Τί εἶναι ἡ κόλαση;

Η λέξη κόλαση σημαίνει τιμωρία. Όταν ένας άνθρωπος αμαρτάνει, έρχεται η συνείδησή του και τον τύπτει, τον ελέγχει, τον στενοχωρεί. Λέει τότε ο αμαρτωλός: Πόσο ξέπεσα; Πως το έκανα αυτό; Δεν έπρεπε να το κάνω. Ο πόνος της αμαρτωλής ψυχής μεγαλώνει με την αίσθηση ότι βρίσκεται μακριά από το Θεό και δεν έχει παρρησία και θάρρος επικοινωνίας μαζί Του με την προσευχή. Ο αμαρτωλός δεν έχει το θάρρος να «κοιτάξει κατάματα» το Θεό. Συμβαίνει κάτι ανάλογο με το παιδί που στενοχωριέται, όταν δείχνει ανυπακοή στους γονείς του ή όταν κάνει κάποια ζημιά. Αυτή η αγωνία, ότι οι γονείς θα το μαλώσουν και θα το τιμωρήσουν, είναι μία κόλαση, μία εσωτερική

τιμωρία. Ο φόβος της απώλειας της στοργής το στενοχωρεί πιο πολύ και από την τιμωρία. Η απώλεια της επικοινωνίας με το Θεό στην κόλαση θα είναι η έσχατη θλίψη.

Ἡ θεραπευτική τῆς ἀκηδίας (Jean Claude Larchet)

 Κατά την περιγραφή του πάθους της ακηδίας είδαμε την ιδιαιτερότητά του: καταλαμβάνει όλες τις δυνάμεις της ψυχής, κινητοποιεί σχεδόν όλα τα πάθη, και επομένως σημαίνει το θάνατο όλων των αρετών. Επίσης, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα πάθη, η ακηδία δεν επιδέχεται θεραπεία και αντικατάσταση από κάποια αρετή, ειδικά αντίθετη προς αυτή. Διδάσκει σχετικά ο Άγιος Ιωάννης Σιναΐτης: «Τα μεν λοιπά πάθη, μια τινι αρετή καταργείται καθ’ έκαστον· ακηδία δε […] περιεκτικός θάνατος [Σ.τ.μ.: Θάνατος που περιέχει όλα τα κακά και περισφίγγει τον άνθρωπο απ’ όλες τις πλευρές] [εστίν]» (Κλίμαξ). Η συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα απαιτεί μία πολύμορφη θεραπευτική, όπως υπογραμμίζει ο Άγιος Ιωάννης Κασσιανός:

Ἔλεγαν γιὰ τὸν ἀββᾶ Σιλουανὸ….

Ἔλεγαν γιὰ τὸν ἀββᾶ Σιλουανὸ ὅτι εἶχε ἕναν μαθητή, ποὺ τὸν ἔλεγαν Μᾶρκο. Αὐτὸς εἶχε μεγάλη ὑπακοὴ καὶ ἦταν καλλιγράφος. Ὁ Γέροντας τὸν ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα γιὰ τὴν ὑπακοή του. Εἶχε καὶ ἄλλους ἕνδεκα μαθητές, οἱ ὁποῖοι στενοχωροῦνταν, γιατὶ αὐτὸν τὸν ἀγαποῦσε παραπάνω ἀπ᾿ αὐτούς.

Τὸ ἔμαθαν οἱ Γέροντες καὶ λυπήθηκαν. Πῆγαν λοιπὸν κάποια μέρα καὶ ἄρχισαν νὰ τὸν ἐλέγχουν. Τοὺς πῆρε μαζί του, βγῆκαν ἔξω καὶ κτύπησε ἕνα – ἕνα τὰ κελιὰ λέγοντας:

Οἱ πέντε δυνάμεις τῆς ψυχῆς κατὰ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμά_Ἡ ἀνθρωπολογία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου_mp3

 Π. Σάββας 2011-01-29_Οἱ πέντε δυνάμεις τῆς ψυχῆς κατὰ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμά_Ἡ ἀνθρωπολογία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-01-2011 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://www.hristospanagia.gr/?p=52507 

«Περί φιλαυτίας – 2ο Μέρος», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Περί φιλαυτίας – 2ο Μέρος»

   Λέγαμε τήν περασμένη φορά γιά τή μητέρα ὅλων τῶν κακῶν, πού εἶναι ἡ φιλαυτία. Σήμερα πάλι μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τοῦ Γέροντα, θά ἐμβαθύνουμε λίγο ἀκόμα σ’ αὐτό τό θέμα. Νά κάνουμε μία σύνδεση μέ τά προηγούμενα μέ βάση αὐτά πού λέει ὁ ἀββᾶς Ἡσαΐας καί ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής.

Λέει ὁ ἀββᾶς Ἡσαΐας «αὐτός πού φοβᾶται τήν ἀσθένεια τοῦ σώματος, δέν φτάνει στό μέτρο τῶν φυσικῶν του δυνατοτήτων, οὔτε μπορεῖ ν’ ἀποκτήσει τίς ἀρετές».

Ὅπως λέγαμε, ἡ φιλαυτία ὁρίζεται ἀπό τούς Πατέρες σάν ἡ ἄλογη ἀγάπη πρός τό σῶμα. Ὁ ἄνθρωπος φροντίζει τό σῶμα του, ὄχι ὅμως μέ σωστό τρόπο. Ἀγαπάει τόν ἑαυτό του, ἐξ οὗ καί ἡ φιλαυτία: εἶναι φίλος τοῦ ἑαυτοῦ του.

Ἡ νηστεία, ἡ συγχωρητικότητα καί ἡ ἐλεημοσύνη

 

Π. Σάββας 2016-03-13_Ἡ νηστεία, ἡ συγχωρητικότητα καί ἡ ἐλεημοσύνη_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-03-2016 (Κήρυγμα στήν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Τριάδας Ἐδέσσης ).

http://www.hristospanagia.gr/?p=52432 

Κόρη μου, νά πηγαίνεις στήν ἐκκλησία

Σ’ένα από τα μεγάλα χωριά της Αιτωλοακαρνανίας συνέβη το εξής περιστατικό:

 Η μητέρα μιας κοπέλας, καλή και ευσεβής, έφυγε για την αιώνια Βασιλεία του Θεού.

Πράγματι, ήταν μια γνήσια χριστιανή σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής της. Την Κυριακή, εκτός αν ήταν άρρωστη, πρωί-πρωί ξεκινούσε για την Εκκλησία κι εκεί η καθαρή και φιλόθεη ψυχή της πραγματικά συναντούσε κι ερχόταν σε επικοινωνία με τον Θεό. Συχνά-πυκνά κοινωνούσε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, που της έδινε ζωή και δύναμη.

Ἡ μετάνοια, ἡ ἐξομολόγηση καὶ τὰ σύγχρονα προβλήματα_mp3

 

Π. Σάββας 2016-03-12_Ἡ μετάνοια, ἡ ἐξομολόγηση καὶ τὰ σύγχρονα προβλήματα_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 12-03-2016 (Σύναξη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Μηνά_Καλυβίων Πέλλης ).

http://www.hristospanagia.gr/?p=52363 

Μνημόνευε τούς ἐχθρούς σου γιά νά γίνουν φίλοι

Κάποτε, ἕνας ἄρχοντας τῆς τσαρικῆς αὐλῆς, πῆγε νά συμβουλευτεῖ ἕναν περίφημο τότε γιά τήν ἀρετή του, ἱερέα τῆς Πετρούπολης. -Πάτερ, πές μου, τί νά κάμω;
Ἔχω πολλούς ἐχθρούς. Μέ μισοῦν «ματαίως»· χωρίς κανένα λόγο. Μέ συκοφαντοῦν στόν Τσάρο. Κινδυνεύω νά χάσω τήν δουλειά μου. Ἂν ὁ Τσάρος πεισθῆ καί μέ ἀπολύσει, ποῦ θά σταθῶ; Πῶς θά ζήσω; Σᾶς παρακαλῶ, συμβουλέψετέ με. Τί νά κάμω;
-Νά προσεύχεσαι. Γιά ὅλους. Καί περισσότερο γιά αὐτούς πού ξεσηκώθηκαν ἐναντίον σου. Καί στό σπίτι. Ἀλλά καί στήν Ἐκκλησία, στήν θεία λειτουργία. Ἔχει μεγάλη σημασία αὐτό.
-Καί τί θά βγεῖ μέ αὐτό, πάτερ; εἶπε πικραμένος.

Κυριακή τῆς Τυροφάγου: Ἑρμηνεία εἰς τό κατά Ματθαῖον εὐαγγέλιον (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 

(Ματθ. 6, 14-21)

• Ποιες αρετές διδάσκει το σημερινό ευαγγέλιο;
• Με ποιες άλλες αρετές πρέπει να συνδυάζεται η νηστεία για να μην είναι μάταιος αγώνας;

Γιὰ τοὺς μοναχούς_2ο μέρος_Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης_Π. Σωφρονίου_62ο μέρος_mp3

 

Π. Σάββας 2016-03-05_Γιὰ τοὺς μοναχούς_2ο μέρος_Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης_Π. Σωφρονίου_62ο μέρος_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 05-03-2016 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).

http://www.hristospanagia.gr/?p=52287 

Γιὰ τοὺς μοναχούς_1ο μέρος_Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης_Π. Σωφρονίου_62ο μέρος_mp3

 

Π. Σάββας 2016-03-05_Γιὰ τοὺς μοναχούς_1ο μέρος_Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης_Π. Σωφρονίου_62ο μέρος_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 05-03-2016 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).

http://www.hristospanagia.gr/?p=52283 

Πῶς μαλακώνει μία σκληρή καρδιά;(Ἀπό τό βίο τοῦ Ἁγ.Νικολάου Πλανᾶ)

  Στην οικογένεια που συχνότατα πήγαινε ο Παππούς (άγιος Νικόλαος Πλανάς), τον χώρο τους εντός της αυλής τον είχε νοικιάσει ένας τσαγκάρης κομμουνιστής, εκ των σημαινόντων στελεχών. Το μίσος του προς όλους, και εξαιρετικώς προς τους ιερείς, δεν είχε όρια. Εκεί που εργαζόταν παραληρούσε μονολογώντας, από πού θα αρχίσει με την παρέα του να σφάζουν τους παππάδες.

Και έλεγε:
- «Πρώτα – πρώτα, θα σφάξουμε τους παπάδες της Ζωοδόχου Πηγής».
Και έλεγε συνέχεια και για τους άλλους. Όπως σας είπα αυτός εργαζόταν εντός της αυλής. Ο Παππούς με την καλοσύνη του πήγε κοντά του και του λέει:
- «Καλησπέρα, παιδί μου».
Εκείνος, χωρίς να σηκώσει το κεφάλι του από την δουλειά του, κάτι μουρμούρισε. Το άλλο Σάββατο πήγε πάλι ο Παππούς:
- «Καλησπέρα, Λουκά μου».

Ἡ ὁμαδική προσευχή (Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου)

Πόσο ωφελεί του πλήθους των πιστών η προσευχή, που αποτελεί εκδήλωση αγάπης, το αποδεικνύει ο Παύλος. Αυτός που στον παράδεισο ανήλθε και «ήκουσεν άρρητα ρήματα» (Β’ Κορ. ιβ’, 4), που κατανίκησε όλα τα φυσικά ένστικτα, που σε μεγάλο ύψος πνευματικής τελειότητας ευρίσκετο, είχε ανάγκη των προσευχών των μαθητών του και τους έλεγε «προσεύχεσθε υπέρ εμού, ίνα ρυσθώ από των απειθούντων, προσεύχεσθε, ίνα μοι δοθή λόγος εν ανοίξει τους στόματός μου» (Ρωμ. ιε’, 30-31. Εφες. στ’ 19). Γενικώς, δε, τον βλέπουμε πάντοτε να ζητεί προσευχές των μαθητών του και να τους ευχαριστεί όταν προσεύχονταν υπέρ αυτού. [...] Εάν τον Παύλο η προσευχή των πολλών απήλλαξε από τόσους κινδύνους, δεν πρέπει και εμείς εξ’ αυτής να ελπίζουμε ανάλογη προστασία και μεγάλα οφέλη;Βεβαίως πρέπει. Διότι, όταν προσευχόμαστε μόνοι, η προσευχή μας δεν έχει μεγάλη δύναμη ενώ, όταν προσευχόμαστε πολλοί μαζί, αυτή γίνεται ισχυρότερη λόγω της ενώσεως μετά των άλλων και εισακουόμαστε ευκολότερα από το Θεό.

Γιά τήν ἐξομολόγηση (Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)

    Στον τεχνίτη Πάγια…

Ήθελες να μάθεις εάν η εξομολόγηση είναι απολύτως απαραίτητη! Παλιότερα συχνά εξομολογιόσουν, και σταμάτησες επειδή κάποιος γέλασε γι’ αυτό μαζί σου. Δεν έπρεπε να σταματήσεις. Σε ποιόν δεν γέλασαν oι άνθρωποι; Γνωρίζεις πως είπε ο Πλέον-προορατικός: «Ουαί υμίν οι γελώντες νυν, ότι πενθήσετε και κλαύσετε» (Λουκ. 6, 25). Εκτός από τη χειροτεχνία σου, λες ότι έχεις κι ένα αμπέλι, το όποιο παράγει άφθονα, αφού το περιποιείσαι καλά. Εάν κάποιος παραμελήσει το αμπέλι του, και γελάσει μαζί σου επειδή εσύ καλλιεργείς επιμελώς το δικό σου, θα σήκωνες τα χέρια σου από το αμπέλι, και θα σταματούσες να το καλλιεργείς; Δεν θα το έκανες, είναι σίγουρο. Πώς τότε μπορείς να ταλαντευθείς στην καλλιέργεια της ψυχής σου, της σημαντικότερης απ’ όλα τα αμπέλια στη γη; Αφού όταν πεθάνεις, τη ψυχή θα την πάρεις, ενώ το αμπέλι θα το αφήσεις.

«Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Αθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς»

     Tον 5ο αιώνα μ.Χ. βασίλευε στην Κωνσταντινούπολη ο Θεοδόσιος ο Μικρός. Ευλαβής ο αυτοκράτορας, μα στα χρόνια του ξεφύτρωναν η μία μετά την άλλη οι αιρέσεις. Συχνά αυτές πλανούσαν απ΄ τη σωστή πίστη και τον ευσεβή λαό αλλά ακόμη και τους άρχοντες και τους ιερείς.

Τώρα βγήκανε κάποιοι που λέγανε πως στον Αγγελικό Ύμνο που λέμε κάθε τόσο οι πιστοί, στο «Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς» πρέπει, τάχα, να προσθέσουμε και τις λέξεις «ο σταυρωθείς δι΄ ημάς».

Κυριακή τῆς Ἀποκρέω: Ἑρμηνεία εἰς τό κατά Ματθαίον εὐαγγέλιον (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 (Ματθ. 25, 31-46)

• Και η βασιλεία και η κόλασις είναι αιώνιος και ατελεύτητος.
• Ο φοβερός και δικαιότατος Κριτής την ημέρα της Κρίσεως μόνον τα περί ελεημοσύνης θα εξετάσει;
• Η δευτέρα Αυτού παρουσία δεν θα είναι ταπεινή και αγνώριμος όπως η πρώτη, αλλά θα είναι υπερένδοξη και με λαμπρότητα.

Ὑπομονή μᾶς χρειάζεται

Η πνευματική λογική μας διδάσκει, πως οι αρρώστειες και γενικά οι θλίψεις, που μας στέλνει ο Θεός, είναι μέσα έκφρασης του ελέους Του και της ευσπλαγχνίας Του για μας. Όπως τα πικρά φάρμακα τους άρρωστους τους ωφελούν πιο πολύ από τα γλυκίσματα, έτσι και αυτές βοηθούν εκείνους που τις υπομένουν στη σωτηρία και στην αιώνια ευτυχία πιο πολύ από τα θαύματα! Συχνά, πολύ συχνά, μια ασθένεια είναι πιο μεγάλη ευεργεσία από ένα θαύμα! Η αρρώστεια είναι τόσο ουσιώδης ευεργεσία, ώστε η απαλλαγή μας από αυτή (έστω και με θαύμα!) να μας βλάπτη, αφού αφαιρεί ένα πιο μεγάλο αγαθό• ένα αγαθό που με κανένα τρόπο δεν μπορεί να συγκριθή με το πρόσκαιρο αγαθό, που μας προσφέρει με θαύμα η θεραπεία μας από κάποια αρρώστεια^[79].

«Ὅταν κοιμᾶσαι καί ἔρχεται ὁ πονηρός νά κάνεις τόν Σταυρό σου, νά γυρίζεις ἀπό τό ἄλλο πλευρό καί θα φύγει..»

Διηγείτο ο Παπα – Χαράλαμπος ο Διονυσιάτης, συνασκητής του Γέροντα Ιωσήφ του Σπηλαιώτη:

«Τις πρώτες δύο-τρεις βραδιές που ήρθα και έμεινα στο ασκητήριο του γερό-Ιωσήφ ως κοσμικός, ο διάβολος τέτοια λύσσα είχε, που δε μ’ άφηνε να κοιμηθώ και να κάνω προσευχή. Πάω να κοιμηθώ και να, ο διάβολος επάνω μου ολόκληρος. Πότε σαν σκύλος, πότε σαν άνθρωπος, πότε σαν λιοντάρι.Εγώ από τον φόβο μου σηκωνόμουν και έκανα προσευχή. Έμεινα άϋπνος τελείως και την ημέρα δεν μπορούσα να κάνω τα καθήκοντά μου, να προσευχηθώ.

Όταν με ρώτησε ο Γέροντας πως περνώ, του είπα τι συμβαίνει. Με συμβούλεψε, όταν κοιμάμαι και έρχεται ο διάβολος από το ένα μέρος, να γυρίζω από το άλλο.

Θαῦμα: Ὁ Ἅγιος Λουκάς Κριμαίας θεράπευσε παιδί μέ ἐγκεφαλική παράλυση.

Διαβάστε την αναφορά που γίνεται για ένα μεγάλο θαύμα του Αγίου Λουκά του ιατρού αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, μετά από την προσκύνηση του ιερού λειψάνου του Αγίου στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά στην Βέροια.Μεταφέρουμε αυτούσια την ευχαριστήρια επιστολή που δέχτηκε ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και ο καθηγούμενος της Ι.Μ. Παναγίας Δοβρά αρχιμ. Παντελεήμων Κορφιωτάκης από τον ευγνώμωνα πατέρα του οποίου ο Άγιος Λουκάς θεράπευσε το παιδί.

Ὁ θαυματουργός φτωχόπαπας τῆς Ἀθήνας

  Άγιος Νικόλαος Πλανάς (1851-1932)

Ο άγ. Νικόλαος Πλανάς κι από κάτω η παλιά Αθήνα,

από την Ακρόπολη ώς το Λυκαβηττό

  Ο άγιος τούτος, που γιορτάζει 2 Μαρτίου, άγιος που πρόφτασε τον 20ό αιώνα κι έζησε στην Αθήνα, ήταν παντρεμένος και είχε κι ένα γιο. Όμως χήρεψε λίγο μετά τη γέννηση του παιδιού του. Γι’ αυτό ο λαός μας τον αναγνωρίζει ως προστάτη των παντρεμένων ζευγαριών.

Κάποτε παρακάλεσα κι εγώ, αν και ανάξιος & τεμπέλης στην προσευχή, για ένα ζευγάρι που κόντευε να διαλυθεῖ. Τώρα, με τη χάρη του Θεού, αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις τους. Λέτε να έβαλε το χεράκι του ο άγιος παπα-Νικόλας;

Ξέρω και μια πρόσφατη εμφάνισή του σε στενή συγγενή καλού μου φίλου, που αγνοούσε εντελώς την ύπαρξή του και μετά ανακάλυψε ποιος είναι, ψάχνοντας τη φωτογραφία του στο Διαδίκτυο. Εμφάνιση που είχε τεράστια σημασία για τη ζωή της.

Μεγάλη υπόθεση λοιπόν αυτό το σκυφτό γεροντάκι, που ήξερε ελάχιστα γράμματα κι η φωνή του δεν ήταν και τόσο καθαρή – αλλά η καρδιά του ήταν πεντακάθαρη…

Κάποτε ἕνας Θεοσεβής Ἱερέας Λειτουργοῦσε τοῦ Ἁγίου Δημητρίου…

  

Κάποτε ένας θεοσεβής ιερεύς, λειτουργούσε του Αγίου Δημητρίου, τον οποίον ευλαβείτο πολύ, λόγω του ότι ήτο μεσοβδόμαδα, οι χριστιανοί στο ναό ήσαν λίγοι.

Γιὰ τὰ ἐλαφρὰ ἁμαρτήματα. Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου.

 Γιὰ τὰ ἐλαφρὰ ἁμαρτήματα

Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης

Ο ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὸ πνευματικότατο βιβλίο του Πνευματικὰ Γυμνάσματα (Μελέτη ΙΔ΄) ἀναπτύσσει μὲ πολλὰ ἐπιχειρήματα πόσο μεγάλη ζημιὰ προξενοῦν τὰ λεγόμενα ἐλαφρὰ ἢ μικρὰ ἢ συγγνωστὰ ἁμαρτήματα. Δυστυχῶς πολλοὶ ἄνθρωποι, ἐπισημαίνει ὁ Ἅγιος, μὲ ἐλαφρὰ συνείδηση δικαιολογοῦν πολλὲς παρεκκλίσεις τους ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, λέγοντας, δὲν εἶναι τίποτε ποὺ εἶπα ἕνα μικρὸ ψεματάκι, δὲν εἶναι τίποτε…, ποὺ ἀστειεύθηκα, ποὺ κάπνισα, ποὺ θύμωσα, ποὺ εἶπα πειρακτικοὺς λόγους εἰς βάρος τοῦ ἀδελφοῦ μου, ποὺ ἔφαγα περισσότερο ἀπ’ ὅσο χρειαζόταν καὶ παραγέμισα τὸ στομάχι μου.
Ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς βεβαιώνει ρητῶς ὅτι καὶ γιὰ τοὺς ἀργοὺς λόγους θὰ δώσουμε λόγο στὸ Θεό (βλ. Ματθ. ιβ΄ 36)· καὶ γιὰ τὴν ἐμπεπλησμένη γαστέρα καὶ γιὰ τοὺς γέλωτες θὰ δώσουμε λόγο στὸ Θεό (βλ. Λουκ. ς΄ 25).Ἂν ποῦμε λόγου ψέματα, μεγάλα, ἁμαρτάνουμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Μικρὰ ὀνομάζονται χάριν διακρίσεως, γιὰ νὰ ξεχωρίζουν ἀπὸ τὰ θανάσιμα. Μιὰ λίμνη ὀνομάζεται μικρή, ὅταν συγκρίνεται μὲ τὸν ὠκεανό. Ἀλλὰ αὐτὴ καθ’ ἑαυτὴν δὲν εἶναι μικρή.

Ὑπάρχει τύχη ἤ Θεία Πρόνοια; (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος )

 
 Ὑπάρχει «τύχη» ἢ Θεία Πρόνοια; Κατὰ Τὸν Ἱερὸν Χρυσόστομον:

Εἶναι κακὸν καὶ ἀπηγορευμένον

 νὰ πιστεύῃ κανεὶς εἰς τὴν τύχην.

Καὶ λέγει:
Ἄν ἡ τύχη κάνῃ τὸν καλὸν ἢ τὸν κακὸν (ἄνθρωπον), τότε γιατὶ συμβουλεύεις τὰ παιδιά σου καὶ τὰ νουθετεῖς; Ὅλα τότε ἄσκοπα καὶ χαμένα. Ἄν ἡ τύχη κάνει τοὺς πλουσίους, καὶ τοὺς πτωχούς, τότε δὲν χρειάζεται μόρφωσις, οὔτε ἀγὼν διὰ ἀπόκτησιν περιουσίας.

Πρέπει νὰ ἐλέγχουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ὅταν βλέπουμε κάποια σφάλματα; Ὑπάρχει διαφορά, ὅταν βρίζει κανεὶς ἢ ὅταν ἐλέγχει κάποιον;

Ἴσως μερικοὶ ἀπὸ σᾶς, ποὺ διαβάζουν τὴν Ἁγία Γραφή, προβληματίζονται, ὅταν βλέπουν πὼς ὁ Κύριος ἐνῶ μᾶς ἀπαγορεύει νὰ λέμε τὸν πλησίον μας “ἀνόητε” καὶ “ἠλίθιε”, καί αὐτὸς ποὺ τὸ κάνει, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο Του, εἶναι ἔνοχος τῆς φωτιᾶς τῆς κολάσεως.
Ἐνῶ λοιπὸν λέει αὐτά, ὁ Ἴδιος πολλὲς φορὲς χρησιμοποιεῖ σκληρὰ λόγια γιὰ κάποιους ἀνθρώπους, ὅπως στὴν περίπτωση τοῦ ἀρχισυναγώγου, στὸν ὁποῖον εἶπε· “ὑποκριτά”.

Ἐπίσης πολλὲς φορὲς ἔλεγε ὑποκριτὲς τοὺς γραμματεῖς καὶ τοὺς φαρισαίους.

Αὐτοὺς ἔλεγε ἀκόμα· “ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν” (Μτθ. κγ´, 33).
Μιὰ φορά, ὅταν ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἦταν στὴν Ἰουδαία, Τὸν προειδοποίησαν ὅτι ὁ Ἡρώδης θέλει τὸ θάνατό του καὶ Τὸν συμβούλεψαν ὅσο γίνεται πιὸ γρήγορα νὰ φύγει ἀπὸ τὴν Ἰουδαία. Καὶ τί ἀπάντησε τότε ὁ Χριστός; Πολὺ ἤρεμα εἶπε τὸ ἑξῆς· “Πορευθέντες εἴπατε τῇ ἀλώπεκι ταύτῃ· ἰδοὺ ἐκβάλλω δαιμόνια καὶ ἰάσεις ἐπιτελῶ σήμερον καὶ αὔριον, καὶ τῇ τρίτῃ τελειοῦμαι” (Λκ, 13, 32). Ἀλεποὺ εἶπε τὸν Ἡρώδη.

Δεῖτε τίς προειδοποιήσεις τῶν ἁγιοσαββαϊτῶν πατέρων γιά τό καρναβάλι τοῦ 2009 πού διακωμωδοῦσε τόν ὀρθόδοξο μοναχισμό

Και αναλογιστείτε τι μεσολάβησε στη χώρα μας τα 7 χρόνια που πέρασαν… Συγκεκριμένα, στο καρναβάλι της Πάτρας κατά την περίοδο των αποκριών του 2009 (επί κυβερνήσεως Καραμανλή), οι διοργανωτές έθεσαν ως θέμα της πομπής το «σκάνδαλο Βατοπαιδίου», το οποίο όπως αποδείχθηκε ήταν ένα μεγάλο φιάσκο προκειμένου να έρθει στην εξουσία ο ολετήρας Τζέφρυ Παπανδρέου. Οι μοναχοί της Λαύρας του Αγίου Σάββα στην έρημο της Ιουδαίας, διέβλεψαν τον κίνδυνο από αυτή την προκλητική ασέβεια και προειδοποίησαν ότι εξαιτίας και αυτού του γεγονότος θα έρθουν δεινά στη χώρα μας…
Διαβάστε την επιστολή τους:

Ὁ ἐκλεκτός τοῦ Θεοῦ!

Ἀρχιμανδρίτου Σπυρίδωνος

Eγώ, παππούλη, εἴπε ο κατάδικος δέν θά ἄνοιγα τόν ἑαυτό μου σέ σένα ἄν ἐσύ δέν ἄγγιζες μέ τά κηρύγματά σου τήν καρδιά μου. Αὐτά πολύ μᾶς συγκινοῦν.
Ἔχουν δίκαιο οἱ φυλακισμένοι πού σᾶς ἀγαπᾶνε τόσο πολύ.
Ἑτοιμάζουν καί ἕνα δῶρο γιά σᾶς, μία εἰκόνα. Οἱ φυλακισμένοι θά σᾶς ἀκολουθήσουν ὅπου καί ἄν πᾶτε. Σᾶς ἀγάπησα καί ἐγώ, παππούλη.
Θά ἤθελα νά σᾶς παρακαλέσω κάτι: νά μέ ἐξομολογήσετε καί νά μοῦ δώσετε τήν Θεία Κοινωνία. Ποτέ στή ζωή μου δέν ἔχω μεταλάβει τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων.
– Μήπως, παιδί μου, θέλεις καί νά σέ χρίσω μέ τό Ἅγιο Μῦρο;
– Ναί, θά σᾶς χρωστῶ εὐγνωμοσύνη γι’ αὐτό.
Ἐδῶ μέσα στόν ἴδιο θάλαμο τόν ἔχρισα μέ τό Ἅγιο Μῦρο, τήν δεύτερη μέρα τόν ἐξομολόγησα καί τόν κοινώνησα τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων…

Ἡ ἀμοιβή δέν δίνεται στόν ἄνθρωπο γιά τήν ἀρετή του, ἀλλά γιά τήν ταπείνωσή του. Χωρίς τήν ταπείνωση ὅλα εἶναι μάταια!…«ΜΕΛΕΤΗΜΑ 20ον»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες

τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

181 . Ὅποιος συναισθάνεται τήν ἁμαρτωλότητά του, εἶναι ἀνώτερος ἐκείνου πού ἀνασταίνει μέ τήν προσευχή του νεκρούς!…

Ὅποιος στενάζει μιά ὥρα γιά τήν ψυχή του εἶναι ἀνώτερος ἐκείνου πού ὠφελεῖ ὅλο τόν κόσμο μέ τή διδασκαλία του!…

Ὅποιος ἀκολουθεῖ πίσω ἀπό τό Χριστό πενθώντας εἶναι ἀνώτερος αὐτοῦ πού ἐπαινεῖται στήν ἐκκλησία ἀπό τό λαό!…

182 . Ἄς ἐνθυμούμεθα τό θάνατο καί ἄς καταφρονήσουμε τή ματαιότητα τοῦ κόσμου καί τίς ἡδονές, γιά ν᾿ ἀξιωθοῦμε τῆς μελλούσης τρυφῆς τοῦ παραδείσου!…  183 . Πρῶτα πρέπει μέ τήν ἀμεριμνία ν᾿ ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τήν ταραχή τῶν βιοτικῶν μεριμνῶν. Καί μετά νά ἐπιθυμήσουμε τή μετά τοῦ Θεοῦ συνομιλία μέ τήν εὐχή, πού ὁδηγεῖ στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί μακαριότητα!…

Μέ τή σιωπή, τήν ἀνοχή καί τήν προσευχή ὠφελοῦμε τόν ἄλλον μυστικά

Όσιος Πορφύριος

Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό, στενοχωρούμαστε. Με τη στενοχώρια δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Ούτε και με τις υποδείξεις.
Ούτε αυτό είναι σωστό. Υπάρχει ένα μυστικό· αν το καταλάβουμε, θα βοηθήσομε.
Το μυστικό είναι η προσευχή μας, η αφοσίωσή μας στον Θεό, ώστε να ενεργήσει η χάρις Του. Εμείς, με την αγάπη μας, με τη λαχτάρα μας στην αγάπη του Θεού, θα προσελκύσουμε την χάρη, ώστε να περιλούσει τους άλλους, που είναι πλησίον μας, να τους ξυπνήσει, να τους διεγείρει προς το θείο έρωτα.

Ή, μάλλον, ο Θεός θα στείλει την αγάπη Του να τους ξυπνήσει όλους. Ό,τι εμείς δεν μπορούμε, θα το κάνει η χάρις Του. Με τις προσευχές μας θα κάνομε όλους άξιους της αγάπης του Θεού.

Να γνωρίζετε και το άλλο. Οι ψυχές οι πεπονημένες, οι ταλαιπωρημένες, που ταλαιπωρούνται από τα πάθη τους, αυτές κερδίζουν πολύ την αγάπη και την χάρι του Θεού.

«Σᾶς τό λέω νά τό ξέρετε. Δέν ὑπάρχει ταπείνωσις; Δέν ὑπάρχει Χριστός»

    Γερόντισσα Μακρίνα

19 Ἰουλίου 1990

 Νά προσέχουμε τή μνησικακία, γιατί μᾶς χωρίζει ἀπό τήν Χαρή τοῦ Θεοῦ. «Ἀγαπήσης Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου, ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καί τόν πλησίον σου ὡς τόν ἑαυτόν σου». Ὅταν φεύγη ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ψυχή μας καί μᾶς πλησιάζουν τά πάθη, τό μῖσος ἤ ἡ μνησικακία, ἀμέσως νά τά ξερριζώνουμε. Ἀμέσως νά πέφτουμε μπρούμυτα, εἴτε εἴμαστε στήν ἐκκλησία εἴτε στήν Τράπεζα καί νά λέμε: «Εὐλόγησον, συγχωρῆστε με, ἡμάρτησα, ἔχω ἐκεῖνο τό πάθος, βοηθῆστε με ψυχικῶς, νά μοῦ εὔχεσθε νά μοῦ φύγη αὐτό τό πάθος πού διατηρεῖται ἀκόμη στήν ψυχή μου». Καί νά δῆς πῶς ὁ Θεός θά ἐνεργήση μέσα στήν καρδιά μας.

Μία συνταρακτική πτυχή τῆς ἁλώσεως τῆς Πόλεως, κατά τήν ὁποία συνέβη κάτι ὑπερφυσικό..

  *Πάντοτε (και ιστορικά), η μετάνοια των λαών ήταν αυτή που έσωζε και ανύψωνε τους λαούς και η αμετανοησία αυτή που οδηγούσε σε θρήνους και αλώσεις.

 Η προστασία του Θεού ήταν ολοζώντανη στο Βυζάντιο, εκδηλουμένη με θαυμαστές επεμβάσεις, όπως στον προχριστιανικό λαό του, τον αγνώμονα Ισραήλ.

Και όπως, όταν εκείνος μετανοούσε από τις θεήλατες μάστιγες, αιχμαλωσίες και λιμούς, τον βοηθούσε με λευκοφόρους Αγγέλους επάνω σε χρυσοχάλινα άλογα να τρέπουν σε άτακτη φυγή τους κατακτητές του (βιβλία Μακκαβαίων), έτσι σήκωνε φουρτούνες και καταπόντιζε αύτανδρα τα πλοία των πολιορκητών του.

Ὁ Θεός προορίζει ἤ προγνωρίζει;

  «Έκανε την εκλογή μας αυτήν προτού να γίνει ο κόσμος, προς τον σκοπό, όταν θα ερχόταν ο καιρός να γεννηθούμε και να ζήσουμε στη γη, να είμαστε άγιοι και άμεμπτοι ενώπιόν Του». (Εφεσ. Α΄ 4-5).

Σχολιάζοντας τα παραπάνω λόγια ο αείμνηστος Καθηγητής Τρεμπέλας σημειώνει:

«Πάντες όσοι είναι εκλελεγμένοι διά να απολαύσουν τας επουρανίους ευλογίας, έχουν εκλεγή και διά να είναι άγιοι και άμεμπτοι. Το ότι εξελέγησαν υπό του Θεού, δεν δίδει εις αυτούς την ελευθερίαν να ζουν όπως αυτοί θέλουν, αλλ’ οφείλουν να καταβάλλουν πάσαν προσπάθειαν, όπως καταστούν άγιοι και άμωμοι. Παρεξηγούν βλασφήμως την περί Θείου προορισμού διδασκαλίαν οι λέγοντες, ότι αφού ο Θεός με προώρισεν, ωρισμένως θα σωθώ, διότι η απόφασις του Θεού δεν επιδέχεται ανάκλησιν.

Ο απόστολος ομιλεί περί εκλογής και προορισμού κυρίως, ίνα διεγείρη την ευγνωμοσύνην των χριστιανών και να προθυμοποιήση αυτούς, όπως καταβάλλουν πάσαν προσπάθειαν διά να γίνουν άγιοι».

Θά ἐπέμβη ὁ Χριστός, θά δώση μιά σφαλιάρα σέ ὅλο αὐτό τό σύστημα, θά πατάξη ὅλο τό κακό καί θά τό βγάλη σέ καλό τελικά.

 

1.-  Η σαφής παρέμβαση του Θεού εντός της Ιστορίας
Το 2004 ήρθε και μίλησε στα Ιωάννινα κατόπιν προσκλήσεως της Νομαρχίας Ιωαννίνων (!) ο Αθανάσιος Ρακοβάλης συγγραφέας του βιβλίου  “Οι Γκουρού, ο νέος και ο Γέροντας Παΐσιος” Η ομιλία του αφορούσε στις αιρέσεις και τις παραθρησκείες. Αφού τελείωσε την ομιλία ένας ηλικωμένος Γιαννιώτης του είπε:
“Καλά αυτά που μας είπες για τις αιρέσεις αλλά εμείς θέλομε να μας μεταφέρεις Λόγο Ζώντα του Γέροντος Παϊσίου περί των επερχομένων” Αφού το ζητάτε θα σας πώ απάντησε ο Αθανάσιος Ρακοβάλης λέγων επί λέξη: “μου είπε ο Γέροντας” “Θα ακολουθήσει καιρός παγκόσμιας αναταραχής και αβεβαιότητας κατά την οποίαν θα λάβει χώραν σαφής παρέμβαση του Θεού εντός της ιστορίας. Μετά απο αυτήν θα γεμίσει ο τόπος εκκλησίες και θα σας τραβούν απο το μανίκι να τους μιλήσετε για τον Χριστό!” 2.- Γέροντα, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβη ο Χριστός;

Ἡ λαμπάδα τῆς πνευματικῆς ἀγάπης

Από τα ποιήματα του Οσίου και θαυματουργού Ιωάννη του Χοζεβίτη

«Ενας μοναχός του παλαιού καιρού, μεταξύ των μεγάλων αγωνιστών, δέν ήθελε νά μνημονεύσει πατέρας, αδελφούς καί άδελφάς. Καί ήταν στο μοναστήρι τάξις γιά τούς λειτουργούς νά μνημονεύουν καθημερινά μέ τό γένος των τους μοναχούς. «Απέθανα γιά τούς συγγενείς», απαντούσε συχνότατα, όταν του ζητούσαν νά μνημονεύη οι αγιοι Λειτουργοί. «Ας μπορέσω νά φροντίσω γιά μένα καί γιά τούς άλλους δέ προσεύχομαι δέν έβαλα εγώ γιά τούς άλλους μαλλιά στό κεφάλι μου γιά ενέχυρο! Κατά τήν τάξη της Λαύρας ήλθε καί ο καιρός γιά νά πάη μέ υπακοή ένα καλοκαίρι στό Μετόχι. Λοιπόν, όταν εβράδιασε σταμάτησε στόν δρόμο στό σπίτι ενός δάσκαλου, πού αγαπούσε τόν Θεό.

«Οἰκογενειακός Προγραμματισμός»: Χρήματα πού στάζουν αἷμα…

Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι μετὰ τὴ δημοσιοποίηση τῶν ἐν λόγῳ ταινιῶν δημιουργήθηκε μεῖζον ζήτημα στὶς Η.Π.Α. Ὅλοι ὅσοι ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἱερότητα τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ἀπαίτησαν ἀπὸ τὸ ἀμερικανικὸ κογκρέσο νὰ διακόψει τὴν τεράστια οἰκονομικὴ ἐνίσχυση ποὺ παρέχει στὸν Οἰκογενειακὸ Προγραμματισμό. Στὴν Κύπρο καὶ στὴν κυρίως Ἑλλάδα οἱ ἀντίστοιχες ὀργανώσεις τοῦ Οἰκογενειακοῦ Προγραμματισμοῦ ἐπίσης λαμβάνουν ἁδρὲς κρατικὲς ἐνισχύσεις. Ἐπιπλέον ἐπισκέπτονται σχολεῖα, πανεπιστήμια, στρατόπεδα καὶ νοσοκομεῖα διαδίδοντας τὴν ἰδεολογία τους: ἐλεύθερες ἐκτρώσεις καὶ ἐλεύθερες γενετήσιες σχέσεις. Εἶναι καιρὸς καὶ στὴν πατρίδα μας νὰ ἀναχαιτίσουμε τὴν ὀλέθρια δράση τοῦ Οἰκογενειακοῦ Προγραμματισμοῦ.

«Θά περάσουμε δύσκολες μέρες, γιατί ὁ κόσμος δέν ἐξομολογεῖται, καί αὐτοί πού ἐξομολογοῦνται δέν κάνουν καθαρά ἐξομολόγηση»

 Ο Ταπεινός και χαριτωμένος Γέροντας της Κοζάνης Αρχιμ. Νεόφυτος Σκαρκαλάς (1917-2005).

 Ὁ μακαριστός γέροντας Νεόφυτος (κατά κόσμον Ναούμ Σκαρκαλᾶς), πού ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ τόν Μάιο τοῦ 2005, ἄφησε μνήμη πολύ ἐναρέτου καί ἁγίου ἀνδρός. Ἐφλέγετο ἀπό διάπυρο ἔρωτα πρός τόν Θεό καί τήν ἁγία Του Ἐκκλησία, τήν ὁποία διηκόνησε μέ πολύ ζῆλο, μέ ὅλη τήν ζωή του..

Ὁ γέροντας δέν εἶχε ἰδιαίτερο χάρισμα λόγου. Ὅμως τά ἁπλᾶ ἀλλά χαριτωμένα λόγια του ὠφελοῦσαν πολύ τούς ἀκροατάς του. Παραθέτουμε ἐνδεικτικῶς κάποια ἀπό αὐτά:~ Νά μή σταματήσετε τόν ἐκκλησιασμό καί τήν ἐξομολόγησι. Ἀπό τήν Ἐκκλησία βγαίνει ἡ ἁγιότης. Μέσα ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τά μυστήριά της δυναμώνει ἡ πίστις μας. Ἐγώ,παιδί μου, ἀπό τό σπίτι στήν Ἐκκλησία καί ἀπό τήν Ἐκκλησία στό σπίτι. Ἔτσι νά κάνῃς καί σύ.

«Ὁ ὑπερήφανος ἀγωνιστής» (Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτου)

*Από τη συλλογή ποιημάτων του Οσίου Ιωάννου του Χοζεβίτου (1913-1960)
 ~ Σέ μιά σκήτη ζούσε κάποτε ενας άγωνιστής μοναχός, πού θεωρούσε τόν έαυτό του άρκετά μεγάλο και τρανό.
«Οντας στό σώμα δυνατώτερος άπό τούς άλλους άδελφούς τής σκήτης, εκτελούσε τό διακόνημα καί τόν κανόνα διπλόν.
Εβδομήντα πέντε κομποσχοίνια τακτικά αύτός έγύριζε, ένώ οί άλλοι —πιό άδύνατοι—δέν μπορούσαν νά τόν άκολουθήσουν.
«Εκλαιγαν λόγω τής άδυναμίας των εν άντιθέσει πρός τόν μνημονευθέντα ένώ αύτός γελούσε έξ αιτίας των, νομίζοντας ότι τούς ξεπέρασε.
Ό Πολυέλεος Θεός δέν άφησε τόν δούλο Του νά χάση τούς κόπους του λόγω τών κακών λογισμών του.

ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΜΑΝΤΣΟΦ (28/06/1885-01/01/1976) .Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΙ ΚΟΠΟΙ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ . «Ἡ στάση μας ἀπέναντι στούς ἄλλους»

  Η στάση μας απέναντι στους άλλους

  Θα παραθέσουμε τώρα κάποιες ποιμαντικές διευκρινίσεις του πατρός Σεραφείμ για την οδό προς τη σωτηρία: «Στην οδό προς τη σωτηρία χρειάζεται να φυλάττομε τελεία ακακία, ταπείνωση και υπακοή. Σε όλα τά πράγματα και τις υποθέσεις είναι απαραίτητο να καθοδηγούμαστε από τον λόγο του Θεού. Ή πνευματική ζωή πραγματώνεται διά της πίστεως, αλλά ή πίστης επιβεβαιώνεται με τά έργα.

    Όταν θέλετε να νικήσετε τούς δαίμονες οφείλετε να υποχωρείτε μπροστά στην κακία των ανθρώπων. Σε προσβάλλει κάποιος; Υποχώρησε σ’ αυτόν και τότε θα επέλθει ειρήνη και ησυχία, πού λυτρώνει τον άνθρωπο από τη σύγχυση.

Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν.Ἀββᾶς Δωρόθεος – Ἔργα Ἀσκητικά

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν (ὁμιλία 14-01-2009)

 ἈββᾶςΔωρόθεος – Ἔργα Ἀσκητικά

Ἐπιστολή Η´

Στον ἀδελφό πού δοκιμάζεται ἀπό πειρασμό.

Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα, σήμερα θά δοῦμε ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀββᾶ Δωρόθεου «Ἔργα Ἀσκητικά» τίς ἀπαντήσεις τοῦ Ἁγίου Γέροντα σέ κάποιους ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι δοκιμαζόταν ἀπό πειρασμό. Θά δοῦμε λοιπόν πῶς ὁ Ἅγιος τούς συμβουλεύει γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν λογισμῶν. Βεβαίως πάντοτε οἱ ἅγιοι ἀπευθύνονται σέ πρόσωπα, δέ μιλοῦν γενικά, δηλαδή οἱ ἀπαντήσεις τους ἔχουν μιά προσωπική ἀναφορά. Ὅμως μέσα ἀπό αὐτή τήν προσωπική ἀναφορά μποροῦμε νά βγάλουμε χρήσιμα στοιχεῖα καί γιά μᾶς.

Ὅπως κάθε φορά πού κάνουμε μιά ἐρώτηση στόν πνευματικό μας, ἔχουμε μιά προσωπική ἀπάντηση, ἔτσι κι ἐδῶ ὁ ἅγιος ἀπαντᾶ στίς ἐπιστολές τῶν Πατέρων, οἱ ὁποῖοι τοῦ ἔλεγαν τούς πειρασμούς τους. Θά ἀναλύσουμε τώρα τήν ἀπάντηση πού ἔδωσε ὁ ἅγιος σέ ἀδελφό, ὁ ὁποῖος δοκιμάζεται ‘στεναχωρούμενον ὑπό πειρασμόν’. Σέ ἐρώτηση λοιπόν τοῦ μοναχοῦ τί πρέπει νά κάνει ὥστε νά ἀντιμετωπίσει ἕναν πειρασμό, ὁ ἅγιος ἀπήντησε:

«Πρῶτα-πρῶτα, παιδί μου, δέ γνωρίζουμε τόν τρόπο πού οἰκονομεῖ ὁ Θεός τή ζωή μας».

Ἔχει τρωτά σημεῖα ἡ πίστη μας;

  3.Ἔχει τρωτά σημεῖα

ἡ πίστη μας; (69-73)

Στό σημεῖο ὅμως αὐτό πολύ λογικά θά ποῦ κάποιοι ἀλλόδοξοι;

Ἐντάξει ἡ πίστη μας ἔχει πολλα τρωτά. Ἡ δική σας δέν ἔχει;

 Ἐδῶ ἀκριβῶς πρέπει νά κάνουμε ἕνα μεγάλο διαχωρισμό. Ἄλλο πράγμα εἶναι τά τρωτα στόν ἱδρυτή κάποιας θρησκείας καί στίς ἀντιλήψεις τῆς θρησκείας αὐτῆς, καί ἄλλο πράγμα εἶναι τά τρωτά σέ πρόσωπα πού ἀκολουθοῦν μιά θρησκεία.

Γιά συγκεκριμένα.

Στό χριστιανισμό θά βρεῖ κανείς ἐκτός ἀπό τά ἑκατομμύρια τῶν ἁγίων καί τῶν μαρτύρων, καί κάποιες ἐξαιρέσεις χριστιανῶν πού

δέν ἐκπροσώπησαν σωστά τήν πίστη μας. Γι’ αὐτό ἀκριβῶς εἶπε ὁ Θεός: Μέσα στούς αἰῶνες ἐξαιτίας κάποιων πιστῶν μου θά μέ βρίζουν οἱ ἄνθρωποι (Ἡσ.νβ 5).

Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι μέσα στούς αἰῶνες καί ἰδιαίτερα στους παπικούς καί στούς προτεστάντες ἔγιναν πράγματα πού δέν ἔχουν καμία σχέση μέ τό Εὐαγγέλιο καί τήν πίστη πού δίδαξε ὁ Χριστός.

Τί εἶναι ἡ νοερὴ προσευχὴ καὶ πῶς πρέπει νὰ γίνεται. Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου.

Τί εἶναι ἡ νοερὴ προσευχὴ καὶ πῶς πρέπει νὰ γίνεται.

Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης

Ἡ νοερὴ καὶ καρδιακὴ προσευχή, σύμφωνα μὲ τοὺς Ἁγίους Πατέρες τοὺς καλουμένους Νηπτικούς, εἶναι ἡ συγκέντρωσις τοῦ ἀνθρώπινου νοῦ στὴν καρδιά του κυρίως, καὶ χωρὶς νὰ ὁμιλῇ μὲ τὸ στόμα, μὲ μόνο τὸν ἐνδιάθετο λόγο, ὁ ὁποῖος ὁμιλεῖται μέσα στὴν καρδιά, νὰ λέγῃ αὐτὴ τὴ σύντομη καὶ μονολόγιστη προσευχή· δηλαδὴ τὸ «Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με», κρατώντας λίγο καὶ τὴν ἀναπνοή (85). Καταχρηστικὰ ὅμως καὶ εὐρύτερα νοερὴ προσευχὴ λέγεται καὶ κάθε ἄλλη δέησις ποὺ δὲν θὰ γίνῃ μὲ τὸ στόμα, ἀλλὰ μὲ τὸν ἐνδιάθετο λόγο τῆς καρδιᾶς ποὺ ἀναφέρθηκε.
Ἄν, λοιπόν, ἀδελφέ, ἀγαπᾷς νὰ εἰσακουσθῇς πιὸ εὔκολα ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ νὰ λάβης ἐκεῖνο ποὺ τοῦ ζητᾶς, ἀγωνίζου ὅσο μπορεῖς σ᾿ αὐτὴ τὴ νοερὴ προσευχή, παρακαλώντας τὸν Θεὸ μὲ ὅλο σου τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιὰ γιὰ νὰ σὲ ἐλεήσῃ καὶ νὰ σοῦ δώσῃ ἐκεῖνα ποὺ εἶναι ἀπαραίτητα καὶ σὲ συμφέρουν γιὰ τὴ σωτηρία σου. Διότι, ὅσο περισσότερο κόπο ἔχει αὐτὴ ἡ νοερὴ προσευχή, ἀπὸ ἐκείνη ποὺ λέγεται μὲ τὸ στόμα προφορικά, τόσο περισσότερο τὴν ἀκούει ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος ἀκούει καλύτερα τὴν νοερὴ βοὴ τῆς καρδιᾶς, παρὰ τὶς δυνατὲς φωνὲς τοῦ στόματος. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἔλεγε στὸν Μωυσῆ ποὺ μόνο νοερὰ καὶ μὲ τὴν καρδιὰ τὸν παρακαλοῦσε γιὰ τοὺς Ἰουδαίους: «Γιατὶ φωνάζεις δυνατὰ πρὸς ἐμένα;» (Ἐξόδ. 14,15).

«Οἱ ὀθόνες πού προκαλοῦν τόν θάνατο».Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

  Ἀκοῦστε ἐδῶ τήν ὁμιλία:Οἱ ὀθόνες πού προξενοῦν τό «θάνατο»

Ὁμιλία στίς 14-11-2015 (Συνάξεις ἀγοριῶν στόν Ἱ. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων)

Ὁ προφήτης Ἰερεμίας ἀναφέρει στήν Ἁγία Γραφή: «ἀνέβηκε ὁ θάνατος διά μέσω τῶν θυρίδων»(Ιερ. 9,21). Αὐτό σημαίνει ὅτι πέρασε ὁ θάνατος μέσα ἀπό τά παράθυρα.

• Ποιά εἶναι τά παράθυρα καί γιά ποιόν θάνατο μιλάει ὁ προφήτης;
  

Προφανῶς δέ μιλάει γιά θάνατο σωματικό, ἀλλά πνευματικό. Ἕναν θάνατο τῆς ψυχῆς. Δηλαδή μπορεῖ ὁ θάνατος νά περάσει μέσα ἀπό τά ‘παράθυρα’ καί ὁ ἄνθρωπος νά πεθάνει.

• Ποιά εἶναι τά ‘παράθυρα’ τοῦ ἀνθρώπου καί πῶς ἡ ψυχή μας ‘βλέπει’ ἔξω;
  

Τό θαυμαστό περιστατικό πού ἔγινε κατά τήν ἡμέρα τῆς κοιμήσεως τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτη!

   Την Κυριακήν, 18ην /31ην Ιανουαρίου 2016, έλαβε χώραν υπό του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων εις την Ιεράν Μονήν των Αγίων Γεωργίου και Ιωάννου των Χοζεβιτών η τελετή της Κατατάξεως εις το Αγιολόγιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας του βιώσαντος εν αυτή Οσίου Ιωάννου του Νέου Χοζεβίτου.

ΕΝΑΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΤΕΙΝΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
~ Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ρουμᾶνος τῆς Μονῆς Χοζεβᾶ τῆς Παλαιστίνης γεννήθηκε τό ἔτος 1913 στό χωριό Κραϊνιτσένι τῆς κοινότητος Χωροδίστεα τοῦ νομοῦ Βποτοσάνι τῆς βορείου Ρουμανίας.  Φλεγόμενος γιά τήν μοναχική ζωή ἀπό τήν νεότητά του ἐπῆγε νά ἀγωνισθῆ στήν Μονή Νεάμτς Ρουμανίας.

 Κατόπιν, ἐπιθυμώντας νά προσκυνήση τούς Ἁγίους Τόπους, μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἀσκήθηκε καί ἐκεῖ, ἐνῶ τό τελευταῖο μέρος τῆς ζωῆς του ἀγωνίσθηκε στό κελλίο τῆς Ἁγίας Ἄννης, πού εἶναι στήν κοιλάδα πλησίον τῆς Μονῆς τοῦ Χοζεβᾶ.

 Στίς 5 Αὐγούστου 1960, ἡμέρα κοιμήσεως τοῦ Ὁσίου, τήν ὁποία ἐγνώριζε ὀ ἴδιος ἐκ τῶν προτέρων, συνέβη ἕνα θαυμαστό περιστατικό.

Πῶς γίνεται ἕνας εὐλογημένος γάμος_Χρηστοήθεια_Ἁγίου Νικόδημου Ἁγιορείτου_mp3

 

Π. Σάββας 2011-02-20_Πῶς γίνεται ἕνας εὐλογημένος γάμος_Χρηστοήθεια_Ἁγίου Νικόδημου Ἁγιορείτου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 20-02-2011 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://www.hristospanagia.gr/?p=51199

1. Ποιὰ τὰ ἐπιτίμια τῶν χορευτῶν, 2.Τὰ παιχνίδια καὶ οἱ χοροὶ εἶναι ἀντίθετα στὰ συστατικά του μυστήριού του γάμου_Χρηστοήθεια_Ἁγίου Νικοδήμου_mp3

 

Π. Σάββας 2011-02-13_1. Ποιὰ τὰ ἐπιτίμια τῶν χορευτῶν, 2.Τὰ παιχνίδια καὶ οἱ χοροὶ εἶναι ἀντίθετα στὰ συστατικά του μυστήριού του γάμου_Χρηστοήθεια_Ἁγίου Νικοδήμου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-02-2011 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ).

http://www.hristospanagia.gr/?p=51196 

Σ᾿ ἐκείνους, πού ἔχουν δυνατούς πειρασμούς, μέλλει ὁ Θεός νά δώσει σοφία καί τή χάρη Του!…«ΜΕΛΕΤΗΜΑ 2ον»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες

τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

11. Τό πρόσωπο τοῦ ντροπαλοῦ ἀνθρώπου μιμεῖται τήν ταπείνωση τοῦ Χριστοῦ. Τίποτε ἄλλο δέ μᾶς χωρίζει περισσότερον ἀπό τή Θεία Σοφία, ὅσο ὁ χλευασμός, τά γέλια, ἡ παρρησία καί τ΄ ἀστεῖα.
12. Ἄς ἁγιάζουμε μέ προσευχές καί καλές πράξεις τό σῶμα μας, γιά νά ἔλθει νά κατοικήσει σ᾿ αὐτό ὁ Χριστός μέ τή Θεία Κοινωνία!…
13. Ποιό φίλο ἀπόκτησες στόν Οὐρανό, γιά νά σέ ὑποδεχθεῖ, ὅταν φύγεις ἀπ᾿ αὐτόν τόν κόσμο; Σέ ποιοῦ τό χωράφι δούλεψες, γιά νά σοῦ πληρώσει τό μισθό σου; Κλάψε πολύ, γιά ν᾿ ἀναπαυθεῖ σέ σένα τό Ἅγιο Πνεῦμα, καθαρίζοντας τό ρύπο τῆς καρδιᾶς.

«Ἡ Δύναμη τῶν Ἁγίων Εἰκόνων» – Ὁ δαίμονας μισεῖ τὴν προσκύνησή Τους

Mᾶς διηγήθηκε κάποιος ἀπὸ τοὺς Γέροντες, ὅτι ἔλεγε ὁ ἀββᾶς Θεόδωρος ὁ Ἠλιώτης πὼς ἦταν κάποιος Ἔγκλειστος στὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν στὰ Ἱεροσόλυμα, πολὺ ἀγωνιστής, τὸν ὁποῖο πολεμοῦσε ὁ δαίμονας τῆς πορνείας.
Μιὰ ἡμέρα λοιπόν, καθὼς τοῦ ἔκανε σφοδρὴ ἐπίθεση, ἄρχισε ὁ Γέροντας νὰ χάνει τὸ κουράγιο του καὶ νὰ λέει στὸν δαίμονα:
«Ὥς πότε δὲν ὑποχωρεῖς; Φύγε λοιπόν, γέρασες μαζί μου».
Τοῦ φαίνεται τότε ὀφθαλμοφανῶς ὁ δαίμονας καὶ τοῦ λέει:
«Ὁρκίσου ὅτι δὲν θὰ πεῖς σὲ κανέναν ὅσα θὰ σοῦ πῶ καὶ δὲν σὲ ξαναπολεμῶ ἄλλο».
Καὶ ὁρκίστηκε ὁ Γέροντας: «Μὰ Αὐτὸν ποὺ κατοικεῖ στοὺς οὐρανούς, δὲ θὰ πῶ σὲ κανέναν ὅσα μοῦ πεῖς».
Τοῦ λέει ὁ δαίμονας: «Μὴν προσκυνήσεις αὐτὴν τὴν Εἰκόνα καὶ δὲν σὲ πολεμῶ ἄλλο».
Εἰκόνιζε δὲ ἡ Εἰκόνα τὴν Δέσποινα μας, τὴν ἁγία Θεοτόκο, νὰ κρατᾶ στὴν ἀγκαλιὰ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Λέει ὁ Ἔγκλειστος στὸν δαίμονα:
«Ἄφησέ με νὰ τὸ σκεφτῶ».

Ἐπίσκεψις ὁμοφυλοφίλου εἰς Ἱεράν Μονήν

  ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ  ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥ  ΕΙΣ  ΙΕΡΑΝ  ΜΟΝΗΝ

 Είμαι Δάσκαλος  πάνω από τριάντα χρόνια και έχω την χαρά να υπηρετώ σε ένα ορεινό χωριό της Πελοπονήσσου.

 Εχθές κιόλας είχα την ευλογία να επισκεφθώ την Ιεράν Μονήν…με την σύζυγό μου και να προσκυνήσω την Θαυματουργόν Εικόνα.

Μαζί με εμάς , την ίδια ώρα, είχε καταφθάσει και ένας σοβαρός κύριος ,γύρω στα σαρανταπέντε , υψηλού αναστήματος και γεροδεμένος .
Στην Μονήν αυτή διακονεί ως   Ηγουμένη ένας υπέροχος άνθρωπος, με πραγματικά ταπεινό φρόνημα, η Γερόντισσα..

Στόν ἄνθρωπο πού τοῦ ἀνταποδίδουν κακό ἀντί ἀγαθοῦ (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

    

Παραπονιέσαι πως οι άνθρωποι έγιναν κακοί. Πουθενά δεν συναντάς καλό άνθρωπο. Και παραξενεύεσαι, γιατί ο Θεός υπομένει τέτοιο κόσμο και δεν τον τελειώνει πια. Θα ξαφνιαστείς όταν ακούσεις, ότι το ίδιο παράπονο άκουσα από ενα γείτονά σου από την ίδια πόλη. Καί αυτός λέει, πως εξαφανίστηκαν οι καλοί άνθρωποι και πως αισθάνεται εντελώς έρημος στην οδό της δικαιοσύνης και της αλήθειας. Εκείνος δεν γνώρισε εσένα κι εσύ δεν ξέρεις γι’ αυτόν. Εάν εσείς οι δυο καλοί άνθρωποι είχατε γνωριστεί, θα αλλάζατε γνώμη και η λύπη σας θα μετατρεπόταν σε χαρά. Ο Χριστός είπε στους μαθητές Του: «Υμείς δε λυπηθήσεσθε, αλλ’ η λύπη υμών εις χαραν γενήσεται» (Ιωάν. 16, 20).

Εγώ θα σου πω το όνομα εκείνου του άλλου καλού ανθρώπου στην πόλη σας και εσύ αναζήτησέ τον. Και όταν οι δυο σας πάτε για προσευχή, προσευχηθείτε στον Κύριο να σας αποκαλύψει και άλλους καλούς ανθρώπους στον τόπο σας.

Ρινόκεροι_mp3

 

Π. Σάββας 2016-01-30_Ρινόκεροι_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-01-2016 (Ὁμιλία σέ προσκυνητές στήν Ἱ. Μ. Ἀναλήψεως Πρώτης Σερρῶν).

 www.hristospanagia.gr/?p=51008