Λύπη καί ἀκηδία, Ἁγίου Κασσιανοῦ, Φιλοκαλία.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Λύπη καί ἀκηδία, Ἁγίου Κασσιανοῦ, Φιλοκαλία.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, 21-4-2013 (Σύναξη Κυριακῆς)
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

http://www.hristospanagia.gr/?p=65781

Πῶς προσευχόμεθα; Ἅγιος Κασσιανὸς ὁ Ρωμαῖος

Ἄν παρακαλούσαμε κάποιον ἄρχοντα – ὄχι γιά νά μᾶς γλιτώσει τήν ζωή μας, ἀλλά ἁπλά γιά νά μᾶς κάμει κάποια μικρή «καλωσύνη», – δέν θά προσηλώναμε σ’ αὐτόν τά μάτια μας καί τήν καρδιά μας; Δέν θά «κρεμόμασταν» κυριολεκτικά ἀπό τήν ὄψη τοῦ προσώπου του, μέ ἔντονη προσοχή, γιά νά εἰσπράξουμε τήν συγκατάθεσή του ἔστω μέ ἕνα νεῦμα του; Δέν θά τρέμαμε, μήπως κάποιος ἀκατάλληλος ἤ ἀδέξιος δικός μας λόγος τόν ἐρεθίσει καί τοῦ κόψει τήν καλή γιά μᾶς διάθεση;

Ἄν βρισκόμαστε σέ κάποιο δικαστήριο καί εἴχαμε ἀπέναντί μας τόν ἀντίδικο, καί ἐμεῖς τήν πιό κρίσιμη ὥρα ἀρχίζαμε νά βήχουμε, νά φτύνουμε, νά γελᾶμε, νά χασμουριόμαστε ἤ νά κοιμόμαστε, τότε, δέν θά ἔσπευδε ἀμέσως ἡ ἄγρυπνη κακή διάθεση τοῦ ἀντιπάλου μας νά ξεσηκώσει ἐναντίον μας τήν αὐστηρή κρίση τοῦ δικαστῆ;