Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ
Ὄχι ἐνθύμηση ἐξομολογημένων ἁμαρτημάτων – Ὄχι ὑπερβολική λύπη γιά τίς ἁμαρτίες καί ἀπελπισίαΝά εἴμαστε δοῦλοι ταπεινοί μπροστά στόν Θεό. Νά αἰσθανόμαστε χαρά καί εὐγνωμοσύνη γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Δέν εἶναι ὑγιές νά λυπᾶται κανείς ὑπερβολικά γιά τίς ἀμαρτίες του καί νά ἐπαναστατεῖ ἐναντίον τοῦ κακοῦ ἑαυτοῦ του φτάνοντας μέχρι τήν ἀπελπισία. Ἡ ἀπελπισία καί ἡ ἀπογοήτευση εἶναι τό χειρότερο πράγμα. Εἶναι παγίδα τοῦ σατανᾶ, γιά νά κάνει τόν ἄνθρωπο νά χάσει τήν προθυμία του στά πνευματικά καί νά τόν φέρει σέ ἀπελπισία, σέ ἀδράνεια καί ἀκηδία»[126]. Δέν πρέπει, δίδασκε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, νά ξαναθυμόμαστε τίς ἁμαρτίες πού ἐξομολογηθήκαμε οὔτε νά έπαναλαμβάνουμε τήν ἐξομολόγησή τους. «Ἄς μή γυρίζουμε πίσω», ἔλεγε, «στίς ἁμαρτίες πού ἔχουμε ἐξομολογηθεῖ. Ἡ ἀνάμνηση τῶν ἁμαρτιῶν κάνει κακό. Ζητήσατε συγνώμη; Τελείωσε. Ὁ Θεός ὅλα τά συγχωρεῖ μέ τήν ἐξομολόγηση. Δέν πρέπει νά γυρίζουμε πίσω καί νά κλεινόμαστε σέ ἀπελπισία.
Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
[126] Βίος καί Λόγοι Ζ΄, σελ. 372-373. http://www.hristospanagia.gr/?p=41474#more-41474
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου