Συσταυρούμενοι ἤ Ἀνασταυροῦντες; (π. Β. Σπηλιόπουλος)

Η λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας είναι αυτή που εκφράζει και υποστασιοποιεί την πίστη και το βίωμα Της. Στη Λειτουργική ζωή ζει κανείς αυτό που διδάσκει η Εκκλησία, ζει τα ελπιζόμενα και επηγγελθέντα, ζει την ίδια την Βασιλεία του Θεού.  Ακριβώς για τον λόγο αυτό οι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι Θείοι Πατέρες, οι οποίοι ζούσαν το αυθεντικό Ορθόδοξο βίωμα, «έχτισαν» κατά τέτοιο τρόπο όλη την Λειτουργική Ζωή ώστε οι δυνάμενοι και βουλόμενοι να διδάσκονται, βιωματικά, το βίωμα αυτό. Είναι, λοιπόν, θρασύ τόλμημα που αγγίζει τα όρια της βλασφημίας η οποιαδήποτε αυθαίρετη αλλαγή και επέμβαση συμβεί στις λειτουργικές διατάξεις. Οποιαδήποτε αλλαγή δεν αλλοιώνει απλώς το τυπικό – τον τύπο αλλά αλλοιώνει το φρόνημα, το βίωμα, την πίστη, αυτό το ίδιο το Ευαγγέλιο.
«Εἰ γάρ ἐπιχειρήσαιμεν τά ἄγραφα τῶν ἐθῶν, ὡς μή μεγάλην ἔχοντα τήν δύναμιν παραιτεῖσθαι, λάθοιμεν ἄν εἰς αὐτά τά καίρια ζημιοῦντες τό Εὐαγγέλιον, μᾶλλον δέ εἰς ὄνομα ψιλόν περιϊστῶντες τό κήρυγμα» λέει ο Μ. Βασίλειος και ποιος μπορεί να τον αμφισβητήσει;

Γιατί ὁ Χριστός δέν ἄλλαξε τόν Ἰούδα;

 

«Τότε, αφού πήγε στους αρχιερείς ένας από τους δώδεκα, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, είπε, τι θέλετε να μου δώσετε για να σας τον παραδώσω;»
Και ακριβώς όταν η πόρνη μετανοούσε, όταν καταφιλούσε τα πόδια του Κυρίου, τότε πρόδινε το Δάσκαλο ο μαθητής. Γι’ αυτό είπε «τότε», για να μην κατηγορήσεις για αδυναμία το Δάσκαλο, όταν βλέπεις τον μαθητή του να τον προδίνει. Γιατί τόσο μεγάλη ήταν η δύναμη του Δασκάλου, ώστε να πείθει να Τον ακολουθούν ακόμη και οι πόρνες.
Θα αναρωτιόταν όμως κανείς, Εκείνος που είχε τη δύναμη να μεταστρέφει τις πόρνες και να τις κάνει να Τον ακολουθούν, δεν κατάφερε να κερδίσει την αγάπη του μαθητή του; Είχε τη δύναμη να κερδίσει το μαθητή, αλλά δεν επιθυμούσε να τον μεταβάλει αναγκαστικά στο καλό, ούτε με τη βία να τον προσελκύσει κοντά Του. «Τότε, αφού πήγε». Και το «αφού πήγε» αυτό δεν στερείται κάποιας σημασίας.
Γιατί δεν κάλεσαν οι αρχιερείς τον Ιούδα, ούτε αναγκάστηκε, ούτε υποχρεώθηκε, αλλά ο ίδιος μόνος του κι ελεύθερα γέννησε την πονηρή αυτή σκέψη κι έβγαλε αυτή την απόφαση, χωρίς να έχει κανέναν σύμβουλο σ’ αυτό το πονηρό του έργο. «Τότε, αφού πήγε… ένας από τους δώδεκα».

Ἡ Ἀνάσταση ἑνός νεκροῦ ἀπό τόν Ἅγιο Βενέδικτο.

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΝΕΚΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟ.( ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ)

      Κάποια μέρα είχε βγει έξω μαζί με αδελφούς για εργασίες στον αγρό. Τότε ήρθε στο μοναστήρι και ζήτησε τον πατέρα Βενέδικτο ένας χωρικός, κουβαλώντας στις αγκάλες του το σώμα τού νεκρού γιου του και συγκαιόμενος ολόκληρος από τον θρήνο για τη στέρηση αυτή. Όταν του είπανε πώς ο πατήρ απασχολείται στον αγρό μαζί με τούς αδελφούς, αμέσως παράτησε το σώμα του πεθαμένου γιου μπροστά στην πύλη της μονής και, θολωμένος από την πολλή θλίψη, γρήγορα έφυγε τροχάδην προς εξεύρεση του ευσεβούς πατρός.

2          Την ίδια ώρα ο άνθρωπος του Θεού επέστρεψε ήδη με τους αδελφούς από το έργο του αγρού. Μόλις τον αντίκρισε ο χαροκαμμένος χωρικός, άρχισε να κραυγάζει: «Δώσε μου πίσω το παιδί μου, δώσε μου πίσω το παιδί μου». Σε αυτή τη φωνή ο άνθρωπος του Θεού κοντοστάθηκε, λέγοντας:«Μήπως εγώ σού πήρα το παιδί σου;». Εκείνος απάντησε: «Πέθανε. Έλα κι ανάστησέ τον». Αυτό μόλις το άκουσε ο δούλος του Θεού, στενοχωρήθηκε πολύ και είπε:

Ὁ Ἰούδας (Φιλαργυρία, ἀπελπισία, αὐτοκτονία)

 

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

 «Ὤ τῆς Ἰούδα ἀθλιότητος! Ἀφ᾿ ἧς ῥῦσαι ὁ Θεὸς τὰς ψυχὰς ἡμῶν»
(αἶνοι Μ. Τετάρτης)

            ΧΘΕΣ ἡ ἁμαρτωλὸς γυναίκα. Σήμερα παρουσιάζεται ἡ σκοτεινὴ μορφὴ τοῦ Ἰούδα, ποὺ ἡ προδοσία του ἀποτελεῖ ἕνα μυστήριο. Γι᾿ αὐτὸν θὰ ποῦμε λίγες λέξεις.

* * *

Ἀπὸ ποιούς γεννήθηκε ὁ Ἰούδας; Ποιά μάνα τὸν γέννησε; Πολλὲς εἶναι οἱ παραδόσεις. Ἂν θέλετε, ἀνοῖξτε τὶς Διδαχὲς τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Ἐδῶ δὲν θ᾿ ἀναφέρω λαϊκὲς παραδόσεις. Θὰ βασισθῶ στὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ Εὐαγγέλιο δὲ᾿ λέει γιὰ τὴ μάνα καὶ τὸν πατέρα του· λέει γιὰ τὴν πατρίδα καὶ τὸν τόπο του.
Ὁ Ἰούδας ἦταν ὁ μόνος ἀπὸ τοὺς μαθητὰς ποὺ κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἰουδαία. Οἱ ἄλλοι μαθηταὶ κατήγοντο ἀπὸ τὴ Γαλιλαία· ἄνθρωποι ταπεινοί, φτωχαδάκια, ἔπιαναν ψάρια καὶ ζοῦσαν μεροδούλι – μεροφάι. Ὁ Ἰούδας ἦταν Ἰουδαῖος. Οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖ, κοντὰ στὴν πρωτεύουσα τοῦ Ἰσραήλ, κοντὰ στοὺς ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς, εἶχαν διαμορφώσει ἄλλο χαρακτῆρα, ἐγωϊστικὸ καὶ ὑπερήφανο, σὰν τοὺς ὑποκριτὰς γραμματεῖς καὶ φαρισαίους.

Ἐν τούτοις καὶ ὁ Ἰούδας ἑλκύσθηκε ἀπὸ τὴ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καὶ ἔγινε ἀπόστολός του. Τρία χρόνια ἔμεινε κοντά του.

“Ζωντάνεψε ἡ εἰκόνα τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ μπροστά μου!”

 

 Ένα άλλο θαυμαστό περιστατικό , που δείχνει πόσο ζωντανή είναι παρουσία του Αρχαγγέλου  Μιχαήλ , είναι και το ακόλουθο:
Ένα ανδρόγυνο προχωρημένης ηλικίας από την Θεσσαλονίκη, στολισμένο με ευλάβεια και θεοσέβεια, ήρθαν και προσκύνησαν τον Ιούλιο του 2008 την Παναγία μας. Στην μετέπειτα συζήτηση ο ηλικιωμένος κύριος είπε τα εξής εντυπωσιακά.
“Ένα καλοκαίρι εγώ πήγα κοντά σ’ έναν Γέροντα που ασκείται σ’ ένα μοναστήρι της Μυτιλήνης και μ’ έμαθε να προσεύχομαι. Μ’ έμαθε όλες τις προσευχές και επειδή του είπα πως θα πάω να προσκυνήσω και τον Αρχάγγελο Μιχαήλ στο Μανταμάδο, μ’ έβαλε και έμαθα το απολυτίκιό του, “Όπου επισκιάσει η Χάρις σου, Αρχάγγελε…”

Ο γυιός μου εκείνη την εποχή υπηρετούσε στρατιώτης στην Μυτιλήνη. ¨Ήθελε έξι μήνες για να τελειώσει. Τότε παρουσιάστηκε μια θέση σε μία μεγάλη εταιρεία ηλεκτρικών συσκευών. Αλλά δεν ήταν δυνατόν να περιμένει η θέση έξι μήνες κενή. Εγώ όμως πίστευα πως ο Αρχάγγελος θα βοηθήσει!

Γιατί ὁ Χριστιανισμός δέν πρέπει νά ἀλλάζει μέ τούς καιρούς;

 

Του Αγίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Έφθασε στ’ αυτιά μου ότι, καθώς φαίνεται, θεωρείτε τα κηρύγματά μου πολύ αυστηρά και πιστεύετε ότι σήμερα κανένας δεν θα έπρεπε να σκέπτεται έτσι, κανένας δεν θα έπρεπε να ζη έτσι και επομένως κανένας δεν θα έπρεπε να διδάσκη έτσι. Οι καιροί έχουν αλλάξει!

Πόσο χάρηκα που το άκουσα. Αυτό σημαίνει ότι ακούτε προσεκτικά ό,τι λέγω, και όχι μόνο ακούτε, αλλά και είστε διατεθειμένοι να το τηρήσετε. Τι περισσότερο θα μπορούσαμε να επιθυμήσουμε εμείς που κηρύττουμε όπως διαταχθήκαμε και όσα διαταχθήκαμε;…

Ανεξάρτητα από όλα αυτά, με κανένα τρόπο δεν μπορώ να συμφωνήσω με την γνώμη σας και το θεωρώ καθήκον μου να την σχολιάσω και να την διορθώσω. Διότι – μολονότι ίσως είναι παρά την θέλησι και την πεποίθησί σας – προέρχεται από αμαρτωλή πηγή, σαν να μπορούσε ο Χριστιανισμός να μεταβάλλη τα δόγματά του, τους κανόνες του, τις αγιαστικές του τελετουργίες, για να ανταποκριθή στο πνεύμα κάθε εποχής και προσαρμοσμένος στα μεταβλητά γούστα των υιών του αιώνος τούτου, να μπορούσε να προσθέση η να αφαιρέση κάτι.Κι’ όμως δεν είναι έτσι.

Καί μέ τήν ψήφο Ἑλλήνων εὐρωβουλευτῶν: Ἐκδιώκουν τίς χριστιανικές ἀξίες ἀπό τήν Εὐρώπη

Τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο τάχθηκε ὑπέρ τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ὑφισταμένου οἰκογενειακοῦ δικαίου.

 Ἡ λέξη ντροπή εἶναι ἐλάχιστη ἔνδειξη τῆς ὀργῆς καί τῆς ἀγανάκτησης γιά τούς Ἕλληνες εὐρωβουλευτές ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν κομμάτων μπροστά στό ἔγκλημα πού ἔκαναν την 4η Φεβρουαρίου 2014. Γιατί στή νομιμοποίηση ἑνός ἐγκλήματος ἀναφέρεται τό περιεχόμενο τῆς περιβόητης ἔκθεσης τῆς Αὐστριακῆς εὐρωβουλευτίνας Οὔρλικ Λούνατσεκ, ἡ ὁποία ἡ δυστυχής εἶναι καί ἀντιπρόεδρος τῆς διακοινουβουλευτικῆς ὁμάδας τῶν ἀνωμάλων στό Εὐρωκοινοβούλιο καθώς καί εἰσηγήτρια στήν Ἐπιτροπή Πολιτικῶν Ἐλευθεριῶν, Δικαιοσύνης καί Ἐσωτερικῶν Ὑποθέσεων! Τό ψήφισμα ἔχει τόν τίτλο «Χάρτης πορείας τῆς ΕΕ κατά τῆς ὁμοφοβίας καί τῶν διακρίσεων λόγω σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ καί ταυτότητας φύλου».

Καί τό ἐκπληκτικό εἶναι ὅτι οὔτε ἕνας Ἕλληνας δέν βρέθηκε νά καταψηφίσει αὐτό τό κατάπτυστο κείμενο! Σᾶς τά γράφω τώρα πού μπορῶ, καλοί μου χριστιανοί, γιατί σέ λίγους μῆνες -ἄντε τό πολύ σέ ἕνα -δύο χρόνια- ὅποιος θίγει τήν ἀνωμαλία σέ οἱανδήποτε εὐρωπαϊκή χώρα θά σύρεται σιδηροδέσμιος στίς φυλακές, ἀφοῦ οἱ γνωστοί -ἄγνωστοι σύγχρονοι ἐκφραστές τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας προωθοῦν νόμο δῆθεν ἀντιρατσιστικό, πού στήν οὐσία ὅμως θά φιμώνει τήν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης καί τοῦ λόγου.

Γιά νά δοῦμε λοιπόν ἀναλυτικά τί ἀναφέρει αὐτή ἡ ἔκθεση. Μέ βάση λοιπόν τήν ἔκθεση τά κράτη μέλη ὑποχρεώνονται μεταξύ ἄλλων:

Οἱ ὑπομένοντες τούς πειρασμούς μάρτυρες λογίζονται

Τοιχογραφία, σκηνή από τον Παράδεισο – Ιερά  Μονή Αγίων Πέτρου και Παύλου Βυθκούκι.

ΟΙ ΥΠΟΜΕΝΟΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ

Στην Καλύβα «Αγία Τριάς» της Αγίας Άννας, ασκητικά ζούσανε πέντε αδέρφια κατά σάρκα, οι οποίοι γίνανε Μοναχοί, και πήρανε τα ονόματα : Αθανάσιος, Γρηγόριος, Αρτέμιος, Φιλάρετος, και Μακάριος.

Στην αρχή ζούσανε ομόφωνα με ειρήνη και αγάπη, υπακοή και σεβασμό προς το σχήμα και την Καλογερική, σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Μοναχισμού.

Με την πάροδο όμως του χρόνου, ξεθύμανε εκείνη η πρώτη ευλάβεια και λίγο το αδελφικό θάρρος, λίγο το θέλημα που με τέχνη και πολλή μαστοριά βάνει ο διάβολος, άρχισαν να κάνει ο καθένας ό,τι ήθελε, χωρίς να ρωτάει τον άλλον.

Έτσι μπήκε ανάμεσά τους, χωρίς να το καταλάβουν, η ψύχρα, ακολούθησε η γκρίνια και φιλονικίες, οι οποίες καταλήγανε σε σοβαρά επεισόδια, μαλώματα, φωνές, χειροδικίες και έντονα χτυπήματα τόσο, που ο ένας έσπαγε το κεφάλι, το χέρι, το πόδι ή ό,τι άλλο μπορούσε του άλλου αδερφού, ώσπου να τον υποτάξει στη δική του θέληση. Δε σεβόταν ο μικρός το μεγάλο, ούτε ο μεγάλος υπολόγιζε το μικρό αδελφό.

Πνευματικές ἀνταύγειες κεφ. 14ο: (μέρος α΄)

 

Πνευματικές ἀνταύγειες

Στό ἀνάστημα ὁ στάρετς ἦταν μετρίως ὑψηλός καί στήν ὄψι παρ᾿ ὅλη τήν ὠχρότητα καί τήν ἀσθενικότητά του διατηροῦσε κάτι ἀπό τήν νεανική του ὡραιότητα. Στό μέτωπο του ξεχώριζαν δύο -τρεῖς ρυτίδες, πού μερικές φορές ἔσβηναν, καί στό κεφάλι του ἐμπρός ἐδέσποζε μία μικρή φαλάκρα, πού φαινόταν σάν νά τοῦ ταίριαζε. Ἡ γενειάδα του πού ἦταν μακρυά, γκρίζα καί στό ἄκρο διχασμένη του προσέδιδε κάποιο ἰδιαίτερο σεβασμό. Ἐκεῖνο ὅμως πού προξενοῦσε ξεχωριστή ἐντύπωσι ἦταν τά καστανόχρωμα μάτια του. Τί μάτια ἦταν ἐκεῖνα! Ἐκφραστικά, ἀστραφτερά, διεισδυτικά. Τό κοφτερό τους βλέμμα νόμιζες πώς διέσχιζε τά βάθη τῶν καρδιῶν.

Συνήθως τούς Ἁγίους τούς φανταζόμαστε μέ τήν ὄψι ἀκίνητη, σοβαρή καί γαλήνια, χωρίς συσπάσεις καί κινήσεις ἐκφραστικές. Στόν στάρετς ὅμως δέν παρετηρεῖτο κάτι τέτοιο. Τό πρόσωπο του ἦταν οὐρανός πού ἔπαιρνε ὅλες τίς μορφές καί ὅλες τίς ἀποχρώσεις.

Τοῦ διηγεῖσο κάτι δυσάρεστο; Τόν ἔβλεπες κι᾿ αὐτόν θλιμμένο.

Ἡ ἐπιστήμη μπροστά στή Σταύρωση καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ

 

Η επιστήμη μπροστά στη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού

ΥΠΟ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ Γ. ΜΑΚΡΗ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ Α.Π.Θ.
Διάλεξη που δόθηκε εντός τού Πανεπιστημιακού χώρου
(Απρίλιος 1978).

Επεξεργασία κειμένου : Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Γνωρίζουμε, ότι σε έναν ανόητο, όσα στοιχεία και αποδείξεις και αν δώσει κάποιος, αυτός θα συνεχίσει να πιστεύει αυτό που θέλει να πιστεύει, όσο παράλογο κι αν είναι. Όμως μεταξύ των αθεϊστών, υπάρχουν και μερικοί λογικοί άνθρωποι, που απλώς είναι παραπληροφορημένοι, ή αγνοούν κάποια πράγματα. Για τους ανθρώπους αυτούς, αναδημοσιεύουμε το παρακάτω επιστημονικό κείμενο του κου Σπύρου Μακρή, ελπίζοντας ότι και αυτοί θα εισέλθουν στην Οδό της Σωτηρίας του Χριστού μας.

  Τους υποτίτλους και κάποιες τονίσεις στα γράμματα, τα προσθέσαμε εμείς για να είναι το κείμενο πιο εύχρηστο.

• Τοποθέτηση του ζητήματος
• Υπήρξε νεκροφάνεια του Χριστού στον Σταυρό;
• Ήταν ψευδαίσθηση;
• Ήταν απάτη;
• Η αμφισβήτηση του κενού τάφου
• Σύγχρονες μεταστροφές απίστων
• Βιβλιογραφία

  Τοποθέτηση του ζητήματος

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος λέει τήν «εὐχή» δέν μπορεῖ νά ἐκδηλώνεται

Όταν ο άνθρωπος λέει την «ευχή» (Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με), δεν μπορεί να εκδηλώνεται, να φωνάζει και να μιλάει.
Η Χάρις του Θεού τον κάνει πράο, ταπεινό. Είναι αδύνατον ο Θεός να μην μαλακώσει την καρδιά του.
Όταν λέει την «ευχή», πόση γλυκύτητα αισθάνεται!
Η αργολογία, η μεμψιμοιρία, οι συζητήσεις διακόπτουν την επικοινωνία με τον Θεό και φέρνουν ταραχή.

Ἡ ἄκρα ταπείνωση τοῦ Ἡγουμένου

 

 Κάποτε ο Ηγούμενος παπά-Θανάσης ο Γρηγοριάτης βρισκόταν στο γραφείο με έναν μοναχό. Αυτός ο μοναχός ήταν οξύθυμος και πάνω στην συζήτηση για να επιβάλει την γνώμη του ράπισε τον Ηγούμενο. Τότε φάνηκε το μεγαλείο της αρετής του Ηγουμένου. Δεν έδειξε καμία αντίδραση ούτε θύμωσε ούτε είπε τίποτε. Ειρηνικότατος πήρε την ηγουμενική του ράβδο και πήγε στην Εκκλησία -είχε αρχίσει ο Εσπερινός- και ο Ηγούμενος έψαλλε σαν να μην είχε συμβεί τίποτε.  Εκτοτε ούτε είπε τίποτε ούτε και έκανε κάποια ενέργεια εναντίον του, ενώ ως Ηγούμενος θα μπορούσε ακόμη και να τον δίωξη από το Μοναστήρι. Αλλά ούτε και απλή παρατήρηση του έκανε προς συμμόρφωση. «Έκανε μόνο θερμή προσευχή γι’ αυτόν.

Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε ἑκατοντάδες τρόπους, γιά νά φτάσουμε κοντά Του!

Ο Θεός μας έπλασε μοναδικούς και ανεπανάληπτους. Μα εμείς θελήσαμε να μοιάσουμε σε άλλους. Γονείς, δασκάλους, φίλους, γεροντάδες και «αγίους».

Λέει ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ, ότι στον Θεό δεν αρέσει να επαναλαμβάνεται. Ο Θεός είναι Πρόσωπο και συνάπτει μοναδικές και ανεπανάληπτες προσωπικές σχέσεις με τον καθένα μας ξεχωριστά. Τα βιώματα των αγίων δεν επαναλαμβάνονται.

Ηχητικό Αγιολόγιο 11 Απριλίου

Ηχητικό Αγιολόγιο 11 Απριλίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 11 Απριλίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέρος β’

 μέρος β΄

Γνωρίζουμε πολύ καλά, ἀπό τήν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, πώς πίστις ἄεργος (δηλαδή πίστις χωρίς ἔργα) «νεκρά ἐστιν» (Ἰακ. Β΄: 26) ἀλλά καί «ἔργα ἄπιστα» (δηλαδή χωρίς πίστι) δέν λυτρώνουν οὔτε καί σώζουν τόν ἄνθρωπο. Μέ τήν λέξι “ἔργα” δέν ἐννοοῦμε ἁπλᾶ καί μόνον τίς ἐξωτερικές καλές πράξεις –ἀπό τίς ὁποῖες μποροῦμε νά κάνουμε πολλές– ἀλλά κυρίως τήν πνευματική ζωή, πού εἶναι καρπός τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Καί «καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐστιν ἀγάπη, χαρά εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις πρᾳότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. Ε΄: 22-23) καί ἀμέτρητες ἄλλες ἀρετές. Ἔτσι καταλαβαίνουμε πώς δέν μποροῦμε νά ζήσουμε «ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ» χωρίς τήν πραγματική πίστι. Οὔτε πάλι μποροῦμε νά πιστέψουμε πράγματικά στόν Ἰησοῦ Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του χωρίς τήν πνευματική ζωή.

DREAM CONTROL:Τεχνική ἐλέγχου τῶν ὀνείρων

D R E A M     C O N T R O L :

ΤΕΧΝΙΚΗ  ΕΛΕΓΧΟΥ  ΤΩΝ  ΟΝΕΙΡΩΝ

“Συνειδητό”  ή  “Διαυγές”  Όνειρο

( lucid  dream )

Κώστας Ναυπλιώτης

 Σε διαφήμιση γνωστής μάρκας ηλεκτρονικών διαβάζουμε:

«Αν υποφέρετε από συχνούς εφιάλτες και ανήσυχο ύπνο ήρθε η ώρα να δοκιμάσετε τη νέα εφαρμογή Dream: On για iPhone, που σύμφωνα με το δημιουργό της, καθηγητή Richard Wiseman, έχει τη μοναδική ικανότητα  να ελέγχει τα όνειρα μας! Για να ενεργοποιήσετε την εφαρμογή, πρέπει αρχικά να θέσετε το ξυπνητήρι (ώρα και τόνο) σας όπως και το θέμα (soundscape) του τι θέλετε να ονειρευτείτε. Στη συνέχεια τοποθετείτε προσεκτικά το τηλέφωνο σας στην άκρη του κρεβατιού με την οθόνη να κοιτά προς τα κάτω. Από τη στιγμή αυτή το Dream:On παρακολουθεί τις κινήσεις σας όσο κοιμάστε και τη στιγμή που θεωρεί ότι ξεκινάτε να ονειρεύεστε παίζει το soundscape της επιλογής σας…»¹

Η εφαρμογή αυτή δεν είναι η μόνη καθώς πολλές εταιρείες έτρεξαν να προλάβουν τον συναγωνισμό του καλύτερου λογισμικού για έλεγχο ονείρων. Η εφαρμογή DreamZ εγγυάται και αυτή τον έλεγχο των ονείρων σας.

Ηχητικό Αγιολόγιο 9 Απριλίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 9 Απριλίου
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Κατηγορίες: mp3, ΗΧΗΤΙΚΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ, Θέματα ἱστολογίου ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ 3, ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ | Ετικέτες: 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΗΧΗΤΙΚΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ Επεξεργασία

Ὁ Οὐίλιαμ Ντάλριμπλ καί ἡ μαρτυρία του γιά τόν Ἅγιο Φιλούμενο στό φρέαρ τοῦ Ἰακώβ

O ΟΥΙΛΙΑΜ ΝΤΑΛΡΙΜΠΛ ΚΑΙ Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟ ΣΤΟ ΦΡΕΑΡ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ.

ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΚΟΣ ΞΕΝΩΝΑΣ. ΝΑΖΑΡΕΤ, 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1994

Γύρω στο 570 μ.Χ., κι αφού είχε ήδη περιβληθεί το μοναχικό σχήμα στη Μονή του Αγίου Θεοδοσίου, ο Ιωάννης Μόσχος αποσύρθηκε στην έρημο για να περάσει δέκα χρόνια σ’ ένα μοναστήρι χτισμένο σε μια απομακρυσμένη σπηλιά στη Φαράν, βόρεια της Ιερουσαλήμ.

Λέγεται ότι η Φαράν, το σημερινό Έιν Φάρα, είναι το παλιότερο μοναστήρι στην Παλαιστίνη. Το θεμελίωσε στις αρχές του τετάρτου αιώνα ο σπουδαίος βυζαντινός ερημίτης Άγιος Χαρίτων, ο οποίος, απ’ ότι λένε, εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά, πάνω από τα καθάρια νερά μιας πηγής. Γύρω του συγκέντρωσε μια κοινότητα από ομοϊδεάτες του – ασκητές όλοι, οι οποίοι ζούσαν μια ζωή σιωπής, αυτοαναίρεσης και αυστηρής νηστείας, διανθισμένη με πολύωρες προσευχές. Διακόσια χρόνια αργότερα, εκείνο που προσέλκυσε το Μόσχο στο μοναστήρι δεν ήταν τόσο η αρχαιότητά του, όσο η σοφία του ηγουμένου του, του άμπα Κοσμά του Ευνούχου.

Σημεῖα γιά τό τέλος τοῦ κόσμου. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Σημεία για το τέλος του κόσμου

Πες μας ποιό είναι το σημάδι της ελεύσεώς Σου και των έσχατων; ρώτησαν οι μαθητές τον Χριστό. Και Εκείνος τούς απαριθμεί όχι ένα αλλά πολλά σημάδια. Τα σημάδια εκείνα θα φανερωθούν μέσα από αμαρτωλούς λογισμούς και αισθήματα απάνθρωπα, μέσα από ανθρώπους, από πράγματα, από γεγονότα, από στοιχεία και φαινόμενα φυσικά. Με ένα λόγο, ένας σωρός από ποικίλα σήματα θα φανερωθούν πριν από το τέλος του κόσμου και του χρόνου.

Όπως προ του Κατακλυσμού, όλοι οι λογισμοί των ανθρώπων ήταν στραμμένοι στο κακό, έτσι θα γίνει και στο τέλος του κόσμου, οι λογισμοί των περισσοτέρων ανθρώπων θα είναι αμαρτωλοί και πονηροί ενώ τα συναισθήματά τους θα παρουσιάζουν μία ψυχρή Αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον. Θα ψυχραθεί ή Αγάπη των πολλών και πολλοί ψευδοπροφήτες και ψευδομεσσίες θα εμφανιστούν.

Σέ μία ἐκκλησία τοῦ Γαλατᾶ τήν Μεγάλη Σαρακοστή τοῦ 1954

 Σε μία Εκκλησία του Γαλατά στην Πόλη, όπου συχνάζουν οι ναυτικοί και ταξιδιώται ν’ ανάψουν το κεράκι τους για τους δικούς τους και το καλό ταξείδι προς τις φουρτουνιασμένες θάλασσες του Πόντου. Εκεί τη Μεγάλη Σαρακοστή του 1954 πήγε να λειτουργήση και να ξομολογήση τους Χριστιανούς κάποιος Γέρων Πνευματικός*, για πρώτη φορά επισκεπτόμενος την Πόλη. Ο τακτικός εφημέριος, εξυπηρετών και άλλην Εκκλησίαν εις γειτονικόν Αγίασμα, αφού τον κατετόπισε εις τα του Ιερού Βήματος, του έδωσε και μερικές δεκάδες ονομάτων «ζώντων και τεθνεώτων», τον ωδήγησε εις συνεχόμενον σκοτεινόν Παρεκκλήσιον, και αφού του έδειξε μικράν κλίμακα ανερχομένην ελικοειδώς τα κατηχούμενα του Ναού, του είπεν εμπιστευτικώς, ότι τον περιμένουν επάνω καμμιά δεκαριά άνθρωποι για να εξομολογηθούν και είναι ανάγκη ν’ ανεβή να τους εξομολογήση και μεταλάβουν είτα εις την Λειτουργίαν, διότι επείγονται να φύγουν το βράδυ με το πλοίον της γραμμής, είναι ξένοι από μακρυά. Ανέβαινε ο Γέρων συλλογιζόμενος το δύσκολον ζήτημα της….

Γέροντας Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής: ὅλοι μας μποροῦμε νά γίνουμε ἅγιοι!

Το πρώτο, πού κάνει κάθε άνθρωπος, όταν τον καλέση ο Θεός στην επίγνωσί Του, είναι να ερευνήση με ακρίβεια τον εαυτό του για να ιδή, ότι πράγματι στην ζωή του πολλές ενέργειες του ήσαν έξω από το θέλημα του Θεού. Και από αυτή την στιγμή αρχίζει το έργο της μετανοίας. Η μετάνοια αρχίζει από την κατάπαυσι της αμαρτωλής ζωής και φθάνει μέχρι αυτής της θεώσεως, η οποία δεν έχει τέλος.
Ο Θεός δεν έχει περιγραφή και τέρμα· ούτε και οι ιδιότητές Του είναι δυνατό να έχουν. Μπαίνοντας ο άνθρωπος, δια της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, μέσα στους κόλπους της θεώσεως, πάσχει όλες αυτές τις ιδιότητες τις ατέρμονες, τις αψηλάφητες, τις ανεξιχνίαστες, τις απέραντες. Γι’ αυτό είπα ότι η μετάνοια δεν έχει τέρμα.

Γιά τήν ἀγάπη στούς ἐχθρούς μας, Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Π. Σάββας Ἁγιορείτης, γιά τήν ἀγάπη στούς ἐχθρούς μας 

Πηγή: Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

 

Ὁ Μοναχισμός.Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

 Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ


Πηγή: Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,μέρος α΄

 

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

  Ὑπάρχει μιά προσωπική μαρτυρία τῆς ἀείμνηστης Γερόντισσας Μακρίνας, ἀπό τήν Πορταριά τοῦ Βόλου, πού τήν διηγεῖτο τακτικά. Τήν ἄκουσα κι ἐγώ, κάποτε, παρουσίᾳ καί ἄλλων χριστιανῶν, καί τήν καταγράφω:
Κάποια νεαρή κυρία εἶχε ὑποστῆ ἐγκεφαλικό ἐπεισόδιο, μέ ἀποτέλεσμα νά παραλύση τελείως ἀπό τήν μέση καί κάτω καί ἐλαφρά ἀπό τήν δεξιά της πλευρά. Τό μυαλό καί ἡ ὁμιλία της δέν πειράχθηκαν καθόλου.
Ἀπό τήν Γερόντισσα Μακρίνα, πρίν ἀπό χρόνια, εἶχε μάθει τήν Εὐχή, τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», καί ἐπεκαλεῖτο συνεχῶς ὄχι μόνο τό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ἔτσι, κατάκοιτη καί ἀκίνητη ὅπως ἦταν, μέ ἐλεύθερο τό ἀριστερό της χέρι, ἔκαμε συνέχεια κομποσχοῖνι στό ὄνομα τῆς Παναγίας, λέγοντας καί φωνάζοντας μέ πόνο καί θέρμη ψυχῆς: «Ὑπεραγία Θεοτόκε, βοήθει μοι» ἤ «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον με» καί «Παναγία μου, σῶσε με, εἶμαι ἁμαρτωλή».

Πῶς βλέπει τήν Β’ Βατικάνειο Σύνοδο καί τή «νέα ἐποχή» τοῦ Παπισμοῦ ἕνας πρώην Παπικός

 

Πῶς βλέπει τή Β΄Βατικάνειο Σύνοδο (1962-1965)
καί τή «νέα ἐποχή» τοῦ Παπισμοῦ
ἕνας πρώην Παπικός («ρωμαιοκαθολικός»)

 

Ὁ Ἱερομόναχος π. Ἀμβρόσιος Γιάνγκ (Hieromonk Fr. Ambrose Young, 1943- ), γεννηθείς καί ἀνατραφείς στόν Παπισμό, εἶναι ἕνας ἀπό τούς παλαιούς καί στενούς συνεργάτες τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος π. Σεραφείμ Ρόουζ (1934-1982), τοῦ πολύ ἀγαπητοῦ πανορθοδόξως τόσο γιά τόν πολυκύμαντο, ἀλλά καί τελικῶς ὁσιακό, βίο καί τήν τελείωσή του, ὅσο καί γιά τά συγγράμματά του, ὅπου ὁ Γέροντας π. Σεραφείμ διεισδυτικῶς, ὡς πνευματικός Πατήρ, ἀλλά καί ἄριστα κατηρτισμένος Χριστιανός φιλόσοφος, μεταξύ ἄλλων ἀναλύει ἀπό τήν ὀρθόδοξη χριστιανική ὀπτική, τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς Παραδόσεως τῶν Ἁγίων Πατέρων, τά σύγχρονα ἐπικίνδυνα ἑλκυστικά φαινόμενα τῆς «νέας πνευματικότητος», τῆς Νέας Ἐποχῆς καί τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων.

Ὁ π. Ἀμβρόσιος Γιάνγκ, Πρωθιερεύς Ἀλέξιος πρό τῆς μοναχοποιήσεώς του ( Ἰούλιος 2002), συνδέθηκε μέ τόν Γέροντα Σεραφείμ Ρόουζ πολύ ἐνωρίς (1966) [α], καί ἡ ἀλληλογραφία του μέ ἐκεῖνον, δημοσιευμένη καί σέ ἰδιαίτερο βιβλίο, ἔχει χρησιμεύσει ὡς πηγή στή σύνταξη τοῦ γνωστοῦ Βίου τοῦ Γέροντος π. Σεραφείμ ἀπό τόν Ἱερομόναχο π. Δαμασκηνό Κρίστενσεν τῆς Πλατίνα [β]. Ὁ ἴδιος ὁ π. Ἀμβρόσιος ἔχει συγγράψει πολλά βιβλία καί ἄρθα, ἐξέδιδε δέ καί τό διμηνιαῖο περιοδικό Nikodemos, πού ἀργότερα ἐξελίχθηκε, κατά τή συμβουλή τοῦ Γέροντος Σεραφείμ, στήν ἐφημερίδα Orthodox America.

Οἱ διανοούμενοι

 

 «Καί τό φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καί ἡ σκοτία αὐτό οὐ κατέλαβεν»

 (Ἰωαν. Α΄: 5).

 Κεφ. 13ο

Βοήθεια σημαντική εὕρισκαν κοντά στόν στάρετς Ἀμβρόσιο καί πολυάριθμοι διανοούμενοι, οἱ ὁποῖοι τήν ἐποχή ἐκείνη ἦταν ἐκτεθειμένοι σέ πολλούς κινδύνους. Τί φοβερές ἐπιδημίες πού μάστιζαν τότε τίς κεφαλές τῶν μορφωμένων!

 Ὁ ἕνας παρουσιαζόταν ὡς ὀπαδός τοῦ λαϊκισμοῦ· πίστευε πώς ὁ λαός σάν ἄλλος Θεός θά φέρη τήν σωτηρία.

 Ὁ ἄλλος παρίστανε τόν οὑμανιστή (=ἀνθρωπιστή), ἀλλά ὁ οὑμανισμός του εἶχε πάρει διάζευξι ἀπό τό χριστιανικό πνεῦμα.

 Ὁ τρίτος ἐμφανιζόταν ὡς ὑλιστής, καί ὅλα τά πορίσματα τῆς ἐπιστήμης τά ἔβλεπε σάν πολύτιμα βέλη τῆς φαρέτρας του.

 Ὁ τέταρτος ἐκαυχᾶτο ὡς ὀρθολογιστής καί ἀνέβαζε μέχρι τρίτου οὐρανοῦ τούς Γάλλους ἐγκυκλοπαιδιστάς.

 Ὁ πέμπτος ἐκήρυσσε τόν σοσιαλισμό καί σχεδίαζε μέ κάθε μέσο θεμιτό καί ἀθέμιτο τήν ἐπανάστασι. «Θέλετε νά ἐπιτύχη ἡ ἐπανάστασις;» ἔλεγε. «Πρέπει νά ὁδηγήσουμε στήν διαφθορά τήν ὑπάρχουσα κοινωνία».

3 Απριλίου Συναξαριστής. Νικήτα Ὁμολογητή, Ἰωσὴφ τοῦ Ὑμνογράφου, Ἐλπιδοφόρου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Βιθυνίου, Γαλύκου καὶ Δίου, Ἰλλυριοὺ Ὁσίου, Νεκταρίου Ὁσίου, Παύλου τοῦ Ἀπελευθερωτοῦ, Σύναξη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Ἀμαράντου Ρόδου.

Ὁ Ὅσιος Νικήτας ὁ Ὁμολογητὴς
Ὁ Ὅσιος Νικήτας καταγόταν ἀπὸ τὴν Καισάρεια τῆς Βιθυνίας καὶ ἔζησε τὸν 8ο αἰῶνα μ.Χ. Σὲ βρεφικὴ ἡλικία ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ μητέρα καὶ τὴν ἀνατροφή του τὴν ἀνέλαβαν ἡ ἐνάρετη γιαγιά του καὶ ὁ εὐσεβὴς Φιλάρετος, ὁ πατέρας του, ὁ ὁποῖος ἀνέθεσε ἀπὸ πολὺ νωρὶς τὴν ἐκπαίδευσή του σὲ κάποιο κληρικὸ φημισμένο γιὰ τὶς παιδαγωγικὲς καὶ πνευματικές του ἀρετές. Ἔτσι ὁ νεαρὸς Νικήτας ἀπόκτησε ἀξιόλογη κοσμικὴ καὶ πνευματικὴ παιδεία.
Ἀφοῦ ἐγκατέλειψε πατέρα, μητέρα, ἀδελφούς, ἀδελφές, συγγενεῖς, σπίτι, πατρίδα πλούτη καὶ σήκωσε τὸν σταυρό του μὲ προθυμία, ἀκολούθησε τὸν Χριστὸ καὶ ἔγινε ἄξιος μαθητὴς αὐτοῦ.
Σὲ νεαρὴ ἡλικία κατέφυγε στὴν περίφημη μονὴ τοῦ Μηδικίου τῆς Τριγλίας, ὅπου γρήγορα, γιὰ τὶς πολλές του ἀρετές, κατάκτησε τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἐκτίμηση ὅλων τῶν ἀδελφῶν τῆς μονῆς, οἱ ὁποῖοι μετὰ τὸν θάνατο τοῦ ἡγουμένου Νικηφόρου, τὸν ἐξέλεξαν ἡγούμενο τῆς μονῆς, ἐπὶ Πατριάρχου Ταρασίου (784-806 μ.Χ.).

Τό ὅραμα τοῦ Ἱερομάρτυρα Δανιήλ Σισόεβ

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ ΔΑΝΙΗΛ ΣΙΣΟΕΒ +2009.

Τέλος, στο τελευταίο βιβλίο του «Οδηγίες για τους αθάνατους, ή τι να κάνετε εάν τελικά πεθάνετε», υπάρχουν τα έξης λόγια: «Ο καλύτερος θάνατος για τον Χριστιανό, βεβαίως, είναι ο μαρτυρικός θάνατος για τον Σωτήρα Χριστό. Ουσιαστικά αυτός είναι ο καλύτερος θάνατος, ο οποίος είναι δυνατόν να τύχει σέ ένα άνθρωπο. Ορισμένοι στέλνανε τα συλλυπητήρια στην OPTINAμετά τη δολοφονία τριών μοναχών, άλλ’ όμως για έναν χριστιανό, αυτό στην ουσία είναι η μέγιστη χαρά. Στην αρχαία Εκκλησία ποτέ δεν στέλνανε συλλυπητήρια όταν κάποτε δολοφονούσαν κάποιον. Τότε όλες οι εκκλησίες στέλνανε αμέσως τα συγχαρητήρια. Φανταστείτε, συγχαρητήρια για το γεγονός ότι έχουν ένα νέο προστάτη στον ουρανό! Ο μαρτυρικός θάνατος ξεπλένει όλες τις αμαρτίες, εκτός από την αίρεση και το σχίσμα…».

Πάρα πολλοί, ακόμη και μεταξύ εκείνων πού διαφωνούσαν μαζί του σέ ορισμένα θέματα, απορούσαν και θαύμαζαν το θάρρος του.

Προορατικό χάρισμα,μέρος β΄ (τελευταῖο)

 

Κεφ. 12ο: μέρος β΄ (τελευταῖο)

Ἐρωτᾶ κάπου ἡ Ἁγία Γραφή· «Τίς γάρ οἶδεν ἀνθρώπων τά τοῦ ἀνθρώπου;» (Α΄ Κορ. β΄: 11). Πράγματι. Ποιός ἄνθρωπος μπορεῖ νά γνωρίζη τίς μυστικές σκέψεις καί διαθέσεις τοῦ ἄλλου ἀνθρώπου; «Ἡ ψυχή τοῦ διπλανοῦ σου», εἶπε ἕνας Γέροντας, «ὁμοιάζει μέ σκοτεινό δάσος». Μόνο ὁ Θεός ἐρευνᾶ τά βάθη τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς. Καί μόνο οἱ ἄνθρωποι πού εἶναι θεοφόροι μποροῦν νά ἔχουν τέτοια ἱκανότητα. 

Ὥρισμένοι ἐπισκέπτες ἤθελαν νά προσφέρουν κάποιο δῶρο στόν ἀγαπητό τους στάρετς. Κάποια κόρη πού τήν εἶχε ὁδηγήσει στήν Ὄπτινα μία συγγενής της μοναχή, ἐνῶ περίμενε νά βγῆ ὁ π. Ἀμβρόσιος γιά τήν κοινή εὐλογία βρέθηκε σ᾿ ἕνα δίλημμα. Κρατοῦσε στό χέρι της καραμέλλες καί σκεπτόταν νά τίς δώση στόν στάρετς. Δέν τίς εἶχε ὅμως τυλιγμένες ἤ τοποθετημένες σέ κουτί καί ντρεπόταν νά τίς προσφέρη ἔτσι. « Νά τίς δώσω ἤ νά μή τίς δώσω;» συλλογιζόταν. Τήν ἔβγαλε ὅμως ἀπό τήν δυσκολία ὁ ἴδιος ὁ στάρετς.

Ηχητικό Αγιολόγιο 2 Απριλίου

Ηχητικό Αγιολόγιο 2 Απριλίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 2 Απριλίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Εὐχή καί φωτισμός τοῦ νοῦ

 

ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ
Ἐρώτησε κάποιος τόν Ἀββᾶ Φιλήμονα, μέ ποιό τρόπο μπορεῖ ἕνας χριστιανός, ποῦ ζῆ μέσα στόν κόσμο, ν᾿ ἀποκτήση καθαρό νοῦ, ὅπως ὁ ἴδιος, κι ἐκεῖνος ἀπήντησε: «Ὕπαγε, πόνησον. Κόπου γάρ χρεία καί πόνου καρδίας» (Ἀββᾶ Φιλήμονος, Λόγος περί τοῦ ἀββᾶ Φιλήμονος, Φιλοκαλία.., τ. Β΄, σελ. 320). Ἡ καθαρότης τοῦ νοῦ συνεπάγεται τήν ἐνοίκησι τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ ἐντός τῆς καρδιᾶς μας. Γιά τήν ἐπίτευξι ὅμως τῆς καθαρότητος, ἀπαιτεῖται πόνος, κόπος καί μόχθος πολύς. Ἄν γιά τήν ἀπόκτησι τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν καταβάλλεται τόση προσπάθεια καί ἀγωνία, πόσο μᾶλλον γιά τά πνευματικά;
Ἡ ἔναρξις τῆς πνευματικῆς προκοπῆς θά γίνη μέ τήν ἀπόταξιν τοῦ οἰκείου θελήματος καί τήν ἔνταξιν εἰς Γέροντα ἀπλανῆ, ὅστις θά ὁδηγήση αὐτόν εἰς τήν ὁδόν τῆς στενῆς διαγωγῆς, εἰς τήν τελείαν καθαρότητα τοῦ νοῦ, τόν φωτισμόν καί τήν τελειωσιν, ἤτοι, τήν θέωσιν.

Προορατικό χάρισμα,μέρος α΄

 

Κεφ. 12ο: μέρος α΄

Στήν συνείδησι τοῦ λαοῦ τά λόγια τοῦ στάρετς Ἀμβροσίου εἶχαν κῦρος προφητικό. Δέν ἦταν λόγια πού προέρχονταν ἀπό τήν σκέψι καί τήν κρίσι ἑνός κατά κόσμον σοφοῦ, ἀλλά ἑνός ἀνθρώπου φωτισμένου ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα. Στήν Παλαιά Διαθήκη εἶναι γραμμένο: «Ἔγνωσαν πᾶς Ἰσραήλ ἀπό Δάν καί ἕως Βηρσαβεέ ὅτι πιστός Σαμουήλ εἰς προφήτην τῷ Κυρίῳ» (Α΄ Βασ. γ΄: 20). Θά μπορούσαμε ἀντίστοιχα νά λέγαμε, ὅτι ὅλος ὁ εὐσεβής ρωσικός λαός ἀπό τήν μία ἄκρη τῆς χώρας ἕως τήν ἄλλη ἀντελήφθη ὅτι ὁ π. Ἀμβρόσιος ἐμφορεῖτο ἀπό γνήσιο προφητικό πνεῦμα. Οἱ λόγοι του δέν ἔμοιαζαν μέ ἄχυρα, ἀλλά ἦταν γνήσιο σιτάρι μέ τό ὁποῖο οἱ Χριστιανοί μποροῦσαν νά παρασκευάσουν ἐκλεκτόν ἄρτο. Ἡ συνέχεια τοῦ λόγου θά πιστοποιήση κατά τόν καλύτερο τρόπο τά λεγόμενά μας.
Ὑπῆρχαν Χριστιανοί πού πρίν ἀρχίσουν κάποιο σοβαρό ἔργο ζητοῦσαν ἀπαραιτήτως τήν εὐλογία τοῦ στάρετς.

Μάθετε νά νικᾶτε τήν ὑπερηφάνεια (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)

ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΝΙΚΑΤΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

“Ἀρχή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ πρώτη προσβολή καί παρακίνηση πρός τό κακό, καί ὁπωσδήποτε εἶναι ἡ ρίζα καί τό ὑπόβαθρο τοῦ κακοῦ. Γιατί ἡ ἀρχή δηλώνει ἤ τήν πρώτη κίνηση πρός τό κακό ἤ τή σύσταση. Ὅπως θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, ἀρχή τῆς σωφροσύνης εἶναι ἡ ἀποχή ἀπό ἄτοπη θέα, δηλαδή ἡ πρώτη ὁρμή, ἄν ὅμως ποῦμε ὅτι ἀρχή τῆς σωφροσύνης εἶναι ἡ νηστεία, δηλαδή τό θεμέλιο καί ἡ συγκρότηση, ἔτσι καί ἡ ἀρχή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ ἀλαζονεία, γιατί ἀπό αὐτήν ἀρχίζει κάθε ἁμαρτία κι ἀπ’ αὐτήν συγκροτεῖται.

Τό ὅτι λοιπόν ὅσες καλές πράξεις κι ἄν κάνουμε, δέν τίς ἀφήνει ἡ κακία νά παραμείνουν καί νά μή διασαλευθοῦν, γίνεται φανερό ἀπό τό ἐξῆς· πρόσεχε πόσες καλές πράξεις ἔκαμε ὁ Φαρισαῖος, ἀλλά τίποτε δέν τόν ὠφέλησε, γιατί δέν ἔκοψε τή ρίζα τῆς ἀλαζονείας κι αὐτή κατέστρεψε τά πάντα.

«Τέτοιους ἀνθρώπους θέλει ὁ Θεός.!…»

 Ήταν κάποια γυναίκα πάμφτωχη σ’ ένα μικρό χωριό της Αιτωλοακαρνανίας και είχε τρία παιδιά. Κατάφερε να τα μεγαλώσει με απίστευτες στερήσεις και δυσκολίες, όμως, με μία μοναδική αξιοπρέπεια! Αυτή, ήταν η κυρα-Βασιλική.
Πέθανε παραμονή της Παναγίας του 1998. Την επόμενη μέρα, 15 Αυγούστου, το φτηνό φέρετρο με την σορό της,που ήταν πάνω στην καρότσα του μικρού αγροτικού ημιφορτηγού του ιερέα, κατευθυνόταν προς το κοιμητήριο.
… Στην πορεία της κηδείας, ακολουθούσαν μερικοί συγχωριανοί της και συζητούσαν για τα βάσανα που είχε περάσει όσο αυτή ζούσε, όταν, ξαφνικά, ευωδίασε όλος ο γύρω τόπος: χιλιάδες άνθη και λουλούδια να υπήρχαν, πραγματικά, δεν θα μύριζαν τόσο!

Λόγος εἰς τήν Δ’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν: Περί τῆς τῶν παίδων ἀνατροφῆς, ὅτι ἀπό τούς γονεῖς κρέμαται καί ἡ ἀπώλεια καί ἡ σωτηρία τῶν τέκνων τους (Ἀρχιεπ. Ἀστραχάν & Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

  (Ευαγγέλιο: Μαρκ. θ’ 17-32)
- Ο Ιησούς εθεράπευσε πολλούς ασθενείς αλλά ποτέ δεν ρώτησε πόσα χρόνια ήταν ο καθένας τους ασθενής. Γιατί σε αυτή την περίπτωση ρωτάει τον πατέρα του παιδιού; Μα ο Χριστός ως Θεός δεν γνώριζε;
- Αν η παιδική μας ηλικία είναι κρίσιμη για το ήθος που θα έχουμε ως ενήλικοι, δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό είναι άδικο; Η περίοδος όπου ο άνθρωπος δεν έχει διάκριση, γνώση και εμπειρία, να είναι τόσο κρίσιμη για την πορεία μας μετά; Ποιοί θα είναι υπεύθυνοι αν αυτή η πορεία δεν είναι καλή;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ.»Ἡ ἀγάπη εἶναι τό πιό δυνατό ὅπλο πού ὑπάρχει στόν κόσμο. Δέν ὑπάρχει δύναμη καί ὅπλο πού νά μπορεῖ νά νικήσει τήν ἀγάπη. Ὅλες οἱ ἀρνητικές δυνάμεις φθίνουν μπροστά στήν ἀγάπη.»

Η αγάπη

Η αγάπη είναι το πιο δυνατό όπλο πού υπάρχει στον κόσμο. Δεν υπάρχει δύναμη και όπλο πού να μπορεί να νικήσει την αγάπη. Όλες οι αρνητικές δυνάμεις φθίνουν μπροστά στην αγάπη.

Οι άγγελοι δεν αιχμαλωτίζονται όπως εμείς πού βρισκόμαστε σέ πτωτική κατάσταση λόγω των υλικών αγαθών. Λόγω των υλικών αγαθών και λόγω των ανθρώπων εμείς και τα πνεύματα πού έπεσαν εγκλωβιζόμαστε, φυλακιζόμαστε. Οι άγγελοι όμως δεν φυλακίζονται.

Τίποτε εδώ στη γη δεν αιχμαλωτίζει τούς αγγέλους και εκείνους τούς ανθρώπους πού ενώθηκαν με όλη την καρδιά τους και με όλη την ύπαρξη τους με τον Κύριο. Τίποτε δεν μπορεί να τούς φυλακίσει, επειδή η καρδιά τους είναι ελεύθερη. Τέτοιοι άνθρωποι είναι γεμάτοι από την ευλογία του Θεού, είναι ένα με τον Κύριο και διά μέσου του Κυρίου αγαπάνε τούς πάντες και τα πάντα. Οι άνθρωποι πού βρίσκονται σέ τέτοια κατάσταση αισθάνονται πώς όλοι γύρω τους είναι συγγενείς τους, αγαπημένοι τους. 

Σῶστε…Κρῦψτε…ἀσφαλίστε σπόρους

ΣΩΣΤΕ… ΚΡΥΨΤΕ… ΑΣΦΑΛΙΣΤΕ ΣΠΟΡΟΥΣ

(«Μᾶς παίρνουν καὶ τὸν τελευταῖο ἔλεγχο στὴν ἴδια μας τὴν ζωὴ»)

.            Ἦταν ἁπλὰ θέμα χρόνου οἱ ἑλληνικὲς ντόπιες ποικιλίες σπόρων νὰ βρεθοῦν στὸ στόχαστρο τῆς ἐπίθεσης, ὅπως αὐτὴ ἐξαπολύεται μὲ τὴν μορφὴ τοῦ κλεισίματος τῆς Τράπεζας Διατήρησης Γενετικοῦ Ὑλικοῦ.
.            Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι γενικὰ ἡ συγκυρία δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι χειρότερη γιὰ τὶς φυσικές, ντόπιες ποικιλίες σπόρων σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο, οἱ ὁποῖες μὲ κάθε τρόπο ἐπιχειρεῖται νὰ ἐξαφανιστοῦν καὶ νὰ κυριαρχήσουν ὄχι ἁπλὰ τὰ ὑβρίδια ἀλλὰ οἱ γενετικὰ τροποποιημένοι σπόροι. Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ μέσα σὲ μόλις 3-4 δεκαετίες οἱ φυσικὲς τροφὲς ξεχάστηκαν σχεδὸν ἐντελῶς καὶ μπῆκαν στὸ περιθώριο καὶ οἱ ἄνθρωποι πλέον τρέφονται μὲ ἐπεξεργασμένες τροφὲς γεμάτες κάθε εἴδους δηλητήρια, μὲ ἀντίστοιχο τρόπο προχωράει ραγδαία καὶ ἡ ἐξαφάνιση τῶν φυσικῶν σπόρων.

Τά τέσσερα ὅπλα τοῦ Χριστιανοῦ-Ἀόρατος πόλεμος.Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Τά τέσσερα ὅπλα τοῦ Χριστιανοῦ-Ἀόρατος πόλεμος.Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Π. ΣΑΒΒΑΣ-ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ-ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Πηγή: Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Προσευχή γιά τούς ἄνεργους καί ἀπολυμένους γιά στήριξη καί εὔρεση ἐργασίας

 

Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος . Ἀμήν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά
ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν.Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά Σου. Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί, καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου, ὅτι Σωτήρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

Στόν ἀντιγραφέα Νάρκισσο Π. γιά τήν ἐπαναφορά τῶν ἁμαρτωλῶν.

 

  Γράφεις πως πάντοτε  έλεγες στον καθένα την αλήθεια κατάματα και πως γι’ αυτό είχες πολλές δύσκολες καταστάσεις στη ζωή σου. Αυτό δεν με παραξενεύει. Σπανίζει ένας ασθενής να αγαπά τον γιατρό που με ιδιαίτερο τόνο του ανακοινώνει ανίατη και θανατηφόρο νόσο. Η αγάπη απέναντι στους αδελφούς μας βρίσκεται όχι στο να τους επιπλήττουμε πάντοτε αυστηρά, αλλά να τους λέμε εκείνους τους λόγους που θα τους χρησιμεύουν υπηρετώντας τη σωτηρία τους. Θυμήσου πως ο σωτήρας μας δεν κατακεραύνωσε την αμαρτωλή γυναίκα που οι Φαρισαίοι οδήγησαν στον λιθοβολισμό, αλλά στοργικά της είπε: «Πήγαινε κόρη, και μην αμαρτάνεις άλλο». Όταν ο απόστολος Ανανίας συνάντησε τον τυφλωμένο Σαύλο δεν τον αντιμετώπισε με απαξίωση και επίπληξη επειδή δίωκε τους χριστιανούς , αλλά τον χαιρέτησε ευαγγελικά : «Σαούλ αδελφέ»! ( Πράξ. 9,17 )  .

Περί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί περί Μετανοίας (mp3)

Περί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί περί Μετανοίας (mp3)

Π. Σάββας 2007-03-25_ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΊ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-03-07 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Μετάνοια=Ἀνάσταση πνευματική! Ἀπό τό Γεροντικόν

ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΕΥΛΑΒΗΣ κι ενάρετος μοναχός είχε μια αδελφή στην πόλι, που ζούσε βίο άσωτο και παρέσυρε πολλούς νέους στην αμαρτία. Οι αδελφοί στην έρημο συχνά παρώτρυναν το μοναχό να πάη ως την πόλι, να συνετήση την παραστρατημένη αδελφή του. Εκείνος στην αρχή εδίσταζε. Φοβόταν τους κινδύνους, που κρύβει ο κόσμος για τους νέους μοναχούς. Ύστερα όμως για την υπακοή αποφάσισε να κατέβη.

Μόλις πλησίασε στο πατρικό του σπίτι, οι γείτονες πρόλαβαν και ειδοποίησαν την αδελφή του. Η καρδιά της παραστρατημένης κόρης σκίρτησε στ’ αναπάντεχο άκουσμα. Χρόνια επιθυμούσε να ιδή τον αγαπημένο της αδελφό. Παράτησε τη συντροφιά της κι όπως βρισκόταν τη στιγμή εκείνη μέσα στο σπίτι της, με γυμνά πόδια και ξέσκεπη την κεφαλή, έτρεξε στο δρόμο να τον υποδεχτή.

Αντικρύζοντας με τα μάτια του εκείνος τον ξεπεσμό της, ταράχτηκε. Έκλαψε η ψυχή του.

— Δεν λυπάσαι τον εαυτό σου, αδελφή μου, της είπε με θλίψι, κι εκείνους που εξ’ αιτίας σου παραστρατούν; Συλλογίσου τι σε περιμένει ύστερα από το θάνατο.

Ἀββᾶ Δωρόθεου, Ἐπιστολή πρός Κελλαρίτη-2 (Ἡ διαχείρηση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν)(mp3)

Π. Σάββας 2008-12-31_ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ_ΑΣΚΗΤΙΚΑ_ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΕΛΑΡΙΤΗ_2

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-12-2008 (Σύναξη Μητέρων).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

http://www.hristospanagia.gr/?p=24691

Ὁσίας Σοφίας τῆς Ἀσκήτριας τῆς Κλεισούρας (1886-1974).Τρίτος πόλεμος θά γίνει…

ΟΣΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΚΗΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ (1886-1974). ΤΡΙΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ…..

*           Να είστουνε καλά. Χαράν να έσετε! -Να μετανοάτε, παιδία μου… Να ευτάτε προσευχήν… Νύχταν και ημέραν… οπού πορπατείτε, οπού ευρίουστουν, οπού στέκουστουν, πάντα να λέτε «Χριστέ μ’, να ελεήσ’ με! Με γλυκόν γλώσσαν να μιλάτε με τον Θεόν, να φτάτε προσευχήν».

*           Μου είπε η Παναγία πώς εκείνα πού είναι στα Ιερά Βιβλία των εκλεκτών του Υιού μου έρχονται όλα με τη σειρά να γίνουν. Τρίτος πόλεμος θα γίνη… Θα καταστραφούν τα τρία τέταρτα της ανθρωπότητας… Θα σωθή μόνο το ένα τέταρτο…

Συμβούλευε: Να έχουμε Αγάπη, ταπείνωση και υπομονή στους πειρασμούς.

-Υπερηφάνεια άσκεμον πράγμα… ρούζ την ψην σην κόλασιν….

*           Της είπε η Παναγία:

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφείμ, ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου

Πειραιεύς 12 Μαρτίου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέστειλε τήν κάτωθι Ποιμαντορική Ἐγκύκλιο πρός τόν εὐαγῆ κλῆρο καί τόν φιλόχριστο λαό τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς γιά νά ἀναγνωσθῆ κατά τήν ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

ΕΟΡΤΙΟ ΜΗΝΥΜΑ

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ & ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΕΝΤΗ

Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ

ΕΠΙ ΤΗι ΕΟΡΤΗι ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 2014

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Συχνὰ ὁ Θεὸς ἐνεργεῖ μέσα στὴν ἱστορία μὲ τρόπο ξένο πρὸς τὴν ἀνθρώπινη λογικὴ, μὲ τρόπο ποὺ ὑπερβαίνει τὴν ἀνθρώπινη προσμονή. Τοῦτο συμβαίνει καὶ σήμερα, κατὰ τὴν μεγάλη Θεομητορικὴ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. Πολλὰ τὰ θεῖα παράδοξα ποὺ συνοδεύουν, καὶ κοσμοῦν, καὶ λαμπρύνουν τὴν παροῦσα πανήγυρη.

Τί νὰ ξεχωρίσει κανεὶς μεταξὺ τῶν πολλῶν; Τί νὰ ὑπογραμμίσει κανείς ἀπὸ τὰ τόσα καίρια καὶ σωτήρια;

Τὴν παρουσία τοῦ Ἀρχαγγέλου ἐνώπιον τῆς Παρθένου Κόρης;

Τὸ παράδοξο ἄγγελμα τῆς ἀσπόρου συλλήψεως;

Τὴν παρρησία τῆς Μαριὰμ, ποὺ μὲ σοφία καὶ διάκριση ἐρωτᾶ καὶ διαλέγεται γιὰ τὸ νόημα καὶ τὴ σημασία τοῦ ἀγγελικοῦ ἀσπασμοῦ;

Τὸ μέγα μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὸ ὁποῖο «δι’ ἡμᾶς τοῦς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν» συγκαταβαίνει τοῦ δικοῦ μας δράματος, συμπονώντας καὶ συμπάσχοντας μαζί μας ἕως θανάτου, λαμβάνοντας τὴν δικὴ μας φύση, δεχόμενος ὅλα τὰ ἀνθρώπινα ἐκτὸς τῆς ἁμαρτίας;