Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ
Ἐξομολόγηση μέ θάρρος, ἀπομακρύνοντας τήν δαιμονική ντροπή
Ἡ ἁμαρτία, ἔλεγε ὁ ἀγαπών τόν Θεό
Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, δέν πρέπει νά μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό.
Ἀντίθετα, θά πρέπει νά προστρέχουμε μέ παρρησία, μέ οἰκειότητα, μέ
ἐμπιστοσύνη. Δέν πρέπει νά «αἰσθανόμαστε ξένοι καί χωρισμένοι ἀπ’ Αὐτόν
οὔτε ὅταν ἁμαρτάνομε»[112].
Ὁ Θεός δέν ἀλλάζει ποτέ διαθέσεις ἀπέναντί μας. Ἐμεῖς ἀλλάζουμε. Ἐκεῖνος δέν παύει ποτέ νά μᾶς ἀγαπάει ὅ,τι καί ἄν Τοῦ κάνουμε. «Ἔχομε ἐξασφαλίσει τήν ἀγάπη Του καί, ὅπως καί νά φερθοῦμε, ξέρομε ὅτι μᾶς ἀγαπάει»[113].
Ὅταν ἁμαρτάνουμε νά μήν διστάζουμε, ἀλλά νά προσερχόμαστε λέγοντας: «Κύριε, τό ἔκανα, ἔπεσα, συγχώρεσέ με»[114].
Ὁ Χριστός μᾶς ἀγαπάει πάντα καί «εἶναι τό πᾶν»[115], διεκήρυττε ὁ Ὅσιος.