Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

Ἡ Μετάνοια-Ἐξομολόγηση ἀποκαθιστᾶ τήν ψυχή κάνοντάς την δεκτική τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.

Α. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ

Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος ὅτι ὁ Χριστός δέν θέλει «χοντρές» ψυχές κοντά Του, δηλαδή χωρίς ἀγάπη πρός Αὐτόν καί πρός τόν συνανθρωπο. Ἡ μετάνοια ἡ ἀληθινή εἶναι αὐτή πού λεπταίνει τήν ψυχή καί τήν ἁγιάζει. Ἐπισήμαινε ὅτι ἄν ἁμαρτήσει ὁ ἄνθρωπος, «ἄν στραπατσαρισθεῖ ἡ ψυχή καί γίνει ἀνάξια τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, διακόπτει ὁ Χριστός τίς σχέσεις, διότι ὁ Χριστός «χοντρές» ψυχές δέν θέλει κοντά Του. Ἡ ψυχή (ἔλεγε) πρέπει νά συνέλθει πάλι, γιά νά γίνει ἄξια τοῦ Χριστοῦ, νά μετανοήσει «ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά»[8].

Ἡ μετάνοια ἡ ἀληθινή θά φέρει τόν ἁγιασμό. Ὄχι νά λέεις, «πᾶνε τά χρόνια μου χαμένα, δέν εἶμαι ἄξιος» κ.λ.π., ἀλλά μπορεῖς νά λέεις, «θυμᾶμαι κι ἐγώ τίς μέρες τίς ἀργές, πού δέν ζοῦσα κοντά στόν Θεό…»[9]. Δηλαδή ὁ Ὅσιος τόνιζε νά μήν παραμένουμε πεσμένοι καί καταθλιμμένοι ἀλλά νά ἀνιστάμεθα διά τῆς Μετανοίας-Ἐξομολογήσεως, ὥστε νά γινόμαστε ἄξιοι-δεκτικοί τῆς Θείας ἀγάπης, τῆς Θείας Χάρης.