Συμμετέχοντας στίς ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς.

\

Διανύουμε την ιερότερη περίοδο του εκκλησιαστικού μας έτους. Την Μεγάλη Σαρακοστή. Ένα χρονικό διάστημα που θα μας οδηγήσει στο Πάσχα. Κι ως τότε: Νηστεία, εγκράτεια, αγώνας και μπόλικη προσευχή.

Ως την «εορτή των εορτών», το Πάσχα, οι Ιερές Ακολουθίες, οι ομαδικές αυτές προσευχές που τελούνται στους Ορθόδοξους Ναούς μας – τουλάχιστον όπου υπάρχει εφημέριος – είναι αρκετές, είναι κατανυκτικές, γλυκές, κουραστικές και ταυτόχρονα ...ξεκούραστες.

Κουραστικές για το στόμα από τα πολλά ψαλλόμενα, κουραστικές για τα πόδια από την ορθοστασία, αλλά ξεκούραστες για τη ψυχή και το ανθρώπινο ταλαιπωρημένο πνεύμα. Η κάθε ενορία, με τούτο το Σαρακοστιανό λειτουργικό πρόγραμμα, μεταμορφώνεται σ’ ένα μικρό Μοναστήρι! Κι είναι όμορφη αυτή η εμπειρία.

Η κάθε ημέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι ένα εικοσιτετράωρο γεμάτο προσευχή! «Από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός». Η εκκλησιαστική ημέρα ξεκινά πάντα το απόγευμα. Έτσι οι καμπάνες, τα στόματα αυτά των Ναών που προσκαλούν όσους πιστούς θέλουν στο επίγειο σπίτι του Θεού Πατέρα, χτυπούν ρυθμικά κάθε απόγευμα. Κι ο Ιερεύς και οι λιγοστοί πιστοί συμπροσεύχονται με την Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου.

Ένα σύνολο ψαλμών, κατανυκτικών ύμνων και ευχών. Οι παλαιότεροι την ονόμαζαν «Κύριε των δυνάμεων», γιατί ακούγεται τούτος ο υπέροχος ύμνος. Ένας ύμνος που διαδηλώνει προς κάθε κατεύθυνση πως ο Θεός είναι δυνατότερος, ισχυρότερος, βοηθός, σκεπαστής και σωτηρία. Ένας ύμνος που προσκαλεί τον Θεό να έλθει κοντά στον άνθρωπο! «Μεθ’ ημών γενού», έλα μαζί μας...

Το λειτουργικό πρωινό ξεκινά με την Ακολουθία του Μεσονυκτικού. Προσευχή που παλαιότερα γινόταν τα μεσάνυχτα. Καθώς απλώνει η νύκτα τη σκοτεινιά της, ο πιστός σκέφτεται τον θάνατο, το τέλος της επίγειας ζωής του και καταφεύγει στον Πλάστη του ζητώντας το θείο Του έλεός! Μιλά με τον Θεό χωρίς πολλούς ύμνους, τροπάρια και ψαλμωδίες. «Ελέησόν με», Του λέει και Τον παρακαλεί.

Και καθώς συμμαζεύει η νύχτα την ψύχρα και την μαυρίλα της, συνεχίζουμε την Ακολουθία του Όρθρου. Σαν τις Μυροφόρες που μαζί με την Μητέρα του Ιησού «όρθρου βαθέως» έτρεξαν στον Τάφο του Κυρίου, τρέχουμε κι εμείς στον Ναό. Είναι μια προσευχή που μάς θυμίζει πολλά μα, κυρίως τον Άγιο που γιορτάζει την κάθε μια ημέρα και τους βασικούς στόχους της Μεγάλης Σαρακοστής, την μετάνοια, την νηστεία, την εγκράτεια... Λίγο πριν κλείσει ο Όρθρος αρχίζουν οι Ακολουθίες των Ωρών.

Η κάθε μία – η Πρώτη, η Τρίτη, η Έκτη και η Ενάτη – μας θυμίζει κάποιο σημαντικό γεγονός από την ζωή της Εκκλησίας μας. Την Σταύρωση, τον Θάνατο του Ιησού, την Πεντηκοστή... Και, Τετάρτες και Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, έχουμε την Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων. Εσπερινός και Λειτουργία μαζί! Ήθελαν οι παλαιότεροι Χριστιανοί να κοινωνούν τακτικότερα: Κυριακή, Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο!

Τι να γράψω για τα δειλινά των Παρασκευών, με την Ακολουθία των Χαιρετισμών της Θεοτόκου; Άλλη νότα, άλλο ύφος, άλλα λόγια, άλλα ψαλσίματα. Ελπιδοφόρα, χαρούμενα. Κυριαρχεί Αυτή που βασιλεύει στις καρδιές μας, η Παναγία η Κεχαριτωμένη, όπως Την ονόμασε ο Αρχάγγελος. Πόσες παιδικές θύμισες δεν κουβαλά ο καθένας μας από τα βράδια εκείνα των Χαιρετισμών! Δυστυχώς, τα παιδιά μας σήμερα, πνιγμένα στα φροντιστήρια και στις άλλες εξωσχολικές τους ενασχολήσεις, αύριο θα είναι στεγνά από όλα δαύτα...

Ακολουθία – κατά την γνώμη μου –  γλυκύτερη, θεωρώ πως είναι ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Κυριακής, ο Εσπερινός της συγνώμης. Θαυμάσια τροπάρια! Μας μεταγγίζουν το θείο έλεος. Μας αρπάζουν την ψυχή και μας την μεταφέρουν στον θρόνο του Θεού για να Του πούμε δακρυσμένοι: «Κύριε, μη αποστρέψεις το πρόσωπό Σου, από μένα το παιδί Σου, γιατί θλίβομαι, υποφέρω και πονώ παντοιοτρόπως»... «Κύριε, συγχώρεσέ με, γιατί κι εγώ συμφιλιώθηκα με τον αδελφό μου». 

Τι κρίμα που όλες αυτές τις Ακολουθίες της «Αγίας Σαρακοστής», τις αγνοούν οι Χριστιανοί μας! Σίγουρα είναι δύσκολο κάποιος να τις παρακολουθήσει όλες. Οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές, οι εργασίες μας αποπνικτικές, ο χρόνος μας λίγος κι η θέλησή μας μηδαμινή... Όμως, αξίζει τον κόπο. Μια απόφαση χρειάζεται, μια προσπάθεια. «Πίστη» και «πόθος»... Για να καταλάβουμε πως ήρθε Σαρακοστή και πως, έρχεται το Πάσχα.

Πηγή:π.Χρήστος Πυτιρίνης.

 http://ekdoseisxrysopigi.blogspot.com/2012/03/blog-post_9569.html#more