ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑ
ΧΑΙΡΕ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΝ(Κάνετε κλίκ στήν εἰκόνα γιά νά ὁδηγηθεῖτε στό ἱστολόγιο: ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 3

Τρίτη 23 Μαΐου 2017

« Ζῆσε μέ ἀγάπη γιά ὅλους, νικῶντας κάθε κακό μέ τό καλό»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης
Ὅταν προσευχόμαστε  μελετᾶμε τό Λόγο τοῦ Θεοῦ, πρέπει νά εὐλαβούμαστε κάθε σκέψη, κάθε λόγο τοῦ κειμένου, σά νά ᾿ναι τό ἴδιο τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας.
Πρέπει νά ξεριζώσουμε τήν ἀμφιβολία καί τήν περιφρόνηση γιά τό λόγο τοῦ Θεοῦ, γιατί εἶναι τό δηλητήριο πού μᾶς βάζειτό πνεῦμα τοῦ ψεύδους.  ἀμφιβολία καί  περιφρόνηση εἶναι καρποί τῆς αὐταπάτης καί τῆς ὑπερηφάνειας.
Πρέπει νά ξεριζώσουμε τήν ὑπερηφάνεια, νά γίνουμε σάν τά παιδιά, νά ψιθυρίζουμε μέ ἁπλότητα σάν τά νήπια στό Θεό. Νά συμπεριφερόμαστε σάν τά νήπια, πού γνωρίζουν καί λένε μόνο ἐκεῖνα πού τούς δίδαξαν οἱ γονεῖς τους, πού δέν ἀκοῦν καί δέ γνωρίζουν τίποτα διαφορετικό ἀπ᾿ αὐτά, πού δέ θέλουν ν᾿  ἀκούσουν  νά γνωρίσουν τίποτ᾿ ἄλλο. 

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Μιά πνευματική του κόρη πού πῆγε νά μονάση σέ Μοναστήρι -τήν ἔλεγαν Παρθενία- εἶδε ὁλόκληρη ὁπτασία τήν Δευτέρα Παρουσία. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.

Ήρθε ένας πνευματικός άνθρωπος σήμερα καί μου έλεγε γιά την κα Μαρία Παπαμακαρίου στην Αθήνα, ήταν σάν τήν αδελφή Ταβιθά. Πολύ πλούσια κυρία. Όλη τήν περιουσία της την διέθεσε σε πτωχούς.Εκείνα τά δύσκολα χρόνια τής Κατοχής μάς είχε προστατέψει μέ τον αδερφό μου σαν μητέρα. Τελευταία είχε κάνει ένα μεγάλο ορφανοτροφείο, είχε βοηθήσει πολλά παιδάκια. Την ώρα πού ξεψυχούσε, έλαμψε τό πρόσωπό της σάν τον ήλιο. Ενα φως υπέρλαμπρο είδαν οι δικοί της μέσα στο δωμάτιο- καί με ζητούσε: «Πού είναι η Μακρίνα, το Μακρινάκι νά το δω;». Πρόφθασα νά την δω την τελευταία ώρα.
Θυμήθηκε η κυρία Μαρία κάποιον Γέροντα πού είχε πολλή εγκράτεια καί άσκησι στήν μοναχική του ζωή. Αυτόν τον άνθρωπο, τον έζησα καί εγώ από κοντά, τότε πού ήμουν στην Αθήνα. Μέναμε μέ τον αδελφό μου στο Μαρούσι, στήν κα Παπαμακαρίου, καί πηγαίναμε πολλές φορές στο Μοναστηράκι του καί βοηθούσαμε. Γιά κελί είχε ένα φούρνο χτισμένο από πλινθιά καί έμπαινε μέσα καί κοιμόταν. Από τό κελλάκι του έβγαιναν ζουζούνια καί διάφορα ζωύφια. «Άφησέ τα, παιδί μου, νά βγούνε, είναι ευλογημένα απ’ τον Θεό καί αυτά, τά έστειλε νά μέ επισκεφτούν», έλεγε. Τόση αγάπη είχε ακόμη καί στα ζώα! Μιά φορά πήγανε κάποιοι Αρχιερείς νά τον δουν καί όπως ήταν μέσ’ τίς στάχτες, ξυπόλητος, σάν διά Χριστόν σαλός, παρουσιάστηκε, έβαλε μετάνοια καί ασπάστηκε τό χέρι τους.Τί πράγμα ήταν αύτό! Θαύμασαν τήν άσκησι καί τήν αυταπάρνησί του. Σ’ όλο τό σώμα φορούσε αλυσίδες. Μιά πνευματική του κόρη πού πήγε νά μονάση σέ Μοναστήρι -τήν έλεγαν Παρθενία- είδε ολόκληρη οπτασία τήν Δευτέρα Παρουσία. Παρουσιάστηκε η Παναγία καί της έδωσε ένα νόμισμα στο χέρι. Από τότε καί χωρίς νάχη τάλαντο αγιογραφίας, άρχισε νά αγιογραφή ό,τι είδε.

Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Περί πνευματικοῦ νόμου, Ἁγίου Μάρκου τοῦ ἀσκητοῦ, Κεφ. 11-30.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Περί πνευματικοῦ νόμου, Ἁγίου Μάρκου τοῦ ἀσκητοῦ, Κεφ. 11-30.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 4-8-2013 (Σύναξη Κυριακῆς)
http://www.hristospanagia.gr

«Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»

Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου
Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού εἶναι ὁ κρυμμένος θησαυρός, θαμμένη μέσα στό σκοτεινό πλῆθος τῶν παθῶν μας, ἀδυνατεῖ νά δημιουργήση διαύγεια, νά ἀκτινοβολήση, νά προκαλέση ἀναστάσιμο σεισμό, γιατί φταῖνε τά πάθη μας, ὁ παλαιός ἄνθρωπος, ὁ παλαιός Ἀδάμ.
Σκάβοντας ὅμως καί ψάχνοντας μέ τήν συνεχῆ Εὐχή, σιγά- σιγά πετᾶμε τήν σαβούρα τῶν παθῶν καί τήν ἀκαθαρσία τῶν λογισμῶν καί ἡ καρδιά ἐλευθερώνεται. Ἀναπνέει, ζεῖ, φωτίζεται καί σώζεται. Καί πάλλοντας ἀπό ζωή, φωνάζει θριαμβευτικά:
«Εἴδομεν τό φῶς τό ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον».
Τώρα λοιπόν, πού μαθαίνουμε τήν ἀλήθεια, μέ ὅσα μᾶς λέγει ἡ Ἐκκλησία, δηλαδή τό ποῦ βρίσκεται ὁ πολύτιμος αὐτός θησαυρός καί μέ ποιούς τρόπους νά ψάξουμε καί νά σκάψουμε, γιά νά τόν βροῦμε, πρέπει ἀμέσως τώρα ν᾿ ἀρχίσουμε τό ἔργο τῆς σωτηρίας μας δηλαδή τήν εὐλογημένη Εὐχή, πρίν εἶναι πολύ ἀργά καί πρίν μᾶς βρῆ ὁ θάνατος: «Ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδοῦ νῦν ἡμέρα σωτηρίας»1. Αὐτή, μαζί μέ τά Μυστήρια καί τήν πρᾶξι τῶν ἐντολῶν, δουλεύει, ἐργάζεται καί θριαμβεύει πνευματικά.

Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Ἡ «καλημέρα» τοῦ διαβόλου

Π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου-Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου: Ἀπόσπασμα ἀπό τήν 127η ὁμιλία του
[…]
…αφού θα μας βγάλουν αυτό το μίσος από την καρδιά (καλόν μίσος, που λέγει ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων), τότε, όταν η καρδιά μας βρεθεί άδεια, τότε θα αποκτήσει την αγάπη την οικουμενιστική. Ποια είναι αυτή η αγάπη η οικουμενιστική; Η αγάπη που μιλάει ο οικουμενισμός, για να μας στριμώξει όλους στην κόλαση! Και που δεν είναι αγάπη του Θεού, γιατί δεν είναι αγάπη εν αληθεία.
Λοιπόν, υπάρχει μίσος; Ναι, αγαπητοί μου, μάλιστα δεν αναφέρει εδώ ένα χωρίο ο Άγιος Κύριλλος -τίνα πρωτοαναφέρει;- που λέγει ένας ψαλμικός στίχος «τέλειον μίσος εμίσουν αυτούς», τους μισούσα, λέγει, με τέλειον μίσος! Δηλαδή να μισήσομεν ανθρώπους; Προσέξτε. «Μισήσομεν του αξίους μίσους» να μισήσομε εκείνους οι οποίοι είναι άξιοι μίσους, να αποστραφούμε εκείνους που αποστρέφεται ο Θεός.

Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης: Τόν ἐγωιστή ἄνθρωπο ὁ ἐγωισμός τόν ρεζιλεύει καί τόν θεατρίζει

Σήμερα θα μιλήσουμε για την μεγάλη πνευματική ασθένεια που λέγεται εγωισμός.
Ο εγωισμός είναι ένα παράλογο πάθος που μαστίζει κυριολεκτικά όλο το ανθρώπινο γένος· όλοι οι άνθρωποι πάσχουμε από αυτή τη μεγάλη ασθένεια. Τον εγωιστή άνθρωπο ο εγωισμός τον ρεζιλεύει και τον θεατρίζει. Αυτόν τον εγωισμό καλούμεθα από το Θεό να αγωνιστούμε, να τον καταπολεμήσουμε, για να απαλλαγούμε απ’ αυτόν.
Ο παλαιός άνθρωπος είναι η εμπαθής κατάσταση της ψυχής και στην κυριολεξία είναι εγωισμός.
Όλα τα πάθη, όλα τα αμαρτήματα, όλες οι πτώσεις, έχουν την αρχή τους, την αφετηρία τους στον εγωισμό. Μεγάλο κακό. Δεν αφήνει τον άνθρωπο ήσυχο· τον τυραννά νύχτα -μέρα. Όλοι γενικά οι άνθρωποι πάσχουν από αυτό το κακό, και περισσότερο από όλους εγώ ο αμαρτωλός.
Στον πρώτο καιρό που ήμουνα κοντά στον άγιο Γέροντά μου, όταν πρωτοπήγα κοντά του εκεί σ’ εκείνον τον απαράκλητο τόπο της ερήμου, εκεί κοντά σ’ αυτόν τον άνθρωπο, γνώρισα και είδα στην πράξη τον εγωισμό μου.
Όταν ήμουν στον κόσμο, οι άνθρωποι της Εκκλησίας με νόμιζαν ότι ήμουν ένα αγιασμένο παιδί. Εγώ αντιδρούσα σ’ αυτούς τους χαρακτηρισμούς, πλην όμως σιγά-σιγά οι έπαινοι μου κάνανε κακό. Και το κακό, αυτό το είδα στη πράξη, όταν έβαλα την κατά Θεόν αρχή να θεραπευθώ ψυχικά από όλα μου τα πάθη.

Κυριακή 14 Μαΐου 2017

ᾨδὴ ζ' 
Γυναῖκες μετὰ μύρων θεόφρονες, ὀπίσω σου ἔδραμον, ὃν δὲ ὡς θνητόν, μετὰ δακρύων ἐζήτουν, προσεκύνησαν χαίρουσαι ζῶντα Θεόν, καὶ Πάσχα τὸ μυστικὸν σοῖς Χριστὲ Μαθηταῖς εὐηγγελίσαντο.
Γυναῖκες μετά μύρων, Ἀναστάσιμος Κανόνας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-4-2017 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

«Ἡ ἀποδοχή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀληθινή ταπείνωση»-Ἁγίου Πορφυρίου, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἡ ἀποδοχή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀληθινή ταπείνωση»

Ἁγίου Πορφυρίου

Ὁμιλία στίς 29-05-2011

Λέγαμε τήν προηγούμενη φορά, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ,  γιά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί γιά τήν τέλεια ἐμπιστοσύνη πρός τό θέλημα Αὐτοῦ, πού μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τό ἄγχος καί τή στενοχώρια. Ἔλεγε ὁ ἅγιος Σιλουανός ,ὅτι ἡ ψυχή πού στεναχωριέται εἶναι σημάδι ὅτι δέν ἔχει παραδοθεῖ στό θέλημα τοῦ Θεοῦ ὁλοκληρωτικά. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πάλι μᾶς λέει «θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ στενοχωρούμενοι» (Β΄Κορ. 4,8). Ὑπάρχει μία διαφορά. Θλίψη εἶναι αὐτό πού μᾶς συμβαίνει ἀπ’ ἔξω, οἱ διάφοροι πειρασμοί, οἱ διάφορες δυσκολίες. Ἀντίθετα, στενοχώρια εἶναι κάτι πού ἔρχεται ἀπό μέσα μας, τό δημιουργοῦμε ἐμεῖς, δηλαδή τό ὁποῖο μποροῦμε καί νά μήν τό δημιουργήσουμε. Αὐτή ἡ δὐναμη τῆς ψυχῆς πού λέγεται «λύπη» εἶναι ἕνα πάθος ἀδιάβλητο, ὅπως εἶναι ἡ πείνα, ἡ δίψα, ἡ διάθεση πού ἔχουμε γιά ὕπνο κλπ. Εἶναι κάτι πού μᾶς δόθηκε μετά τήν πτώση.

Ἡ κακή διαχείριση τῆς λύπης, ὅπως καί τῆς πείνας, τῆς δίψας, τῆς διάθεσης γιά ἀνάπαυση, εἶναι ἁμαρτία. Ὅταν δηλαδή φᾶμε ὑπερβολικά ἤ φᾶμε ὄχι μέ σκοπό νά ζήσουμε, ἀλλά μέ σκοπό νά ἀπολαύσουμε, νά τρυφήσουμε, νά γεμίσουμε μέ σαρκική ἡδονή, τότε διαπράττουμε ἁμαρτία. Ἀντίστοιχα καί ἡ λύπη, ὅταν χρησιμοποιηθεῖ γιά λάθος λόγο, γίνεται ἁμαρτωλή λύπη.

Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

«Ὄχι! ὅλα ἔχουν τελειώσει! Ὁ Θεός εἶναι Δίκαιος. Μέ πρόσβαλαν, μέ κατέστρεψαν καί μ’ ἄφησαν σάν ζητιάνο. Ὁ Κύριος ἔδωσε καί ὁ Κύριος τ’ ἀφαίρεσε». ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ

Στο Κίεβο ζούσε τότε ένας πλούσιος ζωέμπορας ο Ά. Ντώφ. Η σύζυγός του ήταν ευλαβής καί μέ φόβο Θεού. Αλλά εκείνος ήταν ένας αγροίκος, σκληρός καί ολιγόπιστος άνθρωπος. Η γυναίκα του δέν έλειπε από τήν εκκλησιά καί τά Μοναστήρια, καθώς τής άρεσε νά δίνη ελεημοσύνη, νά βοηθάη τούς φτωχούς καί περιπλανώμενους προσκυνητές καί ευλαβείτο πολύ
τούς ασκητές. Ηταν εξ ολοκλήρου αφοσιωμένη στον Στάρετς Θεόφιλο καί συχνά τόν προσκαλούσε στό σπίτι της. Ο σύζυγός της από τήν άλλη μεριά, ήταν σκληρόκαρδος καί άσωτος καί δέν ανεχόταν τήν παρουσία του Στάρετς στό σπίτι του. Συνέχεια ονείδιζε την γυναίκα του γιατί τόν προσκαλούσε:
«Δέ ντρέπεσαι νά χάνης την ώρα σου μ’ αυτόν τόν θρησκόληπτο τρελλό;» τήν ρωτούσε.
Ενα ωραίο πρωί, πού αυτός έλειπε από τό σπίτι, ο Στάρετς έφτασε εφοδιασμένος μέ κομμάτια κάρβουνο.

Δευτέρα 8 Μαΐου 2017

Περί ἐγκρατείας τῆς γαστρός καί περί πορνείας. Ἀββᾶ Κασσιανοῦ. Φιλοκαλία.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί ἐγκρατείας τῆς γαστρός καί περί πορνείας. Ἀββᾶ Κασσιανοῦ. Φιλοκαλία.Ἀρχ. Σάββας ἉγιορείτηςὉμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 10-3-2013 (Σύναξη Κυριακῆς)
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἡ καύχηση τῶν χριστιανῶν, ἡ βία καί ἡ μελέτη τῶν Ἁγίων Γραφῶν. Ἁγίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 3-2-2013 (Σύναξη Κυριακῆς)
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Μερικοί λένε: «ἐδῶ εἶναι ἡ κόλαση, ἐδῶ καί ὁ Παράδεισος». Αμ, δέν εἶναι ἔτσι»



Στενοχωρήθηκες πολύ. Το βλέπω. Όμως, εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει να στενοχωρούμεθα, ούτε πρέπει να μας τρομάζει ο θάνατος. Γιατί τι νομίζεις ότι είναι ο θάνατος; Θάνατος είναι το μέσον, είναι η πόρτα που περνάμε στην αιωνιότητα! Αυτός είναι ο θάνατος…Καί από την πόρτα αυτή θα περάσουμε όλοι. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο.Αρκεί να είμαστε προετοιμασμένοι. Οπότε, κατά την ημέρα της Κρίσεως, θα βρεθούμε στα δεξιά του Χριστού μας. Εκεί θα ανταμώσουμε όλοι και θα απολαύσουμε τα αγαθά του Παραδείσου.Εδώ δεν ήρθαμε για να μείνουμε αιώνια. Ήρθαμε να δοκιμαστούμε και να φύγουμε για την αιώνια ζωή.

Τετάρτη 3 Μαΐου 2017

Ὅ,τι εἶναι νά πάρεις ἀπό ἕναν στρατιώτη στόν πόλεμο τό ὅπλο, εἶναι νά πάρεις ἀπό τόν μοναχό τό κομποσχοίνι του

  Προηγουμένως είπατε την έκφραση ότι δεν βλέπουμε μοναχό στο Άγιον Όρος χωρίς το κομποσχοίνι στο χέρι και σας είπα ότι [όπως] είναι το όπλο του στρατιώτη στον πόλεμο, είναι το κομποσχοίνι για τον μοναχό.
Μου αφηγείτο ο παλιός Καθηγούμενος της Μονής Αγίου Παύλου, ο Πανοσολογιώτατος Γέροντας Παρθένιος για τον οποίον μάλιστα ετοιμάζω ένα έργο, ένα βιβλίο με πλούσιες θέσεις του Γέροντα ο οποίος είναι οδηγημένος στο Άγιον Όρος από την Κυρία Θεοτόκο. Όταν ήτανε παιδί, έφηβος γύρω στα 14-15 στο χωριό του στα Χαβδάτα της Κεφαλονιάς κοντά στο Ληξούρι, άκουσε την φωνή της Παναγίας μέσα από ένα χάρτινο εικόνισμα που είχε πάνω από το κρεββάτι του που του είπε, εσύ παιδί μου μοναχός θα γίνεις.
Στην αρχή όπως είναι φυσικό τα ‘χασε και εν συνεχεία σε αλλεπάλληλες αποκαλύψεις στον ύπνο του του έδειξε η Παναγία όλο το ταξίδι από την Κεφαλονιά. Πως θα φτάσει στο Άγιον Όρος, πως θα μπει στο Μοναστήρι του Αγίου Παύλου όπου φιλοξενούνται τα Τίμια Δώρα των Μάγων -μεγάλη ευλογία-, πως θα μπει μέσα στο Καθολικό, πως είναι το τάδε προσκυνητάρι, και όταν έφτασε τα ήξερε όλα και βάδιζε όπως του τα είχε αποκαλύψει η Παναγία. Γι’ αυτό ο τίτλος που δίνω στο βιβλίο που είναι υπό έκδοσίν είναι ‘Απεσταλμένος της Κυράς μας της Παναγιάς’, επειδή ‘η Κυρά μας η Παναγιά’ το λέει ο ίδιος, ‘Η Κυρά μας η Παναγιά’, έτσι μιλάει για την Παναγία.