Ἀνθρώπινη Φύση: αὐτό τό Ἐκκρεμές!

 

«Τρία αδέλφια, ο Παύλος, ο Παυσίριος και ο Θεοδοτίων ζούσαν στην περιοχή του Σουέζ, της Αιγύπτου (290 μ.Χ. ) . Οι δύο πρώτοι έγιναν Μοναχοί και ο τρίτος …ληστής. Ο ειδωλολάτρης Άρχων της Αιγύπτου Αρειανός συνέλαβε τους δύο χριστιανούς . Ο Παύλος τότε ήταν 37 ετών και ο Παυσίριος 25. Ο Θεοδοτίων έμαθε την σύλληψη των αδελφών του και κατέβηκε από τα βουνά για να τους αποχαιρετήσει, πριν τους θανατώσουν. Πήγε, μάλιστα, και παρακολούθησε από μακριά την ανάκριση των αδελφών του.

Όσα, όμως ,είδε και άκουσε κατά την ανάκριση τον συνεκλόνισαν. Η σκέψη του μάλιστα πήγε στην δόξα και την αμοιβή που θα απολάμβαναν τα αδέλφια του , γι’ αυτή την ηρωική τους στάση.
Αυτό ήταν! Η θεία Χάρις άναψε μέσα του φωτιά που θέρμανε την σκληρή και ψυχρή καρδιά του.Παρουσιάσθηκε αμέσως μπροστά στον ηγεμόνα και ομολόγησε ότι ήταν κι αυτός χριστιανός. Ορμητικός μάλιστα και ατρόμητος καθώς ήταν, πήδηξε επάνω στη εξέδρα του δικαστηρίου και γκρέμισε τον ηγεμόνα από τον θρόνο του… Τότε τον συνέλαβαν και αφού τρύπησαν το στήθος του και την κοιλιά του με πυρακτωμένα σίδερα, τον αποκεφάλισαν» ( Συναξάρι 24 Ιανουαρίου ) .
Το θαυμαστό αυτό περιστατικό αποκαλύπτει τα εξής:

Πρώτον την   τρεπτότητα   της ανθρώπινης φύσης. Τα άψυχα και μη έλλογα δημιουργήματα του Θεού δεν τρέπονται, δεν αλλοιώνονται και δεν αλλάζουν. Μένουν αναλλοίωτα. Μόνο ο έλλογος άνθρωπος τρέπεται προς το καλό ή το κακό και αντίστροφα. Αυτό είναι χάρισμα ελευθερίας και φιλανθρωπίας του Θεού. Ελευθερίας μεν, διότι δεν εμποδίζει τον άνθρωπο να επιλέξει ελεύθερα τον τρόπο της ζωής του και να στρέψει την θέλησή του (την αγάπη του) προς αυτό που επέλεξε. Φιλανθρωπίας δε, διότι ο άνθρωπος ,αφού δοκιμάσει τις συνέπειες της ελεύθερης επιλογής του, μπορεί, έχει εκ φύσεως , την δυνατότητα να αλλάξει και να στρέψει σε άλλη, διαφορετική κατεύθυνση την θέληση και την πορεία της ζωής του.
Δεύτερον , τον ρόλο της  θείας Χάρης. Η θεία Χάρις, η άκτιστη αυτή ενέργεια της αγάπης του Θεού διεισδύει και στις πιο σκληρές καρδιές, όπως η ακτίνα του ήλιου διεισδύει μέσα από μικρές σχισμές στα πιο σκοτεινά και υπόγεια μέρη και, όπως ο σπόρος που είναι κρυμμένος μέσα στην καρδιά της γης, όταν έλθει η ώρα της άνοιξης τινάξει το χώμα που τον σκεπάζει και ανασταίνεται από τον τάφο της γης.
Τρίτον, το μέλλον του κάθε ανθρώπου. Το μέλλον του κάθε ανθρώπου δεν είναι γνωστό. Οι άνθρωποι στον κόσμο τούτο διαφοροποιούνται. Από τα τρία αδέλφια, οι δύο έγιναν Μοναχοί και ο τρίτος ληστής. Κανενός όμως το μέλλον δεν είχε κριθεί. Όσο ζει ο άνθρωπος υπάρχει ο κίνδυνος ή η ελπίδα της αλλαγής. Τα αιώνιο μέλλον του καθενός αιωρείται ανάμεσα στο μηδέν και το άπειρο. Το εκκρεμές της ύπαρξης του κάθε ανθρώπου ταλαντεύεται ανάμεσα στην άβυσσο και τον Παράδεισο, ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως…
Μέσα στο διάστημα της ζωής μας, όλα παίζονται . Το παρόν και το μέλλον, το προσωρινό και το αιώνιο. Όσο ζούμε, οι παράγοντες της ζωής και του θανάτου  αγωνίζονται για να ασκήσουν επάνω στην ύπαρξη του καθενός μας τις επιρροές τους, την κυριαρχία τους. Ο Ιούδας, μαθητής του Χριστού, για χρόνια , την τελευταία στιγμή χάθηκε στο σκοτάδι. Και ο Ληστής , για χρόνια κλέφτης και εγκληματίας, την τελευταία στιγμή κέρδισε τον Παράδεισο… Γι’ αυτό και η Εκκλησία έκπληκτη μπροστά στο μυστήριο του ανθρώπου διακηρύττει: « Δεινόν η ραθυμία, Μεγάλη η  Μετάνοια»!


Από το βιβλίο: «+ Μητροπολίτου Αχελώου
ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Κ. ΣΤΥΛΙΟΥ)
ΟΙ ΑΕΤΟΙ
Ορθόδοξο Θεολογικό Αγιολόγιο»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
http://talantoblog.blogspot.gr/2013/02/blog-post_6689.html
http://www.hristospanagia.gr/?p=6092#more-6092