΝ(Κάνετε κλίκ στήν εἰκόνα γιά νά ὁδηγηθεῖτε στό ἱστολόγιο: ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 3

Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Ἡ ἀνάσταση τῆς ψυχῆς.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ἡ ἀνάσταση τῆς ψυχῆς.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 10-5-2017 (Σύναξη στό Ἑνοριακό κέντρο Ἁγίου Ἀθανασίου Ἀμπελειῶν Πέλλης)
http://www.hristospanagia.gr

«Πέτρος ὁ ἁπλός καί ἀπονήρευτος»


Παπαχαράλαμπος Διονυσιάτης
Ὅταν ἤδη συνάντησα τούς δύο ἀνωτέρω ἀδελφούς μοῦ διηγήθηκε ὁ Γέροντας τό ἑξῆς:
«Μ᾿ ἐπεσκέφθη πρόσφατα ὁ Πέτρος καί ζήτησε νά ἐξομολογηθῆ. Μά ἔκαμε τότον καθαρή, τόσον εἰλικρινῆ ἐξομολόγησιν, πού δέν μοῦ ξανάτυχε. Μεταξύ ἄλλων μοῦ λέγει μέ ὅλην του τήν εἰλικρίνειαν:
  • Ἐγώ Γέροντα εἶμαι ὁ πιό ἁμαρτωλός, ἀλλά εἶμαι καί γεμάτος ἀρρώστιες καί τέλος πάντων εἶμαι ἕνας ἄχρηστος ἄνθρωπος. Θέλω νά γίνω μοναχός, ἀλλά μ᾿ αὐτά τά χάλια αἰσθάνομαι ἀνάξιος.
Τέτοιαν περίπτωσιν πρώτη φορά συνάντησα. Μή γνωρίζοντας τί νά τόν συμβουλέψω, τοῦ λέω:
  • Ἀφοῦ παιδί μου σ᾿ ἔφερε ἐδῶ ἡ Παναγία, κάθισε λίγο μαζί μου νά σέ δοκιμάσω.
Ἔτσι κι ἔγινε. Ἐκάθησε. Ἀφοῦ ὅμως ἦλθε καί ὁ Γιῶργος ἤδη εἴχαμε πρόβλημα χώρου. Μοῦ λέει ὁ Πέτρος:

Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

«Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»

Πρωτ. ΣτεφάνουἈναγνωστόπουλου
Οἱ Πατέρες, πού μετῆλθαν στήν πρᾶξι τῆς ζωῆς τους τούς πνευματικούς τρόπους τῆς νήψεως, ὠνομάσθησανν ΝΗΠΤΙΚΟΙ καί ὅλοι τους ὤργωσαν μέ τό ἄροτρο τῆς συνεχοῦς μετανοίας «τάς ἀγόνους ἐρήμους» τῆς καρδιᾶς. Τίς πότισαν δέ καί τίς καθάρισαν ἀπό τά πάθη «ταῖς τῶν δακρύων των ροαῖς». Καί μέ τήν ἀδιάλειπτη Νοερά καρδιακή προσευχή, τήν προσοχή καί νῆψι, μεγάλωσαν τό δένδρο τῆς ἀγάπης στίς καρδιές τους, τό πλήρωμα δηλαδή τῆς Χάριτος. Αὐτοῦ τοῦ ἀναιμάκτου μαρτυρίου- ἀγῶνος καρποί εἶναι, ὅπως τό ἔχουμε ἐπισημάνει:
  • ἡ κάθαρσις,
  • ὁ φωτισμός,
  • ἡ ἀπάθεια,
  • ὁ ἁγιασμός, ἡ θέωσις!
Λέγει λοιπόν ὁ Ἀββᾶς Φιλήμων ὅτι ἄνευ τῆς τελείας ἡσυχίας καί τοῦ πνεύματος τῆς ἀμεριμνησίας εἶναι ἀδύνατον νά εὐαρεστήση κανείς, ὅπως πρέπει, τόν Θεόν.
Ἡ ἡσυχία γεννᾶ τήν ἄσκησιν1 ὄχι μόνον τοῦ σώματος ἀλλά ἰδιαιτέρως τήν τοῦ πνεύματος. Ἡ ἐργασία τοῦ πνεύματος εἶναι ἡ ἀδιάλειπτη νοερά προσευχή, ἤτοι ἡ συνεχής μνήμη τοῦ Ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ, τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με», εἶναι ἡ προσοχή τοῦ νοῦ μέσα στήν καρδιά, εἶναι ἡ πυκνή μελέτη τοῦ θανάτου καί τῆς κολάσεως, εἶναι ἡ διαρκής αὐτομεμψία, εἶναι ἡ φυλακή τῶν πέντε αἰσθήσεων.Ὅλα αὐτά, μαζί μέ τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησία, συμβάλλουν στήν ἀποτελεσματική κάθαρσι τῆς ψυχῆς τοῦ ἀγωνιζομένου πιστοῦ χριστιανοῦ. Γι᾿ αὐτό πολύ σοφά εἶπε καί ὁ Μέγας Βασίλειος:

Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Ἐμπιστοσύνη στή Θεία Πρόνοια

  Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἀπομαγνηματοφωνημένη ὁμιλία ‘Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἡ στενοχώρια καί ἡ ἀληθινή ἐλευθερία’, μέ τίτλο Γράμμα ἀπό τόν Ἅγιο Σεραφείμ τῆς Βίριτσα σ’ ἕνα πνευματικοπαίδι του.

  Σχολιάζει ὁ Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Σχόλιο:Ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τῆς Βίριτσα ἀπευθύνεται σάν νά εἶναι ὁ Χριστός καί νά μιλάει σ’ ἐμᾶς. Μᾶς λέει ὁ Χριστός, λοιπόν:
 Ἔχεις ποτέ σκεφτεῖ ὅτι ὅλα ὅσα ἀφοροῦν ἐσένα, ἀφοροῦν καί Ἐμένα;
Διότι αὐτά πού ἀφοροῦν ἐσένα ἀφοροῦν τήν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μου, πού εἶσαι ἐσύ.
Σχ.:»-Ἔχω τόση ἀγάπη γιά σένα», λέει ὁ Χριστός στόν καθένα μας, «πού εἶσαι σάν τήν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μου.»
Ἔτσι μᾶς ἀγαπάει ὁ Θεός.
Ἔτσι καί πολύ περισσότερο ἀγαπάει ὁ Θεός τόν καθένα μας προσωπικά καί μᾶς τό ἔχει πεῖ μέ τίς ἴδιες Του τίς λέξεις, ὅτι:
«-Ἔχω φροντίσει καί ἔχω μετρήσει ἀκόμα καί τίς τρίχες τῆς κεφαλῆς σας.»Εἶσαι πολύτιμη στά μάτια Μου καί σέ ἔχω ἀγαπήσει. (Σχ.:Μιλᾶ γιά τήν ψυχή).
Γι’ αὐτό εἶναι ἰδιαίτερη χαρά γιά Μένα νά σέ ἐκπαιδεύω.
Ὅταν οἱ πειρασμοί ἔρχονται ἐπάνω σου καί ὁ πολέμιος σάν τό ποτάμι,
θέλω νά ξέρεις ὅτι ἀπό Ἐμένα ἦταν αὐτό.
Σχ.:Εἶναι αὐτό πού λέγαμε: ὅτι δέν ὑπάρχουν δύο ἀρχές.
Κακῶς μερικοί λένε ὅτι ὁ διάβολος τά κάνει.
Ὁ Θεός εἶναι πού τά ἀφήνει νά γίνονται ὅλα.

Τετάρτη 24 Μαΐου 2017

Εἰς τήν ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.Ὁμιλία Α’ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΟΜΙΛΙΑ Α’
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Ποιὰ εἶναι ἡ σημερινὴ ἑορτή; Εἶναι σεπτὴ καὶ μεγάλη, ἀγαπητέ, καὶ ὑπερβαίνει τὸν ἀνθρώπινο νοῦ καὶ εἶναι ἀντάξια τῆς γενναιοδωρίας τοῦ Θεοῦ πού τὴν καθιέρωσε. Γιατί σήμερα ἔγινε συμφιλίωση τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ ἀνθρώπινο γένος. Σήμερα διαλύθηκε ἡ παλιὰ ἔχθρα καὶ τελείωσε ὁ μακροχρόνιος πόλεμος. Σήμερα ἐπανῆλθε κάποια θαυμάσια εἰρήνη πού ποτὲ δὲν τὴν περίμεναν προηγουμένως οἱ ἄνθρωποι. Γιατί ποιὸς θὰ ἔλπιζε ὅτι ὁ Θεὸς ἐπρόκειτο νὰ συμφιλιωθεῖ μὲ τὸν ἄνθρωπο; Ὄχι ἐπειδὴ ὁ Κύριος μισοῦσε τὸν ἄνθρωπο, ἀλλ’ ἐπειδὴ ὁ ὑπηρέτης ἦταν ἀδιάφορος· οὔτε ἐπειδὴ ὁ Κύριος ἦταν σκληρός, ἀλλ’ ἐπειδὴ ὁ δοῦλος ἦταν ἀχάριστος.
Θέλεις νὰ μάθεις πῶς ἐξοργίσαμε αὐτὸν τὸν φιλάνθρωπο καὶ ἀγαθὸ Κύριό μας;Γιατί, πραγματικὰ, πρέπει νὰ μάθεις τὴν αἰτία τῆς προηγούμενης ἔχθρας μας, ὥστε, ὅταν δεῖς ὅτι μᾶς τίμησε, ἐνῶ ἤμασταν ἐχθροί του καὶ πολέμιοι, νὰ θαυμάσεις τὴ φιλανθρωπία αὐτοῦ πού μᾶς τίμησε, καὶ νὰ μὴ νομίσεις ὅτι ἀπὸ δικά μας κατορθώματα ἔγινε ἡ ἀλλαγή, καί, ἀφοῦ μάθεις τὸ μέγεθος τῆς χάρης του, νὰ μὴ σταματήσεις νὰ τὸν εὐχαριστεῖς διαρκῶς γιὰ τὶς πολλές του δωρεές.

Οἱ εὐχές μετά τήν Θυσία καί γιά ποιό λόγο ὁ ἱερέας μνημονεύει τότε τούς Ἁγίους καί πρωτίστως τήν Παναγία. Η΄σύναξη. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Οἱ εὐχές μετά τήν Θυσία καί γιά ποιό λόγο ὁ ἱερέας μνημονεύει τότε τούς Ἁγίους καί πρωτίστως τήν Παναγία. Η΄σύναξη. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-1-2013
http://www.hristospanagia.gr

Τρίτη 23 Μαΐου 2017

« Ζῆσε μέ ἀγάπη γιά ὅλους, νικῶντας κάθε κακό μέ τό καλό»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης
Ὅταν προσευχόμαστε  μελετᾶμε τό Λόγο τοῦ Θεοῦ, πρέπει νά εὐλαβούμαστε κάθε σκέψη, κάθε λόγο τοῦ κειμένου, σά νά ᾿ναι τό ἴδιο τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας.
Πρέπει νά ξεριζώσουμε τήν ἀμφιβολία καί τήν περιφρόνηση γιά τό λόγο τοῦ Θεοῦ, γιατί εἶναι τό δηλητήριο πού μᾶς βάζειτό πνεῦμα τοῦ ψεύδους.  ἀμφιβολία καί  περιφρόνηση εἶναι καρποί τῆς αὐταπάτης καί τῆς ὑπερηφάνειας.
Πρέπει νά ξεριζώσουμε τήν ὑπερηφάνεια, νά γίνουμε σάν τά παιδιά, νά ψιθυρίζουμε μέ ἁπλότητα σάν τά νήπια στό Θεό. Νά συμπεριφερόμαστε σάν τά νήπια, πού γνωρίζουν καί λένε μόνο ἐκεῖνα πού τούς δίδαξαν οἱ γονεῖς τους, πού δέν ἀκοῦν καί δέ γνωρίζουν τίποτα διαφορετικό ἀπ᾿ αὐτά, πού δέ θέλουν ν᾿  ἀκούσουν  νά γνωρίσουν τίποτ᾿ ἄλλο.