ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ
ΧΑΙΡΕ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΝ(Κάνετε κλίκ στήν εἰκόνα γιά νά ὁδηγηθεῖτε στό ἱστολόγιο: ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 3

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Ἡ πλημμύρα τῆς θείας ἀγάπης γεμίζει τήν ψυχή ἀπό χαρά κι ἀγαλλίαση. Ὅσιος Πορφύριος

                               
  Ν’ ἀγαπήσουμε Τόν Χριστό. 
 Τότε ἀπό μέσα μας θά βγαίνει μέ λαχτάρα, μέ θέρμη, μέ θεῖο ἔρωτα τό ὄνομα Τοῦ Χριστοῦ, θά φωνάζουμε τό ὄνομά Του μυστικά, ἀλάλητα.
Νά στεκόμαστε ἀπέναντι στόν Θεό μέ λατρεία, ταπεινά, πάνω στά χνάρια Τοῦ Χριστοῦ.
Νά μᾶς ἐλευθερώσει ὁ Χριστός ἀπό κάθε πτυχή τοῦ παλαιοῦ μας ἀνθρώπου. Νά παρακαλοῦμε νά μᾶς ἔλθουν δάκρυα πρίν τήν προσευχή.
Ἀλλά προσοχή!
«Μή γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου».
Νά προσεύχεσθε μέ συντριβή:

«Θεῖες καί γήϊνες παρηγορίες»


Ἐάν δέν προσκολληθείς στά γήϊνα πράγματα, θά μείνης ἐλεύθερος καί ἀπό τά δεσμά τών θλίψεων. Ἄς μή σαγηνεύεται ἡ καρδιά σου ἀπό τά ὑλικά, γιά νά μή γίνη αἰχμάλωτή τους. Μήν ἀναζητᾶς ἀνάπαυσι καί παρηγορία στίς σαρκικές ἀπολαύσεις, γιατί δέν θ᾿ ἀναπαυθῆς ποτέ σ᾿ αὐτές. Ἀναζήτησε τόν Κύριο, τόν πλάστη καί εὐεργέτη σου. Ὅλα τά ἐπίγεια εἶναι πρόσκαιρα καί ἀπατηλά, μόνο ὁ Θεός καί ἡ ἀγάπη Του μένουν στόν αἰώνα.
Σέ ὥρες μεγάλης θλίψεως καί ἀφορήτου πόνου, ἡ ψυχή, ἐπιζητώντας διέξοδο, στρέφεται, πολλές φορές μέ μανία ἀληθινή, σέ επίγειες παρηγορίες. Ἀναζητᾶ σ᾿ αὐτές τό ἀντίδοτο τοῦ πόνου. Ξεγελασμένη ἔτσι ἀπό τόν διάβολο, ἀφοῦ ἱκανοποιηθῆ γιά λίγο, πέφτει μέσα σέ βαθύτερη θλῖψι καί ἀπόγνωσι.

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

«Μυστική ἕνωσις μέ τόν Κύριο»

 
 «Ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων,
 οὕτως ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή μου πρός σε, ὁ Θεός»
  Ψαλμ. 41, 1-2

  Χαρά καί εὐφροσύνη ἀπέραντη, γιορτή καί πανηγύρι αἰώνιο τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ μυστική ἕνωσίς της μέ τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.
Ἀδελφέ μου, «ἔρχου καί ἴδε!» (Ιω. 1,47).
Ἔλα καί δές τόν Ἰησοῦ!
Ἔλα καί δόξασέ Τον!
Ἔλα καί ὕμνησε τόν Κύριο σου!
Ἔλα καί γονάτισε καί κλάψε μπροστά στόν πλάστη σου!
Ἔλα, προσκύνησέ Τον, ἀναγνώρισέ Τον, ὁμολόγησε Τον! «Πρόσελθε πρός αὐτόν καί φωτίσθητι, καί τό πρόσωπόν σου οὐ μή καταισχυνθῇ» (Ψαλμ. 33, 6).
Ἔλα πεινασμένε, νά εὐφρανθῆς ἀπό τή θεία τροφή!
Ἔλα τυφλέ, ν᾿ ἀπολαύσης τό αἰώνιο φῶς!
Ἔλα αἰχμάλωτε, νά χαρῆς τήν ἐλευθερία!

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ! Δεῖτε τί ἔκανε σέ ἕνα 18χρονο στίς Σέρρες!

 
Το σύγχρονο θαύμα του Αγίου Παϊσίου συνέβη σε ένα μικρό χωριό των Σερρών.
Το περιέγραψε στον υποδιάκονο Αμφιλόχιο, του Ιερού Καθεδρικού Ναού των Ταξιαρχών Σερρών, ο βιώσας το θαύμα Παντελής Κ.
Ο Παντελής ετών 18, νέος χρήστης ναρκωτικών ουσιών, είχε ένα τρομερό ατύχημα με το μηχανάκι του λίγο πιο έξω από το χωριό του με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά στο κεφάλι και να πάθει εγκεφαλική διάσειση. Πιθανότατα ήταν υπό…
την επήρεια ουσιών γιατί παρόλο που ήταν σε προγράμματα αποτοξίνωσης, το δαιμόνιο αυτό της ηρωίνης δεν έλεγε να βγει από μέσα του.
Μπήκε εσπευσμένα στην μονάδα εντατικής θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Σερρών με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Ποιοί ἦταν οἱ σοφοί αὐτοί ἄνθρωποι πού ἦρθαν ἀπό ἀνατολῶν;

 

 ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΙ.
 Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς
– «Ο Πρόλογος της Αχρίδος» –
Δεκέμβριος εκδ. Άθως

 Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, Τον προσκύνησαν πρώτοι οι ποιμένες και οι σοφοί (οι αστρονόμοι) από ανατολών, δηλαδή οι πιο απλοί και οι πιο σοφοί άνθρωποι του κόσμου τούτου!
 Ποιοί ήταν οι σοφοί αυτοί άνθρωποι που ήρθαν από ανατολών; Το ερώτημα μελέτησε επισταμένως ο άγιος Δημήτριος του Ροστώφ.
 Λέει, λοιπόν, ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν κάποιοι βασιλείς ορισμένων μικρότερων περιοχών ή και μεμονωμένων πόλεων στην Περσία, την Αραβία και την Αίγυπτο.

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

«Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό – Ὑπέροχες συμβουλές» (ἀββᾶ Ἰσαάκ)

 Ἡ ψυχή πού ἀγαπάει τόν Θεό βρίσκει ἀνάπαυση μόνο κοντά Του. Μόλις ἐλευθερωθεῖς ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, ἡ καρδιά σου θά συνδεθεῖ μέ τόν Θεό. Ὅπως τά βρέφη τρέφονται πρῶτα μέ τό γάλα καί μετά μέ τό ψωμί, ἔτσι καί οἱ ἀρχάριοι στή χριστιανική ζωή πρῶτα πρέπει νά κόψουν αὐτά πού τούς συνδέουν μέ τόν κόσμο καί μετά νά ἑνωθοῦν μέ τόν Θεό. Ἡ σωματική ἐργασία προηγεῖται ἀπό τήν ψυχική.

Ὅπως ὁ Θεός στή δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου πρῶτα ἔφτιαξε τό χωμάτινο σῶμα καί μετά φύσηξε καί τοῦ ἔδωσε «πνοήν ζωῆς», ἔτσι καί στά πνευματικά, πρῶτα θ᾿ ἀρχίσουμε μέ τούς σωματικούς κόπους καί κατόπιν θά προχωρήσουμε στή συστηματική καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν. Πρῶτα βάζει στό σπίτι κανείς θεμέλια καί μετά τό χτίζει. Ἀλλιώτικα δέν γίνεται. Ἡ ψυχική ἐργασία γεννιέται ἀπό τή σωματική, ὅπως τό στάχυ βγαίνει ἀπό τόν γυμνό κόκκο τοῦ σταριοῦ.Οἱ κόποι πού κάνουμε γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δέν συγκρίνονται μέ τήν ἀπόλαυση τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν.

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης γιά τή Γιόγκα

 
 …Άλλη φορά, ενώ ο Γέροντας μιλούσε με κόσμο, τον πλησίασε ένας δάσκαλος της γιόγκα, για να πάρει την ευχή του. Ξαφνικά ο Όσιος άλλαξε· έγινε πολύ αυστηρός και έριξε στον άνθρωπο αυτόν ένα επιτιμητικό βλέμμα. Εκείνος αυτομάτως, σαν να τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, τινάχθηκε λίγα μέτρα πίσω.
Κάθισε σε μια άκρη κατακόκκινος και άκουγε τον Γέροντα, ο οποίος άλλαξε κουβέντα και άρχισε να μιλάει για τον ινδουισμό και την γιόγκα.

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

Ὑπάρχουν ἀποδείξεις γιά τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ;

   

Ὑπάρχουν ἀμέτρητες ἐνδείξεις πού μαρτυροῦν γιά τόν Θεό. Ὁ Θεός ἄφησε τά ἴχνη Του μέσα στή φύση, τήν ἱστορία, τούς ἀνθρώπους, τήν ψυχή μας. Ὅμως ἀποδείξεις μέ τήν ἔννοια τῶν ἐπιστημονικῶν στοιχείων πού μποροῦν νά ἐλεγχθοῦν ἐπιστημονικά δέν μᾶς ἄφησε.

Γιατί ὅμως ὁ Θεός δέν ἄφησε ἀποδείξεις τῆς παρουσίας Του ἀλλά μόνο ἐνδείξεις; (σελ.26-27)
Δέν θά μποροῦσε ἔστω μία φορά στή ζωή μας νά μᾶς ἄνοιγε τόν οὐρανό, νά μᾶς ἔδειχνε κάτι ἀπό τό θεϊκό Του μεγαλεῖο; Νά μᾶς ἔδειχνε τήν ὡραιότητα τοῦ παραδείσου καί τό φρικτό τῆς κολάσεως. Νά μᾶς ἔδειχνε πῶς εἶναι οἱ  παμφώτεινοι ἄγγελοι καί οἱ κατασκότεινοι καί ἀπαίσιοι δαίμονες;
Ἐάν ὅμως ὁ Θεός τό ἔκανε αὐτό, δέν θά εἴχαμε οἱ ἄνθρωποι ἀπολύτως καμία ἐλευθερία. Θά ἤμασταν ὑποχρεωμένοι νά Τόν πιστεύουμε, νά Τόν ἀποδεχόμαστε. Δέν θά κάναμε ἁμαρτίες, ὄχι ἀπό ἀγάπη στόν Θεό, ἀλλά  ἀπό φόβο καί τρόμο μπροστά σ’ αὐτά πού θά εἴχαμε δεῖ. Ὁ Θεός ὅμως δέν μᾶς θέλει σκλάβους, ρομπότ, ἀνελεύθερα ὄντα.Γι’ αὐτό μᾶς ἄφησε τά ἴχνη Του, ἔτσι ὥστε ὅσοι θέλουμε καί Τόν ἀγαποῦμε, νά Τόν πιστεύουμε καί νά Τόν ἀκολουθοῦμε· καί ὅσοι δέν θέλουν, νά μποροῦν νά Τόν ἀμφισβητοῦν ἤ νά Τόν ἀρνοῦνται.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

« Ἡ θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου μέσα στήν Ἐκκλησία». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 
Ὁμιλία στίς 23-09-2015
(Σύναξη στὸ Ἐνοριακό κέντρο Ἀμπελειῶν Πέλλης)


 Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_31.html
    Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γεννιόμαστε ἄρρωστοι γιατί ἔχουμε τήν κληρονομιά τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὕας. Αὐτοί τοποθετήθηκαν ἀπό τόν Θεό μέσα στόν Παράδεισο, τούς ἔδωσε τή Χάρη Του, τό Ἅγιο Πνεῦμα, ψυχή καί σῶμα καί τήν δυνατότητα ἀπό τό λίαν καλῶς πού ἦταν, νά φτάσουν στό ἄριστα. Ἡ μόνη ὑπακοή πού τούς ἔβαλε νά κάνουν, ἦταν νά μήν φᾶνε ἀπό ἕνα δέντρο, τό δέντρο τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ. Δέν τηρήσαμε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὕα ἁμάρτησαν.
   Ὁ Θεός παρ’ ὅλη τήν ἀνυπακοή, προσπάθησε νά μᾶς βοηθήσει κάνοντας μεταξύ μας διάλογο. Ἐμεῖς ὅμως προσπαθήσαμε νά δικαιολογηθοῦμε. Ὁ Ἀδάμ ἔριξε τό φταίξιμο στήν Εὕα καί ἡ Εὕα στό φίδι. Βλέποντας ὁ Θεός ὅτι δέν μετανοοῦμε ἀπό ἐγωισμό καί ὑπερηφάνεια, μᾶς ἔβγαλε ἀπό τόν Παράδεισο καί πέσαμε στήν κατάσταση τῆς ἁμαρτίας, τῆς φθορᾶς, τῆς κυριαρχίας τοῦ διαβόλου πάνω στόν ἄνθρωπο καί τῆς κυριαρχίας τοῦ θανάτου.

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

Ὁ καρπός τῆς νηστείας. Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος

  

 Τό θεμέλιο ὅλων τῶν καλῶν ἔργων εἶναι ἡ νηστεία. Μ᾿ αὐτήν τά ἄγρια πάθη δαμάζονται καί ὑποχωροῦν οἱ κακές ἐπιθυμίες. Ἡ μνήμη τοῦ θανάτου, τά δάκρυα, ἡ σωφροσύνη καί ἡ ἐξαφάνιση τῶν ἀκαθάρτων λογισμῶν εἶναι ἀποτελέσματα τῆς νηστείας. Μέ τή νηστεία κόβεται ἡ ραθυμία καί ἡ ἀμέλεια, κακίες θανάσιμες γιά τήν ψυχή. Ἡ νηστεία ἐξαλείφει κάθε αἰσχρή φαντασία καί δημιουργεῖ στόν ἄνθρωπο τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί τόν πόθο γιά τήν αἰώνια ζωή. Στίς ψυχές πού νηστεύουν ὅπως προστάζει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ἐπαναπαύεται ὁ Χριστός. Ὅσοι νηστεύουν ἔχουν τήν ἐλπίδα τῆς κληρονομίας τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.
Ὅποιος παραμελεῖ τή νηστεία, ἄς γνωρίζει ὅτι μετακινεῖ τό θεμέλιο ὅλων τῶν ἀρετῶν. Γιατί αὐτή εἶναι ἡ ἀρχή κάθε ἐργασίας γιά τήν ψυχή καί ὁ δρόμος πού ὁδηγεῖ στόν Χριστό. Γιά νά φυλαξει κανείς ὅμως τή νηστεία χρειάζεται ὑπομονή, γιατί πρέπει νά θυσιάσει μερικά φαγητά πού εὐφραίνουν τό σῶμα καί τό ἱκανοποιοῦν.

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

«Ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς»

   
Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ὁ ἄνθρωπος, γιά νά διατηρήσει τήν ψυχική του καθαρότητα, πρέπει ν᾿ ἀποφεύγει ὅλα ἐκείνα τά κακά πού τρέφουν τά πάθη, νά κόψει δηλαδή τίς αἰτίες τῶν παθῶν.
Πρέπει ἀκόμη μέ τήν προσευχή καί τή μελέτη τῶν θείων Γραφῶν, νά διώχνει τούς ρυπαρούς καί βρωμερούς λογισμούς πού τόν μολύνουν. Τό κακό βέβαια δέν θά ὑποχωρήσει. Ἀλλά καί ἐμεῖς δέν πρέπει νά ὑποχωροῦμε γιατί ἔχουμε μαζί μας τόν Παντοδύναμο Θεό. Ποιά δύναμη ἔχει ὁ σατανᾶς μπροστά στή δύναμη τοῦ Θεοῦ; Κι αὐτή πού ἔχει, τοὺ τήν παραχωρεῖ ὁ Θεός, μόνο γιά νά μᾶς δοκιμάζει. Ὅταν ἀγωνίζεται κανείς γιά τήν καθαρότητα τῆς ψυχής του, δέν πρέπει νά σκέφτεται τί θά ποῦν οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά τί θά πεῖ ὁ Θεός. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν κριτήρια διαφορετικά ἀπό τά κριτήρια τοῦ Θεοῦ.

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

«Εἶδα τόν διάβολο νά μπαίνει μέσα μου μέ μορφή καπνοῦ»

 
     Στον εξορκισμό έσπασαν τα τζάμια και πήγαιναν πέρα δώθε τα καντήλια
«Eίδα τον διάβολο να μπαίνει μέσα μου με μορφή καπνού»
 
  Η συγκλονιστική εξομολόγηση του συνταξιούχου πρωτοπρεσβύτερου Γεράσιμου Κονιδάρη για τη μάχη που έδωσε (ως έφηβος) με τον δαίμονα.
  Τη σκληρή μάχη που έδωσε σε εφηβική ηλικία για να γλιτώσει την ψυχή του από τα χέρια του Σατανά και τον τρόπο με τον οποίο κατάφερε να νικήσει το δαιμόνιο, που τον είχε κυριεύσει, περιγράφει με αφοπλιστική ειλικρίνεια στη συγκλονιστική κατάθεση ψυχής ο 85χρονος (σήμερα) συνταξιούχος πρωτοπρεσβύτερος Γεράσιμος Κονιδάρης.

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

«Φιλαργυρία καί ἐλπίδα στόν Θεό»

 

   Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ

«Πλοῦτος ἐάν ρέῃ, μή προστίθεσθε καρδίαν» (Ψαλμ. 61. 11). Μή θαμπώνεσαι ἀπό τόν πλοῦτο. Θαμπώσου ἀπό τή δόξα καί τήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ, καί στήριξε σ᾿ Αὐτόν κάθε ἐλπίδα σου. Μή δίνης τήν καρδιά σου στό χρυσάφι. Δῶσε την στόν Κύριο καί μή φοβᾶσαι οὔτε γι᾿ αὐτή τή ζωή οὔτε γιά τήν ἄλλη.
Ἡ τσιγκουνιά καί ἡ φιλαργυρία εἶναι σημάδια τόσο ὀλιγοπιστίας ὅσο καί ὑπερηφανείας. Ὁ πιστός καί ταπεινός ἄνθρωπος εἶναι πάντα ἐλεήμων. Γνωρίζει πώς ὁ Θεός είναι πλούσιος, καί ὁ πλοῦτος Του δέν τελειώνει ποτέ. Καί ὅτι εἶναι πανάγαθος καί μισθαποδότης, γι᾿ αὐτό καί δέν εἶναι δυνατό νά τόν ἐγκαταλείψη. «Νεώτερος ἐγενόμην καί γάρ ἐγήρασα καί οὐκ εἶδον δίκαιον ἐγκαταλελειμένον, οὐδέ τό σπέρμα αὐτοῦ ζητοῦν ἄρτους» (Ψαλμ. 36. 25), διαβεβαιώνει ὁ ψαλμωδός.

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Βλέποντας τόν ἄλλο στόν ἑαυτό μας

 121115
Κάποτε ένας μοναχός κάποιας Μονής παρακάλεσε τον Θεό να του ανοίξει τα μάτια για να βλέπει σε κάθε άνθρωπο την κρυμμένη κακία και να μπορεί έτσι να προτρέχει σε βοήθεια.
Όταν ο Κύριος εισάκουσε την προσευχή του, ο μοναχός προσπάθησε να εντείνει τις προσπάθειες του, καθώς τώρα διέκρινε με σαφήνεια το κακό.
Εξαιτίας όμως της πνευματικής του ανωριμότητας, το κακό τον γέμισε τρόμο, και στη συνέχεια ένιωσε αηδία και τελικά αποστροφή για τους ανθρώπους.
Μια μέρα έφτασε στο μοναστήρι κάποιος που ήθελε να μιλήσει με το γέροντα της Μονής. Ο μοναχός που είχε αξιωθεί να βλέπει το κακό, βλέποντας πόσο αμαρτωλός και βαθιά εξαχρειωμένος ήταν ο επισκέπτης, του είπε τα εξής:«Πώς τολμάς να εμφανίζεσαι και να ζητάς το γέροντα έτσι όπως είσαι; Η παρουσία σου τον προσβάλλει»! Ο επισκέπτης έφυγε. Ο γέροντας τότε κάλεσε τον μοναχό και τον ρώτησε αν είχε έλθει κανείς.

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

Ὁ Γέρων Αὐγουστῖνος ὁ Ρῶσος ὁ γηροκόμος

65001.b.jpg
Ο Γέροντας Αυγουστίνος (ρώσος στην καταγωγή) πονούσε πολύ τα ταλαιπωρημένα ζώα. Όσοι είχαν γέρικα ή σακάτικα ζώα, τα έβαζαν μέσα στην περιοχή του, χωρίς να ρωτήσουν και έφευγαν.
Το Κελλί του Γερο-Αυγουστίνου είχε γίνει γηροκομείο όλων των ζώων όλης τής περιοχής , από Καρακάλλου και Φιλοθέου μέχρι Ιβήρων.Ο καημένος ο Γέροντας έπαιρνε την κοσά και μάζευε χόρτο όλο το καλοκαίρι , για να ξεχειμωνιάση τα σακάτικα και γέρικα ζώα των κοσμικών. Εάν εύρισκε και κανένα άλλο εγκαταλελειμμένο γέρικο ζώο, το συμμάζευε και αυτό στο άσυλο του.
……

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Συγκλονιστικό γεγονός στά Ἱεροσόλυμα μία ἑβδομάδα μετά τήν ἁγιοκατάταξη τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου

 
 Πρόπερσι,…αφού είχε γίνει η αγιοποίηση και αγιοκατάταξη
του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, γινόταν Θεία Λειτουργία
στο Φρικτό Γολγοθά, στο Πανίερο ναό της Αναστάσεως στα
Ιεροσόλυμα. Ησαν παρόντες προσκυνητές από την Ελλάδα.
 Μέσα στο γκρουπ ήταν και μιά δαιμονισμένη
από Αττική, αλλά στεκόταν ήσυχη, προσευχόμενη.
Στα….»Σα εκ Των Σων…..» την πιάνει κρίση! Αρχίζει να αφρίζει!
Ουρλιάζει,…και στο «Εξαιρέτως της Παναγίας Αχράντου…….»
κραυγάζει,…γελάει δαιμονικά,…και λέει:

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Σοφά λόγια Ἁγίων Πατέρων

 

Νομίζουμε ὅτι αὐτὴ ἡ ζωή, δὲν περνάει. Περνάει πάρα πολὺ γρήγορα καὶ σημασία ἔχει, ποῦ θὰ βρεθεῖς μετά…
Γέροντας Ἀμβρόσιος Λάζαρης
Σήμερα οἱ μεγάλοι θέλουν νὰ παίρνουν πολλὰ λεφτὰ μὲ λίγη δουλειὰ καὶ οἱ μικροὶ νὰ παίρνουν μεγάλους βαθμούς, χωρὶς διάβασμα. Καὶ ἂν εἶναι δυνατόν, χωρὶς νὰ φεύγουν ἀπὸ τὴν καφετέρια…
Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης
Ἡ πείρα εἶναι μεγάλο πράγμα, ἀλλὰ δὲν μαθαίνεται, παθαίνεται!

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

Ἡ συμφιλίωση ἑνὸς ζευγαριοῦ (Ὅπως μοῦ τὸ διηγήθηκε ὁ κ. Παντ. Πάσχος*)

 
Ὁ Γέροντας ἦταν στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γερασίμου στὴν ὁδὸ Σωκράτους καὶ ὅταν τελείωσε τὴν Θεία Λειτουργία, ἔφυγε γιὰ νὰ πάει στὸ σπίτι του, στὸ Πολύγωνο. Βρῆκε στὴν πλατεία Ὁμονοίας ἕνα ταξὶ καὶ μπῆκε μέσα. Ὅταν προχώρησε λίγο τὸ ταξί, λέει στὸν ὁδηγό: Γιατί, παιδί μου, ἄφησες τὴν γυναίκα σου στὴν Καλαμάτα νὰ κλαίει συνέχεια καὶ συζεῖς μὲ φιλενάδα; Τότε ὁ ταξιτζῆς τοῦ λέει ἀναστατωμένος: Καὶ πῶς τὸ ξέρεις ἐσὺ αὐτό, πάτερ; Μὲ γνωρίζεις ποιὸς εἶμαι;Ἐγώ, παιδί μου, δὲν σὲ γνωρίζω, σὲ γνωρίζει ὁ Θεός.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

“Ἕνας ταπεινός λογισμός κάνει ἀμέσως τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ νά ἐνεργεῖ…”

 
Μου έκανε εντύπωση πώς ένας ταπεινός λογισμός κάνει αμέσως την Χάρη του Θεού να ενεργή. Είχε έρθει στο Καλύβι ένα ξένο γατάκι. Το καημένο, φαίνεται , κάτι είχε φάει που το πείραξε και ζητούσε βοήθεια. Χτυπιόταν από τον πόνο και πεταγόταν σαν το χταπόδι, όταν το χτυπούν… Το λυπόμουν που το έβλεπα σ’ αυτήν την κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτε. Το σταύρωνα, το ξανασταύρωνα, τίποτε! «Βρε ταλαίπωρε, λέω τότε στον εαυτό μου, βλέπεις τα χάλια σου; Τόσα χρόνια καλόγερος, ούτε ένα γατί δεν μπορείς να βοηθήσης!». Μόλις ελεεινολόγησα τον εαυτό μου, εκεί που το γατάκι κόντευε να ψοφήση , αμέσως συνήλθε. Ήρθε κοντά μου, μου έγλειφε τα πόδια και έκανε χαρούμενο όμορφες τούμπες… Τι δύναμη έχει η ταπείνωση! Γι’ αυτό λέει: «Εν τη ταπεινώσει ημών εμνήσθη ημών ο Κύριος».
Έχω προσέξει ότι ένας ταπεινός λογισμός κάνει τον άνθρωπο να λάμπη, να ακτινοβολή.

Όταν ο άνθρωπος παίρνη όλο το σφάλμα πάνω του , τον λούζει η Χάρις του Θεού. Ήρθε προχτές ένας γιατρός που έχει πολλά παιδιά και μου είπε:

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

Νέα Ἅγια εὐωδιάζοντα λείψανα ὁμολογητῶν στὸ Ἅγιον Ὅρος

 

    Φωτό: «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»
Γράφει ὁ Γέρων Νεκτάριος Μοναχὸς Ἁγιορείτης
 
 Ἡ πολὺ δύσκολη μετακίνησή μου (λόγω βλάβης τῆς ὑγείας μου), τὸ Σάββατο 21 – 11 – 2015 ἀπὸ Θεσσαλονίκη πρὸς Ἅγιον Ὅρος καὶ ἡ πολὺ δυσκολότερη καὶ κοπιαστικὴ ἐπιστροφή μου στὴ Θεσσαλονίκη, τὴν Τρίτη 24 – 11 – 2015, ἀμείφθηκαν πνευματικὰ καὶ πῆρα καὶ ρέστα.
Σᾶς καταθέτω τὴν ἐμπειρία μου ἀμέσως, γιὰ νὰ δοξάσουμε τὸ Θεὸ μας ὅλοι μαζί.
Τὸ Σάββατο τὸ μεσημέρι, ἐγκαταστάθηκα πρὸς φιλοξενία στὸ Ἱερὸ κελὶ τῶν Καρυῶν τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Ψαρά. Ἐκεῖ Γέροντας εἶναι ὁ σεβαστὸς σὲ ὅλους μας πνευματικός, παπα – Ἀρτέμιος.
ΔΙΑΝΟΙΞΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΛΑΚΚΩΝ ΚΙ ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΑΓΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ
Μὲ δέος ὁ Γέροντας Ἀρτέμιος μοῦ εἶπε: «Ξέρετε, πάτερ, ἐδῶ καὶ καιρό, τὰ συνεργεῖα διανοίγουν μεγάλους λάκκους περιφερειακά τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Πρωτάτου, γιὰ νὰ στηρίξουν τὸν Ἱερὸ Ναὸ μὲ τσιμέντο καὶ χοντρὰ σίδερα.

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Ἐμφάνιση Ἁγίου Φιλουμένου σέ νοσοκομεῖο στήν Ἀγγλία

 EikonaAgiouFiloumenou 
 
Του Προϊσταμένου Ιερέως π. Κοσμά Παυλίδη
 
 Την Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015 και ώρα Αγγλίας 1:00 μ.μ., ως Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου και Αγίου Ανδρέα Μπέρμιγχαμ Αγγλίας, όπου φιλοξενούμε το Ιερό Λείψανο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου μαζί με το Πετραχήλι του Αγίου Φιλουμένου που μαρτύρησε στο Φρέαρ του Ιακώβ στα Ιεροσόλυμα, μαζί με τον Γέροντα Νεκτάριο Μουλατσιώτη πήραμε το Πετραχήλι του Αγίου Φιλουμένου και επισκεφθήκαμε το νοσοκομείο “Queen Elisabeth” για να σταυρώσουμε την ασθενή Κυριακή πνευματικό μου παιδί.
Όταν ανεβήκαμε στον έβδομο όροφο ο Γέροντας Νεκτάριος κρατούσε μέσα στην Λειψανοθήκη το Άγιο Πετραχήλι του Αγίου Φιλουμένου, εγώ απευθύνθηκα στην νοσοκόμα και ζήτησα την άδεια να περάσουμε στο δωμάτιο 35 για να σταυρώσει ο Γέροντας την ασθενή.

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

Ἡ συνύπαρξη τῶν θρησκειῶν καί τῶν ὁμολογιῶν σέ ἀντίθεση μέ τούς Ἱ. Κανόνες εἶναι τό πρῶτο στάδιο ἀνατροπῆς τῆς πίστης μας


 Του π. Πέτρου Χίρς 
 
Τέσσερα στάδια περνάει για να πετύχει το σκοπό του ο διάβολος, την ανατροπή της πίστεως μας.
 
Πρώτο Στάδιο: Η Συνύπαρξη
 
Το πρώτο είναι η συνύπαρξη. Έρχεται σε ετέρα μορφή όπως το φίδι και βρίσκεται κοντά μας, κοντά στους ορθοδόξους, κοντά στους πιστούς. Αυτή η συνύπαρξη είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο που είναι ο διάλογος. Γι’ αυτό ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη είναι τόσο αυστηρός να μην αναμιγνύεται ο λαός του Θεού με τους ειδωλολάτρες. Ακριβώς γιατί είναι η αρχή της πτώσης. Η συνύπαρξη.«Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις», λέει ο Απόστολος Παύλος. ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν, καὶ ἀφορίσθητε, λέγει κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε· κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς».
 Αλλά σήμερα δεν είμαστε στην Παλαιά Διαθήκη, δεν μπορούμε να βγούμε υπαρξιακά από τον κόσμο αλλά τροπικά. Τροπικά βγαίνει ο πιστός. Τότε ήταν ορατά σύνορα, τώρα είναι πνευματικά. Και σύνορα οι Πατέρες της Εκκλησίας όρισαν τους κανόνες της Εκκλησίας. Και υπάρχουν κανόνες της Εκκλησίας για τη συμπεριφορά μας ιδιαίτερα στα πνευματικά με τους ετεροδόξους, τους αιρετικούς.

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Οἱ δύο γυναῖκες. Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Μετά ἀπ’ ὅσα ἄκουσε ὁ ὅσιος, κατάλαβε πιά καθαρά τή σημασία τοῦ ὁράματος. Τή γνώση του ὅμως συμπλήρωσε ἄλλη μιά θεωρία, πού τον ἀξίωσε ὁ Θεός νά δεῖ ἀμέσως μετά:
Κοιτάζει στ’ ἀριστερά του καί βλέπει μιά μεγάλη κοιλάδα γεμάτη κόσμο -ἄνδρες καί γυναῖκες, παιδιά καί νέους, κληρικούς καί μοναχούς. Μιά πλανεύτρα γυναίκα στεκόταν στή μέση τῆς κοιλάδας. Ἦταν ντυμένη μέ χρυσοΰφαντη φορεσιά καί στολισμένη μέ μαργαριτάρια καί ἄλλα πολύτιμα πετράδια. Σωροί ἦταν δίπλα της τό χρυσάφι καί τ’ ἀσήμι. Κι ὁλόγυρά της τραπέζια στρωμένα, γεμάτα μέ χίλια δυό φαγητά καί ποτά.
Ὅλα τά καλά τῆς γῆς εἶχε αὐτή ἡ γυναίκα.
Τά μάτια της ἦταν ὡραῖα καί μεγάλα. Κανέναν ὅμως δέν κοίταζε συγκεκριμένα. Κοίταζε τό πλῆθος καί σ’ ὅλους ἔταζε:῾῾Ἐσύ θά μέ κληρονοήσεις… Ἐσύ…. Ἐσύ..’’. Ἔτσι πλάνευε πολλούς καί τούς τραβοῦσε κοντά της. Μά ποτέ δέν κρατοῦσε τό λόγο της.

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

«Περί ἀοργησίας»,μέρος α΄.Κλίμαξ Ἁγίου Ἰωάννου Σιναΐτου

 
ΛΟΓΟΣ ΟΓΔΟΟΣ
Περί ἀοργησίας
1. Όπως το νερό, πού χύνεται λίγο-λίγο στην φωτιά, την σβήνει τελείως, έτσι και το δάκρυ του αληθινού πένθους σβήνει όλη την φλόγα του θυμού και της εξημμένης οργής.
Γι΄αυτό και τα ετοποθετήσαμε, στην σειρά του λόγου, το ένα πρίν και το άλλο μετά.
2. Αοργησία σημαίνει ακόρεστη επιθυμία για ατιμία, όμοια με την απέραντη επιθυμία των κενοδόξων για έπαινο. Αοργησία σημαίνει νίκη κατά της ανθρώπινης φύσεως, πού φαίνεται με την αναισθησία απέναντι στις ύβρεις και πού αποκτάται με αγώνας και ιδρώτας.
3. Πραότης σημαίνει να παραμένη ακίνητη και ατάραχη η ψυχή, τόσο στις ατιμίες όσο και στους επαίνους.
4. Η αρχή της αοργησίας είναι να σιωπούν τα χείλη, ενώ η καρδιά ευρίσκεται σε ταραχή. Το μέσον είναι να σιωπούν οι λογισμοί, ενώ η ψυχή ευρίσκεται σε ολίγη ταραχή. Και το τέλος, να επικρατή στην θάλασσα της ψυχής μόνιμη και σταθερά γαλήνη, όσο και αν φυσούν οι ακάθαρτοι άνεμοι.

Νεονικολαϊτικές δοξασίες

 
 Νεονικολαϊτικές δοξασίες
«Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης,
Μαρτυρίες προσκυνητών», 
 
Β’ Έκδοση, Εκδόσεις «Αγιοτόκος Καππαδοκία», 2005,  σελ 111-113
οι υπογραμμίσεις στο κείμενο καθώς και η μερική μετατροπή του κειμένου στη δημοτική έγινε με ευθύνη του δημιουργού της σελίδας
   Όσοι εκ των προσκυνητών είχαν ασχοληθεί με κείμενα ενός γνωστού συγγραφέως και καθηγητού και προβληματισμένοι εξ αυτών, έτυχε να ρωτήσουν τον μακαριστό Γέροντα Παϊσιο σε μία επίσκεψή τους -μερικοί μάλιστα χωρίς καν να προλάβουν να τον ρωτήσουν- άκουσαν και γνωρίζουν και μαρτυρούν την σαφώς αρνητική τοποθέτησή του απέναντι του.
   Ο Γέροντας κυρίως στηλίτευε τις σχετικές με τον έρωτα θεωρίες του καθώς και τις ορθολογιστικές μέχρι βλάσφημες κρίσεις του για αγίους της Εκκλησίας μας.
   Πονούσε κυρίως για την ανεπανόρθωτη φθορά πού προκαλούσε στους νέους ο προαναφερθείς συγγραφεύς – «μας παρέσυρε χωρίς να το καταλάβωμε και μας κατέστρεψε, και τώρα δεν μπορούμε να κάνωμε πίσω«, ομολογούσαν οι ίδιοι-  αλλά και για τις συκοφαντίες πού εξετόξευε κατά των αγίων Πατέρων μας.