ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ
(Ευαγγέλιο: Ματθ. χε’ 31-46)
Οι στατιστικολόγοι εκτιμούν ότι πάνω στη γη ζουν ενάμιση δισεκατομμύριο άνθρωποι ( ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ).
Απ’
αυτό το ενάμιση δισεκατομμύριο ούτε ένας άνθρωπος δεν μπορεί να σας
πει, με τις διανοητικές του δυνατότητες, τί θα γίνει όταν έρθει το τέλος
του κόσμου και τί θα γίνουμε εμείς όταν πεθάνουμε. Κι όλες αυτές οι
χιλιάδες εκατομμύρια άνθρωποι πού έζησαν πριν από μας στη γη, δέ θα
μπορούσαν ούτε κι αυτοί με τη διαδικασία των νοητικών λειτουργιών τους
να μας απαντήσουν με σιγουριά και σαφήνεια για το τέλος του κόσμου και
τί μας περιμένει μετά το θάνατο μας, να μας πουν οτιδήποτε πού θα
μπορούσαμε να το αποδεχτούμε σαν αληθινό με την καρδιά και το νου μας.
Ή
ζωή μας είναι σύντομη, οι μέρες μας μετρημένες. Ο χρόνος όμως είναι
μεγάλος, μετριέται σέ εκατοντάδες και χιλιάδες χρόνια. Ποιος από μας
μπορεί να ξεπεράσει τα όριά του και να φτάσει στο τέλος του χρόνου, να
δει τα έσχατα γεγονότα και να πληροφορήσει όλους εμάς λέγοντας:«Έτσι κι έτσι θα γίνουν τα πράγματα στο τέλος του χρόνου. Αυτό θα συμβεί στον κόσμο κι αυτό θα γίνει με σας τους ανθρώπους»;
Κανένας.
Αλήθεια, κανένας απ’ όλους τους ανθρώπους πού ζουν. Έκτος κι αν υπήρχε
κάποιος πού θα μπορούσε να μας πείσει πώς είχε μπει στο νου του
Δημιουργού του κόσμου και της ανθρωπότητας, πώς ήξερε ολόκληρο το σχέδιο
της δημιουργίας, πώς ήταν ζωντανός πριν από την έναρξη του κόσμου και
είχε καθαρή άποψη για το τέλος του χρόνου και τα γεγονότα πού θα
σημαδέψουν το τέλος αυτό. Υπάρχει τέτοιος άνθρωπος ανάμεσα στα
δισεκατομμύρια πού ζουν σήμερα; Όχι, ούτε υπάρχει ούτε υπήρξε ποτέ.
Υπήρχαν
προφήτες πού, όχι από το δικό τους νου άλλ’ από αποκάλυψη Θεού, είπαν
κάποια πράγματα, σύντομα και ασαφή, για το τί θα γίνει στο τέλος. Κι
αυτό όχι τόσο για να δώσουν ακριβή περιγραφή του τέλους του κόσμου, όσο
για να προειδοποιήσουν με την πρόνοια του Θεού τούς ανθρώπους, ώστε να
μετανοήσουν και να επιστρέψουν από το δρόμο της ανομίας. Να σκεφτούν
περισσότερο τα φοβερά πράγματα πού μας περιμένουν κι όχι τα μικρά και
παροδικά πού περνούν σαν σύννεφο και κρύβουν την πύρινη και φοβερή
πραγματικότητα. Ν’ αναλογιστούν τα γεγονότα εκείνα από τα οποία ολόκληρη
ή ζωή του ανθρώπου στη γη, η ύπαρξη του ίδιου του κόσμου, τα άστρα κι ο
κύκλος του εικοσιτετραώρου θα φτάσουν στο τέλος τους.
Ένας
και μόνο Ένας μας μίλησε καθαρά και με σαφήνεια για όλα όσα θα γίνουν
στο τέλος του χρόνου: Ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Αν υπήρχε οποιοσδήποτε
άλλος να μας πει αυτά πού Εκείνος είπε για το τέλος του κόσμου, δέ θα
τον πιστεύαμε, ακόμα κι αν ήταν ο μεγαλύτερος σοφός. Αν μιλούσε με την
ανθρώπινη σοφία του κι όχι από θεία αποκάλυψη, δέ θα τον πιστεύαμε. Η
ανθρώπινη σοφία κι η ανθρώπινη λογική, όσο μεγάλες και σπουδαίες κι αν
είναι, είναι πολύ μικρές για να φτάσουν στη δημιουργία και στο τέλος του
κόσμου. Η σοφία είναι άχρηστη εκεί πού χρειάζεται το όραμα. Από προφήτη
έχουμε ανάγκη, πού βλέπει τόσο καθαρά όσο εμείς βλέπουμε τον ήλιο, για
να δει ολόκληρο τον κόσμο από την αρχή ίσαμε το τέλος του, καθώς και την
ίδια την αρχή, το ίδιο το τέλος. Μόνο ένας τέτοιος άνθρωπος έχει
υπάρξει: ο Κύριος Ιησούς Χριστός.
Μόνο
Εκείνον μπορούμε και πρέπει να πιστεύουμε όταν μας λέει τι θα γίνει στο
τέλος. Όλα όσα προφήτεψε, επαληθεύτηκαν. Τόσο όταν αφορούσαν σέ
πρόσωπα, όπως ο Πέτρος, ο Ιούδας κι οι άλλοι απόστολοι, σέ λαούς, όπως
οι Ιουδαίοι, σέ κάποιους τόπους όπως η Ιερουσαλήμ, η Καπερναούμ, η
Βηθσαϊδά και το Χοραζίν, καθώς και στις Εκκλησίες του Θεού, πού
ιδρύθηκαν με το αίμα Του.
Οι
προφητείες του Κυρίου για τα γεγονότα πού θα συμβούν κατά το τέλος του
κόσμου, το ίδιο το τέλος και η τελική κρίση, δεν έχουν ακόμα
επαληθευτεί. Όποιος έχει μάτια όμως βλέπει καθαρά πώς στις μέρες μας, τα
γεγονότα πού είπε πώς θα είναι σημεία των καιρών ότι έρχεται το τέλος,
έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στον κόσμο. Δεν έχουν ήδη εμφανιστεί
διάφοροι γυρολόγοι της χαράς, πού γυρεύουν ν’ αντικαταστήσουν το Χριστό
και τη διδασκαλία Του με τον εαυτό τους και τη δική τους διδασκαλία;
Δεν
έχουν ξεσηκωθεί έθνη ενάντια σέ άλλα έθνη και βασιλείες ενάντια σέ
βασιλείες; Δεν τρέμει η γη και οι καρδιές μας μαζί της με τούς πολέμους
και τις επαναστάσεις πού γίνονται σέ όλον τον πλανήτη; Δεν είναι πολλοί
αυτοί πού προδίδουν το Χριστό κι άλλοι πού αρνούνται την Εκκλησία Του;
Δεν έχει περισσέψει η ανομία, δεν έχει ψυχραθεί η αγάπη των πολλών; Δεν
έχει κηρυχτεί το ευαγγέλιο του Χριστού σ’ ολόκληρο τον κόσμο, εις
μαρτύρων πάσι τοις εθνεσι (βλ. Ματθ. κδ’3-14);
Είναι αλήθεια πώς τα χειρότερα δεν ήρθαν ακόμα, μα έρχονται γρήγορα, χωρίς καθυστέρηση.
Είναι
αλήθεια πώς ο Αντίχριστος δεν εμφανίστηκε ακόμα, οι προφήτες κι οι
πρόδρομοι του όμως υπάρχουν σέ κάθε έθνος. Είναι αλήθεια πώς η
μεγαλύτερη καταστροφική δυστυχία πού έχει υπάρξει από τότε πού
δημιουργήθηκε ό κόσμος δεν έφτασε ακόμα, ο αφόρητος ρόγχος του θανάτου
δεν ακούστηκε κοντά μας. Την καταστροφή όμως την βλέπουν καθαρά όλοι
εκείνοι οι πνευματικοί άνθρωποι πού προσμένουν την έλευση του Χριστού.
Είναι
αλήθεια πώς ο ήλιος δέ σκοτίστηκε ακόμα, το φεγγάρι δεν έχασε το φως
του, ούτε τ’ αστέρια έπεσαν από τον ουρανό. Όταν γίνουν αυτά Όμως δέ θα
υπάρχει χρόνος να γράψει κανείς ή να μιλήσει γι’ αυτά. Οι καρδιές των
ανθρώπων θα γεμίσουν με φόβο και τρόμο, οι γλώσσες τους θα βουβαθούν και
τα μάτια τους θα κοιτάζουν στο φοβερό σκοτάδι, σέ μια γη δίχως ήμερα,
σ’ έναν ουρανό χωρίς άστρα.
Ξαφνικά,
μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι, θα εμφανιστεί το σημείο του Υιού του Ανθρώπου,
ένας λαμπρός και πανένδοξος σταυρός πού θα εκτείνεται από την ανατολή
ως τη δύση κι από το βορρά ως το νότο, με μια λαμπρότητα πού ποτέ δεν
είχε ο ήλιος πού βρίσκεται από πάνω μας. Και τότε όλοι οι άνθρωποι θ’
ατενίσουν τον Κύριο Ιησού «ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά
δυνάμεως δόξης πολλής» (Ματθ. κδ’30). Ο χορός των αγγέλων θα σαλπίσει
τις σάλπιγγες κι όλα τα έθνη της γης θα συναχθούν μπροστά Του. Η
σάλπιγγα θα ηχήσει για να γίνει μια συγκέντρωση πού δεν έχει προηγούμενο
της από τη δημιουργία του κόσμου, για την κρίση πού θα είναι και η
τελική.
Ολ’
αυτά τα σημεία και τα γεγονότα πού θα γίνουν στο τέλος του κόσμου και
του χρόνου περιγράφονται σέ άλλο σημείο του ευαγγελίου. Το ευαγγέλιο της
κρίσεως πού διαβάζεται τη σημερινή μέρα περιγράφει την τελική ρύθμιση
των γεγονότων ανάμεσα στο χρόνο και την αιωνιότητα, ανάμεσα στο Θεό και
τούς ανθρώπους. Περιγράφει την τελική κρίση και τον τρόπο πού αυτή θα
γίνει. Περιγράφει για μας τη φοβερή εκείνη στιγμή – την πιο ευτυχισμένη
για τους δίκαιους – πού το έλεος του Θεού θα δώσει τη θέση του στη θεία
δικαιοσύνη. Τότε θα είναι αργά πια για καλές πράξεις, πολύ αργά για
μετάνοια. Τότε ό θρήνος μας δέ θα λάβει απάντηση και τα δάκρυα μας δέ θα
τα υποδέχονται πια τα χέρια των αγγέλων.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/03/blog-post_4315.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου