Περί τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα (Γέροντος Θαδδαίου τῆς Βιτόβνιτσα)

 

Όταν τα παιδιά εναι μικρά, προσεύχονται συνήθως στον Θεό για τους γονείς τους. Επειδή είναι νέα, δέχονται τη θεία Χάρη. Αργότερα, σε μεγαλύτερη ηλικία, αν θέλει ο Θεός, νιώθουν χαρά και μια κατάσταση ευλογίας, που ειναι μια πρόγευση της Βασιλείας του Θεου, όπου ενοικούν οι άγγελοι και οι άγιοι. Ο Θεός επιτρέπει αυτή την πρώτη πνευματική αφύπνιση (που γίνεται δίχως αγώνα από την πλευρά τους), έτσι ώστε αργότερα η ψυχή τους να λαχταρά τη χαρά και την ευλογία που ένιωσαν. Όταν βρίσκεται σ᾿ αυτή την κατάσταση της ευλογίας, η ψυχή δεν έχει ανάγκη απ᾿ ό,τι προέρχεται εκ του κόσμου τούτου.
Μια τέτοια ψυχή είναι ήσυχη και μειλίχια και δεν γνωρίζει οργή, διότι ο άνθρωπος βρίσκεται σε μια κατάσταση Χάριτος. Κανείς δεν μπορει να τον εξωθήσει σε οργή. Αργότερα, αυτός ο άνθρωπος αναμένεται να απορρίψει συνειδητά το κακό. Πρέπει να νικήσει όλους τους εχθρούς της ψυχής του όσο είναι ακόμα σ᾿ αυτήν εδώ τη ζωή. Οι εχθροί μας δεν είναι καμωμένοι από σάρκα και αίμα – άμα ήταν θα μπορούσαμε να τους κρυφτούμε ή να τους ξεφύγουμε.
Όμως οι πνευματικοί μας εχθροί είναι παντού. Υποβάλλουν λογισμούς που δεν είναι ριζωμένοι στην αγάπη, την παρθενία, την καλοσύνη και την αγαθότητα. Αυτές οι νοητικές δυνάμεις ή δαίμονες που έχουν διαφορετικούς χαρακτήρες, όπως ακριβώς κι εμείς οι άνθρωποι, υποβάλλουν διαρκώς βρώμικους λογισμούς στο κεφάλι μας, προτείνοντάς μας να εγκαταλείψουμε τον εαυτό μας στα σωματικά μας πάθη, την κλοπή, τη μοχθηρία και τον φθόνο. Και αν ακολουθήσουμε τις προτροπές τους, αυτά τα πάθη θα γίνουν μέσα μας δεύτερη φύση.
Ο άγιος απόστολος Παύλος λέει, «οὐ γάρ ὅ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ᾿ ὅ οὐ θέλω κακόν τοῦτο πράσσω. Εἰ δέ ὅ οὐ θέλω ἐγώ τοῦτο ποιῶ, οὐκέτι ἐγώ κατεργάζομαι αὐτό, ἀλλ᾿ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοί ἁμαρτία» (Ρωμ. 7:19-20). Αυτή είναι η πονηρή νοητική δύναμη που ρίζωσε στην καρδιά και τη ζωή μας, στα σώματά μας. Χρειάζεται η εμπειρία μιας ολόκληρης ζωής για να απορρίψει κανείς το κακό και να στραφεί προς την Αγαθότητα, κατά τρόπο που τίποτα σ᾿ αυτό τον κόσμο να μην μπορεί να μας κάνει να ξεστρατίσουμε από το σωστό δρόμο.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέει: «Διατηρήστε την εσωτερική ειρήνη με κάθε κόστος και μην την ανταλλάξετε με τίποτα σ᾿ αυτό τον κόσμο».
Έζησε τον έβδομο αιώνα. Εξαιτίας της ενάρετης ζωής του έζησε πολύ.
Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να αποδεχτούμε το θέλημα του Θεού. Ο Κύριος επιτρέπει να μάς συμβαίνουν κάθε είδους γεγονότα ενάντια στο θέλημά μας, διότι αν συνεχώς πήγαιναν τα πράγματα καταπώς τα θέλαμε, δεν θα προετοιμαζόμασταν για τη Βασιλεία των Ουρανών. Ούτε ο ουρανός, ούτε η γη θα κάνει δεκτούς όσους εμμένουν στο ίδιον θέλημα. Ο Θεός έχει ένα θείο σχέδιο για τον καθένα από μας κι εμείς πρέπει να υποταχθούμε σ᾿ αὐτό Του το σχέδιο. Πρέπει να αποδεχτούμε τη ζωή όπως μας δίδεται, χωρίς να ρωτάμε, «Γιατί σε μένα;». Πρέπει να ξέρουμε πως τίποτα στη γη ή τον ουρανό δεν συμβαίνει χωρίς τη θέληση του Θεού ή χωρίς την παραχώρησή Του. Δέν πρέπει να μας απασχολούν τόσο οι αναποδιές μας, αλλά να συγκεντρωνόμαστε στη διατήρηση της εσωτερικής μας ησυχίας. Ακόμα κι όταν προσευχόμαστε για κάτι, προσπαθούμε να επιβάλλουμε το δικό μας θέλημα, αντί να αποδεχόμαστε το θέλημα του Θεού. Όλες οι αναποδιές και τα δεινά που στέλνει ο Θεός είναι απαραίτητα για μας. Όταν είμαστε γεροντότεροι, τότε καταλαβαίνουμε ότι αυτός είναι ο τρόπος που ο Θεός μάς δείχνει την αγάπη Του.
 ΠΗΓΗ:ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
http://www.hristospanagia.gr/?p=11747