Ὁ Γέροντας ζοῦσε τὴν ἀγάπη τῆς
Καινῆς Διαθήκης καὶ μὲ τὸ κριτήριο τῆς ἀγάπης αὐτὴς τὰ ἀξιολογοῦσε ὅλα.
Κάποτε τοῦ μιλοῦσα γιὰ τὴν ἠθικὴ κρίση τῆς ἐποχῆς μας, ἡ ὁποία, μὲ τὰ
ἐκπληκτικὰ ὀπτικοακουστικὰ μέσα τηλεπικοινωνίας, ἔχει πάρει τὴ μορφὴ
παγκόσμιας ἐπιδημίας δαιμονικῆς ἀποστασίας, ποὺ δὲν ἔχει προηγούμενο
στὴν ἱστορία, ἀπὸ πλευρᾶς ἐκτάσεως καὶ βάθους της.
Ὁ Γέροντας δὲν μιλοῦσε.Μόλις ὅμως τοῦ εἶπα ὅτι φοβοῦμαι πὼς ὁ Θεὸς θὰ ἐπιτρέψει σκληρότατες τιμωρίες γιὰ νὰ συνετισθοῦμε, ἀντέδρασε μὲ τὰ λόγια:
“Ὄχι, ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ! Ὁ
ἄνθρωπος αὐτοτιμωρεῖται, ἀπομακρυνόμενος ἀπὸ τὸν Θεό. Εἶναι, ἂς ποῦμε:
Ἐδῶ νερό, ἐκεῖ φωτιά. Εἶμαι ἐλεύθερος νὰ διαλέξω. Βάζω τὸ χέρι μου στὸ
νερό, δροσίζομαι. Τὸ βάζω στὴ φωτιά, καίγομαι”.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου
Άγιος Πορφύριος http://www.porphyrios.net/?p=1670
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου